REPORTAGE
Η Ναυτιλία παρούσα στα 200 χρόνια από το ’21
Ας είναι καλά οι άνθρωποι της Ναυτιλίας, που παρεμβαίνουν σε κάποιες καίριες στιγμές και συνδράμουν το κράτος. Όπως, δηλαδή, συμβαίνει στον εορτασμό των 200 ετών από την Επανάσταση του 1821, στην οποία η ελληνική ναυτοσύνη συνέβαλε τα μέγιστα και είχε ρόλο καταλυτικό. Όχι μόνο για τους αγώνες στη θάλασσα, αλλά και για τη συνδρομή των καραβοκυραίων, που άνοιξαν τα σεντούκια τους και συνέδραμαν οικονομικά τον αγώνα. Έτσι και τώρα, η Ναυτιλία δηλώνει “παρούσα”. Σε μέλος μεγάλης ναυτιλιακής οικογένειας, στη Γιάννα Αγγελοπούλου, ανέθεσε ο πρωθυπουργός την ευθύνη για τη δράση της “Επιτροπής Ελλάδα 1821”, που “οργώνει” τη χώρα από τη μια άκρη στην άλλη. Εξαιρετικές είναι και οι εκδηλώσεις που οργανώνουν τα Ιδρύματα που έχουν συστήσει άλλες, μεγάλες οικογένειες της Ελληνικής Ναυτιλίας. • Το Ίδρυμα Μαρίας Τσάκου, που έχει σχεδιάσει μια μεγάλη σειρά εκδηλώσεων σε συνεργασία με το Εθνικό Ιστορικό Μουσείο (λόγω της πανδημίας οι περισσότερες έχουν “πάει πίσω” και προβλέπεται να πραγματοποιηθούν τον επόμενο χρόνο) με κορυφαία την πλωτή έκθεση κειμηλίων του Αγώνα, η οποία θα περιοδεύσει σε νησιά του Αιγαίου και θα καταλήξει στον Πειραιά. • Το Ίδρυμα Ευγενίδου έχει επίσης οργανώσει, σε συνεργασία με τα Γενικά αρχεία του Κράτους την έκθεση “Τρέξε επάνω εις τα κύματα της φοβεράς θαλάσσης”. • Το Ίδρυμα Λασκαρίδη συμμετέχει επίσης με δράσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό (κορυφαία η έκθεση για τον ναύαρχο Νέλσον στο Εθνικό Ναυτικό Μουσείο του Πόρτσμουθ, που θα πραγματοποιηθεί το 2022). Για όλα αυτά, θα μιλήσουμε αναλυτικά σε άλλα μας σημειώματα. Είναι στο DΝΑ της ελληνικής ναυτιλίας η προσήλωση στα εθνικά θέματα. Θυμάμαι τη σταυροφορία του κπτ. Τσάκου τότε, με το “Μακεδονικό”, που φιλοξενούσε σε πολλά από τα βαπόρια του αντίγραφα αρχαιολογικών ευρημάτων από την Μακεδονία και οι πλοίαρχοι καλούσαν τις κατά τόπους λιμενικές αρχές σε όλο τον κόσμο για να τους τα δείξουν και να τους μοιράσουν φυλλάδια για την ελληνικότητα της Μακεδονίας! Πρόσφατα, λοιπόν, έλαβα δέκα βιβλία, αντίγραφα σπανίων εκδόσεων, τα οποία εκτύπωσε, εκτός εμπορίου, (πενήντα αντίτυπα από το καθένα) και χάρισε σε φίλους του ο Παντελεήμων Μ. Σκούφαλος, γόνος και αυτός μεγάλης χιώτικης ναυτιλιακής φαμίλιας, ως αφιέρωμα για τα 200 χρόνια από την Επανάσταση του 1821! Κι έτσι, με έβαλε να στρωθώ για να διαβάσω τα δέκα (10) εξαιρετικά βιβλία, που σας παρουσιάζω αμέσως. Αυτές κι αν είναι “Πίσω σελίδες”! • “Αρματωλοί και Κλέφτες. Από την άλωση στην παλιγγενεσία”, του 54 SHIPPING SEPTEMBER 2021
Ηλία Οικονομόπουλου, έκδοση 1902. • “Η Ιστορία της Πολιορκίας του Μεσολογγίου”, του Αυγούστου Φαμπρ, έκδοση 1827. • “Οι Φιλέλληνες του 1821”, του Μπάμπη Άννινου “μετά πολλών εικόνων”... • “Αναμνήσεις από την Επανάσταση του 1821” του φιλέλληνος Ερρίκου Τράιμπερ (1828). • “Ο Άστιγξ και το έργον του εν Ελλάδι” του Κωνσταντίνου Ράδου. (1828) • “ Χριστοφόρου Νέεζερ: Απομνημονεύματα”. Εκδοση του 1936 με πρόλογο του Δημητρίου Καμπούρογλου. Ο Χρ. Νέεζερ υπήρξε ο πρώτο Χριστιανός Φρούραρχος της Ακροπόλεως! • “Ο Θεσμός της Δημογεροντίας εν Χίω επί Τουρκοκρατίας”, του Αντωνίου Χαροκόπου (εκδ. 1960). • “Η Ελληνική Επανάστασις 1821-1829 ήταν ταξική ή εθνική; 63 μαρτυρίες” του Χαρ. Νικολάου. • “Οι Έλληνες σλαυόφωνοι της Μακεδονίας και οι Ελληνόβλαχοι”, του Δώρου Γερ. Πεφάνη (εκδ. 1948). • “Ημερολόγιον Ελληνοπρεπούς Συμπεριφοράς”, υπό Παναγιώτου Ι. Φέρμπου καθηγητού. Εκδοση 1894. Δεν σας κρύβω ότι το “Ημερολόγιον καλής συμπεριφοράς” με καταγοήτευσε. Και ιδού κάποια δείγματα: • Μη επιτρέπετε εις ανθρώπους ανοήτους να λέγωσιν εις τα τέκνα σας ότι υπάρχουσι φαντάσματα, μαγείαι και άλλα τοιούτα άτοπα πλάσματα της φαντασίας ανθρώπων μωρών, διότι σπείρουσιν εις τα απαλάς ψυχάς των παιδίων σας τον παράλογον φόβον και την δεισιδαιμονίαν... • Μη επιτρέπετε εις τα θυγατέρας σας να αναγιγνώσκωσι μυθιστορήματα, διότι και τα άριστα των μυθιστορημάτων, διδάσκουσι ψευδείς ιδέας περί της κοινωνίας και του βίου”. • Η νεάνις, υπανδρευομένη, απογοητεύεται βλέπουσα τον συμβίον της ουδόλως ομοιάζοντα προς τον άνδρα, τον οποίον η φαντασία της έπλασεν εκ της αναγνώσεως των μυθιστορημάτων. Υπάρχουσι δε παραδείγματα ότι τούτο έγινεν αιτία της δυστυχίας και ενίοτε του αίσχους πολλών γυναικών. • Όταν ασθενεί ο υπηρέτης, οφείλομεν να τον νοσηλεύομεν εν τη οικία. Τότε δε μόνον αποστέλλομεν αυτόν εις το Νοσοκομείον, εάν η νόσος του είναι μεταδοτική ή επιδημική ή εάν απαιτεί ιδιαιτέραν θεραπείαν, ής η εκτέλεσις είναι δύσκολος εν τη οικία. • Μη φαίνεσθε φειδωλοί εις την τροφήν των υπηρετών, διότι θα τους αναγκάσετε να γίνωσι κλέπται. Και σεις θα έχετε την αμαρτίαν. • Η γυνή βαδίζει ανετώτερον και ευκολώτερον, όταν κρατείται από του αριστερού βραχίονος του ανδρός. Όθεν, προσπαθείτε πάντοτε να παρέχετε, ει δυνατόν, τον αριστερόν βραχίονα προς τα κυρίας. • Αι γυναίκες δεν πρέπει να ανασύρωσι την εσθήτα τους ανωτέρω του αστραγάλου. • Εν ώρα ραγδαίας βροχής, ο ανήρ δύναται να προτείνη εις κυρίαν άγνωστον, μη έχουσα αλεξίβροχον, εάν θέλη να της παραχωρήσει το ήμισυ του αλεξιβρόχου του. Αλλ’ εν ώ βαδίζουν, ουδεμίαν ερώτησιν οφείλει να την ερωτήσει. Ελπίζω να αντελήφθητε ότι τα πράγματα δεν ήταν και τόσο εύκολα στην Αθήνα του 1894!!! Δ.Κ
