22
ΑΠΌ ΤΗ ΦΑΝΤΑΣΊΑ ΣΤΗΝ ΟΥΤΟΠΊΑ
1.2.
Η Αναπαράσταση του Φανταστικού
ώρου
Σύμφωνα με τον Alberti, ο αρχιτέκτονας δεν δημιουργεί κτίρια αλλά αναπαραστάσεις κτιρίων (Anstey, 2006). Για τη δημιουργία αναπαραστάσεων βασική προϋπόθεση είναι η φαντασία. Η φαντασία, με την σειρά της, μπορεί να πηγάζει από την αναζήτηση του ιδανικού, την ανάγκη απεικόνισης του παράδοξου ή απλώς από τη δημιουργία μιας ατμόσφαιρας. Έτσι, η ιδέα μέσω της φαντασίας γίνεται αναπαράσταση, με χαρακτηριστικό σταθμό τα ρομαντικά ζωγραφικά έργα. Αυτή η παραδοχή σταδιακά θα αρχίσει να φαίνεται και στην αρχιτεκτονική. Η αναπαράσταση της ιδέας ή της ατμόσφαιρας υπερτερεί της κατανόησης της χωρικής οργάνωσης.
1.2.1.
Η αφετηρία της αναπαράστασης του ιδανικού | The Pantheon and Other Monuments Ένα capriccio αποτελεί μια αρχιτεκτονική φαντασία, όπου τοποθετούνται μαζί υπαρκτά κτίρια, αρχαιολογικά ερείπια και διάφορα αρχιτεκτονικά στοιχεία. Εδώ η φαντασιακή εικόνα δεν αντιπαρατίθεται με τον πραγματικό χώρο. Η ετυμολογία υποδηλώνει ότι αυτό το καλλιτεχνικό στυλ είναι κάτι απροσδόκητο και χωρίς περιορισμούς. (Parshall, 2011). Τα capriccios συγκαταλέγονται ανάμεσα στα διάφορα αναμνηστικά που έφερναν οι νέοι ευκατάστατοι Ευρωπαίοι, επιστρέφοντας απο το Grand Tour3 τον δέκατο όγδοο αιώνα. Για τον Giovanni
εικόνα 1. Roman Capriccio: The Pantheon and Other Monuments, 1735
3. Επιμορφωτικό ταξίδι για κατανόηση της κλασικής αρχαιότητας στην αρχαία Ελλάδα και Ρώμη.
