ΣΧολιΑ
Και τί γίνεται τώρα; Και τώρα τί κάνουμε; Τί γίνεται τώρα, που οι Αγγλοσάξονες ξαναβρήκαν την κοινή καταγωγή και γλώσσα και “αριβεντέρτσι Ρόμα”; Για να λέμε την αλήθεια, ο Μπάιντεν κάνει ακόμη πιο εμφανή την πρόθεση του Τραμπ, που έλεγε κάθε τόσο “Πρώτα η Αμερική”. Και εδώ φαίνεται ότι το “βαθύ κράτος” των ΗΠΑ, είχε σχεδιάσει την αγγλοσαξονική συμμαχία πολύ πριν τη “συλλάβει” ο Τραμπ και την ενισχύσει ο Μπάιντεν. Έκανε “μπαμ” πια ότι οι ΗΠΑ δεν άντεχαν να σηκώνουν μόνες τους το βάρος της άμυνας κατά του νέου μεγάλου αντιπάλου, της Κίνας. Οι μάχες που έχαναν συνεχώς οι Αμερικανοί στον οικονομικό πόλεμο, η διείσδυση της Κίνας στη Δύση -μέσω των παραχωρήσεων που έκαναν στους Κινέζους οι Ευρωπαίοι- κατέστησαν σαφές στους Αμερικανούς επιτελείς ότι σύντομα θα χρειαζόταν ένα πλέγμα αμύνης στον Ειρηνικό και τον Ινδικό. Και καθώς μιλούν την ίδια γλώσσα και έχουν κοινές ρίζες με το Ηνωμένο Βασίλειο και την Αυστραλία, εγεννήθη η νέα συμμαχία και ο Μακρόν ψάχνει να δει πώς θα καλύψει την τρύπα των 56 δισεκατομμυρίων που του άνοιξαν στην οικονομία οι “Αντίποδες”, ακυρώνοντας την παραγγελία των υποβρυχίων! Και τί θα γίνει τώρα η Ευρώπη, η οποία πίστευε ότι μπορεί να έχει άριστες σχέσεις με την Κίνα, να της παραχωρεί στρατηγικά της σημεία (λιμάνια κ.λ.π) και παράλληλα να βρίσκεται στο ΝΑΤΟ και να νιώθει (έτσι νόμιζε) ότι έχει εξασφαλισμένα τα νώτα της; Και μάλιστα μια Ευρώπη χωρίς την Ανγκέλα Μέρκελ και χωρίς το Ηνωμένο Βασίλειο, που αποχαιρέτισε με το “Brexit”; Πολλοί οι αποχαιρετισμοί αυτό τον καιρό σε μια περιοχή που δεν τους χρειαζόταν! Και εμείς; Τί κάνουμε εμείς, σε μια Ευρώπη υπό τον Μακρόν (που δεν είναι Ντε Γκωλ) και με τους Κινέζους να ελέγχουν απόλυτα το μεγαλύτερό μας λιμάνι; Θα λέει πλέον κάτι το ότι “Ανήκομεν εις την Δύσιν”, ότι “Ανήκουμε στο ΝΑΤΟ” και το ότι “Είμαστε μέλος της Ευρωπαϊκής Ενώσεως”; Τί κάνουμε εμείς, σε μια Ευρώπη που αισθάνεται το έδαφός της να μην είναι τόσο σταθερό, όπως παλαιότερα; Θα συνεχίσουμε να μαλώνουμε για τα εμβόλια και το μεταναστευτικό; Έχουν συναίσθηση οι πολιτικές μας ηγεσίες του τί συμβαίνει αυτή την ώρα στον κόσμο; Υπάρχουν στα επιτελεία τους εκείνοι οι αναλυτές και γνώστες της διπλωματικής τέχνης, που θα μπορέσουν να ερμηνεύσουν σωστά όσα συμβαίνουν γύρω μας ετούτη την ώρα; Υπάρχουν οι παλαιοί και έμπειροι, που γνωρίζουν κάτι πέρα από τα “ελληνοτουρκικά” και πέρα από τα άνετα γραφεία τους μέσα σε συντηρούμενα από το κράτος “Ινστιτούτα” και “Θινκ-τανκ”; Ο κόσμος γύρω μας αλλάζει κι εμείς περιμένουμε να βρέξει μυαλά... Δ.Κ
Τόση πρασινάδα δεν έχει ούτε ο Παναθηναϊκός Αλήθεια, υπάρχει κάποιος από τους πολιτικούς που νομίζει ότι απασχολούν τους πολίτες όσα λέγονται -χωρίς σχεδόν ποτέ να πραγματοποιούνται- από τους “αρχηγούς” στην, πάλαι ποτέ διεθνή, Έκθεση Θεσσαλονίκης; Αν το πιστεύουν, δεν έχουν παρά το βράδυ που θα πάνε στο σπίτι τους, κατάκοποι από τις εξαντλητικές συνεδριάσεις του Κοινοβουλίου, να προστρέξουν σε κάποια από τις “πλατφόρμες” και να απολαύσουν την ταινία “Υπάρχει και Φιλότιμο”, του Αλέκου Σακελάριου, με τον ανυπέρβλητο Λάμπρο Κωνσταντάρα στον ρόλο του υπουργού “Εθνικής Ανασυγκροτήσεως” Μαυρογιαλούρου! Φαντάζομαι τους εν αφθονία κόλακες των αρχηγών, όταν οι τελευταίοι ολοκληρώνουν τις ομιλίες τους. “Έσκισες, μεγάλε”, “Ήσασταν καταπληκτικός κύριε πρόεδρε”, “υπήρξατε εξαισία κυρία μου” και άλλες τέτοιες γαλυφιές, τις οποίες στην προαναφερθείσα ταινία διδάσκει ο “του κόμματος” (έτσι, αορίστως) παρατρεχάμενος Γκρούεζας. Και καλά ο πρωθυπουργός, που κυβερνά μόλις δυο χρόνια, δικαιολογείται να πει “μια κουβέντα παραπάνω”, καθώς η θητεία του έχει συμπέσει, με την παγκόσμιο υγειονομική κρίση, που έχει πλήξει την οικονομία όλων των χωρών στο μαλακό υπογάστριο. Τί ήτανε εκείνο με τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολιτεύσεως; Από στιγμή σε στιγμή περίμενε κανείς να ανέβουν στη σκηνή ο Θωμάς Μπακαλάκος και η Ρίτα Σακελλαρίου και να παραδοθεί επιστολή του Ηλία Ανδριόπουλου, ο οποίος θα ζητεί να σταματήσει η χρήση του τραγουδιού του “Θα σε ξανάβρω στους μπαξέδες/τρεις του Σεπτέμβρη να περνάς”. Μέχρι και η πεθερά του φίλου μας του Γιώργου, στην οικία του οποίου παρακολουθήσαμε την ομιλία του μέχρι πρότινος πρωθυπουργού, σηκώθηκε και άρχισε να τραγουδά “Θα τον μεθύσουμε τον ήλιο, σίγουρα, ναι” ενώ ο σύζυγός της, παλαιό στέλεχος συνεταιρισμών επί “Αλλαγής”, μιμούμενος τη Λυδία Φωτοπούλου στο σήριαλ της ΕΡΤ “Η τούρτα της μαμάς”, αναστέναξε αναφωνών: “Αχ, ΠΑΣΟΚ! Ωραία χρόνια!”... Ομολογώ ότι κάποια στιγμή τα έχασα, νομίζοντας ότι από κάποια γωνιά θα πεταχτούν ο Κίμων Κουλούρης και ο Γιώργος Παναγιωτακόπουλος, αγκαλιά με τον Τάσο Μπιρσίμ και τον Σπύρο Χατζάρα και θα κάνουν νεύματα στον Αντώνη Κοτσακά, που κάπου μέσα στην αίθουσα θα βρισκόταν, ως στέλεχος πλέον και “νοματαίος” του Σύριζα... Κι ενώ τα σκεπτόμουν αυτά, είπε ο Αλέξης για τον Μητσοτάκη, περί “δανεισμού” στελεχών από άλλους πολιτικούς χώρους ή κάτι τέτοιο. Εκεί, τον λόγο έλαβε ο Μήτσος, καθαρόαιμος κουκουές. “Τί λέει ο άνθρωπος; Έχει τρυγήσει όλα τα χαμηλά κλήματα του ΠΑΣΟΚ κι έχει κυβερνήσει με τον Καμμένο και κατηγορεί για “δάνεια” τον άλλονε; Βρε αυτός είναι χειρότερος του Ανδρέα! Εκείνος τουλάχιστον οικειοποιήθηκε μόνο τα συνθήματά μας και άρπαξε έναν Βαφειάδη παραπαίοντα! Ετούτος έχει μαζέψει τόση πρασινάδα που δεν έχει ούτε ο Παναθηναϊκός!” Και ενώ ουδείς άλλος ελάμβανε τον λόγο, ο οικοδεσπότης απευθύνθηκε σε εμένα, ζητώντας να σχολιάσω -ως ειδήμων, όπως είπε με στόμφο- τα όσα μόλις είχαμε δει και ακούσει. “Να με συμπαθάτε, αλλά μετά και το αποψινό, αυτό το θέατρο με τον πρωθυπουργό και τους αρχηγούς να λένε “το μακρύ τους και το κοντό τους”, σε μια Έκθεση που δεν είναι διεθνής και σε ένα ακροατήριο που δεν πιστεύει ούτε μια κουβέντα, πρέπει να τελειώνει. “Ναι” στην Έκθεση, ως παράδοση και ως φολκλόρ, “Όχι” στην συνεχή έκθεση και έκπτωση των πολιτικών στα μάτια των πολιτών! Δ.Κ SEPTEMBER 2021 SHIPPING 39
