Życie codzienne w czasach pandemii. Raport z trzeciego etapu badań.

i kompetencji, z którymi w tę sytuację wchodzą. Zakłada się więc tutaj pewną elastyczność działania aktorów, a także świadomość możliwości jego podejmowania.

To właśnie ten wymiar sprawstwa jest w opisywanej sytuacji kluczowy. Podstawowym deficytem było dla badanych nie tyle zablokowanie pewnych aktywności, ile raczej odebranie poczucia, że w ogóle istnieje możliwość ich realizowania. Wskazać możemy na cztery poziomy, na których – na podstawie analizy zdjęć – przejawia się dążenie do odzyskania sprawstwa lub jego poczucia.

Alternatywne sposoby realizowania aktywności Najbardziej oczywistym przejawem takich postaw jest proponowanie alternatywnych sposobów realizowania aktywności. Wśród licznych przykładów, głównym tego przejawem są sytuacje, w których zapośredniczone technologicznie kontakty wchodzą na miejsce tych namacalnych, realizowanych twarzą w twarz (więcej s. 162-177 →) . System komunikacji zdalnej, zaczął służyć nie tylko do pracy, edukacji, czy chwilowych, porozrywanych form kontaktu. Zmienił również ich formę, zmieniając je w dłuższe, wieczorne wieloosobowe spotkania, którym towarzyszyło wspólne spożywanie jedzenia czy alkoholu. W ten sposób nie tylko mogła być realizowana potrzeba kontaktu, ale użytkownicy nabierali również 146