Vitale tijd Bij mijn geboorte – nou ja, kort erna – kreeg ik een tuimelaar Zo’n mannetje met een bolle buik die je onbeperkt kon omduwen Altijd veerde het weer op Toen het leven mij als een opgevoerde fietser inhaalde en het elastiek om mijn dagen zijn rek verloor bedacht ik dat ik wil leren een tuimelaar te zijn Diep verscholen vond ik hem door slechts als een ademhaling met de dagen mee te bewegen Nu ik iets meer inadem dan uitblaas denk ik weleens dat iedere baby een tuimelaar zou moeten krijgen als eerste speelgoed marianne van velzen
Stadsdichter van Leiden 2018 - 2021
86 • c o a c h l i n k
magazine
