Funkcjonalizacja nadmiaru (więcej s. 173 →)
Zmuszeni do nieokreślonego w czasie pobytu w zamknięciu, badani zajmowali się zapełnianiem najbliższej im przestrzeni. Z różnych pobudek: ponieważ trzeba gdzieś „upchnąć” czynności realizowane dotychczas w innych miejscach (praca, sport, edukacja dzieci, jedzenie na mieście), aby zgromadzić zapasy na ten trudny czas (konserwy, przetwory, produkty pierwszej potrzeby), które i tak już (…) przestajemy dawać radę przejadać [PStories 110], ale także dlatego, żeby czymś zająć naszą uwagę, nakazać jej skupienie na obiektach (nowe rośliny, meble, książki/płyty) rekompensujących nam stres przestrzennej kompresji. Na zdjęciu jest laptop, tablet, telefon i pilot. Symbolizują poczucie znacznie większego zanurzenia w e-świecie. Więcej zamawiam przez Internet (buty, jedzenie, worki do odkurzacza, drobiazgi, które zwykle kupuję w sklepie). Więcej seriali i filmów, nie tylko na platformach typu Netflix, ale też spektakle teatralne w sieci, czytanie poezji, koncerty itp. Czuję przesyt. Przy tym książek czytam tyle, co zwykle czyli bardzo dużo, więc to nie jest kosztem czytania [760c]. Nadmiarowo – w sensie czasowym – użytkując przestrzeń mieszkań i domów, badani zapełniali je różnymi przedmiotami i drobiazgami. Nadmiar lecząc nadmiarem i coraz częściej odczuwając, że nie 133
