Hoe is het met
Oud-fruithandelaar Jan Timmermans wijst tegenwoordig op de mooie routes en kuilen in de weg sector heeft hij kunnen verbreden doordat hij zich inzette voor de branche. Vanaf 1991, tot de oprichting van Frugi Venta in mei 2001, was hij bestuurslid van de Bond van Exporteurs en ook was hij bijna tien jaar voorzitter van het Comité Fruit waar hij in 2018 afscheid van nam.
Na 43 jaar in de fruithandel viel het pensioen Jan Timmermans niet gemakkelijk. Thuis zitten was niets voor hem. Om zijn huisgenoten te sparen, hernieuwde hij zijn vrachtwagenrijbewijs om als vrachtwagenchauffeur aan de slag te kunnen gaan. Zijn netwerk uit de branche deed echter een beroep op hem. Tegenwoordig vult hij zijn tijd deels met advieswerk in de fruitafzet. Niet dat dat heel veel omvat, volgens Jan. “Bedrijven willen graag eens in mijn adressenboekje kijken, maar dan komt daar wel meer bij kijken. Ik vergelijk het met motorrijden. Iedereen die zijn rijbewijs heeft kan het, maar vanuit mijn ervaring kan ik anderen wijzen op mooie routes om uit te proberen of hen waarschuwen voor kuilen en hobbels in de weg die ik al eens genomen heb.” heeft altijd gewerkt voor het familieJanbedrijf C.G. Timmermans & Zn. Omdat Jan veel interesse had in het vak, rolde hij er in 1972 als derde generatie vanzelf in. “Na een tamelijk succesvolle periode was het bedrijf weer teruggezakt. Toen ik erbij kwam, waren er maar een paar grossiersklanten in Duitsland over. Ik ben toen bij het bedrijf begonnen als vrachtwagenchauffeur, heftruckchauffeur, fruitsorteerder enzovoort en ben daarbij op zoek gegaan naar nieuwe klanten. Eerst in Frankrijk en later in andere landen. Uiteindelijk heb ik mijn loopbaan beëindigd als directeur/eigenaar.” Binnen de fruithandel was C.G. Timmermans & Zn. gespecialiseerd in import en export van appelen en peren. In 2015 werd
het bedrijf verkocht aan de Staay Food Group. Dat was geen gemakkelijk besluit voor Jan. Zijn grootvader C.G. Timmermans had in 1905 het bedrijf opgericht en zelf had hij zich ook met hart en ziel ingezet voor het bedrijf. “Mijn vier kinderen hebben een hbo-opleiding gevolgd en zij hadden geen interesse om het fruitbedrijf over te nemen of om als fruithandelaar te werken. We zijn daar onderling altijd heel open over geweest. Ik had graag gezien dan een van hen het zou overnemen, maar dan moet er wel diezelfde drive achter zitten. Anders zijn er straks twee ongelukkig als het niet goed gaat, want je blijft er toch bij betrokken.”
Terugkijkend is er veel veranderd in de loop der jaren. “De AGF-sector is een dynamische en uitdagende branche, met ups en downs en een wereld vol met mogelijkheden en kansen. De groei van de supermarkten en het feit dat veilingen, waar wij een gedeelte van ons fruit kochten, veranderden van leveranciers naar concurrenten, brachten grote veranderingen in de sector teweeg. Voor mij was de ontwikkeling van het bedrijf en het zoeken en vinden van voor ons nieuwe afzetmarkten altijd de grootste uitdaging. Als dat dan lukt, is dat mooi.” Of Jan met trots terugkijkt? “Trots is niet het goede woord, terugkijkend ben ik eigenlijk nergens trots op. Je ziet dingen die je fout hebt gedaan of beter had kunnen doen en er is tevredenheid en dankbaarheid over een paar dingen die goed zijn gegaan.” Jan volgt de branche nog op de voet. De eerste periode na het afscheid van zijn bedrijf met altijd drukke agenda was lastig. Door het uitgebreide netwerk van AGF-ers werkzaam in de handel met appelen en peren kwam zoals al gezegd al snel de vraag naar advies en hoefde hij niet de vrachtwagen op. “Ik ben blij dat ik nog beetje actief kan zijn middels mijn advieswerk voor de afzet bij een paar fruitbedrijven. Daarnaast kan ik nu meer tijd besteden aan familie en vrienden,” besluit Jan. (ML) jan@timfruit.nl
Het eigen familiebedrijf is een belangrijke leerschool geweest voor Jan. De kijk op de
AGF Primeur 9 • 2021
109
