ZONNEKUNST - 7
Theresa van Spanje, de dochter van de Spaanse vorst Filips IV. Ze kregen zes kinderen samen, waarvan er maar een van de kinderen, Dauphin Lodewijk, de kinderjaren overleefde. Tussen Lodewijk en Maria was er geen echte liefde. Lodewijk had hierdoor veel affaires. Tijdens een affaire met Louise de La Valliere kreeg Lodewijk twee kinderen. Daarna kreeg Lodewijk een affaire met Athenais de Montespan, Catharine Charlotte de Gramont, Bonne de Pons d’Heudicourt en meer. Tijdens zijn affaire met Madame de Montespan, die uitbloeide tot een relatie, kreeg hij zeven kinderen. Deze kinderen werden voor het hof verborgen en werden opgevoed in een klooster. Na het overlijden van Lodewijks vrouw Maria Theresa stapten Lodewijk en Madame de Mon-
tespan in het huwelijksbootje. In de zeventiende eeuw realiseerden steeds meer landen zich dat Frankrijk te veel macht had. Door deze stijgende macht en het veroorzaken van de negenjarige oorlog in 1688, keerden steeds meer landen zich tegen Frankrijk. In 1700 probeerde Lodewijk zijn kleinzoon op de Spaanse troon te zetten, dit luidde in 1701 het begin van de Spaanse successieoorlog in, die duurde tot 1713. Het lot keerde zich tegen Lodewijk. Op 1 september 1715, vier dagen voor zijn zesenzeventigste verjaardag, overleed Lodewijk XIV. Hij werd opgevolgd door zijn achterkleinzoon Lodewijk XV die op dat moment ook vijf jaar oud was. Dus Frankrijk was nog niet van de Lodewijken af.d
De kunst van de zon Lauren Hermans – De zonsondergang is misschien wel een van de meest gefotografeerde fenomenen. Hoewel het Engelse gezegde ‘to capture something in a photograph’ luidt, blijft echter de vraag bestaan of je de zonsondergang zo wel echt kunt vangen. Het betreft immers een dynamisch verschijnsel, dat nooit hetzelfde oogt of stilstaat. Een foto van de zonsondergang toont dan wel een vast beeld ervan, maar het vangt de zonsondergang niet als een geheel; niet het gevoel noch de warmte of dat hier vanuit kan gaan. En waar een redelijk vaststaand medium als fotografie zijn beperking heeft, kan ‘de kunst’ – in al haar abstracte vormen en concepten – een mogelijke oplossing bieden. Zoals bijvoorbeeld Sarah van Sonsbeeck’s Moment of Bliss.
V
an Sonsbeeck’s Moment of Bliss verleidt ons met de mogelijkheid dat wij vast zouden kunnen houden aan het gelukzalige moment van een zonsondergang. Het werk bestaat uit een podium lamp met daarin een rood-filter die de rode gloed van een zonsondergang projecteer. Oorspronkelijk was het werk in opdracht van het Amsterdamse uitvaartmuseum Tot Zover gemaakt om een sprankje hoop, een lichtpuntje te creëren in moeilijke tijden. Bij die specifieke lichtinstalla-
tie werd de zonsondergang niet in zijn geheel geprojecteerd, maar als door de ramen van het museum. Van Sonsbeeck noemt zichzelf een immateriële architect; zij bouwt niet met steen of hout maar met licht om zo het ongrijpbare en vluchtige te vangen, of eerder, na te bootsen. De interesse van de kunstenaar in architectuur is niet totaal toevallig; Van Sonsbeeck studeerde bouwkunde aan de TU in Delft voordat zij begon aan haar kunstopleiding aan de Gerrit Rietveld academie. Haar achtergrond in archiEINDELOOS JAARGANG 24, NR. 8
