Vinarija Mišić: U ime boema, vina i ljubavi
J
edna od najmlađih vinarija u vinskom selu Gudurica je Vinarija „Mišić“, gospođe Olivere Mišić. To što je zvanično registrovana u septembru 2019. ne znači da iza nje ne stoji duga tradicija kako u proizvodnji grožđa tako i proizvodnji vina, posebno intenzivirana poslednje četiri godine. Upravo toliko, vinogradar i podrumar, Dragan Milisavljević u ovoj vinariji prati razvojni put vina od grozda do flaše. Vinogradi vinarije „Mišić“ površine 6,70 hektara, locirani su na četiri poteza oko Gudurice: gro je na Žamskom brdu, prema Velikom Središtu, dva hektara prema Malom Središtu, a jedan hektar vinograda na samoj granici prema Rumuniji. Gospodin Milisavljević kaže da je Gudurica vinsko mesto koje tek usvaja nove tehnologije, a da je, vinograd na nekoliko različitih pozicija, tradicionalan način zaštite od loših vremenskih prilika. I do 30 godina stari za-
52
Gospođa Olivera Mišić sa saradnicima sadi vinove loze krase raznovrsnost ovih vinograda, što stvara problem u konačnom definisanju vina. Od vinskih belih sorti grožđa zastupljene su Rajnski Rizling, Italijanski Rizling, Pinot Blanc, Kreaca, Župljanka, a od stonih Afus-Ali, Smederevka, a od crvenih Cabernet Sauvignon, Merlot i dr. Na vinskoj karti Vinarije „Mišić“ trenutno se nalaze vina: Pino blanc, Boem i Italijanski Rizling, Hamburg Rose, kupaža
Cabernet Sauvignon i Merlot i sortno vino Cabernet Sauvignon. Kapacitet podruma je 5.5 hiljada litara, a plasman, osim sa praga, prodaje se i u Vinoteci „Mozaik“ u Beogradu. Ozbiljnija distribucija očekuje se uključivanjem Fondacije „Ana i Vlade Divac“ sa namerom da ubrza marketinški proboj guduričkih vina na tržište, ali i podstakne proizvodnju vina i povratak mladih na selo. Kapacitet za razvoj turističke priče Vinarije „Mišić“ je velik. Vredna zbirka očuvanih predmeta iz ranijih vremena, bogatstvo ručnih radova, dve dvokrevetne sobe namenjene izdavanju, vinska sala pogodna za degustacije, ali i razne proslave, a pre svega dobra vina, dovoljan su poziv za posetu ovoj vinskoj kući, a i ovom živopisnom selu. Gospođa Olivera Mišić, rođena u Vršcu, ceo život i radni vek provela je u Beogradu. „Devojka sa beogradskog asfalta“, koja je zahvaljujući svojoj majci, Ekaterini Ristivojev, vajarki velike stvaralačke snage, upoznala boemski život, u znak sećanja na nju, po njenom odlasku, njena čerka jednom vinu daje naziv Boem, a jednim njenim radom oplemenila je etiketu. Planirajući da mirne penzionerske dane provede sa suprugom u guduričkoj kući, uz vino vlastite proizvodnje i u druženju sa prijateljima, bračni par Mišić je postao stanovnik Gudurice. Međutim, bolest, a potom i suprugovo napuštanje, gospođu Mišić nisu omeli u ispunjenju zajedničkih planova. Nastavila je tamo gde su njih dvoje stali. Radosno dočekuje goste, rado pričajući o svom vinskom putu i životu, interesujući se za priče drugih. Jedna je od retkih sa konkretnom vizijom pravca razvoja vinskog turizma u Gudurici, selu koje je osim proizvodnje dobrih vina, malo razmišljalo o tome da veselijim vinskim turistima posle degustacije ponudi i ležaj, za noć - dve, koliko traje lepo raspoloženje.
