Nawoord Het sluiten van ziekenhuizen komt steeds vaker voor. De ene gaat failliet, de ander wordt overbodig. Dit alles heeft te maken met intensivering van de zorg. Ook de sluiting van kloosters en kerken is al jaren aan het toenemen door de terugloop van kerkgangers en nieuwe zusters. Kort gezegd de terugloop van het geloof. Hiermee gaat vaak een enorme historie gepaard waardoor er complexe opgaven ontstaan voor gemeenten, ontwikkelaars en architecten. Het was kort na het opstellen van mijn afstudeeropgave dat de gemeente met het plan naar buiten kwam voor de herontwikkeling van het gebied. De volledige kloostertuin zou op de schop gaan en er zouden talloze nieuwe geschakelde woningen gebouwd worden. In de ogen van ontwikkelaars een interessant en vooral lucratief plan. Tijdens mijn afstuderen heeft de tijd mij ingehaald en staan deze woningen inmiddels op het betreffende terrein. Het plan heeft geen enkele relatie met de kloostertuin, het snoept er zelfs nog meer vierkante meters natuur van af. Ik heb het gestripte betonskelet van het ziekenhuis als intermedium gebruikt om nieuwe toekomstgerichte functies te herbergen op de exacte plaats waar de zusters het ‘gasthuis’ destijds hebben opgericht. Door de menging van functies en doelgroepen kan opnieuw een dynamiek teweeg worden gebracht die jarenlang kenmerkend was voor deze plek. Een dynamiek tussen dit plan en het centrum van Veghel zou een meerwaarde vormen voor de omgeving doordat de historie bewaard, tastbaar en herkenbaar blijft. Hedendaagse problemen zoals woningnood zijn hiervoor geen belemmering maar vormen juist de invulling. Met mijn plan heb ik aangetoond dat dit een alternatieve invulling zou kunnen zijn in plaats van het gebouw te slopen, het terrein te splitsen in talloze stukjes en het vervolgens vol te bouwen.
p. 132
