De voetafdruk van... Hoe scoren Nederlanders op de vier thema’s die samen onze ecologische voetafdruk bepalen? Tekst: Ernest Marx
Alex Lagas (53) is psychosociaal therapeut en trainer. Hij is veganist en woont samen met zijn vrouw en zoon in een volledig verduurzaamd jarenzestighoekhuis. Zijn laatste keer in het vliegtuig was zes jaar geleden.
Wonen
Lifestyle
Voeding
‘Ik koop zelden nog iets nieuws’
‘Nadat ik veganist was geworden, werd ik me steeds bewuster van mijn ecologische voetafdruk op andere vlakken. De volgende stap was ons huis drastisch te verduurzamen. Van het gas af! Of we de kosten ooit zouden terugverdienen, interesseerde me niet. We wonen in een hoekhuis uit 1968 en de laatste drie jaar hebben we dat van boven naar beneden helemaal geïsoleerd: het dak, de vloeren, de wanden en de ramen. De volledige achterpui is vervangen en we hebben nu twintig zonnepanelen op ons dak. Sinds een jaar hebben we een volledig elektrische warmtepomp die is gekoppeld aan een ventilatiesysteem. Er hangt een boiler aan die ons tapwater levert en de cv verwarmt. Ik zou niet weten wat ik nog meer kan doen om ons huis duurzamer te maken.’
‘Ik heb een jaar milieukunde gestudeerd en daarna is mijn passie voor het milieu naar de achtergrond verdwenen. Dat veranderde acht jaar geleden toen mijn zoon geboren werd. Ik ben een relatief oude vader en dacht: ik wil mijn zoon zo lang mogelijk meemaken, dus eet ik vanaf nu alleen nog gezond. Als groot vleesliefhebber besloot ik abrupt veganist te worden. Toen ik me in het veganisme verdiepte, leerde ik hoeveel de agrarische industrie bijdraagt aan de uitstoot van broeikasgassen en het verlies van biodiversiteit. Dat sterkte me in mijn keuze. Ik ben nu bezig om van onze tuin een grote moestuin te maken om zoveel mogelijk eigen groente te kunnen verbouwen. Ik hoop over drie jaar het punt te bereiken dat ik niet meer naar de supermarkt hoef.’
‘Ooit hield ik van luxe in huis en gaf ik veel geld uit aan mooie designmeubelen. Dat zou ik nooit meer doen. Aan de andere kant zal ik ook geen allegaartje van jarenzeventigspullen op Marktplaats kopen en dat in een ruimte knallen. Het moet esthetisch wel kloppen. Ik koop zelden nog iets nieuw. Soms ontkom je er niet aan. Ik mountainbike heel graag en was toe aan een andere fiets. Omdat ik keihard door die bospaden ga, moet zo’n fiets wel te vertrouwen zijn. Dus besloot ik na tweeënhalf jaar wikken en wegen om een nieuwe mountainbike te kopen. Voor kleding kijk ik meestal online naar tweedehands spullen. Laatst heb ik een nieuwe spijkerbroek gekocht, maar die is dan wel gemaakt van organisch katoen en heeft een fairtradekeurmerk.’
Vervoer & vakantie
‘Mijn vrouw en ik waren fervente snowboarders, maar wintersport hebben we opgegeven. In berggebieden gebruiken ze bulldozers waarmee ze ’s nachts de pistes prepareren. Aan zo’n chauffeur heb ik eens gevraagd hoeveel diesel die werktuigen verbruiken. Maar liefst driehonderd liter diesel per voertuig per nacht! En ze hadden er steeds twintig rondrijden. Toen wist ik genoeg: daar wilde ik niet meer aan meewerken. Vliegen doe ik ook niet meer. Mijn laatste keer in het vliegtuig was zes jaar geleden. Verder ga ik altijd met de trein of op de fiets naar mijn werk. Al bijna tien jaar blijven mijn vrouw en ik tijdens de zomervakanties in Nederland. Vaak kamperen we in Limburg en we komen graag op Texel en Terschelling, waar we met onze elektrische auto naartoe gaan.’
62
