fotografie
luca school of arts | shivkv alumni | hogeschool | genk
Alumni fotografie Elk jaar wuiven we een nieuwe lading afgestudeerde fotografen uit. In de vorige edities van Dada Magazine gaven we reeds een platform aan jonge ‘schoolverlaters’ Öznur Öztürk en Boumediene Belbachir en docenten Kristof Vrancken en Jos Coenen. Maar wat gebeurt er na de diploma-uitreiking met onze alumni. Welke weg bewandelen ze en hoe kijken ze terug op onze opleiding? In deze editie tonen vier alumni van de faculteit Fotografie van Luca School of Arts in Genk hun werk. Diane Cruysberghs, Lieven Geuns, Els Gielen en Natalie Veekmans vertellen elk over hun carrièreverloop sinds ze afstudeerden. Dat fotografen een heel gamma aan loopbaanmogelijkheden hebben, is bekend en dat tonen deze alumni ook.
wat voel je, ... , het maakt niet uit. Ondertussen zijn we ook vele jaren verder. Het digitale tijdperk brak aan, nieuw mogelijkheden en uitdagingen. Opnieuw zoeken naar andere invalshoeken. Diane blijft dit boeiend vinden en kan daarvan genieten. Schaduwen die bewegen, er plots zijn en dan weer niet. Die hele kleine dingen die zij bewaart, samenbrengt en fotografeert. Onderweg met de auto, een moment van verveling, zelf dat geeft al wel eens een mooi resultaat.
Diane Cruysberghs
Z
e was amper 21 toen Diane afstudeerde aan de hogeschool in Zwartberg. Met een diploma Fotografie op zak verliet ze SHIVKV (toen nog tegenover de zoo van Zwartberg die er ondertussen ook niet meer is nvdr.). Wist zij veel. En nog veel minder wat ze hiermee wilde gaan doen. Het was sowieso niet haar eerste studiekeuze geweest, maar haar bezorgde vader had haar stilletjes die richting ingeduwd. Langzaamaan rolde Diane dan toch in het beroepsleven. Ze bracht
Dadamagazine
# 04 .2018
jaren door in donkere kamers om er films en foto’s te ontwikkelen. Het analoge tijdperk. Ondanks die vele donkere uren ontwikkelde ze een sterk gevoel voor kleur, die geleidelijk aan overging in een voorliefde voor subtiele tinten, pastels en lichte nuances die Diane wil laten overgaan in leegte, in niets en stilte. “Mochten mijn foto’s kunnen spreken, zouden ze de kijker niet veel vertellen.” Zelf heeft ze het ook niet zo met woorden. Minder wordt meer, of laat de foto’s zelf een verhaal vertellen. Wat zie je,
Ondertussen ruilde Diane de doka voor het klaslokaal. Als leerkracht in het CVO van Tessenderlo probeert ze andere wegwijs te maken in fotografie en beeldbewerking. Naast kennis over de technische kant van het vak wil ze ook aandacht schenken aan leren kijken en het ontwikkelen van een persoonlijke visie. Even belangrijk is het genieten van mooie dingen zonder de camera boven te halen. Beelden blijven langer mooi in je geheugen, en deze ‘foto’ is ook altijd goed gelukt!
Dada: diafotiek.herokuapp.com
