40
ΑΠΌ ΤΗ ΦΑΝΤΑΣΊΑ ΣΤΗΝ ΟΥΤΟΠΊΑ
1.3.
Το όραμα της Μοντέρνας Πόλης Στην αρχή του εικοστού αιώνα, οι αρχιτέκτονες προσπαθούν να απαντήσουν στα χωρικά ζητήματα της εποχής και να περιγράψουν τα οράματά τους για τις νέες κοινωνικές συνθήκες. Οι ουτοπικές μελέτες είναι πολυσύνθετες και αποκτούν υπόσταση μέσω της δημιουργικής χρήσης των αναπαραστατικών μέσων. Ο στόχος είναι να σχηματοποιήσουν τις ιδέες για τη νέα πόλη η οποία βασίζεται στις βιομηχανικές εξελίξεις. Έτσι η Μοντέρνα Πόλη παγιώνεται ως επιθυμία, με στόχο να αποτελέσει μια σύγχρονη ουτοπία. Ταυτόχρονα, επιδιώκει συνολικούς κοινωνικούς και πολεοδομικούς μετασχηματισμούς οι οποίοι ακόμα δεν υφίστανται. 1.3.1.
εικόνα 26. Les hautsfourneaux (Οι Υψικάμικοι). Tony Garnier, Une Cité industrielle, 1901-1904
Η βιομηχανία ως θεμέλιο της νέας κοινωνίας | Cité industrielle Ο Tony Garnier, προσκολλημένος στα σοσιαλιστικά ιδεώδη, έχει τη θέληση να μεταφέρει στον αστικό χώρο τα όνειρα μιας ισότιμης και ειρηνικής κοινωνίας. Το Cité industrielle (Βιομηχανική Πόλη) των τριάντα πέντε χιλιάδων κατοίκων είναι ένα αρχιτεκτονικό έργο που ξεκινάει το 1901 με το όνομα Ideal City (εικ. 26). Τα σχέδια του, επηρεασμένα από την παράδοση των Beaux-Arts, διαθέτουν μια φυσική ανεπάρκεια και μια αφαιρετική τάση. Από την ουτοπική πόλη του Garnier λείπουν φυλακές, δικαστήρια και νοσοκομεία, αφού όπως πίστευε δεν θα είναι απαραίτητα σε μια σοσιαλιστική πόλη (“Encyclopedia Britannica”, 1998).
