Info
Laten we bataljons stekken Bent u bekend met deze techniek, die erin bestaat fruitbomen te vermenigvuldigen door een tak van een volgroeide plant verder uit te planten? Dat is wat Defensie net gedaan heeft met drie gevechtsbataljons. Zo werd een compagnie van 3Para, 1/3L en 1C/1Gr ver van haar oorspronkelijke eenheid overgeplant. In dit stadium heeft Defensie geen drie nieuwe onafhankelijke eenheden opgericht, maar een compagnie ‘afgeknipt’ van elk van de bataljons. Zo krijgt het 3 Para van Tielen een uitloper in Gavere in OostVlaanderen, het 1/3L van Marcheen-Famenne plant een eskadron te Doornik in Henegouwen en het 1C/1Gr van Leopoldsburg schiet wortel in de kazerne van Lombardsijde, aan de Kust. Het is de bedoeling een operationele capaciteit op te bouwen in deze regio's die al jaren door het leger zijn verlaten. Niet alleen om de gevechtseenheden beter over het land te verdelen, maar ook en vooral om de aanwerving van jonge militairen te bevorderen. Er zijn in België inderdaad ‘militaire braaklanden’, uitgestrekte gebieden waar jongeren aarzelen om het uniform aan te trekken, gewoon omdat de gevechtseenheden afgelegen liggen. Voor het leger is het een zaak van leven of dood, want de vooruitzichten inzake effectieven zijn dramatisch. Onze strategen zijn dus van mening dat het initiatief weer wat levenssap in de takken van Defensie zal doen stromen. Ook voor het land moeten de nieuwe detachementen bijdragen tot de ‘post-COVID’ heropleving. Als deze drie locaties zich ontwikkelen tot kleine ‘garnizoenssteden’, zullen de gevolgen in termen van werkgelegenheid en economische ontwikkeling zeker bijdragen tot de plaatselijke welvaart.
14 De Schildwacht
Vruchtbare bodem De stad Doornik beschikt al over een kazerne, maar deze biedt al jaren alleen onderdak aan ondersteunende eenheden, met name op logistiek vlak. De bodem van Doornik is echter van oudsher vruchtbaar voor gevechtsformaties. Het heeft onder andere onderdak geboden aan het 3de Regiment van Jagers. Het 4de Linieregiment luisterde bij zijn oprichting in 1830 zelfs naar de naam ‘Regiment van Doornik’. De huidige kazerne Ruquoy is een overblijfsel van de voormalige citadel van de stad, die in 1882 door de Nederlanders werd gebouwd. De terugkeer van infanteristen naar de regio is dus symbolisch. De kazerne van Gavere is aan een triest lot ontsnapt, aangezien er sprake van was om het kwartier in 2020 te sluiten. Deze gemeente in de buurt van Gent is vooral bekend om zijn luchtverkeersleidingscentrum (ATCC), dat in de jaren 1950 in het dorp Semmerzake werd opgericht. De koepel van de radar verbergt geen rijk militair erfgoed,
maar een kwartier dat ruim genoeg is om het 3 Para-detachement te herbergen. Op het hoogtepunt van de Koude Oorlog bood de plek onderdak aan bijna 400 technici. Sinds de sluiting van de vrij onpraktische Leopoldkazerne in het centrum van Gent, was Gavere het enige alternatief om onze para's in Oost-Vlaanderen onder te brengen. Wat Lombardsijde betreft, dit uitgestrekte kamp op het strand tussen Nieuwpoort en Westende zal geen probleem hebben om de 1C/1Gr compagnie van Leopoldsburg te ontvangen. De plek beleefde zijn gloriedagen als school voor luchtafweergeschut, een wapen dat in de jaren negentig het slachtoffer werd van het ‘vredesdividend’. Sindsdien dient de kazerne als toevluchtsoord voor kleine eenheden, meer door toeval dan door een echte roeping. De komst van infanteristen moet zorgen voor de heropleving van deze locatie met zijn belangrijk potentieel voor Defensie. Ecosysteem De keuze om een compagnie te verhuizen in plaats van een nieuwe eenheid op te richten, biedt het voordeel van een snelle realisatie. Het is echter de vraag of ze vanuit het oogpunt van cohesie en bevelvoering zinvol is. De geschiedenis
