adolygiadau
Rhywbryd yn Rhywle Lewys Mae Rhywbryd yn Rhywle yn gampwaith ymysg y genhedlaeth goll o albyms a ddiflanodd i niwl y cyfnod clo. Er chwith oedd tyrchu drwy’r pentwr i ddadorchuddio albwm 6 mis oed, mae elfen o ffawd fod yr albwm newydd anedig wedi cropian i dymor y gaeaf gan ategu’r modd mae’n cydymffurfio â delweddau o natur. Yn gyflwyniad i’r albwm a’n flas o’r band a’i ddatblygiad, mae’r trac dwbl ‘Rhywbryd’ a ‘Rhywle’ yn gosod stamp cryf o’r llwybr mae’r grŵp wedi’i gymryd. Mae datblygiad amlwg i’r sŵn, ond mae’r hen ffefrynnau pop yn eistedd yn gyfforddus yng nghanol hynny. Dyma gryfder yr albwm hwn, y modd mae’r hen a’r newydd wedi eu
cyfosod i lifo fel cyfanwaith. A dyma’n union mae’r casét cyfyngedig yn ei bwysleisio, dyma fand sydd eisiau perffeithrwydd, dyma albwm sy’n haeddu gwrandawiad ar ei hyd. ‘Y Cyffro’ yw trobwynt yr albwm i mi, dyma’r seithfed dôn ag ynddi ergyd sy’n taro’n galed. Drwy gyfuniad o riffiau a rhythmau chwareus mae’n eich tynnu chi nôl am fwy. Ac mae mwy, mae dyfnderoedd o haenau i’r caneuon diweddar. Mae tyndra parhaol rhwng y trwm a’r ysgafn yn ‘O’r Tywyllwch’ yn parhau i ennyn tensiwn ac atgyfnerthu’r rhwystredigaeth fewnol a gyflwynir yn yr intro sydd hefyd yn nodedig yn ‘Hel Sibrydion’. Cewch eich ysgwyd gan egni’r band yma, egni y gallwn ond gobeithio ei brofi’n fyw, rhywbryd, rhywle. Aur Bleddyn
Cwantwm Dub Geraint Jarman
RH GWR AID AND O
Y Drefn Mared Os nad ydach chi wedi gwrando ar yr albwm anhygoel yma gan Mared eto... gwnewch, RWAN! Mae’n rhaid i mi gychwyn drwy siarad am y llais gwefreiddiol ’ma sy’n naturiol, yn gwneud i mi deimlo’n saff ac wedi cyffroi’n lân ar yr un pryd. Mae ganddi gymaint o reolaeth dros ei hofferyn nes nad oes to iddo fo, mae o’n dal i fynd, ac yn darganfod nodau doeddach chi ddim yn eu disgwyl... ond rydach chi mor falch o’u cael nhw ganddi. Mae bob dim am Mared yn gwbl ddidwyll, a dyna ydi tarddiad llwyddiant yr albwm. Does ’na ddim ffys, dim gimics, dim ond talent a didwylledd sy’n gadael i ni deimlo pob cân yn bersonol. Mae ‘Y Reddf’ yn mynd i daro tant efo bob un ohonom ni ar ryw bwynt yn ein bywydau, a ‘Pontydd’ ac ‘Yr Awyr Adre’ ydi’r caneuon nes i fethu eu sgwennu droeon ar drenau yn ôl ac ymlaen rhwng Llundain ac adra. ’Da ni’n cael gymaint o ddylanwadau gwerin, pop, a jazz yn yr albwm yma ac maen nhw’n plethu efo’i gilydd yn gwbwl naturiol. ’Da ni wedi clywed beth mae Mared yn medru ei wneud hefo caneuon fel ‘Chwarae dy Gêm’ a ‘Gyda Gwên’, ac mae’r fersiwn o ‘Gwydr Glas’ sydd yn fan’ma rhywsut yn driw i’r wreiddiol ac eto’n cyfleu tristwch y gân werin dorcalonnus yma mewn ffordd fodern, emosiynol. Dyma fysa Carole King yn ei wneud efo cân werin Gymraeg beryg! Mae hi’n gorffen yr albwm hudol yma hefo anrheg sbesial o obaith yn ‘Dal ar y Teimlad’, a’r cyffro am be’ gawn ni nesa’ gan Mared. Elain Llwyd 20
yselar.cymru
Mae’r ffaith fod dyn 70 oed yn creu cerddoriaeth gyfoes a phoblogaidd yn anhygoel yn ei hun (beth mae eich mam-guod a thad-cuod chi’n ei wneud?!) Ond mae Jarman yn dal i arbrofi hyd yn oed. Rydyn ni’n gyfarwydd â reggae Jarman, ond mae’r ymdriniaeth dub yma o’i albwm Cariad Cwantwm gan Krissie Jenkins yn newydd ac yn mynd â ni i rywle gwahanol o’r dechrau. Llais Jarman a’i ferched ar ‘Bywyd Dub’ sy’n agor yr albwm, rhwng yr adlais a’r ffaith ei fod yn ddigyfeiliant i ddechrau mae rhywbeth bron yn iasol amdano, yn y ffordd orau posibl. Yna, mae’r bîts ysgafn yn ymlacio rhywun. Mae bît yn amlwg iawn yn yr albwm a dyna sy’n cynnal y naws ymlaciol drwyddi. Ond dim ond un haen yw’r curiadau, mae effeithiau a cherddoriaeth electronig, yr adleisio a’r melodïau ar ben hynny, a lleisiau’n gweu drwy bopeth. Mae’n hawdd cau eich llygaid a mynd â’ch hun i ryw draeth tawel, braf yn ‘Addewidion Dub’; i brynhawn Sul rhyw ŵyl yn ‘Strangetown Dub’ â’i melodi hynod chwareus, neu hyd yn oed i arnofio ynghanol y cymylau yn ‘Gofal Dub’. Gallech chi’n hawdd roi hon i chwarae yn y cefndir a theimlo’ch hun yn ymlacio, ond stopio i wrando arni sydd ei angen, ac mae’r bîts yn cydio ynddoch chi i’ch arwain i rywle pleserus. Bethan Williams
