FILOSOOF OVER FILOSOOF
Michel Onfray geeft te denken! De publicaties en publieke tussenkomsten van de erudiete Franse filosoof Michel Onfray (°1959) geven altijd genoeg te denken. Over de schokkende moord op de Franse geschiedenisleraar, maar ook over zijn eigen (filosofische) standpunten. Jean-Pierre Vanhee
Onfray groeide op in Normandië waar hij in 2002, als reactie op het verkiezingssucces van Jean-Marie Le Pen en daarmee van het Front National, de Volksuniversiteit van Caen oprichtte. Hij heeft een vlotte pen, publiceerde meer dan honderd boeken en ligt sinds begin dit jaar mee aan de basis van een (politieke) beweging die dicht wil aansluiten bij de realiteit van het Franse volk. Onfray is ook een vlotte spreker en je hoeft niet veel moeite te doen om hem in een televisie- of radioprogramma via YouTube aan het woord te horen.
Bescheidenheid is aan Onfray niet besteed Van meet af aan koos Onfray voor een anti-idealistische benadering van de filosofie. De titels van zijn eerste
boeken liegen er niet om. De buik van de filosoof (1991), Cynismen – portret van de hondse filosoof (1992) of De kunst van het genieten – pleidooi voor een hedonistisch materialisme (1993) getuigen van zijn materialistisch standpunt. Aanvankelijk koos hij radicaal voor de directe, lichamelijke ervaring als bron van het denken. Hij blijft daarbij zijn familiale herkomst trouw. Zijn vader was landbouwer, zijn moeder fabrieksarbeider. Het Proudhoniaans socialisme dat hij voorstaat zou je ook een ethisch socialisme kunnen noemen, dat onder meer stoelt op eervolheid en rechtvaardigheid. Als inwoners van Parijs recht hebben op een vlotte en betaalbare mobiliteit, moet dat ook gelden voor de mensen die op het platteland wonen. Hij schaarde zich enkele jaren geleden dan ook aan de zijde van Le mouvement des gilets jaunes.
Hoewel pers en politiek verantwoordelijken het terrorisme veroordelen, wordt de verklaarde strijd tegen het jihadistisch fanatisme ondoortastend en inefficiënt aangepakt. Daarom vraagt Onfray dat, naast de strafrechtelijke vervolging van de daders, de politiek verantwoordelijken voor een volkstribunaal verschijnen. © anp
