WONEN
s i d a r a p t i t e p
Alex Braeckman: “Elke bewoner is zich heel bewust van waar wij wonen”
le
Samenwonen met andere gezinnen komt steeds meer voor. In 2018 telde vzw Samenhuizen 133 woongemeenschappen in Vlaanderen en Brussel. Cohousing is één van de meest populaire vormen. Ieder gezin heeft een eigen huis en privacy, maar deelt ook een aantal ruimtes. Hoe werkt dat precies? Misschien komt het door het prachtige herfstweer, maar het cohousingproject in Vinderhoute doet een beetje denken aan een vakantiedomein. Centraal staat het ‘paviljoen’, dat is het gemeenschappelijke gebouw. Hier bevinden zich een grote keuken en eetzaal, maar ook een lounge met TV, logeerkamers, werkruimtes en een wasruimte. Daarrond liggen woningen met elk een klein tuintje. Het domein is zoveel mogelijk autovrij, waardoor kinderen er veilig kunnen spelen op het wijkplein of in de grote gemeenschappelijke tuin.
We vinden het interessant om ons leven te delen met een andere generatie.
Alex Braeckman (65) en Veerle Quartier (66) wonen hier samen met 18 andere gezinnen. Toen ze 10 jaar geleden hun woning verkochten om in dit project te stappen, was dat een heel bewuste keuze. Alex: “Eigenlijk waren wij 40 jaar geleden al op zoek naar een formule om samen te wonen met andere gezinnen. Dat heette toen ‘Centraal Wonen’ en kwam 6
S-PLUS
- januari-februari-maart 2022
van Nederland. Maar we vonden niet de gepaste plek of de juiste mensen. En dan kwamen de kinderen, de carrière, een huis in een verkaveling … het treintje was vertrokken. Tot we op dit project stuiten in 2009.”
Veerle: “De kinderen waren het huis al uit, en wij waren op zoek naar een andere woning. Een idee was om een appartement te kopen in Gent, tot ik dit foldertje vond in de bibliotheek. We maakten het hele bouwproces mee, dachten mee na, leerden de andere bewoners goed kennen. Zo waren we eigenlijk al een hechte groep voor we er woonden.” Waarom wilden jullie in dit project stappen? Alex: “Het idee achter cohousing is ‘klein wonen en luxe delen’ en dat sprak ons aan. Wij hebben een grote tuin, een sauna, een plonsvijver, een ecologische
vijver, maar allemaal gemeenschappelijk. Als ik naar de koers wil kijken, en dat stoort Veerle, dan zet ik me in de lounge in het paviljoen.” Veerle: “Eén van de belangrijkste redenen was ook dat we meer contact wilden met mensen. Wij zijn altijd heel geëngageerd geweest in de jeugdbeweging, de fanfare … Voor cohousing moet je een groepsmens zijn. Het is geen plek voor individualisten. Iedereen heeft hier zijn privacy en die wordt ook echt gerespecteerd. Maar het is voor een deel wel een groepsgebeuren.” Alex: “We genieten ook erg van de kinderen om ons heen. In 11 huizen van de 19 zijn er nog lagere schoolkinderen. Al dat leven rond ons vinden we plezant. We vinden het interessant om samen te leven met een andere generatie.”
