Carrera Motors Magazine spring-summer 2013

SLAAPCOMFORT SCHRAMM - MAGNITUDE - NOX - ZNOOOZ GELTEX INSIDE - LATTOFLEX - BEKA - SWISSFLEX BEDTEXTIEL LYSDRAP

ESSENZA - HOME - OLIVIER STRELLI - VIVARAISE - DAMAI - CARALYS - ZUCCHI COLLECTION HOOFDKUSSENS & DONSDEKENS

PLUMKA - PLUTEX - PARADIES BEDDEN JESSE - RUF BETTEN – TRECOMPANY – SCHRAMM - MAGNITUDE NACHTKLEDING & HOME WEAR

BALBINA - WOODY - CYELL - VIVE MARIA - PIP - PLUTO - VANDY - JOCKEY - GUESS - LORDS & LILY’S - DJOOZ - ALICE & WOMAN VOUWGORDIJNEN INSIDE - SHADOW DECORATIEVE ACCESSOIRES & HANDDOEKEN PUYLAERT HOME BASICS CARPETS PERLETTA CARPETS WEEKDAGEN 10 - 18U30 (GESLOTEN OP DINSDAG) ZATERDAG 10-18 U ZONDAG 14-18U. MEER OVER DE OPENING OP WWW.TWAALF-TWAALF.BE

Jaargang 7 – Nummer 13

Lente/Zomer 2013

Carrera Motors Magazine verschijnt zesmaandelijks (maart en september) op 5.000 exemplaren en wordt per post gratis toegestuurd aan de klanten van Carrera Motors Porsche Centre, alsook naar een aantal geselecteerde vrije beroepen in de regio.

Website & E-mail www.carreramotors.be/cmm dgp@carreramotors.be

Advertising Benelux DGP Events BVBA

c/o Philippe De Groulaer

Marolleweg 4 – B-9770 Kruishoutem T +32 (0) 475 290 911 dgp@online.be

Licentiehouder

Custom Branded Media SARL 31, rue de Strasbourg

L-2561 Luxembourg

G.D. Luxembourg

Verantwoordelijke uitgever

Philippe De Groulaer

Opdrachtgever

Carrera Motors Porsche Centre NV Kortrijksesteenweg 11

9830 Sint-Martens-Latem

 09/282 24 22 –  09/282 24 74 www.carreramotors.be porsche@carreramotors.be

Niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd en/ of openbaar worden gemaakt door middel van druk, fotokopie, elektronisch of op welke wijze dan ook, zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de uitgever. Aan de samenstelling van deze uitgave werd de uiterste zorg besteed, desondanks kan niet worden ingestaan voor de feitelijke juistheid of volledigheid van de opgenomen gegevens. In geen geval kan er een juridische basis worden aan ontleend. De redactie en uitgever aanvaarden geen aansprakelijkheid voor de volstrekte juistheid en volledigheid van gegevens van de in deze uitgave opgenomen teksten. ©2007-2013 Carrera Motors Magazine.

INHOUD

4. De derde, nieuw ontwikkelde, generatie van de Porsche Cayman is lager en langgerekter, lichter en sneller, efficiënter en krachtiger dan zijn voorganger.

26. De nieuwe Porsche Cayenne Turbo S zet zich met een vermogen van 550 pk aan kop van de SUV-reeks van Porsche. Dankzij zijn geavanceerd actief onderstel overtreft de topatleet in SUV-outfit de rijdynamiek van heel wat sportwagens.

34. A Book of Beards brengt 18 baardverhalen samen met foto’s die geschoten werden door de Amerikaanse fotograaf Justin Muir.

56. De Porsche Cayenne S Diesel biedt zijn bestuurder de typerende rijdynamiek van Porsche, maar tegelijkertijd ook een nieuwe rijervaring. Op het gebied van dynamische prestaties en motorgeluid is de Cayenne S Diesel een echte sportauto.

60. Op het Salon de la Haute Horlogerie in Genève stelden diverse topmerken hun nieuwste creaties voor. We maakten een keuze uit het opwindend grote aanbod.

66. De Porsche GT3 Cup Challenge gaat met ingang van het autosportseizoen 2013 van start in de Benelux. Deze Challenge is een officieel door Porsche ondersteund autosportplatform voor rijders, teams en fans.

70. Jef Neve is een kunstenaar ‘pur sang’ uit onze tijdsgeest, een muzikaal virtuoos, beklijvend performer en een gelauwerd componist.

82. De nieuwste biografie van Serge Gainsbourg is een nederlandstalige uitgave. De man achter het boek is tekstschrijver en gitarist Rudolf Hecke

86. Met de Panamera Sport Turismo schetst Porsche de toekomstige ontwerptaal voor een model met intelligente en efficiënte aandrijftechnologie. De Sport Turismo voegt de nieuwste generatie hybride-technologie samen met een evolutionaire kijk op een sportief carrosserieontwerp.

92. De ‘Club des V’ in Ukkel is de speelkamer van Pierre Van Vliet, een ruimte die autosport ademt langs alle kanten.

102. Korte niewsberichten.

106. De Thames in Londen is een leidraad langs talrijke bezienswaardigheden. Een wandeling op de noordoever brengt je bij traditionele evergreens, en langs de zuidoever of South Bank gaat het er moderner, zelfs trendy aan toe.

76. De Ngorongoro Crater Lodge is een spectaculaire safari lodge in Tanzania, aan de rand van de Ngorongorovulkaan.

46. Karin Van Couwenberg is een zeer getalenteerde natuur- en wildlife fotografe die een goed anderhalf decennium geleden voor het eerst neerstreek in Afrika.

38. 50 jaar Porsche 911. Al vijf decennia lang is de 911 het hart van het merk Porsche. Weinig andere wagens ter wereld kunnen op een zo lange traditie terugblikken.

14. Alleen al door de afmetingen en looks wordt de Vertigo een echte eyecatcher. Maar het jacht is nog veel meer dan dat.

n.v.L.A.RAMEN LANSSENS

RAMEN - DEUREN - POORTEN

HOUT - ALUMINIUM - PVC

Een realisatie van Ramen Lanssens om U tegen te zeggen. Dit unieke Vlaamse landhuis heeft het werkelijk allemaal: stoere massieve schuurpoorten met ambachtelijk hang- en sluitwerk, klassieke Vlaamse gelakte kruisramen naar achttiende-eeuws model met buitenluiken, verschillende eikenhouten buitendeuren met stijlvolle roedeverdeling en… eiken deur met het hartje, een oergezellige voleiken engelse erker en een ruime tuinkamer met Chinees geinspireerd dak in houten pannetjes.

Al dit kwaliteitsvolle houtwerk werd gerealiseerd door Ramen Lanssens met de beste en meest duurzame houtsoorten, met respect voor traditie én vakmanschap.

Met medewerking van:Bouwwerken Taelman, Oeselgem

Architect Vleeshouwers, Dentergem

Jean-Philippe Demeyer, www.rooigem.com

Schilderwerken Beel, Oostrozebeke

Porsche Cayman

De derde, nieuw ontwikkelde generatie van de Cayman is lager en langgerekter, lichter en sneller, efficiënter en krachtiger. Een langere wielbasis, grotere spoorbreedte en grotere wielen doen de rijdynamiek van deze sportwagen met middenmotor tot een in deze klasse ongeëvenaard niveau stijgen.

In vooraanzicht is de nieuwe Cayman te herkennen aan zijn dominante koelluchtinlaten, die aan de zijkant groter worden.

De look van de nieuwe Cayman is opmerkelijker dan ooit tevoren. Zijn proporties zijn nieuw en toch is de sportcoupé meteen als Porsche herkenbaar. De langere wielbasis en kortere overhangen verwijzen net als de wielen van 18 of 19 duim met een grotere rolomtrek optisch naar de toegenomen rijdynamiek.

De nieuwe tweezitter is na de 911 Carrera en de Boxster de derde sportwagenmodelreeks van Porsche met een innovatief lichtgewichtkoetswerk. Afhankelijk van de versie en de uitrusting is de nieuwe Cayman tot 30 kg lichter en verbruikt hij tot 15% minder brandstof dan zijn overeenkomstige voorganger, ondanks krachtigere motor- en rijprestaties.

De nieuwe generatie van de tweezits sportwagen debuteert in de twee klassieke Porsche-varianten Cayman en Cayman S. Het basismodel wordt aangedreven door een 2,7-liter zescilinderboxermotor van 202 kW (275 pk), accelereert optimaal uitgerust in 5,4 s van 0 tot 10 km/u en haalt een topsnelheid van 266 km/u.

Zijn gemiddelde verbruik (NEDC) bedraagt afhankelijk van de versnellingsbak 7,7 tot 8,2 l/100 km. De 3,4-litermotor van de Cayman S levert 239 kW (325 pk), in ideale omstandigheden is een spurt van 0 tot 100 km/u in 4,7 s mogelijk. De topsnelheid van de Cayman S bedraagt 283 km/u, zijn gemiddelde verbruik (NEDC) ligt afhankelijk van de versnellingsbak tussen 8,0 en 8,8 l/100 km. Beide sportcoupés zijn standaard aan een manuele zesversnellingsbak gekoppeld. De optioneel verkrijgbare Porsche PDKzevenversnellingsbak met dubbele koppeling maakt snellere acceleraties en een lager verbruik mogelijk.

Porsche waardeert de Cayman ook met nieuwe uitrustingsmogelijkheden op. Zo is de sportcoupé voor het eerst optioneel verkrijgbaar met de adaptieve snelheidsregelaar ACC met automatische afstandsregeling en een speciaal ontwikkeld audio-

systeem van Burmester. Nog een nieuwigheid voor de Cayman is het als optie leverbare sleutelvrije ‘Entry & Drive’-systeem.

De look van de nieuwe Cayman is opmerkelijker dan ooit tevoren. Zijn proporties zijn nieuw en toch is de sportcoupé meteen als Porsche herkenbaar. De langere wielbasis en kortere overhangen verwijzen net als de wielen van 18 of 19 duim met een grotere rolomtrek optisch naar de toegenomen rijdynamiek. Het design wordt gekenmerkt door precieze lijnen en messcherp gemodelleerde randen. Ze beklemtonen het lage en langgerekte silhouet met de verder naar voren geplaatste voorruit en de ver naar achteren doorlopende daklijn. Een bijzonder krachtig en typisch element is het dynamisch uitgeholde profiel van de deuren, dat ervoor zorgt dat de lucht naar de opmerkelijke luchtinlaten in de zijpanelen en zo rechtstreeks naar de motor geleid wordt. Nergens is het basisconcept van de sportwagen met centraal geplaatste motor zo duidelijk zichtbaar.

In vooraanzicht is de nieuwe Cayman te herkennen aan zijn dominante koelluchtinlaten, die aan de zijkant groter worden. Even specifiek voor de nieuwe generatie van de sportcoupé is de grote, vlakke achterklep in aluminium. De achterklep loopt naadloos over in het dunne blad van de spoiler, die in vergelijking met de Boxster hoger en in een steilere hoek naar boven komt. Zo krijgt de Cayman een nog meer eigen karakter dan voordien en onderscheidt hij zich nog duidelijker van zijn voorganger. 

David Beckham. Een wereldwijd icoon, voor wie perfectie vanzelfsprekend is. Precisie en stijl. Een legende opgetrokken uit succes. Aan zijn pols: de Breitling Transocean Chronograph Unitime, het ultieme horloge voor de reiziger. Binnenin: een Kaliber B05 van de manufactuur Breitling. Een chronometer gecertificeerd door de COSC. Gegarandeerd door Breitling. Voor 5 jaar. Een hoogperformante chronograaf met automatisch opwindmechanisme. Een universele tijdsfunctie die het permanent aflezen van de tijd in alle 24 tijdzones mogelijk maakt door een gepatenteerd mechanisme met een supergebruiksvriendelijk aanpassingssysteem op de kroon. Comfort en elegantie voor eersteklasreizigers. By Breitling.

David Beckham. Een wereldwijd icoon, voor wie perfectie vanzelfsprekend is. Precisie en stijl. Een legende opgetrokken uit succes. Aan zijn pols: de Breitling Transocean Chronograph Unitime, het ultieme horloge voor de reiziger. Binnenin: een Kaliber B05 van de manufactuur Breitling. Een chronometer gecertificeerd door de COSC. Gegarandeerd door Breitling. Voor 5 jaar. Een hoogperformante chronograaf met automatisch opwindmechanisme. Een universele tijdsfunctie die het permanent aflezen van de tijd in alle 24 tijdzones mogelijk maakt door een gepatenteerd mechanisme met een supergebruiksvriendelijk aanpassingssysteem op de kroon. Comfort en elegantie voor eersteklasreizigers. By Breitling.

VERTIGO

Toen de 18e-eeuwse poëet Samuel Taylor Coleridge zijn beroemde relaas van het statige zomerpaleis van Kubla Khan neerschreef, was hij naar verluidt geïnspireerd door een droom die hij tijdens een opiumroes had. Hij vond het echter vooral vervelend dat hij de ervaring niet accuraat kon overbrengen omdat hij voortdurend afgeleid werd. Dankzij het indrukwekkend gebogen kajuitdek zou de 67 meter lange Vertigo perfect een 21e-eeuws ‘zomerpaleis’ kunnen weerspiegelen. Maar in tegenstelling tot het meesterwerk van Coleridge is dit jacht het resultaat van helder denken en van geen enkele afleiding. Het is een kunstwerk dat op zee in alle omstandigheden efficiënt moet functioneren en voor veel doeleinden kan ingezet worden.

Ontwerper Philippe Briand maakte de eerste conceptschetsen in 2004. Het jaar daarop volgden de eerste gesprekken met Alloy Yachts, waarna het project in 2007 pas echt vorm begon te krijgen. De bouw van de verbluffende kits begon in 2009. Meer dan 800.000 manuren later werd het jacht in 2011 te water gelaten.

Het is tot nu toe het grootste project van zowel de scheepswerf als de ontwerper. Met zijn 837 brutoton is dit jacht het eerste waarmee Alloy Yachts de kaap van 500 brutoton overschrijdt, met de extra classificatielasten die daarbij horen. De Vertigo werd gebouwd voor de uitgebreide cruises van een Europees koppel met jonge kinderen. Het jacht combineert een luxueuze accommodatie van zes sterren met krachtige prestaties en tal van sportuitrustingen om alle gasten, zowel jong als oud en overal ter wereld, fit en gezond te houden.

Briand staat bekend voor zijn strakke, pure, moderne designs en ook nu vond hij een prachtig evenwicht tussen de lijnen en proporties van het jacht. De superstructuur is een gemodelleerde koepel over de ruimte tussen de twee masten, met de lijn van de vliegende brug die als een wazig snelheidsbeeld taps over het achterdek toeloopt. De volledige superstructuur wordt ondersteund door de fijne, verticale raamstijlen en lijkt wel op het glas te zweven. De koepel boven de gitzwarte romp werd in Alexseal metallic zilver geverfd, wat het gevoel van gewichtloosheid nog verder versterkt. Het totaalbeeld is een laag, gestroomlijnd, aerodynamisch en krachtig profiel.

De inrichting, functionaliteit en comfort van het interieur werden toevertrouwd aan het beroemde Franse designhuis van Christian Liaigre. Het was de eerste keer dat hij van bij het

begin betrokken was bij de bouw van een superjacht. De bijna even lange masten uit koolstofvezel (67,9 meter en 62,4 meter) torenen boven het dek uit en ondersteunen een zeilplan van 5.037 m2 om de prestaties van het jacht te maximaliseren. Door de beperkte diepgang van 5,05 meter bestaat het onderwaterprofiel uit een vinvormig kiel met een zwaardkast die door de kiel loopt en de diepgang tot 9,1 meter uitbreidt.

Als een zwevend commandocentrum geeft de vliegende brug je een uitstekend uitzicht. Om aan te meren werden de boegen kopschroefhendels en de gashendels discreet in de buitenste rand van het commandocentrum verwerkt, om de stuurman een onbeperkt zicht op het voor- en achterdek te geven. Het tweevoudige commandocentrum werd ook uitgerust met zeildruktoetsen, voor maar liefst 16 scheepslieren.

Bij de meeste jachten van dergelijk formaat zou men er al snel voor kiezen om de duomotor aan te zetten en op de motor te varen wanneer de wind ver onder de 10 knopen duikt. Maar dankzij het grote zeilplan en de aandacht die besteed werd aan de creatie van een krachtige romp, kan dit jacht met alle zeilen strak gemakkelijk een briesje van 12 tot 14 knopen aan. En dat bezorgt iedereen een geweldige ervaring.

In een tropisch klimaat met lichte tot middelmatige wind is de vliegende brug een prachtige locatie, met het tweevoudige commandocentrum vooraan, grote ligstoelen op het achterdek, afgeronde sofa’s aan de zijkanten en een tafel en stoelen in het midden. Bovendien kan iedereen zijn honger stillen met de barbecue aan bakboordzijde en de koelkast, ijsmaker en gootsteen aan stuurboordzijde.

Een handig glazen windscherm dat achter de achterdeks gerichte sofa bij de tafel omhoogkomt, beschermt iedereen tegen de wind. Ook een buiskleed, dat zich over het commandocentrum uitspreidt, en eventueel twee biminicovers zorgen voor bescherming. Zo kun je bijvoorbeeld één bimini naar voor of achter uitspreiden, zodat je precies daar schaduw krijgt waar jij wilt. Tegelijkertijd kunnen de zonnekloppers dan nog steeds aan hun trekken komen. Als je beide bimini’s gebruikt, zal het volledige zitgedeelte overschaduwd worden.

De cockpit op het achterdek is het ideale toevluchtsoord bij elk type weer. Je kunt er je omgeving ook zelf vormgeven door de zijramen omhoog of naar beneden te draaien. Het gordijn achteraan gaat vanuit de spa-zwembadruimte naar de zwevende rand van de vliegende brug. De ventilatiekoepels in het dak

kunnen met één druk op de knop geopend of gesloten worden. Een volledig zijdelings zicht krijg je door de gezichtslijnen die van de tweevoudige cockpit met ingang op het achterdek tot het overhangende windscherm rond de stuurhut vooraan lopen. Door de glaspanelen en deuren met vloeibare kristalschermen (die je met een schakelaar transparant of ondoorschijnend kunt maken) kun je de verschillende ruimten meer of minder van elkaar afsluiten. In het interieur werden de meubels en afwerkingen heel sober gehouden. Wat opvalt, is het gebrek aan kunstwerken. Wel zijn er twee kleine beeldhouwwerken in strategisch geplaatste nissen aanwezig. “Het jacht spreekt voor zich”, zegt projectmanager Andrew Senn. “We erkennen het werk en de inspanningen die nodig waren om een interieur van deze kwaliteit te creëren. Waarom zouden we het jacht dan achter kunstwerken verstoppen, als het schip op zich al

een meesterwerk is?” Als je meer wilt dan alleen maar uitrusten op de sofa, is er bovendien nog veel meer dynamisch entertainment aanwezig. Voor uitstapjes is er de limousinetender in de garage op het achterdek en twee andere, zes meter lange tenders in de garage vooraan. Daarnaast zijn er nog kleine zeilbootjes, kajaks, enz...

Bovendien kunnen de middelste secties van de romp aan beide kanten geopend worden. Zo krijg je extra platformen om in te schepen en ‘stranden’ voor allerlei wateractiviteiten (duiken, snorkelen, waterskiën, plankzeilen, zwemmen, ...). De tussendekse provisieruimte kreeg de naam ‘midarette’.

“Het was inderdaad ons idee om van dit jacht een watersportclub te maken”, zegt Senn. “De gasten komen naar hier en kun-

nen gewoon een van de verschillende speeltjes kiezen.” Tegenover de watersportclub zit de fitnessruimte, waar de gasten zich in het zweet kunnen werken, en dat terwijl het water langs hen heen kabbelt en er een fris briesje waait. Alleen al door de afmetingen en looks wordt de Vertigo een echte eyecatcher. Maar het jacht is nog veel meer dan dat. De samenwerking tussen de eigenaar, designers en scheepswerf creëerde een uitzonderlijk superjacht met ongeziene kwaliteit in elk constructiedetail. Als vaartuig voor buitengewone ervaringen en avontuur is de Vertigo bijzonder goed uitgerust. Het is in elke zin van het woord een statig zomerpaleis, dat de goedkeuring van Kubla Khan meer dan ooit verdient. 

www.yacht-vertigo.com

TECHNISCHE

Cylinderinhoud 4.806 cm³

Transmissie (versnellingen) Tiptronic S (8)

Vermogen 405 kW (550 pk)

Gemiddeld verbuik 11,5 l/100 km

CO2-emissie 270 g/km

Topsnelheid 283 km/u

GEGEVENS CAYENNE TURBO S

Porsche Cayenne Turbo S

De nieuwe Cayenne Turbo S zet zich met een vermogen van 550 pk aan kop van de SUV-reeks van Porsche. Dankzij zijn geavanceerd actief onderstel overtreft de topatleet in SUV-outfit de rijdynamiek van heel wat sportwagens.

De Cayenne Turbo S werd consequent met het oog op maximale rijdynamiek ontwikkeld. Hij beschikt daarom standaard over alle relevante regelsystemen. Van de Cayenne Turbo neemt hij de combinatie van luchtvering en de actieve demperregeling PASM over. Voorts beschikt hij over de Porsche Dynamic Chassis Control (PDCC), die de schommelneiging in bochten quasi tot nul herleidt en zo tegelijk voor meer dynamisme en comfort zorgt. Het eveneens standaard aanwezige Porsche Torque Vectoring Plus (PTV Plus), dat de aandrijfkracht variabel over de achterwielen verdeelt, werkt samen met een elektronisch geregelde sperfunctie op de achteras en zorgt zo voor een betere trekkracht en bijgevolg meer dynamiek in alle omstandigheden.

De nieuwe Cayenne Turbo S zet zich met zijn vermogen van 405 kW (550 pk) aan kop van de SUV-reeks van Porsche. Dankzij zijn geavanceerd actief onderstel overtreft de topatleet in SUV-outfit de rijdynamiek van heel wat sportwagens. Toch blijven de basiseigenschappen van de Cayenne, zoals zijn verregaande terreingeschiktheid, uitstekende rijcomfort en superieure trekkracht onverminderd behouden. Het gemiddelde brandstofverbruik van 11,5 l/100 km (gemeten volgens NEDC) ligt op hetzelfde niveau als dat van de Cayenne Turbo – een lage waarde gelet op het hoge vermogen. Het nieuwe Turbo S-model biedt dankzij de 50 pk extra vermogen tegenover de Cayenne Turbo en het van 700 naar 750 Nm gestegen motorkoppel snellere acceleraties en een hogere topsnelheid. De spurt van 0 tot 100 km/u duurt 4,5 s (-0,2 s), de maximumsnelheid bedraagt 283 km/u (+5 km/u).

De Cayenne Turbo S werd consequent met het oog op maximale rijdynamiek ontwikkeld. Hij beschikt daarom standaard over alle relevante regelsystemen. Van de Cayenne Turbo neemt hij de combinatie van luchtvering en de actieve demperregeling PASM over. Voorts beschikt hij over de Porsche Dynamic Chassis Control (PDCC), die de schommelneiging in bochten quasi tot nul herleidt en zo tegelijk voor meer dynamisme en comfort zorgt. Het eveneens standaard aanwezige Porsche Torque

Vectoring Plus (PTV Plus), dat de aandrijfkracht variabel over de achterwielen verdeelt, werkt samen met een elektronisch geregelde sperfunctie op de achteras en zorgt zo voor een betere trekkracht en bijgevolg meer dynamiek in alle omstandigheden. De nieuwe Cayenne Turbo S is bovendien standaard met het Sport Chrono-pack uitgerust.

Het design en de uitrusting van de Cayenne Turbo S doen de hoge ambities van het topmodel alle eer aan. Talrijke exterieurelementen zoals het luchtinlaatrooster, de behuizing van de koplampen en delen van de buitenspiegelbehuizing zijn afgewerkt in zwarte hoogglanslak. Ook de binnenzijde van de standaard 21-duimswielen ‘911 Turbo II’ met gekleurd Porsche-embleem is exclusief voor de Cayenne Turbo S in zwarte hoogglanslak uitgevoerd.

Speciaal voor de nieuwe Cayenne Turbo S hebben de Porschedesigners tweekleurige lederbekledingen in nieuwe kleuren en combinatiemogelijkheden ontworpen. De interieurbekleding is beschikbaar in de combinaties zwart/carrerarood en zwart/ luxorbeige en wordt verder verfijnd met sierstiksels in de contrastkleuren carrerarood of luxorbeige. Het Carbon-interieurpack rondt de lederbekleding af en benadrukt het hoogwaardige karakter van de wagen en de gebruikte materialen. 

ENGINEERED TO EXCITE

TECHNOLOGY DESIGNED WITH THE BEST CAR MAKERS TO ENHANCE THE PERFORMANCE OF YOUR CAR.

‘A Book of Beards’ telt 125 pagina’s met foto’s, geschoten door de Amerikaanse fotograaf Justin Muir. Ook staan er 18 baardverhalen in, om de beelden meer diepgang te geven. De opbrengst gaat naar een fonds voor kankerpatiënten, waaronder de broer van de auteur. www.bookofbeards.com

Bijzonder jubileum voor de legendarische sportwagen

50 jaar Porsche 911

Met meer dan 820.000 gebouwde exemplaren is de Porsche 911 de meest succesvolle sportwagen ter wereld. Bij elke van de intussen zeven generaties vonden de Porsche-ingenieurs uit Zuffenhausen en Weissach de 911 opnieuw uit en bewezen ze zo steeds weer de innovatiekracht van het merk Porsche. De 911 verenigt als geen andere wagen schijnbare tegenstellingen zoals sportiviteit en dagelijkse bruikbaarheid, traditie en innovatie, exclusiviteit en maatschappelijke aanvaarding of design en functionaliteit. Geen wonder dat iedere generatie haar eigen succesverhaal schreef. Ferry Porsche heeft de eigenschappen van de 911 treffend beschreven: “De 911 is de

enige auto waarmee je van een safari in Afrika naar Le Mans, vervolgens naar het theater en aansluitend door de straten van New York kan rijden.”

Behalve met zijn even klassieke als unieke design heeft de Porsche 911 zich ook steeds onderscheiden met zijn toonaangevende technologie. Vele van de in de Porsche 911 voor het eerst toegepaste ideeën hebben hun oorsprong op het circuit. Per slot van rekening zijn krachtige prestaties voor de 911 altijd essentieel geweest en is de motorsport zijn belangrijkste testomgeving. Al vanaf het begin voelde hij zich op alle circuits

Al vijf decennia lang is de 911 het hart van het merk Porsche. Weinig andere wagens ter wereld kunnen op een zo lange traditie terugblikken. Sinds zijn voorstelling als Typ 901 op het Internationale Autosalon van Frankfurt (IAA) in september 1963 begeestert hij autoliefhebbers overal ter wereld. Vandaag geldt hij als de stamvader van alle sportwagens. Ook voor alle andere modelreeksen van Porsche is de 911 de referentie: iedere Porsche, van de Cayenne tot de Panamera, is in zijn segment de sportiefste wagen, en tegelijk schuilt in iedere Porsche een deel van de filosofie van de 911.

wereldwijd thuis en bewees hij zich als een even veelzijdige als betrouwbare wagen met winnaarscapaciteiten. Ruim twee derde van de intussen 30.000 zeges die Porsche behaalde, zijn voor rekening van de 911.

Porsche viert 911-jubileum Voor Porsche staat het 50-jarige jubileum van de 911 in 2013 centraal, met een brede waaier aan activiteiten. Het startschot wordt gegeven met het autosalon ‘Retro Classics’ in Stuttgart. Van 7 tot 10 maart luidt het Porsche Museum het jubileumjaar plechtig in met vier bijzondere modellen. Naast een preserie 911 Turbo 3.0 uit 1973, een 911 Cabriolet-studiemodel uit 1981 en de straatversie van de 911 GT1 (1997) zal ook het prototype 754 ‘T7’ getoond worden. Dit koetswerkontwerp van Ferdinand Alexander Porsche uit 1959 geldt als een mijlpaal voor de ontwikkeling van het 911-design.

mocht, was er vanaf 1965 de Porsche 912 met viercilindermotor. In 1966 stelde Porsche de 911 S met 160 pk voor, die voor het eerst was uitgerust met gesmede lichtmetalen velgen van Fuchs. Eind 1966 kwam de 911 Targa op de markt, met zijn opvallende rolbeugel in roestvrij staal de eerste echt veilige cabriolet ter wereld. Vanaf 1967 was de 911 beschikbaar met de ‘Sportomatic’, een semi-automatische vierversnellingsbak. Als eerste Duitse autoconstructeur beantwoordde Porsche met de varianten 911 T, E en S aan de strenge Amerikaanse EPA-uitstootnormen. Door een verhoging van de cilinderinhoud tot 2,2 l (1969) en later 2,4 l (1971) werd de Porsche 911 steeds krachtiger. De absolute droomwagen tot op vandaag blijft de 911 Carrera RS 2.7 uit 1972, met 210 pk en een gewicht van slechts 1.000 kg. Zijn typische ‘ducktail’ (eendenstaart) was de eerste standaard achterspoiler voor een in serie gebouwde wagen wereldwijd.

Daarenboven stuurt de sportwagenbouwer een originele en niet-gerestaureerde 911 uit 1967 op wereldreis. Die 911 reist in de loop van het jaar langs vijf continenten en zal o.a. in Californië (Pebble Beach), Shanghai, Goodwood (Groot-Brittannië), Parijs en Australië te zien zijn. Hij wordt het uithangbord van Porsche op tal van internationale evenementen, beurzen, historische rally’s en motorsportevents in dit jubileumjaar. Op www. porsche.com/follow-911 kunnen fans en geïnteresseerden de verschillende tussenstops volgen. Het Porsche Museum brengt bovendien hulde aan ‘50 jaar Porsche 911’ met een grote speciale tentoonstelling. Van 4 juni tot 29 september 2013 blikt Porsche terug op de geschiedenis en de ontwikkeling van de 911. De eigen uitgeverij ‘Edition Porsche-Museum’ brengt in het voorjaar daarenboven het jubileumboek ‘911x911’ op de markt.

De verschillende generaties

De eerste 911 (1963) – de geboorte van een icoon

Als opvolger van de Porsche 356 veroverde de 911 vanaf het begin de harten van de sportwagenliefhebbers. De oer-911 werd in 1963 op de IAA in Frankfurt gelanceerd als 901, bij de marktintroductie in 1964 werd hij omgedoopt in 911. De luchtgekoelde zescilinderboxermotor leverde 130 pk, genoeg voor een topsnelheid van 210 km/u. Voor wie het iets minder snel

G-serie (1973) – de tweede generatie

Tien jaar na zijn première werd de 911 grondig onder handen genomen. Het zogenaamde G-model werd van 1973 tot 1989 gebouwd, langer dan iedere andere generatie van de 911. Een bijzonder kenmerk waren zijn ‘blaasbalg’-bumpers, een innovatie om aan de toenmalige nieuwe crashtestcriteria in de VS te beantwoorden. Standaard driepuntsveiligheidsgordels en zetels met een geïntegreerde hoofdsteun zorgden bovendien voor een verhoogde bescherming van de inzittenden.

Een mijlpaal in de geschiedenis van de 911: in 1974 presenteerde Porsche de eerste standaard 911 Turbo met drielitermotor, met een vermogen van 260 pk en een opvallende achterspoiler. Met zijn unieke combinatie van luxe en prestaties groeide de ‘Turbo’ uit tot een synoniem voor het merk Porsche.

In 1977 volgde een nieuwe evolutie in het prestatiepotentieel: de 911 Turbo 3.3 kreeg een laadluchtkoeler en was met 300 pk de krachtigste wagen in zijn klasse. Bij de atmosferische motoren loste de 911 Carrera in 1983 de SC af, hij groeide

nisch gebied waren ze echter nauwelijks nog te vergelijken. Het nieuwe model moest niet alleen overtuigen met sportieve prestaties, maar ook met zijn rijcomfort. De bestuurder kon genieten van ABS, Tiptronic, stuurbekrachtiging en airbags. Bovendien kon de 911 op een volledig nieuw onderstel rekenen, met lichtmetalen dwarsarmen en schroefveren in plaats van de eerbiedwaardige torsievering. Bijna revolutionair was het feit dat de nieuwe 911 als Carrera 4 voor het eerst vanaf het begin ook met vierwielaandrijving werd aangeboden. Naast de Carrera Coupé, Cabriolet en Targa konden de klanten vanaf 1990 ook de 964 Turbo bestellen, aanvankelijk met de beproefde 3,3-literboxermotor, vanaf 1992 met een 3,6-litermotor van 360 pk. Tot de meest begeerde collector’s items van de 964-reeks behoren vooral de 911 Carrera RS, 911 Turbo S en 911 Carrera 2 Speedster.

993

(1993) – de laatste met luchtkoeling

Deze 911, intern 993 genaamd, is tot vandaag de grote liefde van vele Porsche-rijders. Dat is niet in het minst te danken aan zijn opvallend knappe design. De geïntegreerde bumpers onderstrepen zijn harmonieuze globale look. Zijn voorzijde was vlakker en lager dan bij de voorgangers, wat mogelijk werd door de overstap van ronde naar ovale koplampen. Daarnaast gold de 993 vanaf het begin als bijzonder doordacht en betrouwbaar. En pittig bovendien, want het was de eerste 911

met zijn 3,2 liter cilinderinhoud en 231 pk uit tot geliefd collector’s item. Liefhebbers van de open lucht konden de 911 vanaf 1982 ook als Cabriolet bestellen. Met de 911 Carrera Speedster knoopte Porsche in 1989 aan bij een mythe.

964 (1988) – de moderne klassieker

Heel wat specialisten hadden al het einde van een tijdperk aangekondigd, toen Porsche in 1988 de 911 Carrera 4 (Typ 964) voorstelde. Na vijftien jaar werd de 911 voor 85% herzien, zodat Porsche een moderne wagen kon aanbieden, klaar voor de toekomst. De luchtgekoelde 3,6-literboxermotor leverde voortaan 250 pk. Uiterlijk onderscheidde de 964 zich voornamelijk van zijn voorganger door de aerodynamische kunststof bumpers en de elektrisch uitschuifbare achterspoiler, op tech-

met een nieuw ontwikkeld aluminium onderstel. Voor het eerst werd de Turbo-variant uitgerust met een twinturbomotor, die in 1995 bekroond werd als uitstootarmste in serie geproduceerde automotor ter wereld. Nog een innovatie van de vierwielaangedreven 911 Turbo waren de aluminiumvelgen met holle spaken, een primeur in de autoconstructie. Voor de liefhebbers van ultrasnelle sportwagens bouwde Porsche de 911 GT2. Een nieuwigheid van de 911 Targa was het elektrisch bediende glazen dak, dat achter de achterruit weggeborgen werd. De voornaamste reden waarom de ‘die hard’ Porsche-fans de 993 tot op vandaag waarderen, is echter het feit dat de van 1993 tot 1998 gebouwde versie de laatste 911 met een luchtgekoelde boxermotor was.

996 (1997) – waterkoeling

Een opvallend keerpunt in de geschiedenis van de 911: de

996, die van 1997 tot 2005 van de band rolde, was een compleet nieuwe 911, zonder evenwel het typische karakter van de klassieker op te geven. Deze volledig nieuw ontwikkelde generatie werd voor het eerst aangedreven door een watergekoelde boxermotor. Dankzij zijn vier kleppen per cilinder leverde hij 300 pk en gold hij desondanks als baanbrekend op het vlak van emissies, geluidscomfort en verbruik. Het design was een nieuwe interpretatie van de klassieke 911-lijnen, maar onderscheidde zich door een geringere Cw van 0,30. Tegelijk vloeide het lijnenspel van de 996 voort uit het delen van componenten met de succesvolle Boxster. Opvallendste kenmerk: zijn koplampen met geïntegreerde richtingaanwijzers. Aanvankelijk omstreden, maar later vaak gekopieerd door andere constructeurs. Het interieur was compleet nieuw. Ook het rijcomfort speelde naast de typische sportieve eigenschap-

was er zo’n brede waaier aan mogelijkheden om een 911 op maat te vinden. Carrera, Targa, Cabriolet, achterwiel- of vierwielaandrijving, Turbo, GTS, speciale series en straatversies van de Gtracewagens – de 911-familie telde uiteindelijk liefst 24 modelvarianten.

991 (2011) – de beste 911 aller tijden

pen voortaan een grotere rol. Met tal van nieuwe varianten lanceerde Porsche met de 996 een nooit eerder gezien productoffensief. Een hoogtepunt in deze modelreeks was de 911 GT3, die vanaf 1999 de traditie van de Carrera RS voortzette. Vanaf de herfst van 2000 werd de extreem sportieve 911 GT2 aangeboden, de eerste die standaard met keramische remmen was uitgerust.

997 – tegelijk klassiek en modern

In juli 2004 stelde Porsche met de 911 Carrera en 911 Carrera S een nieuwe 911-generatie voor, die intern als 997 werd aangeduid. Met zijn ovale koplampen achter helder glas en de extra lichten in de bumper knoopte hij opnieuw aan bij het traditionele 911-design. De 997 overtuigde echter niet alleen met zijn design, maar ook met zijn rijprestaties. De 3,6-literboxermotor van de Carrera leverde voortaan 325 pk, de nieuw ontwikkelde 3,8-liter van de Carrera S zelfs 355 pk. Ook het onderstel werd grondig herzien, in het geval van de Carrera S werd het standaard voorzien van het Porsche Active Suspension Management. In 2006 stelde Porsche een nieuwe 911 Turbo voor, de eerste in serie gebouwde wagen met benzinemotor die over een turbo met variabele turbinegeometrie beschikte. Na een facelift in de herfst van 2008 werd de 997 dankzij rechtstreekse benzine-injectie en de versnellingsbak met dubbele koppeling nog energie-efficiënter. Nooit eerder

De intern als 991 bestempelde sportwagen belichaamt de grootste technische sprong voorwaarts in de geschiedenis van de 911. Hoewel hij al sinds tientallen jaren de referentie is in zijn klasse, legt deze generatie de lat op het vlak van prestaties en energetische efficiëntie nog een stuk hoger. Een compleet nieuw onderstel met gewijzigde wielbasis, grotere spoorbreedtes en bredere banden zorgt samen met een ergonomisch geoptimaliseerd interieur voor een nog sportiever en tegelijk comfortabeler rijgevoel. Technisch staat de jongste 911 helemaal in het teken van Porsche Intelligent Performance: nog minder verbruik, nog meer vermogen. Dat is onder meer te danken aan de verkleining van de cilinderinhoud tot 3,4 liter bij het basismodel Carrera (die desondanks 5 pk meer levert dan de 997/II) en aan de hybride constructie in staal en aluminium, met een geringer gewicht als resultaat. Ook nieuw: de Porsche Dynamic Chassis Control en de eerste manuele zevenversnellingsbak ter wereld. Alle lof ook voor het design van de 991. Met zijn langgerekte silhouet, zijn spanningsrijke vlakken en

precies vormgegeven details is de Porsche 911 Carrera van de zevende generatie nog steeds onmiskenbaar een 911 en bepaalt hij eens te meer normen op het vlak van automobieldesign. Ook daarom is hij de beste 911 aller tijden… tot de volgende generatie aan de start verschijnt. 

www.porsche.com/follow-911

Leven op een wolkje in Afrika...

de donkere Antwerpse binnenstad. Een niet zo leuke gedachte voor iemand die zich, zonder paraplu, te voet naar zijn afspraak moet begeven. Als een ‘behendige’ antilope huppel ik, achterna gezeten door dorstige regendruppels, over plassen vol gevaren. Vergeef mij deze ietwat absurde vergelijking maar ik vermoed dat ik mij al volop aan het inbedden ben in de leefwereld van de vrouw die ik deze namiddag mag ontmoeten. Ze is een zeer getalenteerde natuur- en wildlife fotografe die een goed anderhalf decennium geleden voor het eerst neerstreek in Afrika en er haar hart verloor. Karin Van Couwenberg zit rustig van een lekkere capuccino te genieten wanneer ik druipnat, alsof ik zonet uit de Schelde ben gekropen, het koffiehuis Günther Watté, binnendrijf. Vijf minuten later zit ik met een lekkere rooibosthé in een knusse zetel naast Karin.

Karin VC: “Ik was nog maar zeven toen ik met mijn vader op pad ging en mijn eerste foto’s maakte. Ook toen al was ik, ondanks het feit dat we midden in de stad woonden, een meisje wiens hart sneller ging slaan wanneer ze dieren zag. En liefst dan nog wilde dieren. Ik kan me niet herinneren hoe ontelbaar veel keren ik mijn arme vader naar de Zoo van Antwerpen moet meegetrokken hebben. En hoe ik hem wist te overtuigen ook andere dierenparken, ver buiten Antwerpen, te gaan bezoeken.”

CMm: Hoe verklaar je dan dat je pas een goed 10 jaar geleden voor het eerst Afrika aandeed en vooral dat je er vroeger nooit aan dacht om van wildlife-fotografie je beroep te maken?

Karin VC: “Op het tweede deel van je vraag kan ik makkelijk antwoorden. Met een cliché zo groot als een huis weliswaar, maar zo passend voor de generatie waar ik deel van uitmaak. Veelal was het toen zo dat dromen onbereikbaar bleken, dat er meer gezocht werd naar een toekomst die perspectieven en vooral meer zekerheid kon bieden. In mijn vrije tijd ben ik wel fotografie gaan studeren, maar het duurde inderdaad tot net na de eeuwwisseling voor ik het eerst in Afrika landde. De omstandigheden van het leven zorgen er meestal voor dat de realiteit het haalt op de droom. Maar ik vind dat geenszins een reden tot klagen. Ik ben zeer blij dat ik mijn hobby en passie van het wildlife-fotograferen kan beleven.”

CMm: Ik kan me wel inbeelden dat het behoorlijk emotioneel moet geweest zijn om die eerste keer het Afrikaanse Continent te kunnen bezoeken? Wat doet Afrika met een mens?

Karin VC: “Mijn eerste bezoek aan Afrika zal ik inderdaad altijd koesteren. Het valt moeilijk te omschrijven welke roes van gevoelens en emoties daar toen mee gepaard ging. Ik had al veel in Azië gereisd, maar vanaf het moment dat ik proefde van Afrika, wist ik het gewoon... Afrika oefent een quasi hypnotiserende kracht uit op iedereen die er voet aan de grond zet. De bewondering voor de onevenaarbare natuurpracht, de verwondering als je als nietige sterveling voor die gigantische wijdse open vlakte staat... Een onmetelijke groene oceaan die je alleen maar scheidt van de einder. De stilte, enkel onderbroken door het geluid van een dier in de verte. De confrontatie met jezelf en ook met het begrip schoonheid in haar zuiverste vorm, het maakt je nederig. Als ik vandaag land in Botswana, sluit ik de ogen, neem de geur van wilde salie in mij op en zeg: ‘Ik ben thuis’.”

CMm: Hoeveel keer per jaar verblijf je in Afrika?

Karin VC: “Ik probeer om toch tweemaal per jaar voor een periode van een drietal weken af te zakken. Soms is het iets meer, maar nooit minder. Het gemis zou te sterk zijn. Meestal ga ik naar Botswana. Ik heb er met de jaren veel vrienden gemaakt met wie ik ook regelmatig samenwerk en die ik kan vertrouwen.”

LEVEN OP EEN WOLKJE IN AFRIKA...

CMm: Vertrouwen?

Karin VC: “Ja, natuurlijk. Als je gaat fotograferen in een wereld waar een potentieel gevaar je bijna van overal omringt, dan moet je je voorzorgen nemen en de regels respecteren. In het begin dat je Afrika aandoet, ben je louter aangewezen op specialisten die instaan voor je veiligheid. Dus is het logisch dat je hun advies niet in de wind slaat en blindelings uitvoert wat zij zeggen. Na een paar bezoeken besef je hoe dicht Afrikanen nog bij de natuur staan. De mensen met wie ik werk voelen perfect aan hoe de dieren het best te benaderen zonder hen in hun natuurlijke habitat te verstoren. Ze weten hoe hun voertuigen ideaal te positioneren, anticiperen vaak en vermijden zo gevaarlijke situaties. Kortom, met hen erbij weet je perfect wat kan en wat niet. En uiteraard kennen zij het hele gebied als hun broekzak. Ze weten op welke plaats ze dieren kunnen aantreffen. Ze kunnen sporen lezen, ze vangen ‘alarm calls’ op. Kreten van andere dieren of het wegvluchten van bv. eekhoorns. Hieruit kunnen ze afleiden dat er katachtigen in de buurt zijn. Al mag je dat niet te letterlijk nemen. Soms zijn er dagen dat je niets of niemand tegenkomt.”

CMm: Hoe ziet zo’n dag voor een wildlife fotograaf er doorgaans uit?

Karin VC: “Het zijn best lange dagen. Voor dag en dauw ben je al op want het juiste licht is voor een fotograaf bron van alle bestaan. In de vroege ochtend vertrek je in een halfopen wagen

met het team en begint er een dag van zoeken en wachten. Over het algemeen blijf je die hele periode in de wagen. 14 uur in een krappe wagen zitten kan je niet echt comfortabel noemen. Het is er broeierig heet en je zit met velen samengeplakt op een veel te kleine ruimte. Occasioneel komt het eens voor dat je buiten de bescherming van een voertuig op pad mag gaan. Zo kennen we in Botswana een kudde volwassen olifanten die als weesolifantjes vroeger door mensen zijn opgevoed. Ook al leven deze dieren nu perfect in het wild, toch zijn ze intuitief aan mensen gewoon gebleven. Het is ronduit fantastisch als je met wilde olifanten samen door de vlakte kan stappen. Het geeft een ongelooflijke energie, een boost, met niets te vergelijken. Maar het is eerder uitzondering dan regel. Wanneer een mannetjes leeuw naast je wagen zijn gebrul inzet, gaat je haar gewoon rechtstaan en ontgaat de wil om uit te stappen je vrij snel. Voor een fotograaf is het zalig als die dagen kunnen resulteren in enkele foto’s die de moeite lonen. Maar een garantie op succes krijg je nooit. Op een dag werken volgt niet altijd een bekroning. Het komt regelmatig voor dat je uitgeput en vol stof op je bed gaat liggen en de teller op je camera weinig of niets te melden heeft. In het omgekeerde geval ben je de koning te rijk en leef je op een wolkje.”

CMm: Ik neem vooral foto’s van mensen. Ik kan me inbeelden dat het fotograferen van dieren een heel andere belevenis is. Waar moet je vooral rekening mee houden?

Karin VC: “Een fotograaf moet behoorlijk wat geduld hebben en tegelijkertijd constant alert zijn. Op dat vlak verschillen beide topics niet zo veel van elkaar. Ik denk dat bij het fotograferen van dieren het ‘moment’ echter sneller voorbij is. Als een jagende leeuw of een cheeta op zijn prooi springt, als er echt interactie is tussen dieren, dan krijg je geen tweede kans af te drukken. Als de foto goed is, weet je dat al vanaf het moment dat je afgedrukt hebt. Ik werk meestal met een klem die ik aan ons voertuig kan vastmaken. Een 300 mm en een 1.4 convector ( 420 mm) zijn mijn vaste objectieven en dan heb ik nog een 70-200 lens met aparte body bij de hand voor als er zich onverwachts actie afspeelt dichter bij ons. Heel veel hangt ook van de beelden die je wenst te schieten. Ik hou van totaalbeelden maar ben evenzeer geïnteresseerd in details. Een slagtand of een slurf van een olifant, kleurenschakeringen op de huid van een giraf. De omstandigheden bepalen echter alles. Een jagend luipaard zal je weinig opportuniteit geven haar imposante vacht in detail te observeren. Maar als je ze kan volgen en wanneer ze hoog in de kruin van een boom haar dutje doet...”

CMm: Je hebt zo een speciale twinkel in de ogen als je over Afrika vertelt. Ik heb het gevoel dat we aan tafel zitten en direct de ‘hoofdschotel’ hebben aangesneden. Toch wil ik het graag ook even hebben over die andere gebieden waar je foto’s nam. Je tocht naar de Noordpool...

Karin VC: “Het minst wat je kunt zeggen is dat dit een unieke ervaring was. Een kans die mij geboden werd door een vriend fotograaf. Hij wilde graag met een heel team, ik denk dat we uiteindelijk met zijn twaalven waren, per zeilboot naar de Noordpool trekken. Een boot, ietwat aangepast gelukkig, met een verstevigde boeg, al maakte dit er natuurlijk nog geen ijsbreker van. Een wild plan maar, op het discomfort na, vrij risicoloos. Tenminste als je erover waakt dat je niet in het pakijs komt vast te zitten! De reden waarom hij voor een zeilboot koos was heel eenvoudig. Hij wilde absoluut vanop ooghoogte de dieren, die wij zouden tegenkomen, fotograferen. Ik moet

zeggen dat het een beklijvende tocht was en niet eenvoudig omdat we in vrij primitieve omstandigheden moesten leven. Ik denk dat wij ons op die drie weken tweemaal hebben mogen douchen. Gelukkig misschien was het zo extreem koud dat niemand hierover struikelde. Ik kan je zeggen dat er behoorlijk wat adrenaline door je aderen vloeit wanneer een ijsbeer op een paar stappen van je over het ijs wandelt. Het was zomer en dus bijna, een etmaal vol, constant licht. Iemand hield de wacht en het kon dus perfect dat we met zijn allen zaten te fotograferen om 2 uur in de ochtend en ontbeten om 3 uur in de namiddag. Een heel bizarre ervaring.”

CMm: De koude is voor iemand als jij, die zo van Afrika houdt, natuurlijk ook geen bondgenoot?

Karin VC: “Dat zou ik nog niet zo direct zeggen. Ik heb in Finland bruine beren gefotografeerd vanuit een schuilhut die dan afgesloten werd en waar we een ganse nacht in de kou doorbrachten. De omstandigheden waren similair aan die van de Noordpool. Weet je, er bestaan geen slechte weersomstandigheden, alleen slechte kledij en gereedschap. Je kan je wapenen tegen alle extreme situaties, zeker de klimatologische. Als je het juiste materiaal en uitrusting gebruikt, hoeft de koude helemaal geen tegenstander te zijn. Maar natuurlijk mag je nooit koude vingers, voeten of gezicht hebben, want dan is het fotograferen meteen gedaan. In Yellowstone, waar de foto van de bizon getrokken werd was het -35°. Ik heb er uren al wakend in een sneeuwstorm stil op mijn knieën gezeten, geduldig wachtend tot de groep dichter zou komen. Toen ik op het einde wilde opstaan bleek dat mijn broek aan de grond was vastgevroren...”

Cmm: Brrr... Ik keer toch liever terug naar Afrika dan. Ik wil het even hebben over je tocht in de heuvels van Rwanda. Het geluk dat je hebt mogen proeven om die bijzondere wezens, de berggorilla’s, te kunnen observeren in hun natuurlijke habitat. Wat doet dat met een mens?

Karin VC: “Vooreerst moet ik zeggen dat ik een jaar behoorlijk heb getraind om de lange wandeltocht die voorafgaat te kunnen volmaken. Drie volle dagen in het dichte oerwoud bijna continu klimmen is niet evident. Maar de ontmoeting met deze prachtdieren was beklijvend, een van de ontroerendste momenten uit mijn hele leven. Eens we de dieren gelokaliseerd hadden, kregen we maar een uur. Zo werd er over gewaakt dat ze niet gestoord werden in hun dagelijkse routine. Vooraf werd er ook zeer duidelijk afgesproken wat je mocht doen en hoe je moest reageren als een dier op je afkwam. Niet dat berggorilla’s agressief zijn, maar wanneer een mannetje van ruim 200 kilogram op je komt afgestapt... Dan ga je onderdanig neerzitten, maak je je heel klein en begin je met wat bladeren te spelen, zonder het dier in de ogen te kijken. Mijn ervaring met de berggorilla’s was dubbel. Zelden ben ik zo emotioneel geraakt door zo veel gelijkenissen tussen mens en dier. En tegelijkertijd voelde ik mij zo schuldig dat wij mensen er altijd maar in slagen de schoonheid van de natuur in vraag te stellen.”

CMm: Je hebt een heel mooi boek, ‘The Magic of Botswana’ gepubliceerd. Een mooi boek met vooral ook een mooi verhaal. Karin VC: “Ik heb altijd de droom gehad ooit een mooi boek te kunnen maken. Met mijn vrienden Pia en Matthew hadden we het er regelmatig over. In een tentenkamp waar we verbleven, was het de gewoonte, een beetje zoals we hier in Europa een chocolaatje of een bloempje op het nachtkussen vinden, dat er elke avond een gedichtje op ons bed lag. Deze avondregels waren van zo’n schoonheid en intensiteit, dat ik de schrijver van deze prachtpoëzie graag wilde ontmoeten. Het bleek een man te zijn die in het tentenkamp... in de keuken werkte. We hebben hem dan gevraagd om aan ons boek mee te werken. De opbrengsten schenken we aan onze lieve dichter, Egotetse Easy Molapisi om zich te kunnen vervolmaken in de poëzie en zijn leven een wending in die richting te geven. Mijn grote voorbeelden, de wildlife fotografen Dereck en Beverly Joubert deden ons de eer het voorwoord te schrijven.”

CMm: De natuur ligt je duidelijk aan het hart. Ooit overwogen om in Afrika te gaan wonen?

Karin VC: “Overwogen zeker. Geloof me, het ware paradijs ligt in Afrika. Realistisch is zo’n beslissing op dit moment niet. Vergeet niet dat fotografie ad hoc nog altijd een, zij het dan zeer passionele, hobby is en dat ik eerst nog een beetje in de ‘jungle’ van de hedendaagse maatschappij zal mogen rondlopen. Maar het behoort zeker tot de mogelijkheden dat ik op een dag in het vliegtuig richting Afrika stap om er te blijven. Weet je, als je in Afrika een tijdje hebt doorgebracht, besef je dat wij in het Westen alle contact met het aardse, met de natuur hebben verloren. Ik vind dat wij, wat sommigen ook mogen beweren, als mens heel veel kunnen bijleren van de Afrikanen. Wij hebben al zo veel om zeep geholpen, dat wij deze laatste strohalm, dat laatste stukje ongerepte natuur, niet uit handen mogen geven. Want het gevaar loert om elke hoek. Vele jonge Afrikaanse kinderen willen zich aan ons spiegelen. Ze beseffen niet welke rijkdom aan hun voeten ligt. Ik steun daarom actief initiatieven die het Afrikaanse patrimonium in ere trachten te houden en die vooral aan de jongsten uitleggen hoe belangrijk het is de natuur en de dieren die er al eeuw na eeuw vertoeven, te respecteren.”

CMm: Een verscheurende eindvraag. Als je mag kiezen, een camera of dieren?

Karin VC: “Als ik toch zou moeten kiezen, zal ik resoluut voor de dieren kiezen. Soms ben ik zo gefascineerd door het wonderlijke gedrag van dieren dat ik er spontaan, heel eventjes, mijn camera voor opzij leg en gewoon geniet van het spektakel. Door jaren in de wildernis dieren te gaan observeren, ben ik ze meer gaan begrijpen. In vele gevallen kan ik inschatten welke keuze een dier in een bepaalde situatie gaat maken. Ik denk dat ik hierdoor niet alleen een betere fotograaf ben geworden, maar ook een beter mens. Dieren zitten immers heel eenvoudig in elkaar. Ze zijn, op een paar uitzonderingen na, niet agressief. Wat ze doen en laten is ingegeven door de drang om te overleven en hun nageslacht te beschermen. Dieren zijn niet rancuneus, nemen het meestal op voor elkaar. Ik denk dat we aan hen een voorbeeld kunnen nemen.” 

www.wildlife-photography.be – info@wildlife-photography.be

Porsche Cayenne S Diesel

Porsche introduceert met de Cayenne S Diesel zijn sterkste dieselversie. De 4,2-liter achtcilinder biturbomotor levert een vermogen van 281 kW (382 pk) en een maximumkoppel van 850 Nm.

De Cayenne S Diesel biedt zijn bestuurder de typerende rijdynamiek van Porsche, maar tegelijkertijd ook een nieuwe rijervaring. Op het gebied van dynamische prestaties en motorgeluid is de Cayenne S Diesel een echte sportauto. Het geluid van de V8 is vergelijkbaar met dat van eerdere Porsche V8-motoren.

Porsche introduceert met de Cayenne S Diesel zijn sterkste dieselversie. De 4,2-liter achtcilinder biturbomotor levert een vermogen van 281 kW (382 pk) en een maximumkoppel van 850 Nm. Met de V8 levert de Cayenne S Diesel topprestaties op het gebied van snelheid en efficiency. Deze versie sprint bijvoorbeeld van 0 naar 100 km/uur in 5,7 seconden. De topsnelheid bedraagt 252 km/uur. Verder realiseert de nieuwste uitvoering van de Cayenne een gemiddeld brandstofverbruik van slechts 8,3 l/100 km – bij een CO2-uitstoot van 218 g/ km. De nieuwe Cayenne is ‘s werelds enige SUV met een V8 dieselmotor die is voorzien van een start-stopfunctie.

De actieve vierwielaandrijving PTM is voor een groot deel verantwoordelijk voor de karakteristieke rijeigenschappen van de Cayenne S Diesel. Zonder hierbij de voordelen van achterwielaandrijving op het gebied van rijeigenschappen te verliezen. Bij een sportieve rijstijl gaat zo nodig extra aandrijving naar de voorwielen. Op deze manier biedt de Cayenne S Diesel zijn bestuurder maximale stabiliteit en grip. Het optioneel leverbare Porsche Torque Vectoring Plus (PTV Plus) brengt de dynami-

sche prestaties naar een nog hoger plan.

Met zijn superieure dieselmotor is de Porsche Cayenne S Diesel eveneens ideaal voor het trekken van zware trailers. Zelfs als de auto met zijn maximale aanhanggewicht van 3,5 ton onderweg is, heeft de Cayenne S Diesel nog genoeg reserves. Bovendien is hij ook nog eens langeafstandskampioen. Op basis van het gemiddelde brandstofverbruik en voorzien van de optioneel leverbare 100 liter grote brandstoftank, heeft de Cayenne S Diesel een actieradius van maar liefst 1.200 kilometer.

Ook het uiterlijk van de Cayenne S Diesel is compromisloos en deze versie heeft dezelfde kenmerken als de andere achtcilinders van het model. Het remsysteem is bijvoorbeeld aan het enorme vermogen aangepast en herkenbaar aan de zilverkleurige remzadels. De zwarte lamellen aan de voorzijde benadrukken de luchtinlaten. En net als op de Cayenne Diesel vestigen de ‘diesel’-emblemen op beide voorspatborden de aandacht op de V8-motor. Achterop prijkt de aanduiding ‘Cayenne S’.

Salon de la Haute Horlogerie

Wegdromen in Genève

Op het Salon de la Haute Horlogerie in Genève stelden 16 topmerken hun nieuwste creaties voor. We keken ernaar en maakten een keuze uit het opwindend grote aanbod.

Elk jaar verrast drukwekkende waaier van nieuwigheden, van de subtiele en minder subtiele, met diamanten bezette dameshorloges tot de zeer technische herenmodellen. Zo bestaat er bij het Franse huis een voorkeur voor “mysterieuze” technieken. Al in 1912 gaf Louis Cartier zijn technici de opdracht voor een mysterieuze pendule, waarin het tijdsmechanisme leek te zweven. Die traditie wordt nu verder gezet met de Rotonde Double Tourbillon Mystérieux de tourbillons in de ruimte zweven. Een prachtige hand-

diameter van 45 mm, in een zeer nadrukkelijk Cartier design. Voor een slordige 144.000 Euro….

Zeer weinig merken beheersen de kunst van de Grande Complication en A. Lange & Söhne treedt met de Grande Complication toe tot dit exclusief gezelschap. Het Duitse huis dat al in 1845 in Glashütte werd opgericht, heeft altijd al een voorkeur betoond voor exclusieve materialen en produceert slechts 5000 stuks per jaar. Aan dit technisch hoogstaand huzarenstukje met 631 onderdelen werd liefst zeven jaar gewerkt en het re-

sultaat mag dan ook gezien worden. De Grand Complication met zijn zeven functies bezit een grande en petite sonnerie, een répétition minute, een chronograaf rattrapante én een eeuwigdurende kalender met maanfases. Er zullen slechts zes stuks van geproduceerd worden, die elk zo’n 1,92 miljoen Euro moeten kosten.

Audemars Piguet houden ze van uitdagingen en ze stoppen die bij voorkeur in de iconische Royal . Sinds 1882 buigen de technici er zich ook over diverse grote complicaties en dit jaar verraste het merk de kenners met een Royal Oak Offshore Grande Complication die in twee versies werd voorgesteld. Opwindend is het feit dat het om een geskeletteerd horloge gaat, waardoor de koper ervan zich eindeloos kan vergapen aan de wonderlijke techniek die erin vervat zit. Naast de klassieke weergave van de tijd, bezit het een répétition minute (die op aanvraag uren, kwartieren en minuten ‘slaat’), een eeuwigdurende kalender met aanduiding van de maanfases en een rattrapante chronometer die dus

kan aangeven. Het automatische horloge met zijn 648 onderdelen dat ceramiek combineert met 18karaats rosé goud of titanium wordt door één ambachtsman in elkaar gezet, een klus waarvoor hij zo’n 820 uren nodig heeft. De oplage is beperkt tot 2 keer 3 stuks…

Het grote publiek is niet zo vertrouwd met Greubel Forsey terwijl het huis toch tot de absolute top behoort en discreet hand- en spandiensten levert voor de allergrootsten. Het technische kunnen is niet altijd uitdrukkelijk aanwezig en dat is zeker het geval bij de Quadruple Tourbillon Secret die liefst vier

tourbillons bezit, maar uiterlijk weinig van die geniale techniciteit verraadt.

Roger Dubuis is een jong merk met hoge ambities waarvan alle producten het kwaliteitslabel Poinçon de Genève dragen. Techneuten vergaapten zich in Genève aan de Excalibur Quatuor (met zijn vier echappementen) maar ook de dames hielden even de pas in. Dat had alles te maken met de aanwezigheid van de Excalibur 36 in rosé goud, waarvan de lunette en de armband met zo’n 672 diamantjes werden bezet wat tot een voorbeeld van een tijdloze schoonheid leidde.

Piaget houdt zich al sinds 1957 bezig met het streven van steeds dunnere realisaties. Met de Emperador Coussin Automatic UltraThin Minute Repeater worden opnieuw twee wereldrecords in de categorie van de automatische minute repeaters neergehaald: die van het platste caliber met een hoogte van slechts 4,8 mm en die van het dunste horloge met een kast van amper 9,4 mm. Zes ingenieurs besteedden er gedurende jaren hun beste krachten aan om de 407 onderdelen van het mechanisme te miniaturiseren en perfect op elkaar af te stellen. In de praktijk zijn sommige tandwieltjes slechts 0,12 mm dik, nauwelijks meer dan een mensenhaar dat 0,08 mm breed is. En dan is nog niets gezegd over de hamertjes die voor een klank van 64 decibel moeten zorgen, nauwelijks 1 decibel minder dan bij een gemiddeld gesprek. Het geheel zit vervat in een kast van 18-karaats rosé goud

Montblanc is een relatieve nieuwkomer in de branche maar is haastig bezig om zijn achterstand op te halen en schuwt daarbij de nieuwigheden niet. De Nicolas Rieussec Rising Hours waarvan de naam refereert naar de ontwerper van de eerste chronograaf, is een verdere evolutie van een reeks met een paar opmerkelijke kwaliteiten en een uniek layout. De kenner is inmiddels vertrouwd met het feit dat de aanduiding van minuten en seconden van de chronograaf via roterende schijven gebeurt, terwijl

eenzelfde soort mechanisme voor de aanduiding van de dagen van de week en kalenderdag zorgt. De enige bewegende wijzer is de minutenwijzer, want ook het uur wordt via een schijf boven de wijzerplaat aangeduid. Nieuw is dat de cijfers voor de uuraanduiding tijdens de dag zwart inkleuren terwijl ze ’s nachts blauw worden. Bij de overgang van de twee, tonen ze zelfs even een mengsel van blauw en zwart, waardoor de indruk wordt gewekt dat de zon mee in het spel zit, vanwaar de naam “rising hours”. Alle bewerkingen van de chronograaf worden via één knop (op 8 uur) bediend en het horloge is zowel in rosé goud, platina als staal verkrijgbaar.

IWC verfijnt zijn Ingenieur-reeks om zijn verbondenheid met de formule 1 in de verf te zetten, waarbij gebruik gemaakt wordt van materialen als koolstofvezel, ceramiek en titanium. De Ingenieur Automatic AMG Black Series bezit een kast uit zirconium oxyde waarop matte en laktinten met elkaar contrasteren. De rubberen armband kreeg een inleg van bruin kalfsleder mee waardoor een bijzonder chique geheel ontstond.

Bij Parmigiani sprak de Bugatti Super Sport in rosé goud de kenners aan. De eigenzinnige architectuur van het geheel (waarbij de tijd opzij wordt afgelezen) blijft verbazen, net als zijn indrukwekkende looptijd van tien dagen. Een uitzonderlijke ‘instant classic’ waarvan slechts acht exemplaren worden gebouwd.

Tussen al die technische hoogstandjes bleek er ook plaats voor wat poëzie. Jaeger LeCoultre stelde een lawine van nieuwigheden voor en deed daarmee zijn naam als ‘top horloger’ alle eer aan. Toch bleek er tussen de talrijke technische hoogstandjes nog ruimte voor wat romantiek, zoals geïllustreerd wordt bij de Rendez Vous Célestial, een prachtig dameshor-

loge bezet met 155 diamanten op zowel lunette, kronen als hoorns. Toch gaat de aandacht vooral naar de afbeelding van de sterrenhemel van het noordelijk halfrond in lapis lazuli die in 23 uur, 56 minuten en 4 seconden een omwenteling maakt. Dit automatisch horloge in een kast van 18-karaats witgoud kreeg ook een tweede kroon mee die een heel aparte functie bedient: het instellen van een vallende ster op het uur van een bijzondere afspraak. Een eenvoudige en toch verrassende functie die velen zal laten wegdromen.

Ook Richard Mille houdt van uitdagingen, nieuwe technieken en innoverende materialen die hij vaak uit de luchtvaart of de automobielindustrie haalt. Niet echt verwonderlijk want de man is sinds jaar en dag een fanaat van oldtimer races. Voor de tonvormige RM036 G Tourbillon Jean Todt bedacht hij een mechanisme dat de G-krachten

Panerai houdt er een herkenbare stijl op na en produceert steeds vaker calibers die in huis zijn ontworpen. De Luminor Chrono Flyback Automatic is de zoveelste variante op het thema van de zee en de duiksport maar wel met een eigen P9100 caliber en twee veertonnen, samen goed voor een autonomie van 72 uur. Verkrijgbaar in staal of rood goud. Het klassieke profiel met de typische bescherming van de kroon kon behouden blijven door de drukknoppen voor de chrono links op te stellen.

Vacheron Constantin toonde in de reeks Patrimony Contemporaine een prachtig dameshorloge met een kast in rosé goud en twee cirkels van diamant, een eerste op de lunette, een tweede op de wijzerplaat. Alles samen telden we niet minder dan 116 diamanten, én eentje extra op de kroon. Het resultaat is een voorbeeld van elegantie dat het Poinçon de Genève kwaliteitslabel meekreeg.

de SIHH en doet voor zijn loopwerk een beroep op ervaren huizen. De Amerikaan toonde in Genève voor het eerst een horloge met tourbillon, de S

Het model combineert het stoere uitzicht van een sportief horloge met de luxe en de ver billon en een alligator armband. In dezelfde uitvoering zijn ook een chronometer en een chronograaf verkrijgbaar.

De mannelijke elegantie was aan de eer bij Baume & Mercier dat met de Clifton een geheel nieuw model toonde waarvan de inspiratie teruggaat op een polshorloge uit de jaren vijftig. De blauwe wijzers zijn bij alle modellen aanwezig, maar verder is er keuze tussen een zwarte of zilverkleurige wijzerplaat. De Clifton straalt klasse uit en bezit een verrassend grote loopreserve van… 90 uur en een saferglas aan de achterzijde. 

Porsche GT3 Cup Challenge

De meest succesvolle vorm van cup racen komt naar de Benelux

De Porsche GT3 Cup Challenge gaat met ingang van het autosportseizoen 2013 van start in de Benelux. Deze Challenge is een officieel door Porsche ondersteund autosportplatform voor rijders, teams en fans. De Porsche GT3 Cup Challenge Benelux wordt opgezet in samenwerking met D’Ieteren Porsche Import (België), Pon Porsche Import (Nederland) en de Luxemburgse Porsche-importeur Autosdistribution Losch.

De Porsche GT3 Cup Challenge Benelux is de twintigste merkencup wereldwijd waarbij met Porsche 911-modellen wordt gereden. Naast de bekende Porsche Mobil1 Supercup zijn er bijvoorbeeld diverse Porsche Carrera Cups en GT3 Cup Challenges, die het Porsche race-DNA uitdragen.

De basisauto voor de Porsche GT3 Cup Challenge Benelux is de 911 GT3 Cup van het type 997 (tweede generatie). Deze is gebaseerd op de straatlegale 911 GT3 RS. De raceversie heeft een vermogen van 450 pk. Dat maakt de Porsche GT3

Cup Challenge tot de snelste merkencup van de Benelux. Overigens staat de inschrijving ook open voor 911 GT3 modellen van de eerste generatie 997 en optioneel zelfs voor 911 GT3 Cup-modellen van het type 996. Ofwel: alle recente Porsche 911 GT3-racers in één kampioenschap.

De Porsche GT3 Cup Challenge Benelux kent verschillende klasses. In de Pro-klasse wordt de auto bestuurd volgens de Pro-Am-structuur. Dat betekent dat een (semi-) professionele

Jean Heinen, Directeur D’Ieteren Porsche Import: “De terugkeer van Porsche in de hoogste categorie van de 24 uur van Le Mans in 2014 bevestigt het belang van autosport voor Porsche. Tevens bestaat de 911 in 2013 50 jaar en is het moment daar om deze verjaardag uitgebreid te vieren. Vanaf volgend jaar zullen de piloten in de Porsche GT3 Cup Challenge Benelux ons helpen deze boodschap nog duidelijker te maken.”

coureur en een gentleman-driver aan elkaar worden gekoppeld. In de Am-klasse die open staat voor 911 GT3-modellen van de eerste 997-generatie en de Club-klasse (911 GT3 996-modellen) worden uitsluitend gentleman-drivers toegelaten. Het openingsseizoen van de Porsche GT3 Cup Challenge Benelux omvat zes evenementen op grote circuits in Nederland en België.

De definitieve kalender wordt snel bekend gemaakt.

De Porsche GT3 Cup Challenge Benelux is opgezet door ProSpeedCompetition en GT3.nl. Deze partijen werken al langer samen, hebben beide een Porsche dealership-achtergrond én zijn partners van Porsche Motorsport.

De nieuwe Cup biedt commerciële partners uitstekende kansen om deelnemende teams en rijders te ondersteunen en zo een koppeling te maken met de sterke merkwaardes van

Porsche en autosport. De Challenge is ook een inspirerend en bewezen platform voor relatiemarketing. 

Michael Dreiser, Manager international One-Make Series, Porsche AG: “De wereldwijde Porsche merkencups zijn een stabiel platform voor alle betrokken partijen: coureurs, teams, sponsors en partners. Wij bij Porsche Motorsport zijn zeer blij dat deze nieuwe GT3 Cup Challenge van start gaat in de Beneluxlanden en we willen ProSpeedCompetition en GT3.nl bedanken voor hun inzet. Ook danken we D’Ieteren Porsche Import en Pon Porsche Import voor hun sterke ondersteuning. Laten we gezamenlijk vooruit kijken naar zeer mooie en spannende autosport.”

Jef Neve

Eerst is er de stilte, dan komt de muziek...

Het is even na 14 uur wanneer ik mijn wagen parkeer op het pleintje achter de kerk in Sint-Martens-Latem. Ik ga op zoek naar het ‘Tempelhof’, een naam die mij onbekend in de oren klinkt, maar ik ben dan ook al een paar jaar ‘Latemnaar’ af... Al vrij snel realiseer ik me – als ik mij richting de Leiemeander achter het gemeentehuis begeef – dat het Tempelhof in feite de gerestaureerde woning is die ooit, in een ver verleden, anno 1600 en een paar etmalen, één van de oudste authentieke hoeves van Sint-Martens-Latem was. Een oord waar, volgens de legende, ridders van de Tempeliersorde verbleven en in het feestgedruis de bekers lieten klinken. Een plaats die later ook ontelbare keren de dankbare muze was voor tal van Leieschilders die deze idyllische hoek van Latem op doek probeerden te vereeuwigen.

Aan de deur voor het vernieuwde gebouw staat mijn gastheer mij op te wachten. Een kunstenaar ‘pur sang’ uit onze tijdsgeest, een muzikaal virtuoos, beklijvend performer en gelauwerd componist. Jef Neve staat buiten te genieten van een sigaretje. Hij groet mij hartelijk wanneer ik op hem toestap. Jef Neve: “Fijn je te ontmoeten. Laten we binnengaan. Ik meen begrepen te hebben dat je hier in het dorp opgegroeid bent. Voor mij is dit huis een verademing, hier kan ik rustig werken terwijl op de achtergrond de Leie zich door de velden vlecht. Het is een buitengewone plek om tot nieuwe creaties te komen. Ik ben de gemeente dan ook heel dankbaar dat ze mij die ruimte ter beschikking heeft gesteld. Koffie?” Een paar minuten slechts verdwijnt Jef in een achterkamertje om met een geurend kopje koffie bij me aan tafel te komen zitten...

CMm: Ik stel me veelal de vraag als ik iemand als jou tegenkom, die zo bruist van talent: Heeft hij dan die passie voor zijn vak, die gedrevenheid, al van in de wieg meegekregen? Of is het iets dat groeit?

Jef Neve: “Van in de wieg is misschien wel wat overdreven maar ik was er mij wel vrij vroeg van bewust dat ik een grote liefde koesterde voor de muziek en dat ik inderdaad wel enige muzikale aanleg in mij droeg. Ik had het ‘in de vingers’ zoals men zegt. Wij hadden bij ons thuis in de woonkamer een piano staan, waar mijn moeder, puur recreatief, op speelde. Zij volgde les aan de Academie in Geel en ik vermoed dat zij er vroeger wel stiekem van gedroomd had om ooit professional te kunnen worden. Maar voor een jonge vrouw van haar generatie, van ergens uit de Kempen... was dat jammer genoeg geen evidentie.

Mijn vader was dan weer een fervent muziekbeluisteraar. Met een brede waaier van genres platen die hij in zijn verzameling had. Wij luisterden thuis veel naar klassiek, maar evengoed naar jazz, rock, pop, Ierse folk,... Ik weet zeker dat het feit om in een muzikaal nest op te groeien, mij voor een groot stuk gevormd heeft. Als kind was ik veelal bij mijn moeder toen ze piano speelde. Maar zonder een noot muziek te kunnen lezen,

puur auditief en intuïtief, kon ik als kleine snotter van 4 jaar vrij gemakkelijk stukken naspelen. Uiteraard geen concerto van Rachmaninov, maar wel simpele stukjes die toch al lieten vermoeden dat er een zekere muzikale feeling in mij huisde die perspectieven bood. Vooral omdat ik, toen al, zonder kennis voorhanden, de neiging had de stukjes die mijn moeder voorspeelde ietwat anders te spelen en er mijn eigen compositie – what’s in a word – van te maken. Mensen uit mijn directe omgeving voelden wel dat er iets speciaals was en ze hebben mij altijd aangemoedigd. Voor mij was het toen niets meer dan een leuk spel. Ik had natuurlijk nog geen flauw vermoeden dat muziek daadwerkelijk mijn verdere leven zou gaan bepalen.”

CMm: Hoe heeft die prille liefde voor de muziek zich dan verder gemanifesteerd?

Jef Neve: “Op de meest gewone en gezonde manier. Niemand heeft me ooit een bepaalde richting ingeduwd. Niets moest, bij ons mochten we alles zolang we het graag deden. Mijn broers bv. beleefden ook hun muzikale dromen, maar in tegenstelling tot mij waren zij sneller afgeleid door andere dingen. Zij spelen beiden nog steeds in een bandje, amuseren zich rot, maar de gedrevenheid is niet zo intens als bij mij. Ik ben altijd echt gepassioneerd geweest want ik wilde absoluut een professioneel muzikant en meer bepaald een componist worden. Als kind had ik een vrij verregaande fantasie over de grote Wolfgang Amadeus Mozart, het wonderkind, die per koets heel Europa mocht rondreizen en aan het hof bij koningen en prinsen zijn muziek mocht spelen. De muziekschool, het kon voor mij niet te vroeg komen! Al moest men in die tijd de volle negen jaar hebben bereikt alvorens toegelaten te worden. Ik voelde me dus op geen enkele manier gestraft wanneer ik als kind op woensdagnamiddag naar de notenleer moest, terwijl mijn vriendjes vrij konden ravotten en voetballen. Ook ik reed als gezonde Kempenzoon soms uren met mijn fietsje langs landwegeltjes tussen de koeien op het platteland om af en toe met een flink geschaafde knie thuis te komen. Maar muziek, dat deed ik het liefst. En die liefde is altijd op de eerste plaats blijven staan.”

Lieve Blancquaert

CMm: Voor je verdere studies ben je dan naar Leuven getrokken?

Jef Neve: “Op mijn 18de ben ik inderdaad naar het Lemmensinstituut in Leuven getrokken. Een logische en noodzakelijke stap in mijn muzikale opleiding. Maar ik wil toch graag even meegeven dat ik aan de Academie in Geel de basis van mijn succes heb mogen leggen. Vanuit Geel heb ik de innige liefde voor de klassieke muziek meegekregen. Ik heb er aan de Academie een typische conservatieve, klassieke opleiding genoten. Soms ietwat oubollig, maar een onderricht waar discipline en arbeid hoog in het vaandel werden gedragen. Je mag niet vergeten dat een klassieke muziekopleiding gestoeld is op kennis die al eeuwen meegaat. Als die kennis dan door goede leraren juist wordt geprojecteerd op jonge enthousiaste tieners, dan is dit een stevige basis om verder op te bouwen. Er wordt soms nogal eens hautain gedaan over de rol die de choreografie speelt in het hele pianogebeuren. Geloof me vrij, choreografie is ingestudeerd. We moeten er geen geheim over maken, piano spelen is een ambacht, gestoeld op noeste arbeid en techniek. Piano spelen is oefenen, studeren, herhalen, volharden... Het is luisteren en bewonderend kunnen zeggen: ‘Waw, interessant, hoe geniaal dat de componist daar is opgekomen!’”

CMm: Je was een zeer goede leerling. Cum laude afgestudeerd als ‘Meester in de muziek’, zowel optie ‘Klassieke piano’ als ‘Jazz’. Specialisatie ‘Finaliteit Kamermuziek’, cum laude wederom. Ik zou nog even kunnen doorgaan. Wat jou echter vooral typeert is die enorme muzikale polyvalentie. Is dit nu een voordeel voor je geweest of legt het soms ook beperkingen bloot?

Jef Neve: “Als je puur denkt in termen van marketing is polyvalentie niet goed. Dan word je door sommigen afgeschilderd als iemand die van alles iets kent, maar nergens in uitblinkt. Voor een stuk kan ik deze denkpiste volgen want ik zou bv. nooit tot in de finale van een Koningin Elizabethwedstrijd geraken. Dat zal sommige mensen misschien verbazen, maar verrassend is het absoluut niet. Pianisten die in die métier zitten hebben van kindsbeen af een ‘drilopleiding’ gekregen. Die zijn zo geconditioneerd op techniek dat zij bijna elk concerto feilloos kunnen spelen. Ze zijn vooral geniale uitvoerders van wie niet verwacht wordt dat ze veel creativiteit aan de dag leggen. Het is een andere discipline, een andere belevenis. Technisch haal ik dit niveau niet, maar mijn muzikale belevenis is dan ook anders. Bij mij staat de improvisatie op een hoger niveau, ik heb dan weer die gave van het creatieve meegekregen. Polyvalentie heb ik nooit als een belemmering gezien. Het maakt gewoon deel uit van mijn persoon. Ik kan gewoon moeilijk ‘neen’ zeggen wanneer iemand mij vraagt een muziekstuk bv. voor een film of een symfonisch orkest te componeren. Dan ga ik, blij als een kind, achter de piano zitten en dan begint een avontuur tot leven te komen. Ik denk dat polyvalentie bij mij zeker voordelig heeft gewerkt, omdat de richting die ik ben uitgegaan volledig voldoet aan de verwachtingen die ik heb gesteld.”

CMm: Hoe werkt dat voor jou, het componeren? Moet ik je ergens in een blokhut zien of teruggetrokken in de muffe kamer van een afgelegen klooster?

“Ik hoop ooit eens muziek te mogen maken voor een Amerikaanse topcast. De synergie die men kan creëren tussen acteurs, de prachtige beelden en de mooie muziek, ik zie dit als het summum, het hoogst bereikbare in de samenkomst van verschillende kunstvormen.”

Jef Neve: “Een klooster? Ik denk het niet. Componeren kan je overal. Nu ben ik hier op deze zalige locatie met als enige getuigen enkele koeien aan de andere oever van de Leie. Wanneer jij straks weg bent, ga ik in het kamertje hiernaast componeren. Maar het kan ook ergens anders. Het is je geest die moet vrijgemaakt worden. Het idee dat je weg van de wereld moet zijn, ergens in een donker en desolaat hol, dat werkt niet voor mij. Isolement om te componeren is voor mij iets tussen de twee oren. Ik zet een koptelefoon op, zet de computer aan, op een vliegtuig, in een bus, het maakt niet uit, ik draai mentaal een knop om en ben in mijn wereld.”

CMm: Welke wereld is dat dan?

Jef Neve: “Je moet je daar niet echt iets bijzonders bij voorstellen. Ik ben heus iemand die contact blijft houden met het aardse rondom mij. Zoals iedereen zie ik dingen die mij bevallen en andere ook niet. In die zin ben ik dus zeker geen uitzondering. De manier waarop ik communiceer is echter anders. Bij een schrijver heeft men het lege blad en na reflectie het geschreven woord. Bij mij gaat het lichtjes anders. Ik vertrek vanuit de stilte en dan komt er de muziek.”

CMm: Met een boodschap erin?

Jef Neve: “Dat kan zeker voorkomen, maar het is niet altijd noodzakelijk. Muziek is gevoel. Ik ben uiteraard niet ongevoelig voor wat er zich soms in de wereld afspeelt. Jammer genoeg meestal droevige zaken. De harde realiteit die ons omringt,

© Jesse Willems

raakt mij zeker. Rampen zoals in Japan, oorlogen zoals in Syrië, ongelukken zoals Pukkelpop,... Ik ben daar mee bezig, zoals jij dat ongetwijfeld ook bent. En soms voel ik dan de nood muziek te maken om dat te plaatsen. Maar ik laat me hierdoor nooit wegdrijven op een golf van zware melancholie. Ik ben emotioneel, zeker, maar ik probeer ten allen tijde een positieve energie over te brengen. In ‘Sons of The New World’ wil ik de mensen er op wijzen dat er ons veel meer bindt dan scheidt. En dan hoop ik dat de luisteraars van mijn muziek deze boodschap meenemen. We leven in een wereld waar mensen jammer genoeg nog weinig verdragen van elkaar. Ik vind dit heel erg. Het gebrek aan respect, de discriminatie van minderheden, de onverdraagzaamheid naar andersdenkenden, ik kan er moeilijk mee om. Iedereen weet van mij dat ik, als men mij hierover aanspreekt, ongezouten mijn mening zal geven. Het gratuite, banale, anonieme beschimpen van mensen via de sociale media zoals Twitter en Facebook, meestal zonder recht op antwoord, ik baal er van. Ik ben niet iemand met capsones of attitudes. De Jef Neve die je op de scène ziet, is dezelfde persoon als de Jef met wie je achteraf aan de toog een pint kunt drinken. Nu ik een beetje faam geniet, interpelleert men mij iets vaker over bepaalde onderwerpen. Mijn seksuele geaardheid is een favorietje van de media. Dan wordt mijn mening gevraagd over de intolerantie naar homo’s in steden zoals bv. Brussel. Wel, wie dit doet weet dat ik niet rond de pot zal draaien. Maar ik waak er ook wel over niet in de mond van het gapende mediamonster terecht te komen. Want sommige journalisten willen je soms dingen doen zeggen die je helemaal niet bedoelt. Ik ben dus altijd zeer voorzichtig in mijn bewoordingen. Ik zal zeker nooit situaties generaliseren.”

CMm: Je vertelde daarnet dat je als kind dolgraag componist wilde worden. Als muzikant-componist, welke van de twee haalt de bovenhand nu?

Jef Neve: “Op dit moment heel zeker de componist! Ik heb de laatste twee jaar ongelooflijk veel nieuwe repertoires geschreven. Vandaag componeer ik voor een nieuwe achtdelige tv-serie, schrijf ik een groot werk voor een symfonisch orkest en ben ik met een solo repertoire bezig. Wat het juist zal worden, weet ik nog niet. Ik schrijf en schrijf! Alle ideeën vliegen spontaan op papier. Het doet me denken aan een uitspraak van Pablo Picasso toen hij zei: «Je mets dans mes tableaux tout ce que j’adore et c’est aux choses de ‘sarranger entr’eux». Creëren is voor mij het mooiste wat er is. Het vertrekt altijd vanuit een buikgevoel en het versmelt gaandeweg met een mix van ratio en emotie. Schrijven is zoeken, proberen, schrappen, worstelen, en weer herbeginnen. Schrijven is zo intens dat het je volledig uitput. Ik voel me soms als een oververhitte computer, maar de beloning, als die er komt, is echter nauwelijks te vatten. Het is voor mij een gevoel dat met niets te vergelijken valt.”

CMm: Ik zou kunnen beginnen aan een opsomming van plaatsen en festivals waar je hebt gespeeld, van Japan tot in Vancouver. Prijzen die je hebt gewonnen. Klassiek, jazz, solo of met enkele

“Bij een schrijver heeft men het lege blad en na reflectie het geschreven woord. Bij mij gaat het lichtjes anders. Ik vertrek vanuit de stilte en dan komt er de muziek.”

groten der aarde. Je werk voor film, de MIA’s voor beste muzikant en beste componist (2012). Heb jij nog een grote droom?

Jef Neve: “Door ouder te worden leer je beter omgaan met wat je overkomt. Zowat de hele wereld mogen rondreizen om je passie te kunnen beleven, het is een droom die zich realiseert. Schoner kan het niet worden, denk ik soms. Bovendien kan ik leven van mijn muziek. Ik ben dankbaar dat het mij gegund wordt om in die grote muziekvijver waar ik pleeg te vissen, te mogen blijven varen. De roem die ik persoonlijk geniet is niet zo belangrijk. Het BV-schap, daar lig ik niet wakker van. De muzikale erkenning daarentegen streelt zeker mijn artistieke hart. Ooit zei een Amerikaanse criticus over mij: “Mocht Neve in een jazzmilieu ergens in Chicago of New Orleans geboren zijn, hij was al lang erkend als een van de grootste toppianisten van zijn generatie”. Ik mag me gelukkig prijzen dat mensen zo over mij schrijven. Ik heb heel fijne dingen mogen doen. De muziek maken voor Felix Van Groeningen was een mooi moment en meewerken aan een topfilm als ‘The Artist’ een ongelooflijke opportuniteit. Ik zou dat zeker graag nog eens willen meemaken. Ik hoop ooit eens muziek te mogen maken voor een Amerikaanse topcast. De synergie die men kan creëren tussen acteurs, de prachtige beelden en de mooie muziek, ik zie dit als het summum, het hoogst bereikbare in de samenkomst van verschillende kunstvormen. Wie kan daar nu neen tegen zeggen...?”

www.jefneve.com

Onmiskenbaar vakmanschap!

OPENDEUR 20 EN 21 APRIL 10 TOT 18 UUR

Authentieke vormgeving en onmiskenbaar vakmanschap liggen aan de basis van elke realisatie van Lloyd Hamilton en Pouleyn die samen Groep Pouleyn vormen. Hieronder vindt u een overzicht.

Orangeries, home extensions, eiken bijgebouwen en modern outdoors

Houten ramen & deuren, tuinpoorten en aluminium ramen

Als specialist in de ontwikkeling, productie en plaatsing van ramen en deuren en tuinpoorten in tropisch hardhout en aluminium ramen, stelt Pouleyn u graag haar professioneel team ter beschikking om uw product op maat te concipiëren.

GROEP POULEYN Nijverheidslaan 9 B-8570 Vichte

T. 056/78 24 91 F. 056/77 10 22 info@pouleyn.be www.pouleyn.be

De Ngorongoro Crater Lodge wordt wel eens de wildlodge op het einde van de wereld genoemd. Te midden van de verbluffende vergezichten en de soms onverwachte architectuur, waan je je al snel in een pure fantasiewereld.

Ngorongoro Crater Lodge

Samenspel van luxe en natuur

Deze spectaculaire safari lodge ligt in het noorden van Tanzania, aan de rand van de Ngorongorovulkaan, waaraan het verblijf zijn naam ontleent. De perfecte plek om te ontspannen tussen je excursies naar de grote dieren van Afrika.

De Ngorongorokrater is de grootste nog intacte caldera ter wereld en biedt onderdak aan een van de mooiste toevluchtsoorden voor wilde dieren op onze planeet. Op de betrekkelijk kleine oppervlakte van 260 km² huist een permanente populatie van meer dan 30.000 dieren in de 600 meter diepe krater. Dit maakt het tot een van de weinige plekken in Afrika waar gasten een grote kans hebben om de volledige cast van de Big Five te bewonderen op een enkele wildexcursie.

Het uitgestrekte Afrikaanse continent blijft een grote aantrekkingskracht uitoefenen op al wie even wil ontsnappen aan het hectische gedoe van het moderne leven. Misschien ligt zijn geheim wel in het feit dat het gezien wordt als een van de weinige overblijvende oorden waar je Moeder Natuur van haar meest ongerepte kant kunt bewonderen.

Wie avontuur, wilde dieren en verkenning van het onbekende zegt, denkt ongetwijfeld aan Afrika: een aantrekkelijke bestemming voor al wie een unieke vakantie wil beleven in een volledig onbekende setting. Als dat is waar je naar op zoek bent, dan zijn er weinig plaatsen waar je beter af bent dan in de Ngorongoro Crater Lodge, een echt Afrikaans paradijs in noordelijk Tanzania.

Aan de oostelijke rand van de Serengetivlakte torent de inactieve Ngorongorovulkaan uit boven een beschermd gebied dat opgenomen is in de UNESCO-werelderfgoedlijst. De krater van deze slapende reus is de thuishaven van talloze wilde dieren. Bovenop de rand van de vulkaan ligt de spectaculaire safari lodge, met z’n 30 weelderige suites die een uitstekend uitzicht bieden op de krater en het prachtige landschap errond. Het design van de lodge is geïnspireerd op de traditionele Masaïarchitectuur, met hutten uit aarde en stokken. Onder de onopvallende buitenkant schuilt echter een zee van luxe. Een persoonlijke butler verzekert er het comfort van de gasten met zijn discrete dienstverlening: hij komt niet enkel thee opdienen op bed tijdens het vroege ochtendgloren, maar verzorgt ook het haardvuur, of strooit zelfs geparfumeerde rozenblaadjes op het water wanneer hij een bad voor je laat lopen.

Het interieur van de lodge in koloniale stijl is een samengaan van zilver, goud en volle robijnrode tinten, onder eenvoudige strooien daken en plafonds van bananenbladeren. Het plaatje wordt vervolledigd door antiek meubilair en kristallen kandelaars, grote vergulde spiegels, hoge lederen zitstoelen en indrukwekkende bokalen vol rode rozen, dat alles in combinatie met een rijke maar zachte inrichting: Perzische tapijten, fluwelen kussens en ruwzijden gordijnen. Het samenspel van weelderig design en inheemse Afrikaanse kunst en curiositeiten creëert een sfeer van verrassende harmonie.

Overdag kunnen de gasten kiezen uit een uitgebreid gamma aan excursies en safari’s om de wilde dieren in dit opwindend stukje Afrika te ontdekken: de Olduvaikloof, de Serengetivlakte, de olifanten- en gnoekuddes van het Taragire National

Park, bezoeken aan Masaïgemeenschappen …

’s Nachts hangen er grote vuurpotten aan weerszijden van de ingang die leidt naar de gemeenschappelijke delen van de lodge. De flikkerende vlammen werpen fascinerende en mysterieuze schaduwen op het domein. Het complex omvat een Afrikaanse handwerkwinkel en -galerij, en biedt de mogelijkheid voor een maaltijd in openlucht, of in de gewelfde dineerzaal waar de open haard, het fonkelende kristal, het zilver en het alomtegenwoordige luxehout van elke maaltijd een feest maken.

www.andBeyond.com

Elk van de traditionele ‘mud-and-thatch’ suites straalt romantiek uit en is ingericht met antieke stukken. De badkamers en suite, met een centraal bloemstuk van verse rozen, beschikken over enorme douches en kaarsverlichte baden. De ramen die zich uitstrekken van vloer tot plafond zorgen voor adembenemende uitzichten.

Eén man, duizend talenten

De nieuwste biografie van Serge Gainsbourg is een nederlandstalige uitgave en de man achter het boek is tekstschrijver en gitarist Rudolf Hecke, een man met een gevarieerd parcours die de voorbije dertien jaar her en der optrad met ‘The Incredible Time Machine’, een ode aan de wieg van de popmuziek.

Hecke woonde als jonge volwassene en in de ban van dichter Jootie ’t Hooft, gedurende jaren in een zwarte kamer en worstelde er met het leven. Toen hij van zijn platenboer in Leuven ‘Love on the Beat’ kreeg toegestopt, omschrijft hij die ervaring als ‘het licht in mijn donkere kamer’ en ging op zoek naar meer werk van Gainsbourg. Tot zijn ontzetting vernam hij dat ook de auteur-compositeur al sinds 1971, in een helemaal in het zwart gezet huis, in de Parijse Rue Verneuil woonde. Hij had zijn alter-ego gevonden en raakte in de ban van de geniale auteur. Uiteindelijk groeide die belangstelling uit tot een soort obsessie, die aan de basis ligt van het boek Gainsbourg.

R. Hecke: “In 1985 ben ik Gainsbourg gaan zien tijdens zijn optreden in Vorst Nationaal en daar is mijn reis begonnen, een reis die nog altijd door gaat. Wat mij fascineert is dat zijn verhaal altijd geklopt heeft, terwijl bij anderen als Lou Reed of David Bowie er altijd momenten waren waarop ik afhaakte –omdat het verhaal niet meer klopte. Serge Gainsbourg heeft ontzettend veel moeilijkheden overwonnen, en ondanks die tegenslagen nooit opgegeven. Of zoals mijn eigen vader zei: Als een tegenslag je onderuit haalt, heeft dat een reden. Vaak heeft het te maken met een verkeerde keuze en is het tijd om uit te kijken naar een alternatief.

Ook zijn weerloosheid is door zijn leven heen opmerkelijk gebleven. Alles wat op hem afkwam, raakte hem ook echt en vaak veel dieper dan iemand kon vermoeden. Toen Joëlle Ursulle met een compositie van hem tweede werd op het songfestival, heeft hij zijn hart uitgehuild. Maar hij kon evengoed pronken aan de top als het hem meezat. Toen hij ooit a capella de Marseillaise zong, terwijl iedereen hem verlaten had, was dat een waanzinnig geslaagde act, en bovendien van een zelden geziene dapperheid. Hij was een mens die nooit de hoekjes eraf reed, nooit voor de Gulden Middenweg koos. Je zou zijn gedrag misschien manisch-depressief kunnen noemen, maar de volgende dag stond hij er telkens wel weer terug. Serge Gainsbourg was iemand die het zwarte toeliet in zijn leven maar toch ook de zon wou pakken, zoals Fassbinder dat deed. Die een drang had naar het zwarte, maar nooit om zich erin te koesteren.”

CMm: Maar Serge Gainsbourg zien we toch ook vaak als een destructieve figuur …

R. Hecke: “Zeker, en heel bewust destructief. Toen hij Brigitte Bardot moest laten gaan, stelde hij, dat als hij het allermooiste niet meer kon hebben, hij alleen genoegen kon nemen met het allerslechtste. Daar heb ik respect voor. Het droevige aan die houding is uiteraard dat je een aantal mensen daarin meesleept. Jane Birkin bleek sterk genoeg om een stap opzij te zetten, uit zelfbescherming, verliet hem en slaagde er daardoor in om haar liefde voor hem intact te houden, tot aan het einde van zijn leven.”

CMm: Is het niet allemaal begonnen met die sterke vaderfiguur ?

R. Hecke: “Ook die verhouding was dubbel. Aanvankelijk kreeg hij er slaag van, vluchtte in de armen van zijn moeder, die geen dochters wilde en wat blij was dat haar zoon was blijven leven. Maar tegelijkertijd vond zijn vader altijd weer kleine jobs voor hem en bewaarde alle krantenknipsels over zijn zoon. Toen Serges zus hem opbelde met de mededeling dat zijn vader gestorven was, was zijn eerste reactie, dat het goddank zijn moeder niet was. Om daarna over zijn vader tot het besluit te komen dat ze elkaar voorbij gelopen waren: “Je l’ai loupé...” en heeft daar heel zijn leven spijt van heeft gehad.”

CMm: Je ontdekte ook onvermoede kanten….

R. Hecke: “Misschien de meest verrassende kant was die van Serge Gainsbourg als de familieman en als vaderfiguur. De meesten weten niets af van zijn eerste twee kinderen, Natacha en Paul en van zijn vrouw Françoise Pancrazzi, die de kinderen na de scheiding tegen hem opgezet heeft en ervoor gezorgd heeft dat ze hem niet meer konden of wilden zien. Constance Meyer, één van zijn laatste vriendinnetjes, sprak me erover en ook Aude Turpault vertelde me dat ze met hem meeging om de maandelijkse cheque voor de kinderen op de post te doen waarna hij thuis gekomen snikkend bij een van de eerste foto’s van Natasha zat. Vorig jaar kreeg ik ook de 8 mm filmpjes van Jane Birkin te zien, over hun reizen naar Venetië, waarin hij met de kinderen en met de hond speelt, en spullen verstopt op het strand. En dat alles naast de 1001 dingen waarmee hij bezig was en die zijn leven zo’n intensiviteit gaven.”

CMm: Hoe ervaar je hem als artiest ?

R. Hecke: “Hij bezat de gave van de genialiteit, laat dat vooral duidelijk zijn, waarbij zijn teksten uiteraard het sterkst overkomen. Hij heeft altijd beweerd dat, als hij een goede titel gevonden had, hij erop vertrouwde dat de rest wel kwam en daarin

is hij met de jaren genialer en genialer geworden. Voor zijn reggae-plaat bezat hij de nacht voor de opnames alleen 12 titels, en eindigde uiteindelijk met 12 teksten – zonder melodie. Hij dacht dan ook zeer goed na over die titels, kon ‘on the spot’ de meest geniale dingen creëren en wist achteraf de groep zo te sturen dat ze samen de twaalf nummers afmaakten. Hij omringde zich ook met de strafste arrangeurs, die de akkoorden rijker maakten zodat de melodie nog beter tot uiting kwam. Onderschat die rol niet, want arrangeurs zijn puur technisch muzikaal enorm onderlegd en hij slaagde er telkens in de beste te ontdekken, ook als ze heel jong waren, zoals Jean Claude Vannier. Zelf was hij vooral ook een melodist die liedjes kon maken die je niet meer uit je hoofd kreeg en combineerde die met geniale teksten. Maar hij was tegelijkertijd ook nog een sloeber die veel jatte uit de klassieke muziek en daarmee een aantal processen aan zijn broek kreeg – zoals het geval was met Charlotte Forever. Uiteindelijk moest hij toegeven dat hij waarschijnlijk het een en het ander had opgeraapt van Chopin toen Charlotte aan het oefenen was tijdens de pianoles. Hij zorgde er anderzijds ook altijd voor dat de arrangeurs niet op de plaat vermeld stonden, al betaalde hij hen wel correct de auteursrechten. Maar hij wilde onder de spotlights staan, en hij alleen…”

CMm: Veel mensen beseffen nog altijd niet dat hij de hand had in veel succesnummers…

R. Hecke: “Dat klopt en dat heeft te maken met het feit dat hij pas in 1981 onder zijn naam is doorgebroken met zijn reggaeplaten. Maar geen kat weet dat ‘Poupée de cire, Poupée de son’, waarmee France Gall het Eurosongfestival won, van hem was. Hetzelfde geldt voor successen van Vanessa Paradis, of van Juliette Gréco voor wie hij ‘La Javanaise’ maakte. Veel van zijn vroege nummers die nu als klassiekers beschouwd worden, zoals ‘Mélody Nelson’, verkochten oorspronkelijk erg slecht en dat was zijn grootste frustratie. Opmerkelijk genoeg bleek later dat als hij 12 nummers maakte en ze aan 12 zangeressen gaf, die er 12 hits mee scoorden. Zijn grootste verdienste was die van de anonieme tekstschrijver en als echte artiest is hij pas de laatste tien jaren van zijn leven doorgebroken.”

CMm: Ook Gainsbourg als filmer is door weinigen gekend. R. Hecke: “Zijn films zijn een beetje dubbel, en dat heeft vooral te maken met de penibele omstandigheden waarin ze tot stand kwamen. Zijn allereerste film, ‘Je ’t aime, moi non plus’, is volgens mij een meesterwerk, dat bovendien vol verwijzingen zit naar andere films. Ik noem het de eerste Franse underground film, gestoeld op een Warhol leest en in de geest van Fassbinder. Alleen was het bij Fassbinder nog toegankelijk, terwijl Gainsbourg nog een stapje verder ging waardoor het vaak ruw en beenhard wordt, op het randje van de gay porno. Waardoor hij een beetje zijn publiek gemist heeft en in Engeland in het gay XXX circuit terecht kwam, wat tot een nieuwe frustratie leidde.

Bij elk van zijn films zit een tragisch verhaal op de achtergrond. In ‘Equateur’, dat hij in Gabon draaide toen hij al ziek was,

schemert de onrust door die hem te pakken had, in ‘Charlotte Forever’ vind je dan weer zovele pijnlijke momenten uit de verhouding met zijn dochter, zodat het soms echt moeilijk wordt om die uit te zitten…”

CMm: Er is ook nog de schrijver Gainsbourg.

R. Hecke: “Gezien zijn geniale kunde als tekstschrijver waren de verwachtingen hoog gespannen, maar uiteindelijk is het bij die ene roman ‘Evguenie Sokolov’ gebleven. Het verhaal van de petomaan (die op scène furore maakte door winden te laten) kan makkelijk slecht overkomen, of choquerend omdat de manier waarop het verwoord wordt alweer beenhard is. Al zit er ook hier weer een tragische achtergrond, als je weet dat hij als kind een zware darminfectie opliep die hem bijna het leven kostte.”

CMm: Hoe ziet het uiteindelijke portret eruit ?

R. Hecke: “Ik heb een veertigtal mensen gesproken en steeds weer dook bij hen die diepe liefde op voor een uitzonderlijke man. Een aantal onder hen vond het ook nu nog zelfs te pijnlijk om erover te praten, omdat de herinnering hen teveel verdriet deed. Marc Meneau, de chef van het restaurant van het Hôtel de L’Espérance in Saint-Père-sous-Vézelay, waar hij de laatste weken van zijn leven doorbracht, herinnert zich als geen ander dat hij, toen het restaurant bij de winterstop ‘90-’91 werd gesloten, nog elk personeelslid apart ging knuffelen. En dat hij, als hij elk jaar met zijn brigade elders ging eten, tijdens dat diner steevast een telefoontje kreeg van Serge met de mededeling dat de rekening voor hem was.

Hij was ook overtuigd dat Gainsbourg zonder die winterstop, toch wel wat langer geleefd zou hebben. En daar zat hij nog altijd mee.”

Gainsbourg van Rudolf Heck, met foto’s van Herman Selleslags, is een uitgave van EPO.

RUDOLF HECKE: SERGE GAINSBOURG

BIJ AANKOOP VAN EEN ZONNEBRIL OP STERKTE (UNIFOCAAL OF MULTIFOCAAL)

Gepassioneerd door brillen www.optieklammerant.be

hij: Ray-Ban / zij: Marc by Marc Jacobs

Christian Dior Gucci Tom Ford

Panamera Sport Turismo

Studiemodel Porsche toont contouren van toekomstige sportauto

Met de Panamera Sport Turismo schetst Porsche de toekomstige ontwerptaal voor een model met intelligente en efficiënte aandrijftechnologie. De Sport Turismo voegt de nieuwste generatie hybride-technologie samen met een evolutionaire kijk op een sportief carrosserieontwerp. Het studiemodel koppelt de prestaties van Porsche aan alledaags gebruiksgemak.

Het carrosserie-ontwerp van de Panamera Sport Turismo is een kijkje op de mogelijke Porsche van de toekomst: met korte overhangen en een grote achterklep voor de laadruimte. Beide zaken zorgen voor zowel sportiviteit als functionaliteit. Deze conceptcar heeft de afmetingen van een toplimousine en het comfort van de luxueuze klasse. De Sport Turismo is 1.990 mm breed, slechts 1.401 mm hoog en 4.950 mm lang. De richtingaanwijzers en zijverlichting zijn onderdeel van de C-vormige lampunits – ook wel C-bladen genoemd –. Die zijn geïntegreerd in de grote luchtinlaten aan de voorzijde. Samen met de innovatief ontworpen vierpunts LED-koplampen bepalen ze het uiterlijk van de conceptcar.

De carrosserielijn wordt niet verstoord door onderbrekingen of toevoegingen. Zo zijn er bijvoorbeeld geen buitenspiegels. In plaats daarvan heeft de Sport Turismo twee camera’s die zijn gemonteerd in de luchtuitlaten op de flanken. Beelden van de camera’s worden weergegeven in het interieur. De achterzijde is compleet nieuw, al heeft die nog steeds de karaktertrekken van Porsche. De achterlichtunits met LED-technologie en de unit met de Porsche-badge zijn driedimensionaal vormgegeven. Het derde remlicht is geplaatst tussen de LED-achterlichten. Aan het einde van het dak prijkt een verstelbare spoiler van koolstofvezel die zorgt voor meer downforce.

Door de nieuwe carrosseriekleur Liquid Metal Blue lijkt het oppervlak van het studiemodel op vloeibaar metaal. De contouren en het design komen hierin beter tot hun recht. De tweespaaks velgen zijn uitgevoerd in twee kleuren en de remklauwen hebben een Acid Green laklaag. De wielmoeren herinneren aan de bakermat van elke Porsche: autosport. Logo’s met “e-hybrid” op de zijkanten verwijzen naar de aandrijving en de aanduiding

“Sport Turismo” op de achterzijde – gevat in een kader van Acid Green – benadrukt het conceptkarakter. De aluminium behuizing van de accu’s is gemonteerd onder de vloer van de bagageruimte. Die vloer is gemaakt van elektrochromatisch glas dat met een druk op een knop zicht geeft op de energiebron voor de hybride-aandrijving.

“e-hybrid” duidt op plug-in hybride-technologie van Porsche De aandrijving van de Panamera Sport Turismo bestaat uit de nieuwste plug-in hybride-technologie, op de voorspatborden aangeduid als “e-hybrid”. De mogelijkheid om de auto op te laden wordt gecombineerd met een krachtige aandrijflijn. De Panamera Sport Turismo heeft een totaal topvermogen van 306 kW (416 pk) en kan volledig elektrisch aangedreven een snelheid bereiken van 130 km/u met een actieradius van 30 kilometer. Daaraan koppelt de conceptcar een indrukwekkende zuinigheid: tijdens de gecombineerde cyclus verbruikt hij minder dan 3,5 liter over 100 kilometer en de CO2-uitstoot is minder dan 82 gr/km.

De aandrijflijn van de Panamera Sport Turismo is een verdere ontwikkeling van de volledig hybride-technologie die Porsche op dit moment al toepast in de Panamera S Hybrid en Cayenne S Hybrid. De nieuwe elektromotor levert 70 kW (95 pk), ongeveer het dubbele vermogen in vergelijking met wat Porsche momenteel toepast in zijn bestaande hybride-modellen, terwijl de drieliter V6-motor met compressor nog altijd 245 kW (333 pk) levert. Als beide motoren actief zijn, accelereert de Panamera Sport Turismo in minder dan zes seconden naar 100 km/u.

Krachtpakket: oplaadbare lithium-ion accu Elektrische kracht krijgt de Panamera Sport Turismo van een lithium-ion accu die binnen dezelfde afmetingen veel meer vermogen levert dan de nikkel-hydride accu’s die momenteel worden gebruikt. Zijn oplaadcapaciteit van 9,4 kiloWatt-uur en hoge vermogen zorgen voor snellere acceleratie, een grotere actieradius en hogere snelheden ook in combinatie met de verbrandingsmotor.

Standaard rijdt de auto volledig elektrisch, maar de bestuurder kan dit desgewenst veranderen met een knop op het stuurwiel. Ook kan de bestuurder, als de auto in hybride modus rijdt, met een druk op de knop ervoor zorgen dat de accu via de stand “e-mode” extra wordt opgeladen. Dit laatste is nuttig als een rit op de snelweg wordt afgewisseld met een stadsrit die geheel emissieloos dient te worden afgelegd. In e-mode laadt de verbrandingsmotor de accu snel op met behulp van intelligent energieverbruiksmanagement.

De vloeistof gekoelde lithium-ion accu is ook met behulp van een laadsnoer in 2,5 uur op te laden (afhankelijk van het voltage op het elektriciteitsnet). Porsche heeft daarbij aan praktisch gebruiksgemak gedacht: het systeem heeft een stekker die thuis in de garage gewoon in het stopcontact kan worden gestoken.

Vertrouwd en toch helemaal nieuw: touchscreen bediening Het interieur van de Panamera Sport Turismo is een vernieuwende interpretatie van een puristische visie op de vorm en de functie van het dashboard van sportauto’s: zo min mogelijk en

PANAMERA SPORT TURISMO

Ultimate track driving for supercar owners

Wij organiseren kwaliteitsvolle circuitdagen waarop de deelnemers de kans krijgen hun eigen supersportauto te besturen. De Tracks Days die Curbstone organiseert zijn uniek én exclusief:

Curbstone kalender 2013

Donderdag 28/03/2013 Spa-Francorchamps - Belgium

Donderdag 25/04/2013 Spa-Francorchamps - Belgium

Maandag 29/04/2013 Nürburgring - Nordschleife - Germany

Dinsdag 30/04/2013 Nürburgring - Nordschleife - Germany

Donderdag 23/05/2013 Spa-Francorchamps - Belgium

Woensdag 05/06/2013 Spa-Francorchamps - Belgium

Zaterdag 22/06/2013 Spa-Francorchamps - Belgium

Zondag 23/06/2013 Spa-Francorchamps - Belgium

Donderdag 27/06/2013 Zolder - Belgium

Woensdag 07/08/2013 Spa-Francorchamps - Belgium

Woensdag 04/09/2013 Spa-Francorchamps - Belgium

Maandag 30/09/2013 Spa-Francorchamps - Belgium

Zaterdag 26/10/2013 Spa-Francorchamps - Belgium

Maandag 11/11/2013 Spa-Francorchamps - Belgium

Abonneer u op de Curbstone Nieuwsbrief op www.curbstone.net en ontvang alle informatie over geplande evenementen en activiteiten.

info@curbstone.net - www.curbstone.net - +32 (0)475 243419

Equipped by

zo veel als nodig. In plaats van een conventioneel instrumentarium zit recht voor de bestuurder een TFT-kleurenscherm waarop informatie over auto en navigatie op afroep kan worden getoond. Op twee displays links en rechts ervan worden beelden getoond van de camera’s die de buitenspiegels vervangen. Ook zijn er separate displays die informatie over de hybride-techniek weergeven. Een vermogensmeter wordt Acid Green verlicht en geeft het gecombineerde vermogen weer van beide aandrijfsystemen.

Met aanraking van het touchscreen kleurenscherm wordt de e-hybrid gestart. Dat gebeurt als vanzelfsprekend bij Porsche aan de linkerzijde. In de middenconsole zit een nieuw soort touchscreen met overige functies. De bestuurder kan daarmee de aandrijfwijze kiezen, variërend van maximaal vermogen tot

minimaal verbruik. Alles kan intuïtief worden bediend: automatische temperatuurregeling, stoelverstelling, verlichting, achteruitkijkcamera’s en alle functies van Porsche Communication Management (PCM).

Communicatie op afstand via app voor smartphone

De Panamera Sport Turismo biedt de bestuurder volkomen nieuwe communicatiemogelijkheden. Hij kan met een app op zijn smartphone bij alle informatie over zijn auto komen. Zo kan hij zien hoever de accu is opgeladen en hoeveel tijd het nog vergt om volledig opgeladen te zijn. Ook kan hij zelf de tijdstippen kiezen waarop moet worden opgeladen. Bovendien kan de bestuurder de temperatuur in het interieur regelen en die bijvoorbeeld laten opwarmen terwijl de auto is aangesloten op het lichtnet. 

De speelkamer van Pierre Van Vliet

De weg naar de Hamstraat in Ukkel kent voor mij geen geheimen meer. Voor de tweede keer in slechts een paar maanden tijd rijd ik er heen en opnieuw zal het een plezier zijn om met de zeer charmante Pierre Van Vliet een aangename ‘automobiel-namiddag’ te kunnen doorbrengen. We gaan het niet alleen over Jacky Ickx hebben deze keer. Of over al die memorabele races en anekdotes uit de wereld van de F1. Momenten die Pierre als journalist grotendeels zelf beleefd en verslagen heeft voor diverse zenders en vakbladen. Nee, vandaag gaan we praten over het ontstaan en de evolutie van het kleine auto“museum” waar we ons, op dit ogenblik bevinden.

Pierre Van Vliet: “Ik heb het niet zo voor het woord museum. Een museum is een plaats waar de bezoeker alleen het recht krijgt om te kijken. De voorwerpen worden voor hem, als een soort heilige relikwieën, volledig afgeschermd. Dat creëert een zekere afstand en het beknot ongetwijfeld de belevingsvreugde van de bezoeker. Een term die ik veel leuker en sympathieker vind is “speelkamer”, een plaats waar interactie toegelaten is en de interesse vorm kan krijgen.”

CMm: Het klinkt alleszins minder academisch en maakt de drempel inderdaad iets kleiner. Het voelt voor mij ook fijn aan hier terug te zijn. Al heb ik de indruk dat er het een en ander veranderd is? Stond hier de vorige keer op de plaats van deze Vaillante geen F1? Of vergis ik me?

Pierre Van Vliet: “Je hebt een goed visueel geheugen. Inder-

daad stond daar toen nog de Benetton F1 van Boutsen. Dat is ook het leuke aan het hele concept van onze speelkamer. De meeste voorwerpen, vooral wagens dan, komen en gaan. Ze zijn hier een poosje te bezichtigen. En op een dag zijn ze plots weer weg. Wat je hier ziet is dus geenszins een permanente collectie.”

CMm: Hoe is het idee van de speelkamer ontstaan?

Pierre Van Vliet: “Zoals dat meestal gaat met betere ideeën. Spontaan en zonder zich al te veel vragen te stellen over wat we ermee wilden bereiken. Wij hadden een goede vriend, Bernard De Dryver, die dit atelier gebruikte om te werken aan oude F1-bolides die toebehoorden aan privé-collecties. Regelmatig kwamen we bij hem langs en dronken we gezellig een glaasje terwijl we als vrienden wat souvenirs ophaalden. En zo

© Julien

Leroy

gebeurde het dat we op een zotte dinsdag wat plastic stoeltjes bij mekaar plaatsten, een plank op twee schragen deponeerden en samen een spaghetti bolognaise aten met een paar flesjes wijn om het gezellig te maken.”

CMm: En van het één kwam, zoals gebruikelijk, het ander? De eerste fundamenten van jullie club waren gelegd?

Pierre Van Vliet: “Zo kun je het stellen, ja. Voor we het goed beseften, waren we met een kern van een kleine veertig vaste leden. En de vraag om deel uit te maken van ons clubje, bleef maar komen. Vrienden hoorden van vrienden dat het hier zo tof was, en meteen wilde iedereen er blijkbaar bij zijn. We installeerden in het midden van de ruimte een geïmproviseerde bar, begonnen de ruimte wat te decoreren. De woensdag werd steevast een aperitiefavond. Een keer per maand, en dat op dinsdag, was er voor de leden dan een pretentieloze avondmaaltijd. Een beetje “à la bonne franquette”, met als hoofdobjectief mensen, die de passie voor de automobiel delen, samen te brengen. In de begindagen ging dat meestal niet verder dan wat amicaal keuvelen, maar gaandeweg werden deze samenkomsten heuse thema-avonden. Er komen nu regelmatig sprekers uit binnen- en buitenland voordrachten geven over

diverse thema’s die met de autosport te maken hebben. Ook is het gebeurd dat er een hommage werd gebracht aan een of ander groot kampioen. Zo hadden we Jacques Laffite te gast die kwam spreken over wijlen zijn vriend Clay Regazzoni. Een thema-avond kan ook geweldig actueel zijn. Zoals vorig jaar, toen we hier de “Grote Prijs van Brazilië” live op groot scherm brachten en we, in passende stijl, met caipirinha’s en Braziliaanse danseresjes in “sprekende” kostuums, voor de bijhorende sfeer zorgden. Er was hier zeker 300 man toen. In 2011 is Bernard hier dan vertrokken. De ruimte was voor hem te klein en te onpraktisch geworden. Wij besloten het atelier als volwaardig Clubhouse over te nemen. Nu, twee jaar later is er, gezien het succes, voor de “Club des V” de vraag gerezen of ook wij niet naar een ietwat groter pand moeten verhuizen. Een dilemma, gezien de emotionele band die we allen hebben met dit atelier. Maar een logische stap als we de club willen laten groeien.”

CMm: Ik heb zo’n donkerblauw vermoeden dat, gezien de vele afbeeldingen uit de Vaillant stripverhalen die hier overal hangen, jullie “Club de V” haar naam dankt aan de gekende stripheld. Hoe is dat juist gekomen?

Pierre Van Vliet: “Voor de meeste mensen van mijn generatie is Michel Vaillant de figuur die ons met de autosport in contact bracht. Ook grote kampioenen zoals Alain Prost vertelden wel eens dat hun kinderheld Michel Vaillant er mee voor gezorgd had dat ze piloot wilden worden. Ik ken de familie Graton al

“De meeste helmen behoren mij, Jacky Ickx en Jean-Pol Piron toe. Mijn helmen zijn geschenken van kampioenen. Uit tijden dat een helm nog een persoonlijk item was. Een attribuut met een specifieke tekening, een kleur, een vlag van een geboorteland, kortom iets persoonlijks dat de piloot nauw aan het hart lag.

Julien

Leroy

van in mijn kindertijd. Vader Graton, de geestelijke vader van Michel Vaillant, heeft mij altijd gesteund in mijn enthousiasme voor de automobielsport. Als kind richtte ik, met zijn goedkeuring, een Vaillant Club op. Later een heus Vaillant Race Team, met piloten als Boutsen, Duez, De Dryver. We hebben races gereden in F3, F2 en zelfs F1. Persoonlijk was ik de minste als piloot, maar de beste als communicator. Ik ben dus journalist geworden. En nu, zoveel jaren later is er weer een “Club de V”, met Philippe Graton, zoon van, die net Vaillant 2 heeft gelanceerd, als vriend en lid...”

CMm: Hoeveel leden kent jullie club nu al? Kan iedereen lid worden of is het lidmaatschap alleen voor mannen weggelegd?

Pierre Van Vliet: “Oh nee, we willen er zeker geen loutere mannenzaak van maken waar enkel over bouten en velgen wordt gesproken. Het zou allemaal een beetje saai worden, niet? Als je de automobielsport een beetje volgt, weet je ongetwijfeld ook dat mooie vrouwen in deze sport nooit veraf zijn. Iedereen is dus welkom bij ons. We hebben momenteel een 350 leden. 160 leden daarvan zijn trouwens vrouwen. Als welopgevoede gentlemen laten we deze vrouwelijke leden geen lidmaatschap betalen. Het is de bedoeling dat iedereen binnenin de club zich regelmatig inzet, vooral als wij met een bepaald initiatief of activiteit naar buiten komen. Als iedereen bij de organisatie van een rally een beetje meehelpt, of de dag dat we een uitstap voorzien of op het circuit gaan rijden, er mee erover waakt dat alles goed kan verlopen, ben ik als voorzitter best tevreden.”

CMm: Het is impressionant om naar al die bijzondere objecten te kijken die jullie club met de jaren heeft gecollectioneerd. Hoe hebben jullie die verzameling bij elkaar kunnen brengen?

Pierre Van Vliet: “Alles wat hier staat, is geen eigendom van onze club. Veel van onze leden hebben hier voorwerpen tijdelijk ondergebracht, met de bedoeling de vreugde voor dat bijzondere object met anderen te delen. Ok, ik geef toe, de meeste van deze zaken, zeker de boeken en al de foto’s, de helmen, maquettes van auto’s, ze zullen waarschijnlijk altijd in onze club in bruikleen blijven, maar het eigendomsrecht hebben we dus niet. De verzameling is een groot amalgaam van allemaal diverse zaken die elk hun particuliere geschiedenis hebben. Hier in de bibliotheek waar het, gelukkig voor ons, op deze winterdag net iets warmer is, zijn er een ongelooflijk aantal waardevolle boeken te zien, die zowat alle grote momenten in de autogeschiedenis en het leven van veel kampioenen visueel en tekstueel illustreren. Het gebeurt dan ook regelmatig dat leden zich hier een poosje terugtrekken, al was het maar om bepaalde zaken die ze vergeten waren weer voor de geest te halen. Momenten die velen onder ons live hebben meegmaakt.”

CMm: Is jullie speelkamer dan vooral een voorwendsel om in dat roemrijke verleden van de autosport te duiken?

Pierre Van Vliet: “Absoluut niet. We hebben uiteraard allemaal veel mooi momenten en souvenirs die ons naar het verleden kunnen projecteren. Maar we leven vandaag en niet vroeger. Wie in het verleden leeft, heeft geen echte plannen meer voor de toekomst! Al onze leden zijn nog actieve mensen, met een

©

Julien

Leroy

dagelijks beroepsleven, al dan niet met de autosport verweven. Dat veel van onze leden oud kampioenen zijn, is in ons concept secundair. Het zijn de volgende generaties, jawel de kinderen van kampioenen, die nu het stuur hebben overgenomen.”

CMm: Toch blijf ik zelf onder de indruk als ik langs de indrukwekkende galerij wandel van zwart-wit foto’s uit tijden dat piloten nog echte helden waren. Heb jij dit dan niet?

Pierre Van Vliet: “Elke tijd heeft zijn prachtige momenten en elk tijdperk zijn groot kampioen(en). Dat was zo in de jaren ‘60 en voor elk decennium dat volgde was dat ongetwijfeld ook zo. Je gaat mij toch niet gaan zeggen dat Stewart of Clark hun plaats niet zouden hebben naast Lauda of Prost? Of dat Senna minder kampioen was dan Schumacher. En wat moet je dan doen met de hedendaagse racers? Ik kan je zeggen, ik heb 15 jaar op TF1 commentaar verzorgd voor alle F1-races, ik heb 25 jaar lang in het gezelschap van vele kampioenen vertoefd. Helden waren ze allemaal. Ook in de andere disciplines mag je niet gaan vergelijken. Of het nu in Le Mans is of de begindagen van Paris-Dakar, periode Thierry Sabine, moet je dan iedereen degraderen en de koers niet meer laten doorgaan omdat Ickx in deze disciplines bovenaards was? De verleiding is natuurlijk begrijpelijk. Als je naar een foto kijkt van een F1-piloot uit de periode dat ze nog met open helmen reden, dan zagen ze er na de race uit alsof ze net een uur stof hadden gegeten. Beproefd, uitgeput, rechtstaand op het podium met die te zware, tot de verbeelding sprekende, kransen rond hun middel. Maar

“Het gebeurt regelmatig dat leden zich hier een poosje terugtrekken, al was het maar om bepaalde zaken die ze vergeten waren weer voor de geest te halen. Momenten die velen onder ons live hebben meegemaakt.”

geloof me, niets was beter of slechter toen, jij hebt gewoon dat nostalgisch gevoel voor het ouderwetse avontuur...”

CMm: Aan de muren, mooi in kasten opgeborgen, zie ik tal van helmen. Een indrukwekkende collectie. Wie heeft deze aan de club ter beschikking gesteld?

Pierre Van Vliet: “De meeste helmen behoren mij, Jacky Ickx en Jean-Pol Piron toe. Mijn helmen zijn geschenken van kampioenen. Uit tijden dat een helm nog een persoonlijk item was. Een attribuut met een specifieke tekening, een kleur, een vlag van een geboorteland, kortom iets persoonlijks dat de piloot nauw aan het hart lag. En hem zo, tussen alle piloten, herkenbaar maakte. Een helm was toen nog geen commercieel gebruiksvoorwerp dat na een race, als een paar handschoenen, naar de supporters achter het hek, kon gegooid worden. Als een piloot je zijn helm gaf, was dit een blijk van het grootste respect. Hij had hierover nagedacht. Je ziet dat ze hun “vizier” getekend

© Julien

Leroy

hebben met een persoonlijk woordje erbij: Schumacher, Prost, Senna, Boutsen,... een mooi gebaar.”

CMm: Ik heb zijn foto al zien hangen. Een beetje, samen met Niki Lauda, mijn “all time favourite”: Ayrton Senna! Hij heeft hier in jullie speelkamer zijn kastje, mooi naast dat van zijn eeuwige rivaal Alain Prost. Heb je beide heren goed gekend?

Pierre Van Vliet: “Heel zeker. Ik mag stellen dat ik Ayrton een beetje als familie kan beschouwen. Toen hij in België was en als jonge snaak in het kartcircuit de “Grote Prijs van Nijvel”, reed – nog onder de naam Da Silva trouwens – was ik zowat de enige die Portugees sprak. Dat schepte een band. Maar de vriendschap is nog veel dieper dan je durft vermoeden! Eén van mijn twee zonen heb ik mogen adopteren uit Brazilië, uit de organisatie die de familie Senna heeft opgezet. Als ik naar mijn zoon kijk, zie ik automatisch mijn vriend Ayrton. Ik heb vandaag nog altijd nauw contact met de familie daar. En Alain, die is al een vriend van toen we nog heel jong waren. Veel mensen denken dat Senna en Prost hun sportieve vete nooit hebben bijgelegd. Ik kan je zeggen dat het tegendeel waar is. Niet dat ze nu meteen vrienden zijn geworden die elkaars deur platliepen, nee, maar eens Alain was gestopt, is alle rivaliteit tussen die twee gaan bekoelen. Ayrton die het jaar erop voor Williams ging racen, deed zelfs meermaals beroep op de expertise van Alain. Omdat hij vond dat de wagen niet goed reed en hij wist

dat Alain alle technische details van de Williams kende. Ik herinner me een dag dat ik de twee samenbracht op het “Master Bercy Karting Event”, ter ondersteuning van een goed doel in 1994. Ik kan je zeggen dat ze samen een hele leuke dag hebben gehad. Over de bewuste 1 mei in Imola kan en wil ik weinig kwijt. Toeval is wel dat ik samen met Alain die dag live commentaar gaf voor TF1. Ik zag aan zijn reactie meteen dat het zeer ernstig was...”

CMm: Ik zie dat jullie vrij veel prachtige maquettes hebben. Een bepaalde reeks viel mij meteen al op tijdens het binnenkomen. 8 wagens op een rij. Allemaal Porsches! Ik durf vermoeden dat Jacky Ickx daar iets mee te maken heeft?

Pierre Van Vliet: “Dat heb je goed geraden. De reeks is echter nog niet volledig. Er moeten er nog twee exemplaren bijkomen. Alle wagens op een schaal 1/10. Exacte kopieën van wagens waar Jacky Ickx overwinningen mee heeft gehaald. Ik ben heel fier dat we deze kunstwerken hier kunnen tentoonstellen. Wat maquettes betreft, hebben we hier wel het een en ander staan. Ik neem je graag terug mee naar de bibliotheek. Op de salontafel daar staat een heel bijzonder stuk. De perfecte kopie, op schaal 1/8, van de F1 bolide van Dan Gurney, de Amerikaanse kampioen. Een rariteit, collectors item, die ik enkele jaren geleden kon kopen in Monaco. Ik koester deze wagen enorm omdat hij voor mij symbool staat voor heel veel zaken. Sommige mensen pleiten dat F1 vooral een Europees onderonsje was, maar overzeese kampioenen zoals Dan Gurney bewijzen het tegendeel. Hij was de eerste Amerikaan, in 1967 in Spa Francorchamps nota bene, die een F1 race won. Met deze wagen, een eigen creatie, de “Eagle” gedoopt, brengt hij, wat mij betreft, dan ook een ode aan alle Amerikaanse kampioenen. De race is mij in het geheugen gegrift omdat ik er, in korte “kettenbroek”, voor de allereerste keer zelf live mocht proeven van het spektakel. Ik kan, als ik de ogen sluit, nog makkelijk het geronk van de motoren horen. Kijk eens achter het raam, naar die maquette op schaal 1/5: een pure streling voor het oog, een Ferrari GTO. Achter de hoek, dit keer geen maquette maar een echte racewagen, de Vaillante die voor de herlancering van de stripreeks “Vaillant 2” speciaal werd gemaakt. En die in Portugal, met een piloot die voor de gelegenheid exeptioneel onder de naam Michel Vaillant mocht rijden, de race won. Echt waar!!”

Ik kan hier makkelijk een paar uur rondwandelen, onder de gesigneerde pilootschoenen van D’Ambrosio verblijd een prachtig boek ontdekken, ik zie pakken van piloten, stukken carrosserie, kleine auto’s, echte racewagens....

Pierre Van Vliet: “Ik heb misschien nog een leuk weetje voor jou. Iets specifiek voor de Porsche-liefhebber. Twee van onze leden uit de ‘Club de V’ zijn de fiere eigenaar van een legendarische Porsche 917! Als je weet dat er maar wereldwijd 25 van deze wagens zijn gemaakt, toch wel iets om als Club fier op te zijn...” 

www.clubdesv.org

© Julien

Leroy

Porsche 911 betrouwbaarheidskampioen onder de gebruikte wagens

De Porsche 911 komt ook dit jaar als grote winnaar naar voren in het gerenommeerde Duitse onderzoek van Auto Bild en TÜV naar de betrouwbaarheid van auto’s. Het icoon van de sportwagenfabrikant uit Stuttgart kent in de klasse van modellen tussen de zes en elf jaar oud de minste technische storingen. Daarmee staat de Porsche 911 in drie categorieën op de eerste plaats.

spiegels als de binnenspiegel zijn zelfdimmend. Verder is elke Panamera Platinum Edition voorzien van lichtmetalen 19-inch ‘Panamera Turbo’-wielen met daarop het Porsche logo in kleur.

Het interieur van de Panamera Platinum Edition krijgt extra glans door de gedeeltelijke bi-colour lederen bekleding in de kleurcombinatie zwart/luxorbeige. De lederen bekleding kent een nieuwe kleurindeling. De bovenzijde van het dashboard, de deurpanelen, de beenruimte van bestuurder en voorste passagier, de achterzijde van de voorstoelen en de bagageafdekking zijn zwart. De rest van het interieur is uitgevoerd in de kleur

Ook in de categorie van voertuigen van vier tot vijf jaar oud staat Porsche met de modellen Boxster/Cayman, Cayenne en 911 in de top 10. De bevindingen van de ingenieurs van TÜV bevestigen ook dit jaar weer de duurzame kwaliteit van Porsche-modellen, die daardoor garant staan voor rijplezier, betrouwbaarheid en waardevastheid. Het Auto Bild TÜV Report is gebaseerd op een analyse van de gegevens van meer dan 8 miljoen werkplaatsbezoek rapporten. Daarbij zijn de grootste storingen van de afgelopen twaalf maanden gedetailleerd onderzocht en beschreven.

Exclusief en elegant: de Panamera

Platinum Edition

De Porsche Panamera Platinum Edition is te herkennen aan de in platinum silver metallic gespoten details. Behalve de onderste helft van de buitenspiegelkappen, de lamellen in de grille en de luchtinlaten aan de zijkant, zijn ook de sierstrip op de achterklep en de diffuser achter uitgevoerd in deze kleur. Porsche levert de Panamera Platinum Edition in de unikleuren zwart en wit en de metallickleuren basaltzwart metallic, carbongrijs metallic en mahonie metallic. De sierlijsten rond de zijruiten zijn bij de Panamera Platinum Edition uitgevoerd in zwarte hoogglanslak.

Standaard rust Porsche de Panamera Platinum Edition uit met bi-xenonkoplampen en parkeersensoren voor. Zowel de buiten-

luxorbeige. Andere opvallende kenmerken in het interieur zijn het ‘Sport Design’-stuurwiel, het Porsche logo in de hoofdsteunen van de voorstoelen en de dorpellijsten met de inscriptie ‘Platinum Edition’. Verder levert Porsche elke Panamera Platinum Edition met Power Steering Plus en verwarmbare voorstoelen. Ook standaard is het PCM (Porsche Communication Management) met navigatiesysteem, een hogeresolutie TFTtouchscreen van 7-inch en elf speakers (235 watt).

Porsche 911 Carrera bekroond als beste in zijn klasse

Het ‘911-concept’ is al vijftig jaar een succes. Nu, bij zijn gouden jubileum is de historisch gezien meest legendarische sportauto andermaal door lezers van het automagazine Auto Motor und Sport uitgeroepen tot beste in zijn klasse. Voor de tweede keer op rij wint de jongste versie van de Porsche 911 Carrera de categorie sportauto’s van de gerenommeerde lezerspoll ‘Die Besten Autos’ van het Duitse autoblad. Een overtuigende 28,5 procent van de deelnemende lezers gaf zijn stem aan de Porsche. En daarmee komt het totale aantal keren dat de 911 bij dit magazine in de prijzen is gevallen op 34.

De Porsche 911 Cabriolet verdiende een van de drie zilveren medailles die ook aan Porsche ten deel vielen – in de luxury class behaalde de Porsche Panamera eveneens de tweede positie en in de categorie SUV’s kreeg de Porsche Cayenne

zilver. Matthias Müller, President en CEO van Dr. Ing. h.c. F. Porsche AG, nam in Stuttgart de prijs in ontvangst voor de 911. Hij kreeg die uit handen van Ralph Alex, hoofdredacteur

Geef uw wagen een grondige reinigingsbeurt na de winter

Bij Carrera Motors kan u steeds terecht voor een manuele en grondige reinigingsbeurt (binnen/buiten) van uw wagen. Ter aanvulling van een gewone wasbeurt kan u nog kiezen voor:

Dieptereiniging interieur

Volledig stofvrij maken van het interieur, tapijten en dashboard

Extra velgenbehandeling

Intensief reinigen van de velgen aan binnen- en buitenzijde

Reiniging van het Motorcompartiment

Lakpantser

Beschermt de carrosserie tegen externe factoren zoals zure regen, zout, UV, zand, hars, vogeluitwerpselen, enz... Wij voorzien tevens een beschermende filmlaag die de lak en glans weet vast te houden. Zorgt voor een vereenvoudigd onderhoud, simoniseren is de eerste 3 jaar overbodig.

Lederbehandeling

Reinigen en herconditioneren van de lederbekleding van stoelen en deurpanelen

Simoniseren/polieren

Wegwerken van krassen en herconditioneren van de lak

Enkel op afspraak. Gelieve ons tijdig te verwittigen per telefoon (09/2822422) of per e-mail via porsche@carreramotors.be

van Auto Motor und Sport. “Het is echt overweldigend hoezeer de lezers van dit magazine loyaal zijn aan de Porsche 911. Je zou kunnen zeggen dat het jammer is dat de poll niet even oud is als dit model, want dan hadden we hier wellicht ook een ‘gouden huwelijk’ kunnen vieren”, aldus Müller bij de bekendmaking van de winnaars.

De lezers van het magazine kregen voor de 37e keer de kans om hun beste auto’s te kiezen. Dit keer konden de 112.000 deelnemers hun stem uitbrengen op 373 modellen. De populariteit van de 911 blijkt niet alleen uit de resultaten van de lezerspoll, maar ook uit de verkoopcijfers. In 2012 zijn wereldwijd in totaal 25.457 Porsches 911 verkocht en dat is 31,4 procent meer dan in het voorgaande jaar.

De ontwerpers zijn direct beloont met de Red Dot prijs. Dit is een design prijs waarbij in 2012 maar liefst 4500 verschillende inschrijvingen waren maar de C Seed 201 als winnaar uit de bus kwam. 

De Thames enerzijds en anderzijds

best naar hun zin. Tegelijk is de Thames een leidraad langs talrijke bezienswaardigheden. Een wandeling op de noordoever brengt je bij traditionele evergreens, en langs de zuidoever of South Bank gaat het er moderner, zelfs trendy aan toe.

De moeder van alle parlementen (noord)

Het Palace of Westminster of de Houses of Parliament is de moeder van alle parlementen. Helemaal bekend is Big Ben, de slagklok in de Clock Tower. Big Ben is dus niet de toren, zoals velen denken. Waar de naam vandaan komt? Volgens sommige bronnen was het de bijnaam van Sir Benjamin Hall, de bouwheer. Anderen houden het op een verwijzing naar Ben Caunt, een populaire wereldkampioen boksen uit de 19de eeuw. De fundamenten van het gebouw, aanvankelijk een koninklijke residentie, werden in 1097 gelegd. In 1265 vond de eerste samenkomst van het eerste Britse parlement er plaats. In 1605 probeerde de katholiek Guy Fawkes het parlement op te blazen om koning James I te doden. Die mislukte aanslag wordt elk jaar met vuurwerk en vreugdevuren herdacht op 5 november tijdens de Bonfire Night. Bij een brand in 1834 ging het grootste gedeelte van het parle-

ment in vlammen op. Westminster Hall, waar vroeger rechtszaken en banketten plaatsvonden, bleef als enige gebouw uit de beginperiode overeind. De rest van wat je nu ziet, dus ook Big Ben, dateert van 1860. Voor de liefhebbers van cijfers: in het parlement bevinden zich ruim 1100 kamers en honderd verschillende trappen. De lengte van het totale gangencomplex bedraagt bijna vijf kilometer. www.parliament.uk/visiting

Gekroonde hoofden in de kroonkerk (noord)

Aan de ene kant van de Houses of Parliament loopt de Thames, aan de andere kant staat trots Westminster Abbey, de kroonkerk van Groot-Brittannië. Dat betekent dat al sinds de 11de eeuw de Britse koningen of koninginnen er gekroonde hoofden worden. Ook als ze het rijk der levenden verlaten, vindt de

De driehonderd kilometer lange Thames vloeit vanuit westelijke richting door Richmond, Centraal-Londen en Greenwich om in Southend-on-Sea in de Noordzee uit te monden. De rivier is een van de schoonste van West-Europa, want een zeventigtal vissoorten hebben het er

In de 19de eeuw verbond Tower Bridge als laatste brug beide oevers van de Thames.

TUINARCHITECTUUR ▪ TUINAANLEG

STARLINE MONOBLOCK ZWEMBADEN ▪ BETON ZWEMBADEN ▪ RENOVATIE VAN ZWEMBADEN

TOTAALPROJECTEN

BECAUS nv

Vantegemstraat 33 ▪ 9230 Wetteren

www.becaus.be ▪ zwembaden@becaus.be

T 09 363 09 63 ▪ F 09 363 09 64

OFFICIAL STARLINE DEALER

uitvaartplechtigheid hier plaats. De prominenten worden er niet meer ter aarde besteld. Die eer viel koning George II als laatste te beurt in 1760. Toch liggen er circa 3300 bekende Britten begraven. Neville Chamberlain om een politicus te noemen, en de wetenschappers Charles Darwin en Isaac Newton. Ook heel wat literair vernuft. In de Poets’ Corner bijvoorbeeld rusten de schrijvers William Blake, Lord Byron en Charles Dickens, en acteur Laurence Olivier. De vroege geschiedenis van de kerk is onduidelijk. Wel is zeker dat ze in haar huidige vorm van de 13de eeuw dateert. Tijdens de Reformatie in de 16de eeuw werden de meeste katholieke kloosters en kerken afgebroken, maar dat lot bleef haar bespaard. Geniet van het prachtige plafond en gun ook de Lady Chapel een bezoek, een van de laatste hoogtepunten van de Britse middeleeuwse architectuur. In de buurt van Westminster Abbey vind je Downing Street 10, de ambtswoning van de Britse premier. Doe geen moeite: je komt niet voorbij de afsluiting en politiemensen. Zelfs niet ‘Please, only for a picture …’. www.westminster-abbey.org

Prachtig paleis aan ’t water (noord)

Somerset House werd eind van de 18de eeuw ontworpen door architect William Chambers. Voordien bouwde Edward Seymour, Duke of Somerset, op dezelfde plaats het Tudor Palace. Daar vonden circa tweehonderd jaar lang belangrijke politieke

evenementen plaats tijdens de heerschappij van vijf koninginnen. Tegen de 18de eeuw was het paleis herschapen in een ruïne. Maar het werd herbouwd als hoofdkwartier voor de officieren van staat en de Navy Board.

Het pand is nu een van Londens mooiste neoklassieke gebouwen en staat open voor het publiek. In de Courtauld Gallery bewonder je werk van Paul Cézanne, Vincent van Gogh, Edouard Manet, Claude Monet, Pieter Paul Rubens … Voorts vinden er in Somerset House tal van activiteiten plaats. In de zomer laten 55 fonteinen water over het plein dansen en in de winter nodigt een ijsring je uit om de schaatsen aan te binden. Bekijk of bezoek er ook het standbeeld van George III, de Nelsonscheepstrap en de Rizzoli Bookshop. Wandel na een bezoek aan Somerset House even door de kleine pareltjes van tuinen langs de rivier.

www.somersethouse.org.uk

Fluisteren in de kathedraal (noord)

De City, Londens financiële hart, is de thuisbasis van het meest imposante religieuze gebouw in de stad: St Paul’s Cathedral, het meester- en levenswerk van architect Sir Christopher Wren. In 1675 werden de fundamenten van de huidige barokkathedraal gegoten. En in 1710 legde Wrens jongste zoon de laatste steen.

Architect Wren werd bij de constructie sterk beïnvloed door

Big Ben is niet de naam van de toren maar van de slagklok in de Clock Tower.

de Sint-Pietersbasiliek in Rome. Net als in Vaticaanstad moest het religieuze baken van heinde en verre te zien zijn. Ook drie eeuwen na haar oprichting is St Paul’s Cathedral nog het belangrijkste religieuze gebouw in het Verenigd Koninkrijk. De kathedraal was getuige van heel wat historische gebeurtenissen, zoals de begrafenissen van Lord Nelson, de Duke of Wellington en Sir Winston Churchill. En van het huwelijk tussen Lady Di en Prins Charles.

Bekend is de Whispering Gallery of fluistergalerij net onder de koepel. Als je iets tegen de muur fluistert, kan iemand met een oor tegen de koepelwand de boodschap opvangen. Een van de hoogtepunten binnenin is de crypte: hier liggen de graftombes van Lord Horatio Nelson, verpleegster Florence Nightingale, Alexander ‘penicilline’ Fleming en Sir Christopher Wren himself. De 108 meter hoge kathedraal stond pas in 1939 haar status van hoogste gebouw in de stad af aan Battersea Power Station (het museum Tate Modern).

www.stpauls.co.uk

Bloed, tranen en juwelen in het fort (noord)

De vesting werd in 1066 in opdracht van Willem de Veroveraar gebouwd en later sterk uitgebreid tot een ministad met dertien torens, huizen, een kazerne en grasvelden. Als gevangenisfort was de Tower of London het toneel van enkele bloedige gebeurtenissen uit de Britse geschiedenis. Henry VIII liet er zijn

twee overspelige echtgenotes ombrengen, humanist Thomas More werd er terechtgesteld en twee jonge prinsen zouden er in hun slaap vermoord zijn door hun oom Richard III. Het bekendste gebouw is de White Tower, het vierkante gebouw in het midden van het domein, met een uitgebreide selectie harnassen en wapens. In de Beauchamp Tower, aan de oostzijde van het domein, werden mensen opgesloten. De eerste gevangene, de bisschop van Durham, wist uit zijn cel te ontsnappen, maar zijn opvolgers hadden meestal minder geluk. Hitlers handlanger Rudolf Hess heeft hier na zijn oversteek naar Groot-Brittannië nog vier dagen vastgezeten. En ook de gebroeders Kray, twee legendarische onverlaten uit de OostLondense onderwereld, ‘overnachtten’ er weleens. De Tower is natuurlijk ook de bewaarplaats van de kroonjuwelen. www.hrp.org.uk/toweroflondon

Loodzware brug van lichte zeden (noord-zuid)

De Tower Bridge werd aan het eind van de 19de eeuw gebouwd om de sterke aanwas van de bevolking en het verkeer in de Londense East End de baas te kunnen. De bouw duurde liefst acht jaar en werd afgerond in 1894. In het begin ging de brug voor schepen open via een hydraulisch hijssysteem met waterdruk van enorme stoommachines. Het duurde minder dan een minuut om de twee aparte duizend ton zware brugdelen 83 graden te openen. Sinds 1974 gaat de brug elektrisch open, maar de originele Victoriaanse stoommachines zie je nog in de Tower Bridge Exhibition.

Bij Jones’ ontwerp zijn er twee manieren om de brug over te steken: op straatniveau en 45 meter hoger. De hoge oversteek konden wandelaars gebruiken als de brug openstond voor voorbijglijdende schepen. In de praktijk hadden maar weinig voorbijgangers zin in een klim van driehonderd treden. Wel hielden er zich dames van lichte zeden en kleine criminelen op. En ook bezoekers met suïcidale neigingen waagden de klim voor de val. Redenen genoeg voor het stadbestuur om een tijdlang het bovenste deel af te sluiten. Sinds 1982 (de opening van de Tower Bridge Exhibiton) ben je er opnieuw welkom. www.towerbridge.co.uk

Markt voor Bourgondiërs (zuid)

Met circa vijf miljoen bezoekers per jaar is Borough Market een van de meest populaire (vers)markten in Londen. De markt telt meerdere overdekte hallen en je koopt er heerlijke spijzen en dranken, rechtstreeks van de producenten. Een greep uit het aanbod? Wat dacht je van Libanese falafels, Schotse oesters en haggis, Franse baguettes, Baskische fijne vleeswaren, Franse Comté, Belgisch bier, echte Engelse pie ... Een bezoek aan de markt is een must voor de Bourgondiër en perfect om een snelle hap mee te pikken. Kippenwraps, biologische hamburgers, Caribische curry of noem maar op. Heerlijk en voor een prikje. In de buurt vind je ook leuke eethuisjes: Roast Restaurant, Brindisa of Feng Sushi. Koffie na de maaltijd? Dan moet je bij Monmouth Coffee zijn. www.boroughmarket.org.uk

Sfeer en lekkers van alle slag zijn op Borough Market spreekwoordelijk.

De rode telefooncellen leggen het tegen de gsm af.

Na een half uur in de London Eye ben je rond en zag je de stad vanop 135 meter hoog.

Het British Film Institute (The BFI Southbank) is het mekka van de cinefiel, met dagelijks een gevarieerd aanbod van alternatieve films én filmklassiekers op het witte doek. In een aparte ruimte (de Mediatheek) kun je zelfs op een kleine monitor met koptelefoon een (Britse) film naar keuze bekijken. Het omzetten van vele duizenden filmrollen in digitaal formaat was een heus monnikenwerk. Bekomen van al dat filmgeweld doe je ter plekke in de Benugo Bar & Kitchen. www.bfi.org.uk

To globe or not to globe (zuid)

Geen enkele Angelsakser heeft een grotere invloed uitgeoefend op de Britse cultuur dan William Shakespeare. Toen de net geïmmigreerde Amerikaanse acteur Sam Wanamaker midden vorige eeuw langs de Thames wandelde, merkte hij dat alleen een herdenkingsplaat aan Shakespeare’s Globe Theatre herinnerde. Hij beschouwde het als zijn levenswerk om een reconstructie van de oorspronkelijke Globe te maken. Het werk vatte aan in 1991 met flink wat financiële steun van sympathisanten. De Globe is een getrouwe kopie van het originele Elizabethaanse theater en het eerste pand met een strodak sinds de grote brand in 1666. Daarvoor werd in het parlement een bijzondere wettekst gestemd. In het theater kun je een rondleiding volgen, en natuurlijk voorstellingen bijwonen. Van april tot augustus staat Shakespeare op het programma. In de zomer zijn de middernachtshows een bijzondere ervaring vanwege de sfeer in en rond de Globe. www.shakespearesglobe.com

Kunst in de zevende hemel (zuid)

Een museum in de voormalige elektriciteitscentrale Bankside Power Station, het is geen alledaagse combinatie. Voor het bijzonder geslaagde voorbeeld van architecturale herbestemming tekenden de Franse architecten Herzog en de Meuron. Sinds de opening in 2000 groeide Tate Modern uit tot een van ’s werelds drukst bezochte musea. En terecht: Tate Modern is de ideale plek om je te laten inwijden in de geschiedenis van

de 20ste-eeuwse kunst. De vaste en gratis overzichtstentoonstellingen zijn verspreid over de tweede en vierde verdieping. Voor tijdelijke tentoonstellingen moet je betalen. Alleen al voor het uitzicht vanaf het café-restaurant ruim negentig meter boven de zeespiegel (op de zevende verdieping – zeg gerust de zevende hemel) is een bezoek aan Tate Modern de moeite waard. Het kan er wel dringen zijn voor een plek bij het venster. Aan de overkant van de Thames zie je de koepel van St Paul’s Cathedral, met Tate Modern verbonden door de Millenniumbrug. Vlakbij ligt de OXO-tower, waar je vanuit de bar of het restaurant ook een subliem uitzicht over de Thames hebt. www.tate.org.uk/visit/tate-modern

Oog in oog met Londen uit de hoogte (zuid)

Tijdens een ritje op de London Eye – oorspronkelijk heette het reuzenrad The Millennium Wheel – aan de zuidoever van de Thames kijk je van op het hoogste punt (135 meter) over de stad. Sommige plekken herken je meteen, andere zijn moeilijker te lokaliseren. Het reuzenrad kan dagelijks 15.000 toeristen in 32 cabines voor 25 kijklustigen om zijn as wentelen. Je bent helemaal rond in pakweg een halfuur. Het is wel aanschuiven geblazen. Vooraf reserveren en op een weekdag langskomen scheelt wel wat.

www.londoneye.com

www.visitbritain.com – www.visitlondon.com

In de buurt van de London Eye is animatie nooit ver weg.

by RR interior concepts

italy

geüpload door rr interior concepts

geüpload door rr interior concepts

geüpload door rr interior concepts

www.katehume.com

www.carlhansen.com

interior concepts_RR

geüpload door rr interior concepts

vincent van duysen

www.vincentvanduysen.com

geüpload door rr interior concepts

geüpload door rr interior concepts

geüpload door rr interior concepts

interior concepts_RR

geüpload door rr interior concepts

www.flos.com

interior concepts_RR

geüpload door rr interior concepts