BEELD D E K E U Z E VA N G I D EO N K I E F E R We vroegen kunstenaar Gideon Kiefer (°1970) een uitgebreide kijk te nemen op beeld.be. Hij koos voor werken van Wesley Haex en Ilka Tillekaerts. Ook het werk van Sophie Depoortere en Vanessa Van Meerhaeghe viel hem op. Gideon: ‘Ik koos voor deze kunstenaars omdat het geheel van hun werken mij aansprak. Er is een duidelijke samenhang in hun werk en ik voel dat het mooi doorleefd is.’ Je vindt Gideons volledige keuze op Beeld. Gideon Kiefer is een van de ‘rechtvaardige rechters’ van onze open call ‘Op eigen hout’, de oproep om een hedendaagse versie van het verdwenen paneel van het Lam Gods te schilderen. In november kan je komen kijken naar de groepsexpo met een selectie uit 300 inzendingen, onder de Gentse Stadshal.
I L K A T I L L E K A E R TS I saw, and I did
De metalen plaat die de basis vormt van dit werk heb ik toevallig gevonden. Ze inspireerde me om er nog verder iets mee te doen. Ik koos ervoor ze te bewerken met spuitbussen. Een toevallige ontmoeting is een vertrekpunt in mijn werk. Ik foto-
16
© Gideon Kiefer, Once It Got Hold of Me. Courtesy Geukens & De Vil — Gideon Kiefer
We kennen Gideon Kiefer als een begenadigd tekenaar die in zijn werk bevreemdende, onbehaaglijke werelden oproept. Zijn werk is gedetailleerd en voelt zowel klassiek als hedendaags aan. Sinds kort schildert hij ook.
grafeer, teken, verzamel, verzamel… Het zien van objecten en tot wat ze in staat zijn zet me aan ze te archiveren. Zo gebeurt het dat een object na verloop van tijd alsnog een betekenis krijgt. Door minimale ingrepen verliest het zijn oorspronkelijke functie en krijgt het een compleet andere invulling. Vaak ontstaat mijn werk in functie van een ruimte. Wanneer ik die ruimte verlaat, verdwijnt het werk ook weer. Mijn grote voorbeelden zijn onder andere René Heyvaert, Gordon Matta Clark en Blinky Palermo. De manier waarop zij omgaan met hun omgeving vind ik ontzettend boeiend. Ze hebben een heel eigen kijk op de wereld. Hoe Heyvaert door minimale poëtische ingrepen de functionaliteit van een object compleet verandert, is majestueus.
Gordon Matta Clark speelt met licht en het gevoel van ruimte. Hij ontleedt ruimtes. Ik ben altijd enorm geïnspireerd door zijn werk.
Gideon Kiefer: ‘I saw, and I did’ sprak me meteen aan. Het is een tamelijk donker sculptuur. Het zou een object trouvé kunnen zijn, waarop Ilka heel beperkt met verf heeft ingegrepen. Dat zou ook de titel kunnen verklaren. Het roept bij mij meteen de associatie op met een ster. Een stervende rode reus. Het einde is nabij. De grid van kleine gaatjes zijn wij, de mens, ieder op zijn eigen planeetje met de drang om alles te ordenen, te rangschikken of te verklaren. Wat ons ook meteen gevangen houdt in een raster.’
