110043_Overijssel_2011_1.qxd:Opmaak 1
18
03-02-2011
09:34
Pagina 18
Beëdiging van de Vrede van Munster, 15 mei 1648 op een schilderij van Gerard ter Borch. Willem Ripperda staat links, in de cirkel.
Het land van de In de zeventiende eeuw was het verlangen naar eer de belangrijkste levensvervulling van Overijsselse edelen. Hun hele aardse bestaan draaide om het verwerven van een goede reputatie en het vermijden van schande. Het streven naar eer verbond adellijke families, maar kon ook voor grote verdeeldheid zorgen. Een goed voorbeeld daarvan is het turbulente
W
ie in de Gouden Eeuw in de Republiek der Verenigde Nederlanden van west naar oost reisde, kwam in een andere wereld terecht. Dat blijkt wel uit het
reisjournaal van Cosimo de Medici, zoon van de groothertog van Toscane, dat werd bijgehouden tijdens zijn bezoek aan de Republiek in de winter van
levenseinde van Willem Ripperda (1600-1669) uit Hengelo, de Overijsselse
1667 op 1668. De Toscaanse prins en zijn gevolg waren
afgevaardigde naar de onderhandelingen die een einde moesten maken aan
diep onder de indruk van wat zij in Holland aan kunst,
de Tachtigjarige Oorlog en zouden leiden tot de Vrede van Munster.
architectuur en economische bedrijvigheid aantroffen. Veel minder enthousiast toonden zij zich over de oostelijke gewesten, die zij in februari aandeden op doorreis naar Bentheim en die op hen een armoedige indruk maakten. Een dieptepunt vormde Goor, waar het gezelschap halt hield om te overnachten. In het
