rok 2015
Osolin Animatorki: Aleksandra Małecka, Agnieszka Wieszaczewska Liderki lokalna: Anna Leżoń Uczestnicy: uczniowie Szkoły Podstawowej w Osolinie Partnerzy: Obornicki Ośrodek Kultury Obiekty wpisane do rejestru zabytków: ogród dworski (2 poł. XVIII/XIX w.)
Osolin – wieś została założona w 1208 r. pod protektoratem i za przyczyną św. Jadwigi. Święta Hedwig wespół z rodem Andechs wspierali rozwój wsi, która początkowo była mała, licząca ledwie kilka gospodarstw, a otaczające pola były w większości nieużytkami. Około 1320 r. zbudowano posiadłość składającą się z zamku, parku przyzamkowego, obór, stajni, zabudowań gospodarskich i mieszkalnych. W skład posiadłości wchodziło również 350 hektarów lasów, łąk i gruntów rolnych. Do 1805 r. Posiadłość była w posiadaniu pobliskiego klasztoru w Bagnie – legenda głosi, że zamek w Osolinie był z nim połączony podziemnym tunelem. Na początku XX w. Osolin, wraz z Bagnem i Brzeźnem Małym, został zakupiony przez rodzinę Kisslingów. Po kilkunastu latach, z powodu kłopotów finansowych, majątek odsprzedano. Senior rodu – pochodzący z Bawarii Conrad Kissling – miał piwiarnię na Rynku we Wrocławiu. Zajmował się handlem lnem, zbożem, serami oraz wytwarzał gaz świetlny i smołę. Jako pierwszy uruchomił konny omnibus na trasie Rynek–Popowice. Po I wojnie światowej z okolicznych wsi zaczęło sprowadzać się coraz więcej rodzin, przez co znacznie wzrosła liczba mieszkańców Osolina. W latach 1935–1945 wioska liczyła 511 mieszkańców. Stały rozwój zaowocował powstaniem gorzelni, młyna, kuźni czy zakładu fryzjerskiego. Osolin mógł się również poszczycić urzędem pocztowym, szkołą, stawem rekreacyjnym, a nawet zamkiem z parkiem.
Osolin, 1910 r.; sklep Karla Schröersa, pałac, szkoła, gospoda Fiebaga, gorzelnia
Po II wojnie światowej większość mieszkańców opuściło wieś, która na krótko zmieniła nazwę z Esdorf na Dębowa, aby ostatecznie przyjąć nazwę Osolin. Lata 1954– 1957 wypełniła budowa nowej szkoły. We wrześniu 1957 r. oddano budynek do użytku. Nowy obiekt dydaktyczno-wychowawczy stopnia podstawowego był jednym z największych wówczas wybudowanych na Dolnym Śląsku. W latach 70. XX w. w południowej części wsi powstało osiedle domków letniskowych.
20
|
