Życie codzienne w czasach pandemii. Raport z trzeciego etapu badań.

Drugi rodzaj kategorii to kategorie interpretacyjne. Zostały one wyróżnione na podstawie pewnych cech, przede wszystkim o charakterze społeczno-kulturowym, wedle których można opisywać poszczególne zdjęcia i widoczne na nich obiekty/sytuacje. W tym przypadku kodowanie dotyczyły nie tyle występowania bądź niewystępowania jakiejś cechy, jak to miało miejsce w przypadku kategorii tematycznych.

Tutaj każda z cech została opisana według dwóch przeciwstawnych sobie wymiarów. Wyróżniliśmy więc: miejsce wykonania (w mieszkaniu / poza mieszkaniem); relacje (samodzielnie / z innymi); nacechowanie (dobre, pozytywne / złe, negatywne); dynamika (komunikat dynamiczny, dużo się dzieje / komunikat statyczny, bez życia); forma aktywności (obowiązki / relaks i odpoczynek); problematyczność (nieproblematyczne / problematyczne); forma kontroli (wola, podmiotowość / przymus, bierność); uporządkowanie (porządek / bałagan); innowacyjność (nowe, innowacyjne / stare, rutynowe). Prócz tych dychotomii każda z kategorii kodowych została również opisana przez wymiar „mediacja” (gdy przedstawiona sytuacja jest niejednoznaczna i znajduje się pomiędzy dwoma krańcami kontinuum) oraz przez wymiar „nie dotyczy, trudno powiedzieć” (gdy dana kategoria nie jest obecna na otrzymanym komunikacie). Zdjęcia kodowane były w odniesieniu do każdej z tych kategorii.

29