emilio wagtman streek vier jaar geleden neer in de wijk en is al langer druk doende met poppen. Zo maakt hij ondermeer filmpjes met zijn poppen maar hij heeft ook nog plannen om binnenkort vanalles te doen op de dageraadplaats. daar zouden wel eens “poppenreporters” kunnen opduiken die de wijkbewoners confronteren met allerhande stoute en/of lastige vragen zegt hij.
Afwachten maar. pagina 36 - 37. foto's An VAn de wAl
Goed nieuws voor alle liefhebbers van muziek. de komende maanden zijn er in deze wijk om de haverklap festiviteiten waarbij er muziek zal weerklinken. in april is er op de dageraadplaats bijvoorbeeld al het wijkfeest van het wijkcomité met aangepaste muziek en op vijf mei zal er tijdens de rommelmarkt op het plein zeker en vast een muziekgezelschap opduiken. de kans dat dit gebeurt ter hoogte van ’t ZeeZicht is
traditioneel zeer groot. tijdens de zomermaanden is er dan weer heel de maand augustus Muziek in de wijk. elke vrijdagavond is dat. Verder staat het nu vast dat we een nieuwe editie van Klassiek in de wijk krijgen en nog na de zomer is het dan tijd voor het muziekevenement bij de mensen thuis. dat begint stilaan vorm te krijgen en zal in de maand oktober plaats vinden.
Het is nu al sedert december dat onze pleinwerker Mustapha “Musty” ontslagen werd door de vzw Samenlevingsopbouw. Er was geen plaats meer voor hem, ze hadden andere prioriteiten en ze doen niet aan pleinwerking. De verbazing en af en toe de verwondering en de verbazing in de wijk waren groot. Er kwamen petities en die leverden bijna 600 reacties op. Die werden door een delegatie van Gazet van Antwerpen en het Wijkcomité overhandigd op het kabinet van schepen Homans. Die was zelf niet aanwezig maar beloofde antwoorden op de vragen maar dat antwoord is er nog steeds niet. Ondertussen is op het plein al zichtbaar wat velen hadden gevreesd: vandalisme en sluipende afbraak. Zo is een van de basketringen gewoon afgebroken en meegenomen. Maar daar blijft het niet bij. “Musty is weg en het plein heeft pijn” werd er door iemand gezegd. Misschien moeten ze de Dageraadplaats maar eens herdopen in Mustyplaats.
We kennen ze allemaal wel: Humobaas Guy Mortier en Humofotograaf Herman Selleslags. Samen hebben ze van de Humoradio een stevig weekblad Humo gemaakt dat de dag van vandaag nog altijd de tand des tijds kan weerstaan. Beiden wonen in de wijk, dicht bij elkaar zelfs, en de ondertussen 75-jarige Herman Selleslags wou voor ons wel wat speciale foto’s zoeken die een link met de wijk Zurenborg hebben. Hij zocht en vond een handvol zwartwit foto’s die we in deze krant afdrukken. En opperbrak Mortier was zo goed om zijn ex-collega extra in de bloemetjes te zetten. Zijn tekst plus de foto’s op pagina
Het blijft koud en zolang de temperaturen niet de hoogte inschieten blijft het plein een baken van rust, een oase waar het goed toeven is voor zowel wijkbewoners als andersdenkenden. Want sommige dingen zijn zo goed als onuitroeibaar. Neem nu de kermis. In de jaren zeventig stond het plein hier vol: botsauto’s, paardenmolens, schietkramen, oliebollenkramen en noem maar op. En dat verwaterde elk jaar ondermeer door een groep jongeren die niets beters te doen had dan herrie te schoppen. Op zo’n manier zelfs dat de uitbater van de botsauto’s ’s nachts de wacht moest optrekken met twee flinke herdershonden. En ook dat mocht niet baten. Een voor een haakten ze allemaal af en de dag van vandaag mogen we blij zijn dat er nog een moedige is die elk jaar met zijn kleine paardenmolen naar het plein afzakt. Die houdt het wel vol en dat is voor een groot deel aan de aanwezigheid van Musty te danken. Ik weet het, het klinkt paternalistisch maar het is zo. Hij hield de jongeren een beetje op afstand, haalde ze vanonder het neergelaten zeil als de molen niet draaide en noem maar op. Wedden dat het niet lang meer zal duren of deze man geeft er ook de brui aan?
Onder het motto, ik weet nog wel ergens anders een fijn plekje om rustig mijn boterham te verdienen.
Want het geval Musty blijft de gemoederen beroeren. Het is nu wel duidelijk dat het geen plotse opwelling van burgerliefde is voor de ontslagen medemens. Nog elke dag komen er reacties binnen op het ontslag van Mustapha. Alleen op het politieke vlak en op het vlak van de werkgever blijft het ijzingwekkend stil.
Zo werd een delegatie van de Gazet van Zurenborg en van het wijkcomité ontvangen op het kabinet van schepen Homans maar veel meer dan bevestigen dat men daar de problematiek kent en dat men de meer dan vijfhonderd handtekeningen wel wou ontvangen was er niet bij. De schepen was er wel niet bij maar dat hoefde ook niet echt en de medewerker
beloofde ons en de aanwezige persmensen, dat ze een antwoord zou bezorgen op de geformuleerde vragen. We zijn nu een aantal weken verder en er is nog geen enkel antwoord in de bus gevallen. Geen positief en geen negatief. Waarop zich de vraag stelt: wat moeten we nu doen? Leggen we ons als wijk neer bij dit wraakroepend ontslag en maken we ons klaar om cynische lezersbrieven naar de kranten te versturen? Gaan we over tot een volgende actie? Wordt het feest van het wijkcomité eind april misschien in het teken van Musty en het plein gesteld? Zullen we het plein herdopen in het Mustyplein? Moet er misschien geprotesteerd worden tijdens de aanwezigheid van het “vliegend college” in de wijk? Of is een protestmars naar het stadhuis toch alweer de aangewezen manier om deze onrechtvaardige, scheve toestand recht te trekken? Dat laatste heeft al eens gewerkt en werkt misschien opnieuw. Wie weet. Of leggen we ons neer met de wetenschap dat het zo’n vaart wel niet zal lopen, dat de horeca niet zal toelaten dat het allemaal ontspoort, dat de nieuwe bestuurders veel minder tolerant zullen optreden dan de vorige bestuurders en dat het tuig van toen ondertussen zelf vader is geworden. Mooie denkoefeningen maar allicht zal de werkelijkheid al deze bespiegelingen achterhalen.
We zien nu al dat er een bank uit de grond is gereden, gerukt misschien, dat er twee palen uitgevezen zijn in de Ramstraat zodanig dat er alweer geparkeerd kan worden op het plein, dat er paaltjes in de andere keerlussen losgedraaid worden, dat een van de twee basketringen losgerukt werd en verdween, dat de gaten in het opvangnet van het voetbalpleintje steeds groter worden. Mensen signaleren opnieuw drugsspuiten en een nieuwe generatie dealers verkent het plein. En we zijn nog maar vier maanden zonder Musty, we hebben nog een drukke lente en een hete zomer te goed.
van het kabinet homans ontvangt de delegatie en luistert foto luc pAndelAerS
Ontslag Musty
Brief voor schepen Homans en het schepencollege
Goeie morgen schepen Homans, in eerste instantie bedankt dat u ons wil ontvangen en “ons” zijn drie verenigingen van de wijk Zurenborg die voor de petitie hebben gezorgd. Het zijn SOS Zurenborg, wijkcomité Zurenborg en de Gazet van Zurenborg. Die drie hebben gezamenlijk de mensen uit de wijk de info bezorgd over het ontslag van de pleinwerker Musty. En we weten heel goed dat de stad geen rechtstreeks betrokken partij is aangezien de man op de loonlijst stond van de vzw Samenlevingsopbouw. Vereniging die echter wel leeft van de subsidies die verstrekt worden door de stad Antwerpen en het Vlaams Gewest. Als dusdanig heeft de stad Antwerpen wel behoorlijk wat in de pap te brokkelen en is het wel degelijk een stuk verantwoor-
delijkheid van de stadsbestuurders.
We overhandigen u dan ook de meer dan 500 getekende petities van wijkbewoners en voegen daar nog eens de bijna 900 reacties van Facebook aan toe en wijzen op de honderden tekeningen die aan de vensters werden bevestigd.
Alle reacties die we kregen bevestigen op een pijnlijke manier wat wij al langer wisten: het verdwijnen van Musty slaat een groot sociaal gat in het weefsel van de wijk. Alle getuigenissen bewijzen en bevestigen dat. Een plein als de Dageraadplaats met zijn gemengde gebruikers, met veel kinderen en met veel horeca heeft echt nood aan een sociaal bewogen toezichter. Dat dit dan de persoon Musty zelf moet zijn hoort u ons niet zeggen maar hij heeft wel bewezen in de praktijk hoe het moet. Zijn ontslag
na zo veel jaren dienst is door velen dan ook slecht verteerd.
Ook al omdat er geen enkele vorm van inspraak of communicatie rond deze beslissing is geweest. Daarom vragen we of de nieuwe bestuurders, met het nieuwe bestuursakkoord in het achterhoofd, voor een creatieve oplossing zouden kunnen zorgen zodanig dat Musty kan blijven doen wat hij het best kan en heel de wijk het liefst heeft: toezicht houden op het plein, de veiligheid van de gebruikers garanderen en de rol van sociale draaischijf blijven spelen.
Bedankt
PS De eerste tekenen van het Zonder Musty Tijdperk zijn al zichtbaar: verkeersremmende paaltjes aan de keerlussen worden uitgedraaid en een van de basketdoelen hangt er al gevandaliseerd bij omdat
men tijdens het basketten aan de ring blijft hangen. Vroeger was er iemand die de mensen daar op wees dat dit eigenlijk slecht was voor de basketgoal en dat men daar moest mee stoppen. Nu is die iemand er niet meer en kan er langs één kant van het centraal gelegen basketplein al niet meer gespeeld worden. Binnenkort volgt de tweede ring en dan de voetbalnetten en dan de schommels van het speelpleintje en ga zo maar verder.
PS 2
Tenslotte willen we wijzen op enkele links waarop materiaal voor Musty is terug te vinden. het bewijst nogmaals hoe deze kwestie in de wijk leeft. https://www.facebook.com/Mustimoetblijven?ref=ts&fref=ts (Facebookpagina met 894 likes)
http://www.youtube.com/watch?v=VAf0fTlMxCk&fe ature=youtu.be (Filmpje gemaakt door bewoners)
we ontvingen een paar honderd reacties op onze Musty Moet blijven-actie en de petities zelf werden aan schepen homans overhandigd. Al die mensen hebben de eis onderschreven maar het is ontroerend om vast
-Om de goede sfeer op het plein te te behouden, willen wij Musty terug.
-De wereld is van iedereen, dus 't stad ook!
-Hoewel ik zelf niet op Zurenborg woon, kom ik er toch wekelijks met mijn kinderen spelen. De kwaliteit die Musty er verzorgt door zijn aanwezigheid zou nu een verlies betekenen voor Zurenborg als zijn ontslag definitief zou blijken.
-Wij zijn eveneens geschrokken door dit ontslag. Ik heb misschien een voorstel of toch iets om over na te denken. Wie houdt ons tegen om met (voldoende) mensen maandelijks bij elkaar te leggen zodat wij Musty zelf aan het plein kunnen houden?
Ik dacht aan een systeem van maandelijkse bijdrage om en rond het plein van buren en horeca zodat wij hem een vergoeding kunnen betalen en wij ons aanspreekpunt kunnen houden. Ja het is natuurlijk niet gezegd dat veel mensen willen deelnemen, maar geef toe dat het toch mooi zou zijn ons op die manier te verbinden met elkaar en onze kinderen een veilig en leuk plein te gunnen?
Ik heb totaal geen idee hoe dat concreet in elkaar moet gestoken worden en of er mogelijke constructies voor bestaan of PWA checks in aanmerking komen, maar wat doet een mens zoal als hij of zij niet kan slapen hè! M’n man maakte de bedenking dat het wel moeilijk is om als groep iemand aan te nemen, maar of daar oplossingen voor bestaan weet ik dus niet! Misschien een onderzoek waard?
-Musty heeft gedurende bijna 20 jaar zijn werk als pleintoezichter erg goed uitgevoerd en heeft zo de Dageraadplaats tot een aangename plek gemaakt.
-Musty moet blijven, want de dageraadplaats is niet zomaar een pleintje, maar een plein met veel functies en veel verschillende mensen.
-Dankzij Musty kunnen we allemaal genieten van vrede, gezelligheid, verdraagzaamheid en plezier op de Dageraadplaats! In plaats van hem te ontslaan zou hij als een voorbeeld moeten dienen voor vele plekken in Antwerpen!
-Alle mensen die de vinger op de pols van de buurt houden worden afgevoerd. De buurtwerker, de eerste waarnemer, het eerste aanspreekpunt en de eerste die mogelijke conflicten in de kiem smoort, wordt overbodig. De "facteur" wordt zodanig overbelast met georoutes, ronde-uitbreidingen en tijdschema's, dat zijn sociale functie helemaal onuitvoerbaar wordt en dat onze François van frustratie begin maart zijn pensioen heeft aangevraagd. En tenslotte is de wijkagent herleid tot een veredelde brievenbesteller wiens sociale functie erin bestaat om onder andere gasboetes in de bus te stoppen.
We wonen in een rustige buurt waar het dorpsgevoel nog enigszins leeft binnen de grootstad. Laat het zo blijven.
Toch chapeau voor de jarenlange inzet van De
Gazet van Zurenborg, die toch een stukje cement vormt voor het broze sociale weefsel in onze wijk.
-Zonder Musty is er geen leven op het pleintje! Wil je dat de sfeer blijft op pleintje, laat dan Musty terug komen!
-Daarom. !!!
-ABSOLUUT, hij mag niet weg!!!
-Als ouder voelde ik me altijd gerust door zijn aanwezigheid.Als mijn zoon een probleem had wist hij ook dat hij op Musty kon rekenen.De kinderen noemen hem trouwens 'de baas van 't pleintje'.
-Musty moet terugkomen en wel onmiddellijk!
- Om de goede sfeer op het plein te behouden willen wij Musty terug
- Heel graag Musty terug om ons geliefd pleintje veilig en gezellig te houden voor iedereen.
- We support you with the action “Musty moet blijven”.
He is a great person and he should stay and help us all keeping zurenborg the great and safe place it is today!
-Kunnen jullie aub ervoor zorgen dat Musty terugkomt!
- Musty moet terug aan de slag!
- Onze kleinkinderen wonen in de Ramstraat en vragen naar Musty.
- Ondanks het feit dat ik niet op Zurenborg woon maar op de Belgiëlei. Neemt niet weg dat ik een regelmatige bezoeker ben van jullie supertof plein. Wens ik ook dat Musty blijft!
- Musty heb ik van in begin gekend. Musty is ondenkbaar op dit plein. Voor jong en … (oud). Zijn zachte stem, zijn mooie handen zullen goud waard blijven. Geen verschil of je nu blank of zwart ben. Musty heeft ook voor ons gezin en dat vele anderen een waarde betekend in ons leven. Nu zie ik hem nog af en toe, maar ben verhuisd. Ik kom geregeld mijn buren en Musty een bezoekje brengen. Dank je wel Musty voor je enorme inzet en doe zo voort.
-Musty heeft al die jaren het verschil gemaakt, verbindingspersoon tussen iedereen, op een ongedwongen, correcte manier. Alert en met een natuurlijk gezag tegenover alles wat ongewenst is.
Neem Musty weg en je hebt een kwetsbaar plein dat gauw terug een ontmoetingsplek zal zijn voor wat we niet willen. Goed geinvesteerd belastingsgeld! Musty moet blijven!
-Met deze mail bevestig ik ook dat Musty moet blijven!
-Om de goede sfeer op het plein te behouden,
te stellen hoeveel hartekreten er werden aan toegevoegd. te veel om op te noemen maar we hebben er toch een aantal gebundeld. Vanuit privacystandpunt geven we echter geen namen en adressen.
willen wij Musty terug!
- Hoi Musty,we willen dat je blijft!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! !!!!!!!!!!!!!!!!!!
- Musty terug!
-Hij was de enige die voor de veiligheid op de plein kon zorgen!
- Wij willen 200% zeker Musty terug!
Onze dochter mist hem al geweldig!
-Beste Stad, heb je geld te weinig, stop dan met je geldverslindende mega projecten en geef prioriteit aan zaken die echt te goede komen van en voor de bewoners. Dat bezoekers en toeristen het fantastisch vinden om hier rond te lopen en s’ avonds weer naar huis te
- Ja, Musty moet blijven! Mijn kleinkinderen en tal van anderen hebben jarenlang plezier aan hem beleefd, Musty die klein en groot bij naam kende en zorg droeg voor de goede verstandhouding op het plein.
-Als iets van onze belastingcenten iets opbrengt voor de gemeenschap is het de sociale controle van onze ondergewaardeerde pleinwerker.
NB: heeft mij reeds 2 maal inbraak in onze wagen kunnen verhinderen!
PS: De beste stroper kan de beste jachtopziener worden en " DAT IS HEM !!! "
PSS: was hiervoor reeds enkele malen verplicht om langs "carglass" te passeren! Ook langs de Matsyslei. (Als het maar na 07h00 was, anders mag je nadien wel terug komen , want nu is het een andere ploeg!) Voor zulke werknemers willen wij nog wel iets extra doen !!!!!!
WIJ WILLEN ZELFS EXTRA BETALEN VOOR MUSTY
keren, allemaal heel tof maar wat voor de bewoners??
-Dit is al tweede maal dat we actie moeten voeren om Musty te laten blijven. Misschien helpen documenten om deze beslissing te staven: In een zekere periode werd de politie regelmatig opgeroepen vanwege ónrust op het plein met 'jongerenbendes'. Sedert Musty de vorige keer terug is, is bij mijn weten dit niet meer tot de vaste scenario’s van het plein. Van voor die tijd zal het wel in dezelfde sfeer hebben gelegen anders hadden we toen niet actie gevoerd en een groot feest gegeven om de terugkomst van Musty te vieren. Als politie moet uitrukken is het eigenlijk al te laat! Musty werkt preventief - goed voor de bewoners en horeca. Goed voor de politie. Goed voor de reputatie van Antwerpen als Stad! Hopelijk komt de Stad ook nu weer wijselijk terug op zijn schreden.
Te huur : landelijk gelegen vakantiewoning met grote tuin in Brunnby (Zuid-Zweden, ong. 30 km ten noorden van Helsingborg) – in de onmiddellijke omgeving van de kust (o.a. Arild / Mölle) en het natuurgebied Kullaberg
slaapgelegenheid : max 6 personen - beschikbaarheid: het ganse jaar door Voor meer inlichtingen : gerda@zurenborg.be (tel 03/288.63.44)
“De
trouwens 'de baas van 't pleintje'.”de petitie Musty werd in totaal door bijna 600 mensen getekend. Maar wat nu ? foto jörg pyl
Muziek in de wijk is een organisatie van de Zomer van Antwerpen. iedereen zal het ondertussen wel kennen: het gebeuren heeft elke zomer plaats in verschillende wijken van het Stad. in Zurenborg is dat al een aantal jaren de eerste vier vrijdagen van augustus op de dageraadplaats. Zomer van Antwerpen neemt het hoofdprogramma en kinderanimatie op zich
bij. Ondertussen is de organisatie in verschillende handen geweest en nu is ze in mijn handen en die van Matthieu Lelievre, ook een kraamhouder en medeoprichter. We hebben beslist om het grondiger aan te pakken in de hoop dat er niet om de zoveel jaar organisatorische problemen zijn.”
HOOP
“Eigenlijk moet er een hele hoop gebeuren.
De Zomer van Antwerpen zorgt voor al het randgebeuren: zij zorgen voor een podium, elektriciteit, sabamrechten, administratie, het hoofdprogramma en kinderanimatie tijdens dat hoofdprogramma. Wij, van Zurenborg, moeten zorgen voor een voorprogramma, catering en een presentator. Daar krijgen we geld voor, dit is vooral nodig voor het voorprogramma en de catering uiteraard. Of men wel of niet kraampjes zet, dat beslist elk plein zelf. Wij doen dat al een aantal jaren.”
GROEPEN
en het overige ligt in handen van de wijken. Magda wuytack uit de tweelingenstraat gaat daarom samen met Matthieu lelievre, de organisatie Viva Zurenborg oprichten, en doet hiermee een oproep aan iedereen die zijn steentje wil bijdragen.
(Ramona VERACHTERT)voor hun catering. We hebben daar een budget voor.”
AFBRAAK
“Wij krijgen een podium, tenten en tafels van het stad, maar wij zijn zelf verantwoordelijk om die op te zetten. Dat loopt al een paar jaar redelijk goed. Wij werken voor de opbouw met het activeringsbureau van Antwerpen, Free Clinic, samen. Maar zij doen de afbraak niet. Echter, om half elf ’s avonds moet alles terug afgebroken en ingeladen worden. Ook daarvoor zoeken we nog volk. Er is een cent mee te verdienen. Dus, voor wie het ziet zitten en toch eventueel die dag daar aanwezig is?”
“Een presentator hebben we ook nog nodig. Iedereen die zich geroepen voelt om te komen presenteren, graag!”
KINDERANIMATIE
Magda Wuytack: “De eerste keren werd Muziek in de Wijk in Zurenborg georganiseerd door de basketbalclub van Zurenborg. Ikzelf ben mee in de organisatie gekomen via een vriend. Ik had een kraampje met aardewerk en op de duur kwamen er kraampjes
“De muziekgroepen voor het voorprogramma van dit jaar liggen al vast, want daarvoor lag de deadline op 15 maart. Ik zou het tof vinden moesten die muziekgroepen voor de volgende editie uit Zurenborg zelf komen of er tenminste een link mee hebben. We willen heel het gebeuren namelijk ‘Zurenborgser’. Het zou mooi zijn moesten mensen ons groepen aanbevelen. De groepen worden vergoed en we zorgen
“We hebben nog twee mensen nodig om tijdens de kinderanimatie te helpen, dit is tijdens het optreden, van zes tot negen, en dit voor zo’n tien euro per uur. Het is misschien leuk voor jongeren die een centje willen bijverdienen. We merkten dat er tijdens de voorbereiding van Muziek in de Wijk veel kinderen rondlopen, dus hebben we besloten om ook van vier tot zes aan kinderanimatie te doen. Daarvoor zoeken we weer iemand om er mee voor te zorgen dat we leuke dingen kunnen doen voor de kinderen. Er zouden ook kraampjes moeten komen specifiek voor kinderen, onder andere grime, pannenkoeken, kindercocktails etc. Dus, iedereen die nog een leuk idee heeft omtrent de kinderanimatie, mag ons zeker een seintje geven!”
Op zaterdag 27 april, in de namiddag op de Dageraadplaats, organiseert het wijkcomité Zurenborg samen met tal van andere verenigingen uit de wijk een buurtfeest: de ‘Zurenborgse Zaterdag’. De wijk heeft een gevarieerd aanbod
aan verenigingen en organisaties die zichzelf zullen voorstellen en aanwezig zijn. Daarnaast zijn er live-optredens met o.a. ‘Radio Muzak’, kinderanimatie en uiteraard zijn er drank en hapjes voorzien.
Hiermee wordt de vroegere traditie van een wijkfeest voortgezet. Iedereen is van harte welkom vanaf half twee.
Bewoners die de dag zelf graag een handje toesteken kunnen een mailtje sturen naar info@
KRAMEN
“Mijn volgende oproep is voor de kraampjeshouders. We hebben normaalgezien zo’n vijftiental kramen ter beschikking. Ik probeer al jaar en dag mensen van Zurenborg te betrekken om een kraampje te zetten. Vzw’s ‘krijgen’ een kraam ter beschikking en privépersonen van Zurenborg hebben voorrang op mensen van buiten Zurenborg. Wij vinden daar geen volk genoeg voor. Raar maar waar! Nu moet ik wel zeggen dat wanneer er zich ineens tien vzw’s melden, ik het niet meer gratis kan doen. Ik heb nu eenmaal geld nodig voor de opbouw en afbraak. Maar de inkomsten zijn voor de kraampjeshouders, en zij mogen in principe verkopen wat zij willen. Er mogen wel maar twee types van hetzelfde kraam zijn, zodat er bijvoorbeeld geen tien cocktailkramen staan. Het gevolg is, aangezien we hier niet genoeg volk vinden voor die kramen, mensen die ook op andere pleinen staan, afzakken naar Zurenborg.”
Wie zijn steentje wil bijdragen kan mailen of bellen naar Magda Wuytack: magda.wuytack@telenet.be
Tel: 0474/69.16.95
of naar Matthieu Lelievre matthieu34@gmail.com
Info over de Zomer van Antwerpen en muziek in de wijk: www.zomervanantwerpen. be en http://www.zomervanantwerpen.be/ winter/nl/muziek-in-de-wijk, De kinderanimatie wordt opgevuld door Dansatelier, ook hierover is informatie te vinden op hun website: www.danzateljee.be.
zurenborgburenzorg.be.
Een unieke gelegenheid om de verenigingen uit de wijk en buren beter te leren kennen.
Goed nieuws voor de liefhebbers van klassieke muziek: ook dit jaar zal voor de vierde keer het laagdrempelig initiatief rond klassieke muziek ‘Klassiek op het Plein’ plaatsvinden. De formule van twee zondagen vorig jaar viel zo in de smaak, dat ook dit jaar voor dezelfde formule gekozen werd.
Om meer mensen de gelegenheid te bieden
te musiceren of te komen luisteren, gaat dit evenement door op zondagen 28 augustus en 1 september. Een week later dus dan bij de vorige editie. Er wordt telkens gemusiceerd van 13 u tot 21 uur.
Muzikanten die al zeker zijn van hun deelname kunnen al inschrijven via de gekende website. Bij het ter perse gaan stonden nog de data van
2012 op de website, maar de organisatoren verzekerden ons dat zo vlug mogelijk aangepast zullen worden.
Mailen om de deelname te bevestigen als muzikant of als helper voor praktische zaken kan ook naar klassiekophetplein11@gmail.com.
Net als vorig jaar staat dit evenement open voor kinderen, jongeren of volwassenen, solo
of in groep, barok, klassiek romantisch of modern, bestaande of eigen composities, iedereen is welkom.
Het evenement is gratis en ook van de uitvoerders wordt verwacht dat zij belangeloos optreden.(JP)
www.klassiekophetplein.be
In de wijk Zurenborg hebben een aantal verenigingen de handen in elkaar geslagen om na de grote vakantie een ietwat ongewoon muzikaal festijn te organiseren. Op een zondag in oktober, meer bepaald zondag 13 oktober, wil men vooral in huizen van de wijk (de kerk en de scholen mogen natuurlijk ook meedoen) mensen muziek laten spelen, laten zingen, een djset laten geven. Het mag verder jazz, klassiek, op, rock, folk, noem maar op zijn. Maar ook zangers van rebelse liederen, grootmoeders met
wiegeliedjes of ouwe rockers met Elvisnummers zijn welkom. Kortom, bijna alles kan.
Mensen uit de wijk die zo’n evenement van dichtbij eens willen meemaken kunnen dus op die zondag vanaf twee uur hun huis, tuin, terras, tuin, garage, kelder of traphal ter beschikking stellen. Zo kunnen ze van erg dichtbij kennis maken met een muziekgenre maar ook met de bezoekers / toeschouwers die van huis naar huis kunnen lopen en kunnen ze pakweg
om het half uur een ander genre gaan beluisteren. En misschien hebben ze we het Grote Opkomende Talent onder hun dak gehad. Allemaal gratis.
Een aantal organisaties (plus district Antwerpen) uit de wijk hebben zich achter het initiatief geschaard en hebben 1 juli als uiterste inschrijvingsdatum ingesteld. Wie een huis of ruimte, (café, kerk, restaurant, bureel, enz) ter beschikking heeft of muzikaal wil meedoen
gelieve in de mail ook wat nuttige gegevens te verstrekken.
Inschrijven : -gazetvanzurenborg@telenet.be of zurenborgmaaktmuziek@gmail.be
het wijkcomité Zurenborg is op 26 maart bij elkaar gekomen en had voor die bijeenkomst twee districtsschepenen uitgenodigd. paul Cordy-n-VA (districtsschepen publiek domein, mobiliteit en jeugd) van het district
De volgende vergaderingen zijn gepland op de dinsdagen 4 juni - 3 september - 5 november. Van 19u30 tot 21u30 in het Dienstencentrum Zurenborg, Kleinebeerstraat 2.
WIJKCIRCULATIEPLAN
Schepen Paul Cordy verduidelijkt de visie: in vorige legislatuur werd dit bekeken op schaal van de wijk In het nieuwe bestuur wordt dit globaal aangepakt i.s.m. het stadsbestuur. Via de districten zal er worden teruggekoppeld naar de wijken. Paul Cordy verduidelijkt de timing: volgende maanden zal er een globale visie worden uitgewerkt. Vervolgens zal er worden teruggekoppeld via de districten
Collegebesluit voorzien in het najaar 2013 voor de ganse stad
Concrete uitwerking van het collegebesluit voorzien begin 2014
- Vragen van de bewoners: vraag bewoner of en hoe het participatietraject zal lopen
Antwoord Paul Cordy: via de districten die terugkoppelen – de districten beslissen autonoom of zij een participatietraject doorlopen en hoe zij dit invullen.
Opmerking bewoner dat vroeger eerst werd beslist en participatie eerder een informatief traject was. Antwoord Paul Cordy: het huidige college wenst dit beter te doen o.a. d.m.v. het ‘Vliegend College’ (zie http://www.stadindialoog.be/node/475)
Woensdag 17 april van 20u tot 22u – Zurenborger (district Antwerpen)
- Sterke aanbeveling van de bewoners dat op het Vliegend College van 17 april eveneens iemand van het district Antwerpen aanwezig is en in de toekomst betreft mobiliteitverkeersveiligheid telkens beide districten vertegenwoordigd zijn en nauw samenwerken gezien deze thema’s niet eindigen aan de grenzen van het district.
Bereidheid van Bruno De Saegher aanwezig te zijn op het Vliegend College van 17 april.
ZONE 30
Schepen Paul Cordy verduidelijkt de visie: behoud van Zone 30 én uitbreiden van de zone 30 tot de ganse wijk. Hieraan zijn consequen-
ties verbonden o.a. duidelijke en éénvormige aanduiding van de zone 30 voor de ganse stad, gemengd verkeer (d.w.z. geen aparte fietspaden maar auto’s en fietsers delen de rijbaan gezien de snelheid wordt beperkt). Bruno De Saegher bevestigt dat deze visie wordt gedeeld voor het district Berchem
-Vraag bewoner hoe zone 30 kan worden afgedwongen en dit in de praktijk ook af te dwingen gezien de levensgevaarlijke situatie omdat bussen zich niet houden aan 30 km/u in straat met school en jonge kinderen
Antwoord Paul Cordy/Bruno De Saegher: via politietoezicht en flitscontroles
SLUIPVERKEER
Drukke as Wolfstraat-Lange Altaarstraat (bussen en sluipverkeer). Paul Cordy verduidelijkt de situatie betreft de stelplaats van de Lijn: verhuis gepland in 2016 maar wijst erop dat de onderhandelingen met de Lijn zeer moeizaam verlopen, daarnaast moet er een alternatieve locatie worden gevonden alvorens de Lijn kan verhuizen. Paul Cordy zal informeren naar de stand van zaken en terugkoppelen naar het wijkcomité.
Sterke aanbeveling van de bewoners om het in- en uitrijden van lege bussen-bussen die geen stopplaatsen in de wijk hebben langs de achterkant (Krugerstraat) te laten gebeuren opdat onnodig busverkeer uit woonstraten wordt vermeden.
DELHAIZE
Zwaar vervoer in de wijk, achterkant Delhaize. Paul Cordy verduidelijkt dat schepen Koen Kennis in onderhandeling is met Delhaize om levering via parking te laten gebeuren.
MOBILITEIT
Paul Cordy/Bruno De Saegher verduidelijken dat bereikbaarheid niet enkel auto’s het centrum insturen. Grote assen naar en van het centrum vloeiend maken om te vermijden dat automobilisten sluipwegen zoeken binnen de wijken als alternatief.
HORECA
Paul Cordy verduidelijkt dat de vraag door hen werd begrepen om het aanbod horeca in te krimpen. De bewoners verduidelijken dat
Antwerpen en bruno de Saegher-n-VA (districtsschepen mobiliteit, verkeersveiligheid en publiek domein) van het district berchem. Vanwege het wijkcomité ontvingen we onderstaand verslag. (SC)
dit niet de bedoeling is en de horeca in zijn huidige vorm een meerwaarde betekent voor de wijk.
Wel wijzen de bewoners erop dat het verzadigingspunt stilaan is bereikt (o.a. parkeerdruk) en dat deze op schaal van de buurt moet blijven.
Vragen zijn er ook i.v.m. visie terrassen die parkeerplaatsen innemen of om terrassen die parkeerplaatsen innemen tijdens de winterperiode (langdurige leegstaand) te verwijderen en om terrassen in geval van faillissementen (langdurige leegstand) te verwijderen.
Paul Cordy verduidelijkt dat zij geen voorstander zijn van terrassen die parkeerplaaten innemen. De terrassen zijn vergund en vergunningen kunnen niet zomaar worden ingetrokken.
In geval van faillissementen kunnen de terrassen niet worden verwijderd zolang het faillissement niet is uitgesproken (deze procedure kan lang lopen).
NIEUW ZURENBORG
Het thema wordt zeer summier aangehaald omdat het al laat is. Paul Cordy verduidelijkt de visie: ontwikkeling op stadsniveau, 100 procent park is onmogelijk aangezien er geen geld is in de stadsbegroting en de aanleg dus
moet worden gefinancieerd door inkomsten. Zo’n 20%-30% van de site zal park (=publieke ruimte) worden (cfr. vorig plan). Op de site de parkeerdruk van de ganse wijk ontlasten bv. door ondergrondse parking
-Vraag i.v.m. het participatietraject Paul Cordy verduidelijkt dat het wettelijk kader zal worden gevolgd (o.a. openbaar onderzoek). Sterke aanbeveling van de bewoners om een participatietraject te doorlopen waarbij de bewoners vooraf worden gecontacteerd en niet een informatief traject achteraf. Op het moment van het openbaar onderzoek liggen de grote krijtlijnen reeds vast.
INFO: www.zurenborgburenzorg.be facebook.com/ZurenborgBurenzorg info@zurenborgburenzorg.be
92 2018 Antwerpen T. 03 233 66 80 info@apotheekplantijn.be
Sushi • Grill • Wok
Alle dagen open van 11:00-14:30 en 17:00-23
Dageraadplaats 28
2018 Antwerpen Info@kabukisushi.be www.kabukisushi.be
Herman Selleslags werd op 3 maart 1938 in Antwerpen geboren met een fototoestel in de hand.
Volgens de vroedvrouw, Irma T. , van wie hij (naar zij volhoudt ‘nog voor hij helemaal was ‘gehaald’) zijn allereerste foto maakte, was het een Zeiss-Ikon Nettar 515/2 met NovarAnastigmat-lens.
Op de foto (een close-up, te zien in het archief van Selleslags in het Felixpakhuis ) kijkt ze tegelijk verrast en koket in de lens, terwijl ze met één hand snel nog een blonde haarlok van haar voorhoofd veegt.
Die dag zag Herman niet alleen het licht, hij is het altijd blijven zien.
Licht is zijn geheim. Geen kunstmatig, geen flash- en geen namaaklicht : bestaand, ‘echt’ licht, licht als beeldtaal, licht als zijn eigen coloriet.
Licht, en een Oog. Herman moet niet zoeken, hij ziet.
En zoals Miles Davis op den duur zelf trompet werd , zijn muziek slechts moest dènken en ze was er al (maak hierop uw eigen variant aan de hand van Mozart en zijn piano,
Jamie Oliver en noedels en Lionel Messi voor doel) -- zo is Herman Selleslags volledig ééngeworden met zijn camera (een Leica kleinbeeld) en Lens geworden.
Vijfenzeventig is hij sinds vorige maand, hij heeft alles al gezien, maar hij blijft kijken. Hij loopt op zijn dooie gemakje door de straten van Zurenborg , en mocht hij u tegenkomen en vriendelijk toeknikken, zoals hij ooit John Lennon toeknikte tijdens de Magical Mystery Tour, of Françoise Hardy in de coulissen van San Remo, of Hugo Claus in Caromb (Fr.) of Mick Jagger in ‘Street fighting man’, weet dan dat hij u in gedachten al heeft gecadreerd en het licht gemeten en de achtergrond bijgesteld, ja, zelfs de gekartelde witte rand van de print er al bijgedacht, en dat hij alleen nog even wacht tot die ene wolk is overgedreven en die aanstormende witte Audi voor extra zijlicht zal hebben gezorgd voor hij -in gedachten- de knop indrukt en u vereeuwigt.
Vrees dan niet maar groet hem vriendelijk. Wie weet krijgt u wel een afdruk.
Herman, nog vele jaren!
Guy Mortier
we kennen het allemaal: het is vies, miezerig, slecht weer en op de parkeerplaatsen van de gehandicapten staat er alweer eentje die vindt dat vooral de anderen een plekje moeten zoeken voor hun wagen. in de delhaize plantijn is dat al jaren niet anders. Voortdurend worden de beschikbare plaatsen benomen door bestuurders die veel moeite doen om iedereen te doen geloven dat zij alleen het drukdruk hebben. Maar wie kan er wat aan doen? en u gelooft het niet: niemand . (Swa COLLIER)
Naast de overdekte fietsrekken zijn er voorbehouden parkeerplaatsen voorzien. Op de grond staat dat aangegeven en platen duiden aan dat deze plaatsen voor zwangere moeders of gehandicapten zijn. Wie als klant veel met de fiets winkelt ziet bijna dagelijks dat bestuurders zonder gehandicaptenkaart daar hun wagen achterlaten. Schaamteloos en totaal niet gegeneerd. Meestal draaien ze zich na enkele meters nog eens om om te zien of hun wagen wel mooi is blijven staan. Wie daar een opmerking over maakt krijgt alle beschikbare banvloeken over zich waarvan “is dat uw probleem misschien? ” nog het meest beschaafde is. Maar wat zullen we dan wel doen want het is en blijft wraakroepend dat mensen met een ernstige handicap sukkelend naar de ingang moeten.
PRIVE
Je kan natuurlijk de politie bellen maar de kans is zeer groot dat de bestuurder in kwestie al lang weg is vooraleer een patrouille ter plaatse is. En dan nog, hebben we hier niet te maken met privé-terrein want tenslotte is de parking afgesloten. Moet de plaatselijke Delhaize dan niet optreden door bv in de winkel om te roepen dat bestuurder van wagen X of Y met nummerplaat dit en dat op een verboden plek staat en zo snel mogelijk zijn wagen moet verplaatsen. Of kunnen ze hardleerse overtreders geen moeilijk te verwijderen stuk papier op de voorruit plakken waarop duidelijk staat te lezen dat men een asociaal wezen is dat misbruik maakt van andermans handicap? Of zijn er nog andere mogelijkheden. Vragen die we voorlegden aan Delhaize zelf.
-Is zo’n parking nu eigenlijk privéterrein of half open privé of hoe kan je het noemen?
Filip Haverhals, directeur Delhaize Supermarkt Plantin: “Onze parking is inderdaad privé-terrein. We praten hier over een parking die afgesloten kan worden en waar slagbomen aanwezig zijn. Vandaar dat de politie niet kan optreden of verbaliseren“
-Delhaize doet de moeite om dergelijke plaatsen te voorzien. Is dat nu wettelijk verplicht of niet?
Filip Haverhals, directeur Delhaize Plantin: “Ja, Delhaize voorziet parkeerplaatsen voor mindervaliden (blauw gekleurd) en voorbehouden plaatsen voor zwangere dames (oranje gekleurd). We doen dit zowel op de parking gelijkvloers als op parking +1 en dit zo dicht mogelijk bij
de in-en uitgang van de supermarkt. Het minimum aantal parkeerplaatsen gereserveerd voor mindervaliden is wettelijk bepaald.”
-Kan een plaatselijke directie optreden en welke middelen hebben ze dan ter beschikking?
Filip Haverhals: “Neen, het enige dat we kunnen doen is de betrokken wildparkeerder laten omroepen in onze winkel om deze dan proberen te sensibiliseren. Wij zijn niet gemachtigd om zelf op te treden maar rekenen op de goodwill van deze personen.”
-Ik als klant erger me dood aan dergelijke asocialen. Wat kan ik doen?
Filip Haverhals:” U kunt als klant de plaatselijke directie op de hoogte brengen, wij zullen op onze beurt de klant omroepen om zijn wagen te verplaatsen.“
-De politie kan ook spontaan controles uitoefenen en de overtreders verbaliseren neem ik aan. De boetes zijn onlangs trouwens verhoogd.
Filip Haverhals: “Neen, dit is helaas niet mogelijk aangezien we hier spreken van een privé-parking.”
-Verder nog tips in dit verband?
Filip Haverhals: “Wij proberen beroep te doen op de morele waarden van de mensen, veel hangt af van de ingesteldheid van de mensen. Wij staan open voor elke feedback die een oplossing zou kunnen bieden voor deze situatie.”
-Bedankt.
Dan maar even de politie gebeld met de vraag of zij niet rechtstreeks kunnen optreden. Tenslotte rijden er bij Delhaize Plantijn per dag tientallen politievoertuigen voorbij. En enkele
maanden geleden hebben ze nog tientallen mensen geverbaliseerd die daar in “de verkeerde richting” op het fietspad richting Delhaize reden. Maar bij de Verkeersdienst van de politie zuchten ze ook eens: neen, ze kunnen er daar niets aan doen, het is nu éénmaal privéterrein omdat het onder andere afgesloten is. Ook niet als de directie belt of een klant de politie er op attent maakt dat er daar een overtreding wordt begaan.? Ook niet dus. Het is nu éénmaal zo, klinkt het bij de politieman. Die er nog aan toevoegt dat de directie van Delhaize zo’n wagen wel kan laten wegslepen maar dat het zelden of nooit gebeurt. Klopt, bevestigt men bij Delhaize. “Wij moeten dan de takelkosten betalen en om dat geld te recupereren… dat is onbegonnen werk” En op die manier zijn we terug bij af. “Is dat uw probleem misschien?” klinkt in dit geval erg wrang want op een privé-parking als die van Delhaize is het inderdaad alleen het probleem van de echte gehandicapten. En niet van de sociaal gehandicapten.
iedereen die wat te vertellen of te vragen heeft over de wijk of over het district Antwerpen kan zich de reis naar de cafétoog besparen want de bestuurders komen vanaf nu naar de mensen toe. het Vliegend College hebben ze het genoemd en voor onze wijk is de afspraak woensdag 17 april, vanaf 20 uur in het zaal Zurenborger op de dageraadplaats. bedoeling is dat de districtsschepenen elke maand een andere wijk aandoen. (SC)
De nieuwe bestuursploeg wil de vinger aan de pols houden en trekt daarom naar de wijken van de stad. Gestart werd in Antwerpen Noord, op het Stuivenbergplein. Bedoeling is dat het districtscollege zich even voorstelt aan de aanwezigen en uiteraard uitleg geeft over hun programma, prioriteiten. Wie vragen en opmerkingen heeft kan die op voorhand aan de vertegenwoordigers van het districtscollege overmaken zodat de kans op een antwoord tijdens de zitting zelf veel groter wordt. De stad heeft ook een forum waar de bewoners met elkaar in discussie kunnen gaan. Tijdens de bijeenkomst wordt er gezorgd voor kleine groepen zodat men de problemen en de inzichten rustig kan bespreken. Benieuwd wat het gaat worden in onze wijk.
Tom Van den Borne (Groen) is districtsschepen in Antwerpen en heeft een behoorlijke korf bevoegdheden: groendomein, leefmilieu, communicatie, leefmilieu, stedelijk wijkoverleg en ontwikkelingssamenwerking. De man die in Antwerpen Noord woont zal er zijn op woensdag 17 april in Zurenborg. Samen met vier andere collega’s.
-Is dit initiatief het zoveelste doekje voor het bloeden zoals criticasters zeggen? Iedereen mag zijn gedacht eens zeggen en we gaan dan vrolijk verder?
Tom Van den Borne: “Dat is zeker niet de bedoeling en dan kunnen we onszelf ook beter de moeite besparen. Als je de mening van de buurt vraagt dan moet je er ook iets mee doen. Vandaar dat we nu op twee maanden tijd op 9 plaatsen in het district langsgaan, zo kunnen de resultaten meegenomen worden in de meerjarenplanning die er tegen eind dit jaar moet liggen. De bedoeling is ook dat we gedurende de bestuursperiode geregeld zullen langskomen en dat we ook via nieuwsbrieven en de website aangeven wat we met de vragen en voorstel-
len hebben gedaan. Soms zal ons antwoord wel eens negatief zijn, ook dat hoort er natuurlijk bij.”
-Voor lang niet iedereen is duidelijk wie bevoegd is over wat. Neem nu het geval Musty, daar was de verwarring groot want wie was nu verantwoordelijk voor zijn ontslag? Maar is dat ook geen passe partout voor de bestuurders om de handen in onschuld te wassen?
Tom Van den Borne: “We gaan er niet van uit dat elke burger moet weten wie nu waarvoor bevoegd is. Vandaar ook dat we de avond beginnen met een voorstelling van de zaken waar wij wel voor bevoegd zijn. Maar laat dat niemand tegenhouden om ook vragen te stellen die mogelijk niet voor ons zijn. Wij willen even zo goed de ogen en de oren van de stad zijn, ook al maakt dat ons soms tot een doorgeefluik. En soms helpt het wel eens om mensen toch door te verwijzen, zo kunnen ze zelf rechtstreeks bij de juiste dienst terecht.“
-Mensen met een computer hebben ook nu een stapje voor omdat ze hun vragen op voorhand kunnen stellen. Maar veel mensen hebben geen computer. Hoe kunnen die hun stem op voorhand laten horen?
Tom Van den Borne: “Iedere bewoner krijgt een papieren uitnodiging in de bus. Wil je graag van te voren, of zelf nadien, een vraag doorgeven dan kan dat op verschillende manier. Via de website of per e-mail, maar even zo goed op papier in het districtshuis of op een stadskantoor of telefonisch. Of natuurlijk gewoon op de avond zelf. Onze ervaring in Antwerpen Noord leert dat al die verschillende kanalen gebruikt werden.”
-Alle opmerkingen worden dan
gebundeld en wat gebeurt er dan met de vele vragen en opmerkingen?
Tom Van den Borne: “We bundelen al die opmerkingen en gaan er mee aan de slag. Sommige vragen zijn zeer concreet en kunnen snel een antwoord krijgen. Maar er zijn ook voorstellen bij die wel enkele jaren nodig zullen hebben vooraleer ze kunnen gerealiseerd worden. We zullen na de Vliegende Colleges beginnen terug te koppelen over al die vragen en voorstellen, zowel via de website als via nieuwsbrieven. Ideaal is het als je een mailadres doorgeeft, zo blijf je op de hoogte.”
-Er zijn allicht ook mensen die het helemaal niet eens zijn met het huidige bestuur. Komen ook zij aan de bak of worden die opmerkingen en kritische bedenkingen zedig bedekt met de mantel der liefde?
Tom Van den Borne: “Er wordt naar iedereen geluisterd en we proberen een antwoord te geven op alle vragen. Maar het is ook onze taak om keuzes te maken en dat doen we aan de hand van ons bestuursakkoord en binnen het kader van de beschikbare middelen.”
-In een wijk als Zurenborg liggen de grote thema’s eigenlijk al vele jaren vast. Waarom moeten de mensen die
dan nog eens komen aankaarten?
Tom Van den Borne: “Een aantal thema’s zijn ons bekend natuurlijk, maar als nieuw districtsbestuur willen we geregeld de wijken bezoeken en in levende lijve aanvoelen wat er leeft. En in Antwerpen Noord hebben we gemerkt dat het niet enkel maar gaat over de bekende grote thema’s.”
-Doe je dat eigenlijk graag of is het iets dat men er als politicus moet bijnemen?
Tom Van den Borne: “De drie coalitiepartners vonden dit een bijzonder belangrijk initiatief en iedereen kijkt er dan ook enorm naar uit. Het kost inderdaad flink wat tijd en de naverwerking gaat nog veel meer tijd kosten. Maar je haalt ook bijzonder veel input en energie uit zo’n avond met bewoners. Dus ja, we doen dat graag.”
Meer info op : http://www.stadindialoog.be/project/het-vliegend-college Hoe ? -mail via wijkoverleg.2018@stad.antwerpen.be -onlineforum www.stadindialoog.be
-u zet het op papier ? Afgeven in de districtshuizen -telefoon : 03-338 39 65 Al de inforfmatie wordt op voorhand aan de districtsschepenen verstrekt.
Ex-Zurenborger: Dirk Van de Poel was kabinetschef burgemeester Janssens
dirk Van de poel werd in 2008 kabinetschef van burgemeester patrick janssens. bij de sjerpwissel van 1 januari moest hij op zoek naar een nieuwe uitdaging. die heeft hij ook gevonden. de ex-kabinetschef is ook een ex-Zurenborger.
(Marcel SCHOETERS)
Dirk komt met de trein van Brussel want hij is ondertussen bij het Vlaamse ABVV directeur interprofessionele werking geworden. Zij echte roots liggen niet op Zurenborg maar niet heel ver er vandaan, in de Borgerhoutse Prins Leopoldstraat. Het gezin kwam in de jaren 70 naar Zurenborg, meer bepaald naar de Stierstraat, waar vader een bureau voor architectuur opstartte. Het draagt nu de naam ‘Stramien’. Zoon Dirk koos even voor Pol & Soc maar ondervond al gauw dat de jeugdwerking meer zijn ding was. Engagement loopt als een rode draad door zijn cv. “Ik was al op jonge leeftijd bezig met allerlei activiteiten. Mijn eerste professionele job vond ik in één van de eerste jeugdhuizen voor migranten. Ik heb vele jobs gehad waarin ik met mijn voeten in de werkelijkheid stond.”
ZEEZICHT
Dirk noemt zaken als werken met karaktergevoelige jongeren, fancoaching en het runnen van ons aller lokale horecamonument het ZeeZicht. “Ik heb nog samengewerkt met Frans en Lieve.” Het was de periode van de moeilijke jaren van het plein, herinnert hij zich. “Met de kracht van de wijkbewoners en het wijkcomité hebben wij geprobeerd om weer vat te krijgen op dat plein. Ook de wijkagent werkte mee. In het voormalige politiekantoor werd een ontmoetingsplek voor jongeren ingericht.”
Het plein werd heroverd, Musty kwam. “Dat
was een interessante formule die uitging van een dynamiek vanuit de wijk zelf. Dat is de kracht die buurten kunnen doen en die ik wel wat mis.” Dirk beseft dat er veel horeca is bijgekomen. “Deze buurt heeft veel mogelijkheden die niet worden benut hoewel ze daar zeker de draagkracht voor heeft. Daarom alleen al ben ik niet bang dat plein weer gaat verloederen. Dit plein mag gezien worden in de stedelijke context en we zouden ervoor moeten zorgen dat er in voldoende wijken dit soort pleinen komen. Het is een uitdaging om dit soort pleinen in de kijker te stellen. Je ziet dat ook met de Draakplaats, dat de publieke ruimte een uitdaging wordt op het vlak van ontmoetingsruimte in de stad.”
Na de ZeeZicht-periode vinden we Dirk terug als algemeen manager Arbeidsmarkt bij het sociale economiebedrijf Vitamine W. Daarna wordt hij kabinetsadviseur sociale economie en gelijke kansen op het kabinet van minister Kathleen Van Brempt. In 2008 volgt hij dan Peter Renard op als kabinetschef van Patrick Janssens. Wat zo’n baan zoal inhoudt? “Ik gebruik daar graag en metafoor voor. Elke burgemeester van een grote stad beschikt over een ploeg medewerkers die elk in eigen beleidsdomeinen dossiers beheren. Binnen dat systeem fungeert de kabinetschef als de verkeerstoren. Als een en ander niet wil lukken zorgt de kabinetschef voor de veilige
landing.”
“De kabinetschef stuurt de ploeg aan voor uitvoering van het bestuursakkoord. In een grote stad houdt de taak ook in dat je dossiers mee gaat bepleiten bij andere instanties. Je moet de politieke lijn afstemmen op uitvoering van het beleid. Ik kan terugkijken op een zeer boeiende job op een prachtige locatie.”
VERKIEZINGEN
Op de vraag of hij de verkiezingsuitslag had verwacht moet Dirk even zijn woorden wikken. “Dat is een moeilijke vraag. Er waren natuurlijk de peilingen. Ik heb echter altijd geloofd dat we een prachtig parcours hebben gereden. We hadden anderzijds af te rekenen met een sterke tegenstander met rug in de wind.” Toch blijft er iets knagen. “Na tien jaar bestuur is het werk nooit af. Als je echt wil dat een stad kantelt, moet je rekenen op vijftien jaar. We zullen er alles aan doen om nog projecten uitgevoerd te krijgen. Je hebt daar echter minstens twee, drie legislaturen voor nodig. Maar ik blijf erbij dat we veel hebben gerealiseerd.”
Hoe hij de nederlaag heeft ervaren? “Voor mij was het een goede ploeg die aan het bewind was. Maar je respecteert altijd de keuze van de kiezer. Het blijft echter moeilijk om een project waar je met hart en ziel aan werkt, los te laten.” De medewerkers van de ploeg zelf hebben de kans gekregen om extern en intern binnen de stad aan de slag te kunnen gaan.
Dirk deed dat niet. “Als ex-kabinetschef word je te veel als een schoonmoeder beschouwd, zeker met een beleid dat niet in je lijn ligt.”
DOCHTER
Hij wil zijn ervaringen niet uitdrukken in termen van 'onrechtvaardigheid'. De natuur oordeelt niet, daar speelt geen onrechtvaardigheid. Ook in de democratie is dat zo. Het is het meest rechtvaardige politieke model dat er bestaat. Dat moet je respecteren wat ook de uitslag is. “Maar ik heb geleerd dat goed beleid niet altijd tot een verkiezingsoverwinning leidt. Ik heb mijn dochter van 5 verloren aan een tumor. Ik heb toen ook dat soort reacties gekregen. Wij mensen spreken van recht en onrecht. Pijn ebt echter weg.”
In zijn huidige job heeft Dirk weer de link kunnen leggen naar zijn parcours in de arbeidsmarkt. “Mensen hebben vandaag nood aan kwalitatieve loopbanen waarin werkzekerheid centraal staat. We moeten meer gaan denken in termen van loopbanen dan in die van jobs. En die loopbanen moeten kwalitatief ingevuld worden. We worden allemaal uitgedaagd tot drukkere loopbanen.” Dirk heeft op diverse plaatsen gewoond, momenteel is dat de Haantjeslei. Maar hij keert geregeld terug naar Zurenborg. “Als ik ergens afspreek, is het vaak op het plein. Dit plein heeft heel wat kwaliteiten waar elke buurt om zou moeten vragen.”
het leven van Kim Aerde (30) en Seb leeson (30) uit de Korte Van ruusbroecstraat staat in het teken van reizen. niet met het vliegtuig of de auto want beiden rijden ze liefst zo ver mogelijk de wijde wereld in. op een moto. Ze gaan op avontuur, en dat mag je letterlijk nemen, geasfalteerde wegen en hotels
laten ze links liggen terwijl ze off road stof doen opwaaien en bijtanken bij de locale bevolking. en ze staan weer klaar voor een nieuw avontuur, deze keer naar Mongolië. een trip die vijf maanden zal duren. “omdat er daar maar vijf geasfalteerde wegen zijn.” (Maarten BERNAERTS)
Kim Aerde: “Ik woonde vroeger in Lillo, een klein polderdorp in het havengebied. Ik zat als kind vast in dat dorp en dat was dus ook het enige dat ik kende. Als je dan op een bepaald moment naar de stad verhuist, is dat een grote aanpassing. Ik ben het nog altijd niet helemaal gewoon hoe dicht iedereen hier op elkaar woont, maar dat maakt het wel gezellig natuurlijk.”
Seb Leeson: “Wij zijn naar Antwerpen verhuist omdat Lillo voor ons te duur was om te wonen, want wij moesten allebei met de auto naar ’t werk en dat kost veel geld. We hebben dan beslist om dichter bij ons werk te gaan wonen en we hadden eigenlijk maar één voorwaarde in onze zoektocht naar een geschikt huis: een garage voor onze moto’s, en zo zijn we toevallig hier beland.”
MONGOLIË
Drie jaar geleden vraagt Seb Kim ten huwelijk. Kim zegt volmondig “ja” maar wil geen doorsnee trouw. “Dat is saai”. Wat volgt is een bescheiden huwelijk in Australië en een roadtrip van tien weken. Ze reizen van Cairns naar Adelaide en krijgen de smaak te pakken.
Kim Aerde: “Vier jaar na ons huwelijk hebben we onze eerste echte motoreis gemaakt. Eerst zijn we helemaal naar ’t noorden van Noorwegen gereden, dan via Zweden, Finland, Estland en Letland naar beneden gekomen. Daarna Rusland, Oekraïne, Moldavië, Transnistria en Roemenië doorkruist en daar heb ik mijn motor opgeblazen. Het was de bedoeling om van Roemenië naar huis te rijden maar ik ben gevlogen.”
Seb Leeson: “Toen Kim bij ons vorige reis haar motor opblies, had ze d’r geen zin meer in. Voor mij is dat soort reizen echt heel belangrijk, dat is een levensstijl en dat was toen dus heel moeilijk. Ik ben dan drie weken alleen weg geweest met de moto en toen ik terug kwam hebben wij daar lang over gepraat. De goesting om te reizen is terug gekeerd en nu gaan we binnenkort met de moto naar Mongolië. Het idee voor deze reis is ontstaan omdat er in Mongolië maar vijf geasfalteerde wegen zijn. Eens je over de grens bent is dat daar allemaal steppe. Je rijdt waar je wil, niemand valt je lastig.
Kim Aerde: “12000km zijn off road. Dat is door velden en rivieren.”
Seb Leeson: “In Europa rijden we op geasfalteerde wegen want hier mag je niet overal door den boer zijn wei rijden. Vanaf Tsjechië en Polen is alles off road.”
Seb Leeson: “Wij hebben geen mooie auto, wij gaan niet uit eten, wij drinken geen alcohol en wij roken niet.”
Kim Aerde: “We hebben geen kinderen en daar hebben we heel bewust voor gekozen.”
Seb Leeson: “We hebben samen drie voltijdse jobs: we zijn beide staatsambtenaar en hebben daarnaast een eigen zaak. Als we in België zijn, werken we en geven we zo weinig mogelijk uit.”
Kim Aerde: “We leven zuinig.”
Seb Leeson: “Het grootste probleem van op reis gaan is het financiële aspect: vaste kosten zoals gas, water, lening en elektriciteit blijven lopen en dan moet je de kostprijs van het reizen zelf nog tellen. Ik en Kim hebben daar een duidelijk afspraak rond: op reis spenderen we per dag maar 50 euro. All-in. Dat wil zeggen benzine, eten, drinken en slapen.”
SLAPEN
Seb Leeson: “Wij slapen regelmatig in de tent maar dan zijn er vaak mensen die zeggen: “zet ze maar in onze tuin” of “slaap maar in de schuur” of “kom maar binnen”. Wanneer we niet gratis kunnen overnachting, gaan we heel secuur op zoek naar iets dat betaalbaar is. Als we daarvoor twee uur langer moeten rijden dan doen we dat gewoon. In Rusland hebben we ons zo wel één keer in ‘t zak laten zetten. We reden op een grote baan met allemaal van die kleine hotelletjes maar die kostten rond de 35 euro en dat vonden we te veel. Wij reden dus verder maar op de volgende 400 km weg was geen hotel meer te bespeuren. Na een paar uur razen vroegen we hulp aan een camionchauffeur en die toonde ons de weg naar een dorp met een hotelletje. Wat bleek: dat hotelletje was een oud communistisch hotel waar de partijbonzen van weleer naartoe gingen. Eén nacht kostte ons 130 euro.”
Kim Aerde: “Er hangt veel van de goodwill van de mensen af. Als mensen ons willen helpen maar zelf geen bed vrij hebben dan bellen die soms hun vrienden ‘Hey, er zijn hier twee zotte Belgen, willen jullie die te slapen leggen?’.”
Seb Leeson: “We zijn zo een keer in een communistisch appartementsblok beland. Dat zijn hele kleine woonoppervlakten en toch zijn die mensen heel gastvrij. Die geven u eten, drinken en slaapplaats. Daar kom je normaal gezien niet binnen. Als toerist ga je daar niet aanbellen ‘Hallo, mag ik bij u komen slapen?’.”
-Hoe communiceren jullie met die mensen?
Seb Leeson: “In Rusland stopten we eens aan een tankstation en daar stond een man, ik weet niet hoe die mens echt heet, maar ik noem die altijd den Ivan, en die was heel de tijd naar ons aan’t kijken, dus ik zeg: “hello” en steek mijn hand uit. Nog nooit had die een andere taal dan Russisch gehoord. Hoe moet je daar mee communiceren? Gelukkig hadden wij één gemeenschappelijk onderwerp: de moto. Dan begin je maar te wijzen en dan in ’t zand te tekenen. Ik ben drie kwartier met die gast bezig geweest om te vertellen hoeveel CC dat er in die moto zat, vanwaar we kwamen, naar waar we gingen en zo allemaal van die dingen. Dat is fantastisch want dat is de reden waarom wij op zo’n manier reizen.”
DORST
Kim Aerde: “In Marokko, in de Sahara, heb ik mij verschillende keren vastgereden, zodanig veel dat we door onze 9 liter voorraad water zaten. Om één uur s’middags hadden wij met twee 9 liter water opgedronken en we waren nog enorm ver van het dichtstbijzijnde dorp. Het was 56 graden.”
Seb Leeson: “Dat was een redelijk onherbergzaam gebied, er zijn wel een aantal uitgestippelde wegen maar ik dacht dat die oude route van Paris-Dakar wel leuker zou zijn maar dat is een route die drie man op een heel jaar pakt. Wij hebben ongelofelijk veel chance gehad.”
Kim Aerde: “In de verte zagen wij kamelen en toen dachten we: kamelen daar moeten mensen bij zijn!
Seb Leeson: “Wij waren echt op! Ik besefte dat we water moesten hebben want anders hadden wij de woestijn niet meer uitgeraakt. Dat is de enige moment in mijn leven dat ik wist, het is er op of er onder. Kim viel van haar moto af en één van die nomaden wist onmiddellijk hoe laat het was. We kregen water en thee maar het
water kwam uit een put in de grond waar algen in dreven. Ik had dorst en dacht dus niet aan ziek worden maar toen ik dronk was dat water niet vuil maar ongelofelijk zuiver. Die mensen hebben ons gered. Op zo’n moment speelt geld totaal geen rol meer en hebben wij die mensen uit dankbaarheid dan ook veel te veel geld gegeven. We hebben ons toen vrijwillig in ’t zak laten zetten.”
VERTREK
Een datum om in het oog te houden : 28 mei want dan trappen Kim en Seb hun motors opnieuw aan en zetten ze koers richting Mongolië. De website www.wanderingsouls.be is hun dagboek en blog en houdt familie en vrienden op de hoogte van hun omzwervingen.
Sinds kort is Zurenborg een bedrijf rijker. Applic Group heet de nieuwste telg. doel van dat kantoor is het aantrekkelijker en beter zichtbaar maken van websites voor zoekmachines zoals Google, hun beoogd cliënteel, KMo ’s. de firma is gevestigd op de bovenste verdieping van het pand in de draakstraat 37 waar vroeger de vrijwilligersorganisatie ViA gevestigd was en nu kapsalon Snip Snip en schoonheidssalon Marianne actief zijn. (Jörg PYL)
Alvorens over Applic Group te beginnen spreken, laat managing partner Dimitri Huyghe het gebouw zien, dat hij na aankoop gerenoveerd heeft. Op de gelijkvloerse verdieping is Snip Snip gevestigd en op de eerste verdieping bevindt zich schoonheidssalon Marianne. Achteraan is de gemeenschappelijke refter voor de drie bedrijven en een keukentje. Aan de voorzijde is nog een mooie ruimte met balkon, die voorlopig nog ongebruikt wordt maar die kan later dienen om Applic Group uit te breiden of voor nog een ander bedrijf, wie weet.
Op de bovenste verdieping is Applic Group gehuisvest. Dimitri Huyghe, die zelf in de Korte Altaarstraat woont, heeft de hofmuur laten verwijderen, zodat hij rechtstreeks vanuit zijn tuin naar zijn kantoor in de Draakstraat kan lopen.
Aan de voorkant werkt hij zelf samen met managing partner Michel Tassent, ook een Zurenborger maar dan uit de Lange Altaarstraat en managing partner André Van De Vijver. Alvorens Applic Group op te richten had Dimitri en André nauw contact met Michel Tassent die al tien jaar lang de éénmanszaak NET2VIEW bezit, gespecialiseerd in het bouwen en optimaliseren van websites voor KMO’s.
Op 25 oktober verleden jaar werd de BVBA Applic Group boven de doopvont gehouden. Doel van deze onderneming is het optimaliseren van de website van bedrijven aangepast aan de zoekmachine Google, die in Europa het meest gebruikt wordt. Op dit moment is er nog een groot probleem. Slechts 22 procent van de websites wordt door Google gevonden, wanneer de gebruiker een term intikt die tot het gamma van een bedrijf behoort. Dat wil dus zeggen dat 78 procent van de bedrijven niet onmiddellijk zichtbaar is voor de internetge -
bruiker. Een van de redenen is dat de meeste bedrijven een website zien als een kost en niet als iets dat winst kan opleveren. De meeste bedrijven vergeten dat een website zoiets is als een visitekaartje, een soort (virtuele) showroom. Daarom is de zichtbaarheid van die website van cruciaal belang voor de klanten. Maar Applic Group kan deze zaken anders aanpakken zodat de website door klanten wel kan gevonden worden. Zij doen dat door zichzelf in de plaats te stellen van de toekomstige klant, door na te gaan welke woorden een potentiële koper kan ingeven om te vinden wat hij zoekt. In plaats van bijvoorbeeld deuren in te geven, waarin een bedrijf handelt, kan het best zijn dat het begrip deur in het enkelvoud het veel beter doet. Dat kan een verschil maken van een plaats in de eerste tien zoekresultaten en een plaats achteraan de negentig. Daarom heeft Applic Group een platform ontwikkeld dat websites beter kan ontwerpen, maar dat eveneens bestaande websites kan optimaliseren. Een doorsnee website scoort slechts een paar procenten, ondanks het feit dat het bedrijf een mooie website heeft. Zo kan een website met de nodige aanpassingen in de top tien van zoekresultaten terechtkomen. Een website moet eerst en vooral aantrekkelijk ogen, om de mensen aan te zetten op deze site te blijven. Daarenboven moet de stijl van de website aangepast zijn aan het bedrijf. Voor een mechanisch bedrijf is een klassieke website een goede keuze, maar voor een fotograaf moet er meer aandacht besteed worden aan beelden. Voor een industrieel bedrijf van bijvoorbeeld betonvloeren, is het van belang dat een foto laat zien hoe het uiteindelijke resultaat eruit gaat zien. Applic Group maakt van zoekers bezoekers, bouwt websites met SEO (Search Engine Optimization) als basis voor zakelijk succes.
Een tweede aspect is de opbouw van de site of de gebruiksvriendelijkheid. Het komt erop aan dat de potentiële klant snel vindt wat hij of zij zoekt. Met twee klikken vinden wat je zoekt, is een must. Een aantrekkelijke website is vergelijkbaar met een goed ontworpen showroom. Nu heeft elk bedrijf er baat bij op de hoofdstraat gelegen te zijn. Die hoofdstraat in de internetwereld heet Google. Door de juiste zoekcriteria in de website aan te brengen, kan een site in de top tien van de resultaten van Google verschijnen. Specifiek voor hun cliënteel heeft Applic Group een gebruiksvriendelijk platform CMS (content management system) ontwikkeld. Dit is het systeem waarin de website wordt opgetuigd en laat de klant toe zelf vlot foto’s, tekst en zelfs pagina’s toe te voegen. Het al dan niet zichtbaar zijn, heeft een grote invloed op de resultaten van de bedrijven. Waar voor de optimalisatie een firma voor de optimalisatie slechts enkel procenten verkoop realiseert via de website en de rest via een fysieke showroom, steeg het aandeel via internet na
aanpassingen door Applic Group tot 40 à 50 procent. Het belang om tijdig een goed zichtbare website te ontwerpen, speelt ook nog een andere rol voor Google. Google houdt immers ook de geschiedenis bij van haar websites en wie eerst komt heeft uiteraard een hoger plaatje in de ranking van de zoekresultaten. Ook dat vertaalt zich in de resultaten voor die KMO. Van een offerte per maand gaan zij naar een offerte per dag. Vroeger waren uiteraard de persoonlijke referenties een aanbeveling voor toekomstige klanten, nu is dat de zichtbaarheid op Google. Applic Group helpt echter ook bij het opmaken van Google AdWords, een redelijk ingewikkeld proces. Google toont dan naast de zoekresultaten de naam van het bedrijf, maar in ruil moet die firma een bepaald bedrag per klik per gebruiker betalen aan Google en dat bedrag kan aardig oplopen.
EXCLUSIEF
Het spreekt vanzelf, dat het niet verantwoord zou zijn om voor alle bedrijven binnen een bepaalde branche de websites te optimaliseren, anders zou dat hele werk teniet gedaan worden door een toevloed van vindbare sites, en er kunnen maar tien bij eerst tien zijn. Daarom beperkt Applic Group zich tot enkele bedrijven per sector. De taken van het netwerken kan men volgens Applic Group onderverdelen in vier aspecten. Het eigenlijke webdesign of het artistiek gedeelte ontwerpen. Dan komt uiteraard het programmeren van de website aan de beurt en de aanpassingsmogelijkheden door de eigenaar van de site via onze eigen CMS platform of andere open source CMS’en waaronder Drupal, Joomla, Magento en Wordpress . Vervolgens is er de natuurlijke optimalisatie of om een technisch woord te gebruiken de SEO (Search Engine Optimization). Tot slot is uiteraard hulp in verkoop om in contact met de klanten te komen.
Voorlopig zijn er dus drie bedrijven in het gebouw, kapsalon Snip Snip, schoonheidssalon Marianne en Applic Group. Er is zelfs nog plaats voor een vierde bedrijf, tenzij de bestaande al vlug uit hun voegen barsten. Een niet te versmaden detail, Dimitri Huyghe is voor velen geen onbekende in de wijk. Hij is namelijk een actief lid van het buurtcomité.
Info:
www.applicgroup.com
Applic group
Draakstraat 37 2018 Antwerpen Tel 03 - 663 84 99
Met twee klikken vinden wat je zoektde drie van de Applic Group, links dimitri huyghe. • foto jörg pyl
Sinds enkele weken heeft de wijk er een gloednieuwe tweedehandswinkel bij. in de Stanleystraat heeft daar namelijk els brosens haar huissalon opgeofferd om mensen toe te laten
Mijn buurjongetje loopt zichtbaar opgetogen rond in zijn net gekochte T-shirt met opschrift: latest gossip . Hij zet de achtervolging in op zijn zus die een omkeerbaar kleedje uitkoos. Mama Katrijn ziet ook leuke dingen maar besluit om later terug te keren zonder het jonge geweld. Fotografe Jeannine staat met een prachtige jurk in de hand die haar spijtig genoeg te groot is maar mijn vriendin heeft meer geluk met een zachtlederen portefeuille voor een spotprijs. Zeker gezien de kwaliteit van het leder betaalt ze maar een tiende van de nieuwprijs.
HUISKAMER
We zijn in de winkel Tipi’s van Els Brosens . Op haar thuisadres is een tweedehandswinkel gevestigd en hiervoor moest het salon wijken. Ze staat er heel ontspannen bij. Ze is dan ook niet aan haar proefstuk . Ze besloot, na 23 jaar, haar veel grotere winkel in de Nationalestraat te sluiten. Deze beslissing was al langer gepland maar de aanhoudende werken in de straat gaven uiteindelijk de doorslag. Onder het goedkeurende oog van de golden retriever die, met de tuin op de achtergrond de huiselijke sfeer nog meer benadrukt, oogt de winkel zeer gezellig. Ook op haar vorige locatie had ze al veel klanten van Zurenborg , zegt ze. Hier hoopt ze op veel jonge ouders, een beetje het publiek van het nabije café Stanny.
CONSIGNATIE
De winkel draait volledig op het consignatiesysteem. Dit wil zeggen dat iedereen die dat wil hier kledij die nog in goede staat verkeert twee maanden kan hangen. Betaling geschiedt op basis van de echte afname. Als er onverkochte spullen zijn moeten die na de afgesproken termijn terug worden opgehaald. Voor de juiste praktische afwikkeling kan best worden gekeken op haar website. Omdat de winkel veel kleiner is dan de vorige komen voorlopig enkel lente- en zomeroutfits in aanmerking. Op een rek zie ik ook leuke botjes en ander schoeisel. In een oude kast staat een aantal handtassen. Her en der in de winkel vindt men ook juweeltjes.
kleding die ze kwijt willen twee maanden lang te koop aan te bieden. opvallend in tipi’s is dat er daar heel wat kinderkleding wacht om van eigenaar te wisselen. (Yo VAN DEN BULCK)
KINDERKLEDIJ
Er zijn opvallend veel kleurige baby- en kleuterspulletjes aanwezig met ook oog voor de laatste trends waarbij de nieuwe aandacht voor gebreide spulletjes opvalt. Kinderkledij is een dankbaar artikel omdat kleine kindjes zo snel groeien dat ze hun kleertjes meestal niet verslijten. Hoe het nu gesteld is met de tweedehandsmarkt wilde ik wel eens weten. Volgens Els is er wel veel interesse om dingen binnen te brengen voor de verkoop maar zijn er minder kopers dan vroeger. Twintig en dertig jaar geleden was er ook een echt tweedehandsparcours in de stad. Je kon dan van de ene tweedehandswinkel naar de andere. Nu is er vooral Pardaf overgebleven. Het ontstaan van de goedkope winkelketens zoals Wibra en Zeeman brachten een ander koopgedrag mee. Voor weinig geld heeft men er nieuwe produkten. Er moet dus gefocused worden op originele dingen en vintage om klanten te lokken.
BEGIN
Vroeger waren er hier in de buurt veel meer wijkwinkeltjes. Hopelijk geeft Tipi’s een goede impuls om naast horecazaken toch ook wat echt winkelplezier te kunnen bieden. Els ziet het zelf helemaal zitten en hoopt ook dat de nieuwe bewoners van het Groen Kwartier (Militair Hospitaal) de weg naar haar winkel zullen vinden.
NAMIDDAG
De openingsuren zijn (voorlopig) vanaf dinsdag tot en met zaterdag in de namiddag maar dan wel tot zeven uur ‘s avonds. De meeste mensen kunnen dus ook nog binnenspringen na hun werk. Het is een kleine gok maar na een tijdje kunnen deze uren nog worden aangepast indien nodig.
INFO www.Tipis.be Stanleystraat 5 Tel.:03-2303415
Te Koop: officierenwoning in de Stanleystraat 26
de Stanleystraat vormt de grens tussen Zurenborg en haringrode en is ook een onderdeel van de verbinding tussen de stations Antwerpen-Centraal en Antwerpen- berchem. in nummer 26 staat voor 370.000 euro een herenhuis uit 1908 te koop. (Marcel SCHOETERS)
De ‘Inventaris Bouwkundig Erfgoed’ identificeert het huis als een ‘neoclassicistische lijstgevel van bak- en natuursteen, gedateerd 1908 in gevelsteen fries. Venstertraveeën met balkons, resp. met balustrade en ijzeren leuning; rechthoekige muuropeningen met ijzeren latei of klassiek entablement.” Dat had u nooit gedacht van de Stanleystraat, nietwaar? De huidige eigenaar Tom Dujardin kocht het huis ongeveer 10 jaar geleden van Paul Leysen, architect en restauratie-ingenieur, die het 10 jaar eerder volledig had gerenoveerd met respect voor de originele elementen. Hij heeft het ook vergroot, door het minuscule koertje te integreren. Nu is het de keuken.
VLOER
Aangezien mijnheer Dujardin het huis nog niet zo lang in zijn bezit heeft, weet hij vrijwel niets over de geschiedenis van het huis. Een verhaal dat hij wel heeft opgevangen zegt dat de huizen in de Stanleystraat zouden zijn gebouwd als officierswoningen bij het militair complex in de Lange Leemstraat en omgeving.
Het was ook architect Leysen die de vloer van de bel-etage heeft opgehoogd. In het vroegere souterrain is nu een hobby- en bergkamer ingericht. De bel-etagekamer zelf is de salon van het huis. Daar achter ligt de eetkamer die aansluit op de keuken.
SCHRIJNWERK
“De vader van architect Leysen was een schrijnwerker en hij heeft echt vakwerk afgeleverd. Het huis steekt vol tierlantijntjes.“ Hij toont de sierlijke boekenkast in de overgang van de eetkamer naar de keuken en het inbouwmeubel in de keuken. In de eetkamer zelf is het plafond nog origineel. Dat van de salon is een kopie. Ook origineel zijn de mozaïeken vloeren en het wit marmer aan de muren. Het grijze marmerimiterende papier langs de trappen en de grijze muren over het hele huis geven het pand wel een wat donkere indruk. Energievriendelijk is het zeker, van de deur tussen de gang en de rest van het huis tot en met de dubbele ramen die zelfs het geluid van de spoorweg op afstand houden. Ook op het vlak van hygiëne scoort
een opvallend mooie badkamer en schitterend glaswerk
deze woning bijzonder goed. Leysen voorzag het huis van niet minder dan 4 toiletten. Eentje daarvan, in de keuken, werd door Tom Dujardin omgevormd tot ruimte voor een vaatwasser.
ARCHITECTENKAMER
De scheiding tussen keuken en eetkamer wordt gevormd door een boog die een vleugje art nouveau uitstraalt, maar ook die is volgens Tom door vader Leysen himself bijgefabriceerd. De eerste entresol geeft uit op een lavabo. De deur leidt naar de eerste badkamer (WC 2). “Op de originele plannen die ik heb gezien, was dit aanvankelijk een keuken”, zegt Tom. De eerste verdieping heeft de vrijwel klassieke indeling van een grote voorkamer die de hele
breedte van het huis bestrijkt en een haaks daarop aansluitend kleiner vertrek. De grote kamer is duidelijk het bureau van de architect geweest. De nog originele schoorsteen is ingebed tussen twee zeer functionele kasten met uitschuifplanken. Boven het bureau hangt een verlichtingssysteem zoals dat enkel door een architect kan worden gebruikt. De kleinere kamer is nu ingericht als tv-kamer. Ze geeft uit op een klein gezellig terras, gericht op het zuiden, waar het in de zomer gezellig toeven moet zijn.
POIROTKAMER
Op de tweede entresol wacht ons een douchekamer. Een trap hoger bevindt zich aan de lin-
kerkant de slaapkamer. Deze is eerder ingericht als bibliotheek. Langs drie van de vier wanden zijn boekenkasten gemaakt die enkel via een ladder kunnen worden bereikt. Aan de achtermuur prijkt een art nouveau glasraam. Er zijn er zo nog wel meer in het huis, maar het is niet zeker of ze tot het originele patrimonium behoren. De schoorsteen van de tweede voorkamer oogt vaag bekend. “Die is blijkbaar geïnspireerd op het bureau van Hercule Poirot uit de Britse serie”, zegt Tom Dujardin.
LOFTJE
Maar we zijn er nog niet. Op de volgende entresol stoten we op WC 3, weliswaar een paar trapjes-af gelegen. De zolderverdieping werd
omgebouwd tot een soort loftje, waar de fotografe zowat wild van wordt. Het achterste raam biedt een grandioos uitzicht op de SintHubertuskerk. En dan hebben we het nog niet eens over de mezzanine, bereikbaar via een draaitrap, die zich in de echte nok van het dak bevindt.
INFO:
www.verhelstvastgoed.be. Huizen te koop. Antwerpen. Tom Dujardin is bereikbaar via nummer 0497/40.72.90
bart peeters en zijn mannen zijn terug. Vele maanden leefde de man uit boechout ondergedoken maar nu is de duivel- doet –al, de muzikale duizendpoot, helemaal terug en zal hij de komende weken en maanden niet weg te branden zijn uit de media. Maar ook niet van de podia en wie de bart peeters nieuwe Versie aan het werk wil zien kan dat op zaterdag 29 juni in de roma. en nog een tip : wie de strijdgroep hey pasoep ooit bezig gezien heeft en zich afgevraagd heeft of ze eigenlijk nog leven en actief zijn moet vrijdag 24 en zaterdag 25 mei met een dikke stip in de agenda aanduiden.
-Sarah Blasko: I Awake met vooraf Lady Lamb the Barkeeper Zaterdag 13 april : 20u30 Het vierde album van de ravissante Australische Sarah Blasko wordt bedolven onder de superlatieven. Ze trok richting Stockholm en Sofia voor de opnames, liet haar zoetgevooisde stem begeleiden door het 52-koppig Bulgarian Symphony Orchestra en nam zelf de honneurs waar als producer. Het resultaat is een intense, intieme luisterplaat waarin Blasko haar doorwinterde ziel blootlegt.
-Craig Taborn Trio
Zondag 14 april : 20u30
Taborn heeft met talloze grootheden gespeeld, waaronder Steve Coleman, Lester Bowie, Evan Parker, Marty Ehrlich, Bill Frisell en Rudresh Manhattappa. Hij is toegetreden tot de selecte groep van vooraanstaande vertolkers van de actuele jazz in Amerika. Taborn gebruikt in zijn composities elementen uit de traditionele jazz, de vrije improvisatie en traditionele muziek uit Afrika, Indonesië en de Cariben.
-Shakara United (cd-voorstelling)
Met achteraf dj Mukambo
Woensdag 17 april : 20u30
Oktober 2012 ging Shakara United de legendarische Jet Studio in voor de opnames van hun debuutplaat, die nu wordt gevierd met een cd-voorstelling in De Roma. Zinderende beats, funky ritmes, stevige uithalen van blazers en synths, boeiende, energieke improvisaties, spitante collectieve vocalen: alle messen op tafel, Shakara United brengt háár versie van de zogenaamde Afro-beat.
-Mariana Cornejo & Macarena Ramirez
Donderdag 18 april: 20u30
Wie zoekt naar een verpersoonlijking van levenslust en vriendelijkheid, kan niet om Mariana Cornejo heen. Deze charmante dame uit het Zuid-Spaanse Cádiz werd vanwege haar veelzijdig karakter al op jonge leeftijd gezien als een grote belofte in de flamenco. Naast haar unieke vaardigheid in de cantoara festera (feestelijk genre), legt ze zich ook toe op de cante jondo (diepe zang). Mariana belichaamt de verscheidenheid van een paella, het pittige van een Spaanse peper en de zoete smaak van Sangria.
-Radio Modern met Shirt Tail Stompers Zaterdag 20 april: 20u30
Haal je mooiste retrogarderobe tevoorschijn en kom een stevig danske placeren op de glanzende dansvloer van onze balzaal. Max Pitru-
zella onthult je de geheimen van de lindy hop. Na de dansles van deze gewiekste Franse monsieur zorgen de Britse Shirt Tail Stompers voor de livemuziek. “Some damn hot club swinging”, om het met hun eigen woorden te zeggen. De avond wordt vervolgd met de plaatjes van krasse ouwe knar dj At’s Crazy Record Hop.
-Ibrahim Maalouf Quintet: WIND Donderdag 25 april : 20u30
Trompettist Ibrahim Maalouf maakt zeer persoonlijke muziek die getekend is door zowel de schoonheid als het geweld in zijn geboorteland Libanon. Maalouf mikt rechtstreeks op de ziel van de luisteraar. Hij treedt op met Sting, Vanessa Paradis en veel grote namen uit de Franse scene - met name in Frankrijk is Maalouf's naam snel rijzende. Met zijn fabuleuze techniek bespeelt hij alle emoties, charmeert hij met thema’s van Chopin en Michael Jackson en verrast hij met zijn passie voor heavy metal. Zijn nieuwe album ‘WIND’ ademt helemaal in de sfeer van Miles Davis, overgoten met Arabische invloeden. Het album kreeg vier sterren in Jazzism.
-Rosanne Cash
Met vooraf Bhi Bhiman
Vrijdag 26 april : 20u30
Rosanne Cash nam songs op met de hulp van bevriende muzikanten zoals Bruce Springsteen, Elvis Costello, Rufus Wainwright en Wilcozanger Jeff Tweedy. De plaat ‘The List’ verscheen in 2009 op EMI, en nu tourt ze in duo met haar man en gitarist-producer John Leventhal door Europa. De Roma is hun enige halte in België!
-Verse Maatjes
Frank Boeijen: Liefde & Moed (cd-voorstelling)
Zondag 28 april: 20u30
Frank Boeijen zit maar liefst 35 jaar in het vak. Overal waar hij komt, speelt hij voor uitverkochte zalen. En nu ligt zijn nieuwe album ‘Liefde & Moed’ in de winkelrekken. Frank schreef tien nieuwe liedjes in nauwe samenwerking met pianist Ton Snijders. Het leverde een hartverwarmende en integere cd op.
-Julien Clerc:
Pianistic Tour 2013
Maandag 29 april: 20u30
(Di 30 apr: uitverkocht)
Na een symfonische tournee met meer dan 50 muzikanten op scène, vindt Julien Clerc zijn publiek nu helemaal terug in de intimiteit van De Roma. In een bezetting met 2 piano’s en een marimba, mogen we de puurste versie van zijn liedjes verwachten.
-Ravi Coltrane Quintet Donderdag 2 mei: 20u30
Ravi Coltranes zesde solo-cd ‘Spirit Fiction’ is zijn eerste op Blue Note, het label achter zijn vaders legendarische album ‘Blue Train’ (1957). De Telegraaf geeft het nieuwe album vier sterren: “Spirit Fiction klinkt als een plaat waarover goed is nagedacht en tegelijk spat de geestdrift er vanaf.”
-La Chiva Gantiva + La Pegatina (dubbelconcert)
Met achteraf dj Turntable Dubbers
Vrijdag 3 mei: 20u30
La Chiva Gantiva is een zotte, maar ook strakke act rond Natalia Gantiva en frontman Rafael Espinel, beide van Colombiaanse afkomst, maar thuis in Brussel. In de groep zitten ook nog een Vietnamees, een Bretoen, een Waal en zelfs een Vlaming. La Pegatina speelt een high energy mix van rumba catalana met hier en daar een vleugje ska en cumbia. De band stelt zijn muziek altijd gratis beschikbaar via zijn website. Zo ook hun nieuwste album ‘Eureka!’.
-Pieter Embrechts & Academie Borgerhout
Zaterdag 4 mei: 20u30
Samen met het strijkorkest, het blazersensemble, een 250-tal jonge zangers van de Academie Borgerhout en een stomende band met o.a. Bruno De Groote, Steven Cornillie, Tom van Dyck, Chryster Aerts, Steven Van Loy en Jo Hermans, zorgt Pieter Embrechts voor een onvergetelijke avond!
-John Oliver & Big Band Waesiana:
A Tribute to Frank Sinatra
Zondag 5 mei: 15u
De band grasduint op deze zondagse namiddag samen met zanger John Oliver door het oeuvre van Frank Sinatra en andere crooners.
-Ensor Strijkkwartet, Liliana
Rodriquez & Raphaella Smits: El Pasión
Dinsdag 7 mei: 20u30
‘El Pasión’ is een voorstelling waar liefde, hartstocht en melancholie de rode draad vormen doorheen de muziek van Lorca, De Falla, Piazolla etc. Liliana Rodriquez, een Argentijnse zangeres met een bijzondere voorliefde voor volkse Spaanse liederen, Raphaella Smits een internationale bejubelde gitariste en het Ensorstrijkkwartet dat doorheen de jaren een sterke reputatie opbouwde laten je een avond zorgeloos genieten.
-Ana Moura: Desfado (cd-voorstelling)
Woensdag 8 mei: 20u30
Fonkelende fado zonder franje, waar liefde, verlangen en heimwee van afdruipen: dat is waarmee Ana Moura wereldwijd een onuitwisbare indruk maakt. Ze werd enkele jaren geleden als jongste fadista ooit genomineerd voor een Edison Award. Na een schitterende passage in De Roma op 17 december 2009 is de grote fadista
terug in Borgerhout, ditmaal met liedjes uit haar nieuwe album ‘Desfado’.
-Madam Fortuna: Feesten van Pijn en Hoop Zaterdag 11 en zondag 12 mei: 15u + 20u30
Beste mensen, het is zover! Marcel Vercammen is dood en dat belooft een feestje te worden. We nodigen u daarom graag uit op de herdenkingsplechtigheid van deze onvermoeibare vrijheidsstrijder. Wij zullen, met een gepaste ceremonie, zijn leven vieren en zijn onsterfelijkheid toejuichen. Het gelach en gejank én een stevig streepje muziek zullen niet ontbreken. U bent welkom op deze surrealistische bijna-doodervaring voorbij politiek en religie. Gelieve de familie te volgen naar de koffietafel. Geen bloemen noch kransen. Namens de familie Vercammen
Verjaardagsshow met tombola, Raymond van het Groenewoud, Bart Peeters, Helmut Lotti, Flip Kowlier, Lady Linn, Tine Embrechts, Tine Reymer, Nele Bauwens en speciale gasten
Woensdag 15 en donderdag 16 mei: 20u30
Op 15 mei is het exact 10 jaar geleden dat de openingsshow van de vernieuwde Roma plaatsvond. Na enkele maanden puin ruimen, opkuisen en installeren van de meest noodzakelijke voorzieningen konden de buren eindelijk terug naar hun geliefde zaal op de Turnhoutsebaan. Wie had toen durven dromen dat het verhaal, geschreven met vele vrijwillige handen, zo’n succes zou worden? Het orgelpunt van ons jubileumjaar is de verjaardagsshow met artiesten die ons een warm hart toedragen, artiesten die zich thuis voelen in De Roma.
-Axelle Red: Rouge Ardent
Vrijdag 17 mei: 20u30
Twintig jaar na haar debuutalbum besloot Axelle Red om geen afgestofte versie van haar grootste successen te brengen. Geen nieuwe arrangementen, remixen, duetten of captaties van concerten aan de andere kant van de wereld. Deze verjaardag viert ze zoals het hoort: ze schreef 40 songs, nam er 16 op en zette er uiteindelijk 10 op Rouge Ardent, een album dat een breed spectrum aan stijlen uit haar gevarieerde carrière beslaat en dat met geen ander te vergelijken valt.
-The Blockheads + The Kids (dubbelconcert)
Met achteraf dj Butzenseller
Zaterdag 18 mei: 20u30
De originele line-up met Chas Jankel en meesterbassist Norman Watt-Roy speelt nog steeds alle Dury-classics zoals ‘Sex and drugs and rock ’n roll’, ‘Hit me with your rhythm stick’, ‘What a waste’ en ‘Reasons to be cheerful prt 3’. Derek the Draw, persoonlijk assistent van Dury en een unieke verschijning op zich, neemt de vocalen voor zijn rekening. We konden ons geen betere double bill bedenken dan met The Kids. Ze openden in augustus ons seizoen met een stomend foyerconcert en nu zullen Ludo en zijn mannen harder dan ooit tevoren rocken.
-'t Speelscholeke live - 30 jaar feest!
Maandag 20 mei: 17u30
't Speelscholeke bestaat 30 jaar. En dat gaan ze vieren met een groot feest voor ouders, oudouders, oud-leerlingen, vrienden, familie en iedereen die de ervaringsgerichte basisschool uit Deurne een warm hart toedraagt.
-Hei Pasoep: Boem Paukeslag
Vrijdag 24 en zaterdag 25 mei: 20u30
Na twee succesvolle doortochten in De Roma in 2007 en 2010 brengt het 100-koppig koor, begeleid door een tiental muzikanten, een nieuw programma met liederen uit Turkije, Mali, Frankrijk, Spaans Baskenland, Uruguay, Bosnië, Macedonië, Chili, Mexico, Italië, Grie -
kenland, Wales, Canada en België. Liederen van Dirk van Esbroeck, Wannes van de Velde, Zülfü Livanelli, Boubacar Troaré, Georges Moustaki, Ruben Lena, Victor Jara, Manos Hadjidakis, Bernard Lavillier etc.
-Circus Estropov speelt ‘De Zaal’
Vrijdag 31 mei en zaterdag 1 jun: 19u + zo 2 jun: 15u
Schoolcircus Estropov is een initiatief van middelbare Steinerschool De Es in Berchem. Estropov bestaat bijna 20 jaar en maakt jaarlijks een voorstelling als apotheose op het werkjaar. De leerlingen demonstreren daarin hun circustechnische vorderingen aan vrienden en familie.
Zuidcafé: Anders bankieren kan: de Coöperatie New B
Dinsdag 4 jun: 20u30
Coöperaties zijn in het Zuiden een veel voorkomend model. Maar hoe staat het met het coöperatieve ondernemen in eigen land? Peter Bosmans van Febecoop Adviesbureau geeft tekst en uitleg. Coöperatief ondernemen, daar kiest ook New B voor, een nieuwe bank waarvan momenteel de haalbaarheid wordt onderzocht. Mede-initiatiefnemer Marc Bontemps zal er meer over vertellen.
Cultuurcafé Borgerhout: Begijn Le
Bleu: Ontploft!
Woensdag 5 jun: 20u30
‘Ontploft!’ is een meeslepende vertelling over de Eerste Wereldoorlog. Het verhaal volgt Pol de Smet, een Vlaamse plattelandsjongen, die noodgedwongen moet strijden tegen ‘Den Duitsch’. Het brengt hem naar Antwerpen, Calais, Suffolk en de loopgraven in de Westhoek. Met de Eerste Wereldoorlog op de achtergrond krijgen we zijn persoonlijk verhaal met hier en daar een humoristische knipoog.
-Score Man
Donderdag 6 jun: 20u30
Score Man vormt een 20-koppige reus met de ene voet in de ‘roots’ van de bigbands, de andere in de avant-garde. Klassieke muziek, swing, trashrock, ‘exotica’ in een strak maar ook tegelijk expressionistisch arrangement. Vanuit de traditie van Ellington, Nino Rota, Prokofjev, Stooges, gaat Score Man op zoek naar de ultieme maar ook ongekunstelde instrumentale soundtrack bij flitsen uit het hedendaagse, bij wijlen toxisch stedelijke leven.
-Roland van Campenhout (cdvoorstelling) Met vooraf Ganashake
Vrijdag 7 jun: 20u30
Muzikale duizendpoot Roland van Campenhout was al vaak te gast in De Roma. Tussen al die optredens maakt hij ook nog tijd vrij om nieuwe nummers te schrijven. Binnenkort mag je een nieuw album verwachten op het EMIlabel. En dit nieuwe werk komt hij in De Roma voorstellen, samen met Mauro Pawlowski.
-Koninklijke Muziekkapel
Lokale Politie Antwerpen: 34ste lenteconcert met speciale gast Jo Lemaire
Zaterdag 8 jun: 20u
Voor het 34ste jaar op rij brengt de Koninklijke Muziekkapel Lokale Politie Antwerpen een fris lenteconcert. Onder leiding van Dirk Acquet zal de kapel ditmaal gastvedette Jo Lemaire begeleiden bij een bloemlezing uit haar rijke repertoire. Op het programma staan chansons van haarzelf, Edith Piaf en Jacques Brel.
-Voice Male: Ladies First (dernière)
Zondag 9 jun: 15u
Voice Male bestaat al een eeuwigheid. En toch blijven deze zes voormalige koorknapen de
wereld verbazen met hun vocale hoogstandjes. Na omzwervingen in o.a. Nederland, Duitsland, Italië, Zwitserland, Turkije en Zuid-Afrika zijn ze blij eindelijk weer in hun eigen stad te kunnen optreden. Tijd voor een feestje dus! Want Voice Male in De Roma is het 2000ste optreden van de a capella popgroep. Ze nemen in hun nieuwste theatershow ‘Ladies First’ enkel nummers van vrouwen onder handen.
-Laika & Muziektheater
Transparant: Opera Buffa
Donderdag 13 + vrijdag 14 jun : 19u + zo 16 jun: 12u30 (Wo 12 + za 15 jun:
UITVERKOCHT)
Mozart zelf noemde zijn Don Giovanni een 'opera buffa', een onderhoudende opera met een luchtige ondertoon. Jan Van Outryve bewerkt zijn muziek voor een hedendaagse bezetting van Hammondorgel, bas en viool. Acteurs en zangers brengen het spel van verleiden en verleid worden voor en tussen het publiek. Verrassende gerechten uit Don Giovanni’s keuken zorgen voor de prikkelende spanning tussen begeerte en overgave. De toeschouwers genieten van verlokkelijke spijzen. Hartig, zinnelijk, zoet en zalig.
-Byrning down the House
We are not the Talking Heads
Vrijdag 21 jun: 20u30
Hoe lang moet een mens wachten op een reünie van de Talking Heads? David Byrne ziet het voorlopig nog niet zitten en dus is het tijd voor plan B. Een verzameling muzikanten met de legendarische concertfilm ‘Stop making sense’ op het netvlies gebrand, blazen de Talking Heads zelf nieuw leven in.
-Bart Peeters is terug!
Zaterdag 29 jun: 20u30
Bijna 2 jaar geleden namen Bart en zijn Ideale Mannen tijdelijk afscheid van de Vlaamse Podia. Na 4 studioalbums, 10 jaar ononderbroken touren en 800 uitverkochte voorstellingen in Vlaanderen en Nederland nam Bart Peeters een muzikale adempauze. Bart (september 2011): “Dit is geen verdwijntruc! We hebben 4 platen gemaakt in 10 jaar, dat is best veel. We doorbreken nu wat bijna logisch werd; de 5de plaat komt er niet in 2012, ze komt er pas nadat we allemaal een frisse neus zijn gaan halen...” Die frisse neus is ondertussen een feit en Bart en zijn mannen hebben er verschrikkelijk veel zin in, dat zal je merken.
-Benefiet voor vzw Dreamcatcher Wouter Deprez: Hier is wat ik denk Zondag 30 jun: 20u30
Sterreweg is een dagcentrum voor kinderen met een handicap in een township van Plettenberg Bay, Zuid-Afrika. Naast de overheidssubsidies (25%), een lokale partner (15%) en vzw dREAMCATCHER (5%) moet Sterreweg jaarlijks zelf de nodige fondsen verzamelen om personeel, voeding, therapeuten en andere lopende kosten te betalen. De ticketinkomsten van Wouter’s voorstelling gaan integraal naar Sterreweg.
En er is meer. Wilt u alles weten over T-DANSANTS (dansnamiddagen met dj Piet Keizer van Radio Minerva) of het uitgebreide filmaanbod van CINEMA ROMA? Surf naar www. deroma.be of vraag het gratis driemaandelijks programmaboekje aan via 03 292 97 40. U kan ook naar de ticketbalie op de Turnhoutsebaan 327 komen.
DE ROMA
Zaal: Turnhoutsebaan 286, Borgerhout Info en tickets: www.deroma.be, 03 292 97 40, aan de ticketbalie op de Turnhoutsebaan 327 en in alle Fnac-winkels
hans willemse woont samen met zijn vrouw en twee kinderen lander en Maider in de Arendstraat. hij is naar eigen zeggen vaak te vinden op de terrasjes van de dageraadsplaats. en inderdaad: de dag na onze babbel zie ik hem 's middags met een drankje op het terras van de Moeskop. Maar mijn ontmoeting met
Als kunstenaar, ingenieur, fysicus, uitvinder en visionair heeft Panamarenko onderzoek gevoerd naar begrippen als ruimte, beweging, vlucht, energie... Zijn werk neemt verschillende vormen aan: vliegtuigen, duikboten, auto's, vliegende tapijten en vogels. Hans leerde Panamarenko in 1996 kennen in het kader van een tentoonstelling met diverse kunstenaars in Antwerpen. Hij was daar verantwoordelijk voor pers en promotie. Vanaf 2007 werkt hij parttime voor het Museum voor Hedendaagse Kunst Antwerpen. Zijn andere parttime besteedt hij aan het Panamarenko Collectief (vzw) dat de artistieke belangen van de kunstenaar beheert.
STAMPVOL
Panamarenko woonde meer dan dertig jaar in het hoekhuis in de volksbuurt Seefhoek. Hij bracht er ook zijn atelier in onder. In 2002 verhuisde hij naar Brakel in de Vlaamse Ardennen en schonk hij het pand en de ruim 1.600 objecten die erin stonden aan het M HKA. Het huis zat werkelijk stampvol: van vijsjes en werktuigen allerlei tot kunstwerken. Het werd eerst volledig leeggehaald. Dat leidde tot tien containers afval en rommel en tien containers objecten met artistieke waarde. Deze laatste kwamen in een depot terecht. Daar werden ze geïnventariseerd, opgemeten en gefotografeerd. Het resultaat hiervan vindt men o.m. in twee boeken van Hans Willemse: het prestigieuze 'Panamarenko. Werk-
station Biekorfstraat' (2010) en het soberder maar mooie fotoboek 'Atelier Panamarenko. Vondsten uit de Biekorfstraat' (2007).
RESTAURATIE
En toen kwamen de restauratie en de herinrichting. Het authentieke interieur van het atelier op het gelijkvloers en de woonkamer op de eerste verdieping van Panamarenko werden volledig behouden. Alles ademt de sfeer van wetenschappelijk onderzoek, technisch vernuft en doorgedreven nieuwsgierigheid. De bouwstenen van tal van artistieke uitvindingen van Panamarenko zijn hier zichtbaar aanwezig. Daarnaast ook goudkleurig behangpapier, historische foto's aan de muur en gerestaureerde interieurobjecten die het verleden helemaal tot leven brengen. Ook de wintertuin vol tropische planten heeft Panamarenko zelf ontworpen. De tweede verdieping is niet meer authentiek: hier zijn het bureau van de vzw en een vergaderlokaal van het M HKA gevestigd.
Boven op het Panamarenkohuis is vorige zomer een helikopterplatform geïnstalleerd. De achthoekige constructie uit gegalvaniseerd staal weegt maar liefst drie ton en werd met een grote kraan naar boven gehesen. De kers op de taart van het huis. Of daar ooit echt een helikopter zal landen is de vraag. Architect en kunstenaar Luc Deleu, een goede vriend van Panamarenko, leidde de ver -
hans ging niet door in Zurenborg, wel in de Seefhoek. net bij het park noord is hij er in de biekorfstraat 2 coördinator van het panamarenkohuis. na een grondige restauratie en herinrichting opende dit begin dit jaar de deuren.
DEPONDT)bouwingswerken. Ook Luc Deleu woont in Zurenborg: in één van de statige witte huizen aan het grote rondpunt van de Cogels Osylei.
TOEGANG
Het Panamarenkohuis werd op 17 januari 2013 officieel opengesteld. Vanaf het voor -
jaar 2013 is het ook publiek toegankelijk voor groepen van max. 8 personen na reservatie via de website www.muhka.be
Het is niet de bedoeling dat het een museum wordt waar iedereen zomaar binnen en buiten kan wandelen. Dat is om veiligheidsredenen onbegonnen werk.
“We hebben in het totaal twintig containers uit het huis gehaald!”
(Lukhans willemse en twee zichten op het huis van panamarenko • foto’s luk depondt
in het pand waar jarenlang woonwinkel Kimpen gevestigd was (draakstraat nr. 2), zit thans een gloednieuw loodgietersbedrijf, done genaamd. de ramen
Eenmaal binnen, belanden we in een kantoorruimte waar er een gezellige drukte heerst.
Eén van de zaakvoerders, Redwan Ben, vraagt of het goed is dat zijn zus de nodige info verstrekt. Hasna Ben neemt de administratie en het secretariaat voor haar rekening. Beiden zijn jonge dertigers.
Enkele weken eerder heeft broer Redwan, samen met een andere zaakvoerder, de BVBA
DONE opgericht en sedert een tweetal weken zijn ze actief vanuit het hoekpand met zicht op de Dageraadplaats. “Alle klassieke loodgietersactiviteiten voeren wij uit. Van ontstoppingen en ruimingen van leidingen, tot de herstelling
van het vroegere winkelgedeelte van dit hoekpand, zijn afgeplakt met reclame-borden van de nieuwe onderneming. (Frederik CORNETTE)
van sanitaire toestellen en toebehoren. Daarnaast beschikken we eveneens over de nodige materialen om camera-onderzoek uit te voeren in leidingen en voeren wij eveneens herstellingen en onderhoudswerken uit aan centrale verwarming en ketels.”, vertelt Hasna. Hasna is een charmante jongedame die vlot tussentijds telefoons beantwoordt en verder ongestoord de activiteiten van het loodgietersbedrijf aanprijst. Momenteel hebben zij 3 loodgieters in dienst, waarvan 2 jarenlang ervaring hebben opgedaan bij het gekende Antwerpse loodgietersbedrijf De Bie Veba. “Wij zijn 24 uur per dag bereikbaar en willen flexibel en snel reageren.
Anderzijds proberen wij eveneens onze werkurenprijs laag te houden, zijnde 35 euro per uur, daar waar je al snel op een ander € 45 zal betalen”. Of ze al veel opdrachten hebben gekregen op dat korte tijdsverloop van 2 weken?
“Zeker” stelt ze, er is blijkbaar veel werk hier in Zurenborg. De familie Ben kent de wijk goed. De ouders van Hasna en Redwan wonen al sedert meer dan 45 jaar in de wijk, waarvan de laatste 35 jaar in de Draakstraat. Daarvoor hebben zij gewoond in de Stierstraat en de Grote Beerstraat.
Zowel Hasna en Redwan zijn dus geboren en getogen Zurenborgers en weten dat in elk huis
van Zurenborg vroeg of laat een loodgieter nodig is. Werk verzekerd dus. Vanwaar eigenlijk deze ietwat vreemde naam Done? “Gewoon van het Engels, done it of fixed it, zijnde hetgeen zal gebeurd zijn als wij zijn langsgekomen”, stelt Hasna. Aan een gezonde dosis zelfvertrouwen kan nooit een gebrek zijn. INFO:
er beweegt wat in de lange Altaarstraat 29. het statige maar tot voor kort anonieme hoekpand krijgt stilaan een (hippe) smoel en vormt vanaf half april
Sinds deze frisse veertigers met hun bureau Spindokter de benedenverdieping van het gebouw onder handen namen, trokken ze al heel wat nieuwsgierige blikken. Een vintage designinterieur, SMEG-koelkast, industriële tafel,... Eén zaak is duidelijk: dit triumviraat heeft smaak. Maar wat doet Spindokter eigenlijk?
Wouter Kersbergen: "Wij zijn, zoals onze baseline zegt, specialist in niet-commerciële reclame. We verzorgen campagnes voor ngo's, culturele centra, steden en gemeenten... Kortom, instanties die in de eerste plaats gaan voor engagement. Wij willen iets teweegbrengen. En dat betekent niet 'Ga naar de winkel en koop iets' maar 'Kom uit je kot en doe iets'.”
DUURZAAM
“Engagement, dat is ook waar Spindokter voor staat”, benadrukt Wouter. “We proberen een duurzame band op te bouwen met onze klan-
de vaste uitvalsbasis van het communicatietrio wouter, dirk en bavo. Samen goed voor Spindokter. (Pieterjan VAN WYNGENE)
ten en vanaf stap één mee na te denken over hun communicatiestrategie. Daarna helpen we hen in de zoektocht naar inhoudelijke partners, brengen de contacten aan en volgen het hele proces op, van embryo tot puber.”
Wouter richtte Spindokter op in 2010, samen met Dirk en ex-Zurenborger Bavo. “We hebben elkaar leren kennen bij het onderwijsblad Klasse. Ik ben de enige die intussen voltijds bij Spindokter aan de slag is. Bavo werkt nog als eindredacteur bij Yeti (het tienerblad van Klasse, nvdr) en Dirk is vijftig procent Spindokter, vijftig procent jeugdauteur.”
BTW-BONNETJES
Tot voor kort kort had Spindokter geen vaste stek. “Ons kantoor, dat was Café Stanny, de Moskou of Koek en Zopie hier tegenover. Wij hadden eerst geen behoefte aan een eigen werkomgeving, omdat dat voor ons, nog al-
tijd trouwens, bijzaak is. We werken namelijk vooral met klanten die ons liever op hun eigen kantoor ontvangen.”
Toch groeide de behoefte aan een eigen plek.
“Met deze ruimte geven we een gezicht aan Spindokter. De visibiliteit van dit hoekpand is enorm. Ongelooflijk hoeveel volk hier dagelijks passeert. En we hebben eens al onze btw-bonnetjes opgeteld, waarna het plots een pak interessanter leek om een pand te huren.” (lacht)
En Waarom Zurenborg? “Onder meer voor de bereikbaarheid. Dirk pendelt heen en weer naar Limburg, ik kom uit Schoten en Bavo woont op ‘t Kiel. Dan is Zurenborg de perfecte uitvalsbasis. En het is natuurlijk een creatieve wijk met leuke restaurantjes, altijd mooi meegenomen.”
ETALAGE
Nog even terugkomen op dat trendy interieur.
Een bewuste keuze, zo blijkt. “Het viel ons meteen op dat dit pand veel vitrinemogelijkheden heeft. Dat wilden we niet onbenut laten en zijn daarom in zee gegaan met Mass Modern Design. Zij hebben deze ruimte aangekleed en in ruil gebruiken ze onze werkruimte als levende etalage. Wie geïnteresseerd is in een interieurstuk, mag ons altijd aanspreken of kan terecht op de website.”
“Het bureau van Spindokter moet een creatief nest worden”, vertelt Wouter nog. “Er komen onder meer schilderijen aan de muur van bevriende kunstenaars (Sjoerd Kortekaas, Stijn Dierckx,...), die deze ruimte ook als galerij kunnen gebruiken. Dit moet een ruimte worden die leeft, waar veel volk langskomt en waar iets gebeurt.”
www.spindokter.be
www.massmoderndesign.com
Lange Altaarstraatbavo en dirk van Spindokter. “we hebben elkaar leren kennen bij het onderwijsblad Klasse.” foto Morfo droSAKiS
Zurenborgse onderzoekster dorien herremans ontwikkelde een app -genaamd fux- die een loop van klassieke muziek-deuntjes genereert. wat meer haydn, beethoven- of bach? Kies maar uit! een uit de hand gelopen experiment dat veel media-aandacht kreeg. want dit is 'leuke wetenschap'... een kort kruisverhoor. (Fenna BOUVE)
-Wat is die applicatie eigenlijk juist?
Dorien Herremans: "Je kan polyfone muziek genereren - dat klinkt een beetje als een babymobieltje - in de stijl van Haydn, Bach of Beethoven. Je kiest zelf, met een schuifknop, of je meer of minder van de componist in kwestie wilt in de muziek. Je kan gelijk welk instrument kiezen: piano, bellen, snaren..."
-Ah, het is geen volledig orkest!
Dorien Herremans: "Neenee, het is eigenlijk een prototype. Er zijn wel ideeën om het uit te breiden. We zoeken manieren om het wat realistischer te laten klinken. Ook andere stijlen, modernere, willen we proberen. We hebben
een hele grote database van klassieke muziek geanalyseerd om hiertoe te komen.”
-Klankt als een toffe onderzoeksgroep?
Dorien Herremans: (lacht) "Inderdaad, de ANT/OR, Antwerp Group of Operations Research - maar de meeste van de collega's werken op routing en scheduling. Ik ben de enige die op muziek werkt, samen met mijn promotor."
-De app genereert dus eigenlijk een loop van klassieke muziek?
Dorien Herremans: "Nee, een loop zou ik niet direct zeggen. Er wordt muziek gegenereerd in de stijl van Bach, Haydn of Beethoven. Het ex-
periment bestond eruit om te kijken of we, op basis van algoritmes, muziek konden maken die in de stijl was van bepaalde muziek. Die algoritmes worden normaalgezien gebruikt voor netwerkproblemen en route-optimalisatie. Dus we wilden ze toepassen op een creatiever probleem. Het is zeker geen afgewerkte muziek.
Het wordt ook enkel afgespeeld op een telefoon. Zo mist het misschien toch dat tikkeltje creativiteit. Dat hoor je ook wel.”
-Hoe moet ik me dat voorstellen, muziek vertalen in algoritmes? De afstand tussen de noten of...?
Dorien Herremans: "Johan Fux is eigenlijk de grondlegger van de contrapuntmuziek. Die heeft 34 regels opgesteld. Wij gaan voor een bepaald muziekstuk kijken hoe goed het aan die regels voldoet. We zijn in een ander project bezig met een heel ander soort muziek, namelijk dance muziek. In dit geval zijn we datamining aan het toepassen om te voorspellen of een nummer een dance hit zou worden of niet"
-Hoe kwamen jullie op het idee? Was hier vraag naar?
Dorien Herremans: "Da's eigenlijk wel grappig: mijn collega had een baby en was de deuntjes van het mobieltje zodanig beu gehoord dat hij dacht: kan dat niet altijd een ànder deuntje zijn? Kunnen we zo niks ontwikkelen? Maar het komt van verder, uiteraard. Ik speel zelf cello, piano en gitaar, dus ik ben sowieso muzikaal ingesteld. Het was dan ook geen toeval dat mijn masterthesis over dit onderwerp ging en er vervolgens verder onderzoek naar heb gedaan. We wilden het idee uitwerken maar dan naar een voor iedereen toegankelijk platform brengen. Maar er is geen marktonderzoek gebeurd en we hebben geen commercieel doel."
-Euh... wat is dan het nut van jullie app (lacht)?
Dorien Herremans: "Het zou een inspiratie kunnen zijn voor bepaalde componisten. Of dienen als achtergrondmuziek, muzak, in hotellobby's
bijvoorbeeld. Ook de methodologie die ik gebruikte bij het toepassen van algoritmes op creatieve problemen, is zeker bruikbaar voor mijn collega's."
-Nu even over Zurenborg: hoe ben jij hier terechtgekomen?
Dorien Herremans: " Wel, na mijn studies Handelsingenieur ben ik naar Zwitserland gegaan om IT te gaan geven in een internationale hotel management school midden in de Alpen. Daarna vond ik een job als webmaster bij de verzekeraar Vanbreda op de Plantin Moretuslei. Zo ben ik in een samenhuis in de Dolfijnstraat beland. Een heel leuk concept. Ik dacht eerst: dat zal er wel erg studentikoos aan toegaan. Maar dat valt heel goed mee. Ik heb zo al echt samengeleefd met hele leuke mensen, en je bent nooit alleen."
-Na de Bank van Breda keerde je terug naar de Universiteit van Antwerpen.
Dorien Herremans: "Ja. Ik studeerde er Toegepaste Economische Wetenschappen. Ik ben altijd naar IT gericht geweest. Mijn major was Beleidsinformatica. "Mijn doctoraat gaat over Metaheuristieken (een soort complexe optimalisatiealgoritmes) toegepast op muziek".
In dit project hebben we dat gebruikt voor muziekoptimalisatie. De beste muziek vinden, gegeven een bepaalde stijl. En dat leidde uiteindelijk tot Fux. "
-En is de app een succes?
Dorien Herremans: "Ze is op twee maanden toch al meer dan duizend keer gedownload. We hebben er trouwens veel media-aandacht mee gekregen. En ik ga binnen enkele weken in Singapore spreken voor een congres - dus er is ook internationale aandacht. Dus ik vind van wel."
-Een laatste vraagje: kan ik de app op de iPhone downloaden?
Dorien Herremans: "Nee, voorlopig alleen op Android. Maar we hopen hem ook voor de iPhone te ontwikkelen, maar dat is een heel andere code.”
dance-muziek“dorien herremans: “we hebben geen commercieel doel” (eigen foto)
In het pand van Johan De Ceuleneer – Interiors, Pretoriastraat 38, was vroeger brouwerij Campina gevestigd en zal men binnenkort starten met de bouw van 21 luxe-appartementen en een vijftal eensgezinswoningen. Maar vooraleer de bulldozers aan het werk gezet worden, rolden op 23 en 24 maart de poorten open om rommelmarkt -bezoekers binnen te laten. Buiten sneeuwde het en was het bitter koud. Binnen was het bijna even koud. Met een extra warme jas en veel warme dranken hielden de standhouders het toch twee volle dagen uit. Tekst en foto’s
Jeannine FÜHRING
Foto 1 An Goyvaerts en Sofie Wouters: An (Krijtstraat) en vriendin Sofie (Zonnebloemstraat) kopen zeer veel kleren en kregen van hun mannen de opdracht de inhoud van hun kleerkasten eens grondig aan te pakken. Dit leverde behoorlijk wat op voor de rommelmarkt . Ook heel wat kleding van Fragile, het kledingmerk waar An voor werkt.
Foto 2 Benjamin Braekman: Benjamin woont in de Uitbreidingsstraat en speurt rommelmarkten af naar LP’s. Hij is al heel tevreden met zijn eerste vondst van vandaag, een plaat van Ziggy Marley uit ’88. Een mooie aanwinst voor zijn collectie die uit een driehonderdtal exemplaren bestaat.
Foto 3 Ingrid De Ceuleneer, Peter Holvoet-Hanssen en Noëlla Elpers: Peter (ex-stadsdichter) en echtgenote Noëlla (jeugdschrijfster) bemannen samen met vriendin
Ingrid (kunst schilderes) de stand, die ze het Kapersnest noemen (Google die naam maar eens). Op hun stand verkopen ze “diversen” maar met de nadruk op boeken en mooie tekeningen.
Foto 4 Johan en Erik De Ceuleneer: Johan en broer Erik zijn de organisatoren van de rommelmarkt. Ze kwamen op het idee om de verkoop van wat stockresten van Johan’s zaak (waaronder veel erg mooie stoelen) te combineren met een rommelmarkt en waren erg verbaasd dat de zestig standen op twee dagen allemaal gereserveerd waren.
Foto 5 Lies Lorquet en Leen Van Gils: Leen (Pretoriastraat) houdt met vriendin Lies een stand met voornamelijk kleding, maar ook spullen uit de kelder. Leen neemt voor het eerst deel aan een rommelmarkt. Lies gaat op 06 april trouwen met Tars en Leen mag dan getuige zijn!
Foto 6 Marie-Charlot Vleminckx en Maud Van Haegenborgh: Marie-Charlot (Cuperusstraat) en vriendin Maud vinden deze rommelmarkt heel plezant. Ze verkochten heel wat kleren en vinden het spijtig dat ze vroeger door moeten omdat Maud moet gaan werken in de Overvloed.
Foto 7 Marit Van Cant: Marit (Steenbokstraat) verkoopt nog wat spullen voor ze Zurenborg verlaat. Voor haar werk moet ze, met spijt in het hart, aan zee gaan wonen. Ze hield vooral van de creatieve sfeer in onze wijk. Ze staat op de foto met de jurk die haar oma droeg op Marit’s doop in 1975.
Foto 8 Merel Boels: Merel woont op Sint Andries. Ze heeft een opleiding bakker-patissier gevolgd en hoorde van een vriendin dat hier een rommelmarkt doorging. Een ideale plaats om haar zelfgemaakte cupcakes voor te stellen. Binnenkort rijdt ze rond met haar roze cupcake-truck om uw privé feestjes te komen opluisteren met gebak en hotdrinks.
Foto 9 Nine, Kris en Dirk Van de Poel: de familie Van de Poel uit de Magdalenastraat staat op de rommelmarkt met brood, kervelsoep, groentepasteitjes en mini-muffins. Met hun zaak (UMAMI) brengen zij gerechten tot bij u in de keuken of bedienen uw
gasten tijdens feestjes, babyborrels of recepties.
Foto 10 Renata en Edi Dobbelaer: Renate en Edi (die we kennen van de Dageraadplaats-rommelmarkten) wonen in de Mercatorstraat en komen op hun zondagse wandeling langs in de Pretoriastraat. Renata kon mooie sandalen op de kop tikken voor €4,00., “Al zal het nog wel wat duren voor ik ze hier dragen kan” zegt ze.
Foto 11 Suzanne Mertens: Suzanne woont in de Velodroomstraat en maakte samen met haar man hun zolder leeg. Dit leverde kleding, platen, een TV-toestel en nog wat andere spullen van zoon en dochter, die het huis uit zijn, op. De opbrengst van de verkoop gaat naar de kinderen.
de meeste buurtbewoners kennen Zeger Verbist als goedlachse medewerker van café ZeeZicht. Maar Zeger tapt niet alleen zwierig pinten, hij tovert ook ruwe houtblokken om tot ragfijne kunstwerkjes. dat konden we zelf vaststellen in zijn atelier. (Dirk BLIJWEERT)
- Houtsnijwerk is een niet zo voor de hand liggende kunstuiting. Hoe ben je ertoe gekomen?
Zeger Verbist: “Ik heb ooit een “aha”-Erlebnis gehad toen ik in het MUHKA aan de slag was als technisch medewerker. Tijdens het opbouwen van een tentoonstelling opende ik een doos met Indiase houten beelden. Die sculpturen waren zowel fijn als beweeglijk, een stijl die me deed denken aan het werk van de beroemde Italiaanse striptekenaar Milo Manara. Vreemd, maar op dat eigenste moment besefte ik: dat wil ik ook doen! Bij hout komt de inspiratie vanzelf opborrelen: de structuur en de vorm ervan zetten me meteen op de goede weg. Ik
heb een tijdlang geschilderd, maar daar liet de inspiratie vaak lang op zich wachten, wat ik niet prettig vond. Ik wil vooral bezig zijn. Veel mensen vinden dat er rond houtsnijwerk een ouderwets sfeertje hangt, volledig ten onrechte vind ik. ”
-Ondertussen volg je al vijf jaar lang een beroepsopleiding tot houtsnijder en ornamenteur in Mechelen. Je schijnt
het ook niet erg te vinden een jaartje over te doen…
Zeger Verbist: “De lessen zijn erg praktijkgericht, voor stoffige theorie is er geen plaats. Gevolg: je bent constant werkjes aan het maken, en dat is precies wat ik wil. Mijn twee leraars zijn enorm gepassioneerd: ze inspireren me enorm. Het is dan ook mijn bedoeling om de opleiding zo lang mogelijk te volgen. Ik moet zowat de
enige student zijn die zich met plezier laat buizen! In het moderne onderwijs mag je jezelf evalueren. Ik ben erg streng voor mezelf en zorg ervoor dat ik mijn jaar mag overdoen. Klinkt vreemd, maar daardoor kan ik veel bijleren, wat toch de bedoeling is.”
- Wat vind je zo prettig aan houtsnijden?
Zeger Verbist:“Vooral het arbeidsintensieve
- Houtsnijwerk is een niet zo voor de hand liggende kunstuiting. Hoe ben je ertoe gekomen?
Zeger Verbist: “Ik heb ooit een “aha”-Erlebnis gehad toen ik in het MUHKA aan de slag was als technisch medewerker. Tijdens het opbouwen van een tentoonstelling opende ik een doos met Indiase houten beelden. Die sculpturen waren zowel fijn als beweeglijk, een stijl die me deed denken aan het werk van de beroemde Italiaanse striptekenaar Milo Manara. Vreemd, maar op dat eigenste moment besefte ik: dat wil ik ook doen! Bij hout komt de inspiratie vanzelf opborrelen: de structuur en de vorm ervan zetten me meteen op de goede weg. Ik heb een tijdlang geschilderd, maar daar liet de inspiratie vaak lang op zich wachten, wat ik niet prettig vond. Ik wil vooral bezig zijn. Veel mensen vinden dat er rond houtsnijwerk een ouderwets sfeertje hangt, volledig ten onrechte vind ik. ”
-Ondertussen volg je al vijf jaar lang een beroepsopleiding tot houtsnijder en ornamenteur in Mechelen. Je schijnt het ook niet erg te vinden een jaartje over te doen…
Zeger Verbist: “De lessen zijn erg praktijkgericht, voor stoffige theorie is er geen plaats. Gevolg: je bent constant werkjes aan het maken, en dat is precies wat ik wil. Mijn twee leraars zijn enorm gepassioneerd: ze inspireren me enorm. Het is dan ook mijn bedoeling om de opleiding zo lang mogelijk te volgen. Ik moet zowat de enige student zijn die zich met plezier laat buizen! In het moderne onderwijs mag je jezelf evalueren. Ik ben erg streng voor mezelf en zorg ervoor dat ik mijn jaar mag overdoen. Klinkt vreemd, maar daardoor kan ik veel bijleren, wat toch de bedoeling is.”
- Wat vind je zo prettig aan houtsnijden?
Zeger Verbist:“Vooral het arbeidsintensieve spreekt me aan. Het is niet iets dat je op 1, 2, 3 in elkaar bokst. Ik schat dat een sculptuur gemiddeld een paar maanden in beslag neemt, al werk ik er zeker niet elke dag aan. De traagheid van het proces zorgt voor mentale rust. Bovendien vind ik het prettig om met natuurlijke materialen te werken. Elke boom is uniek. Aan sommige exemplaren kan je letterlijk zien dat ze bijvoorbeeld naast een sloot gestaan hebben. Houtblokken vertonen vaak barsten, of er zitten nog roestige nagels of krammen in. Voor mij is dat geen bezwaar: ik respecteer de eigenheid van het hout en laat alles netjes zitten.”
- Opvallend: je maakt graag gebruik van handwerktuigen als beitels en gutsen. Voor jou geen elektrisch gereedschap?
Zeger Verbist: “Neen, ik heb het meer voor het fijnere handwerk. Dat heeft verschillende voordelen. Om te beginnen voel je het hout beter aan. Je komt het leven in het hout beter tegen. Verder levert handgereedschap mooier werk op. En tenslotte duurt het ook langer, wat voor mij een plus is. Ik kijk graag rustig naar de dingen. Het is een manier van leven en denken.”
-In je woonkamer staat een zeer realistische houten kat naast een mooi bas-reliëf van zonnebloemen. Hou zou jij zelf je stijl omschrijven?
Zeger Verbist: “Ik haal dingen graag uit hun context. Dit beeld, gemaakt uit inlandse eik is bijvoorbeeld een zelfportret. (nvdr: Zeger toont een roestbruinige sculptuur van een naakt mannenlichaam met een hanenkop.) Het uitgangspunt is de werkelijkheid, maar ik geef er graag een draai aan. Laat ons zeggen dat ik grenzen van het absurde aftast. Op dit moment ben ik bezig aan een buste van en voor Lief. Voorlopig werk ik aan een versie in klei. Maar ik heb al het ideale houtblok gevonden om Lief te vereeuwigen. Een boomstronk met bovenaan enkele afgeknipte takken, die haar dreadlocks symboliseren, mooi toch? Ik ben trouwens van plan haar de flippers van een zeehond mee te geven, in de plaats van handen.”
-Houtsnijden is niet alleen een mentale, maar ook een fysieke activiteit.
Zeger Verbist: “Je mag houtsnijwerk inderdaad niet onderschatten. Hout kan erg hard zijn hé, je moet er toch wat kracht op zetten. Vandaar dat ik fitness doe in Center Court. Bovendien heb ik geleerd om met mijn twee handen te snijden. Van nature ben ik links, zeer links zelfs (lacht). Maar ondertussen trek ik me ook met mijn rechterhand uit de slag, dat maakt het
snijwerk minder belastend.”
-Mij lijkt het vooral aartsmoeilijk. Enig talent strekt toch tot aanbeveling, niet?
Zeger Verbist:“Tja, je moet wel doorzetten natuurlijk. Vanzelf gaat het niet. Helemaal in het begin kwam ik wel eens lichtjes gefrustreerd thuis. Het is dan vooral een kwestie van niet opgeven. Het leuke is dat je vanaf een bepaald moment grote vorderingen begint te maken. Dat geeft je veel energie. Ik ben nu bezig aan een groot bas-reliëf. Als ik het bekijk, kan ik moeilijk geloven dat ik het zelf gemaakt heb.”
-Hier spreekt een gepassioneerd man, zo veel is duidelijk. Heb je ook toekomstplannen met je houtsnijwerk?
Zeger Verbist: “Vandaag is houtsnijden voor mij de ultieme hobby. Het leuke is dat je het letterlijk overal kan doen. Ik werk vaak in de stad maar ook in Pulle, waar we een lapje grond hebben met een vijver. Ik stel me voor dat het ook prettig snijden moet zijn in de Pyreneeën. Of waarom niet: op een strand aan zee… Misschien komt er ooit wel een tentoonstelling, maar daarvoor is het nu veel te vroeg. Ik wil eerst meer werken klaar hebben. Of ik er ooit mijn beroep van wil maken? Dolgraag zelfs, alleen is dat vandaag niet haalbaar. Hoe dan ook: ik weet nu al dat ik dit voor de rest van mijn leven wil doen.”
een huis of appartement kopen, doet u niet elke dag. het is meestal een stap in het onbekende, waarbij flink wat vragen opduiken.
daarom streven wij ernaar, met 2 kantoren, één op het Antwerpse Zuid, vlakbij het nieuwe justitiepaleis, en één op de dageraadplaats, iedereen die wenst te (ver)huren of (ver)kopen in het bruisende Antwerpen professioneel advies te geven!
herenwoningen op het Zuid en de populaire wijk Zurenborg zijn onze specialiteit! daarnaast zijn ook appartementen, woningen en opbrengsteigendommen binnen de Singel, berchem en wilrijk bij ons in goede handen!
bij rataplan is er traditioneel veel plaats voorzien voor studenten en aanstormende talenten en dat is best te merken in hun programmatie. Kijk maar naar dinsdag 23 april wanneer de studenten jazz aan de beurt zijn. Maar daar eindigt het niet want heel de maand juni is voorzien voor talenten, beloften en studenten.
-Toestand door Tristero
Vrijdag 19 april : 20u
"De Proosts voorstelling is een pareltje: in spel, in tekst en in humor. Brutaal, gevat, geestig en herkenbaar, zoals theater vaker hoort te zijn."
**** - recensie op cobra.be
"Toestand, waarvoor Kristien De Proost ook de indringende en grappige tekst leverde, is niet zomaar een slap bekentenismonoloogje, het is een echte krachttoer."
**** - recensie van De Standaard
In Toestand maakt Kristien De Proost een stand van zaken op. Ze ontleedt zich tot in de kleinste details en toont zich in alle oprechtheid aan het publiek. Ze belooft objectief te zijn en zich te beperken tot de feiten. Uiterlijke kenmerken kunnen ter plekke geverifieerd worden. Aanraken of voeden is verboden, lachen gepermitteerd.
-Studenten jazz: BREATHING #9
o.l.v. Ben Sluijs
Dinsdag 23 april : 20u - gratis Het laatste Breathing-concert van dit jaar. De studenten worden dit keer begeleid door saxofonist Ben Sluijs.
Laurens Dierickx (piano); Sander Claes (gitaar); Otto Kint (bas); Midas Wouters (drums); Ben Sluijs (sax)
-Elektra: Elektra RaUw
Donderdag 25, vr 26 & zaterdag 27 april: 20u - € 7 – op locatie: Pekfabriek, Kattenberg 93, 2140 Borgerhout
Na een succesvolle reeks tijdens het Theaterfestival Borgerhout speelt tg Elektra opnieuw Elektra RaUw. Ze gaan aan de slag met een eigenzinnige bewerking van de Griekse tragedie Elektra.
Elektra en Orestes zijn zichzelf kwijt.
Vader is dood. Vermoord door het monster: moeder Klytaimnestra Elektra wil wraak: moeder moet dood. Orestes moet dit doen. Iedereen zegt het. Het is zijn plicht.
Klytaimnestra wil dat Elektra haar begrijpt. De waarom. Er is altijd een waarom.
-Carate Urio Orchestra (Badenhorst x6)
Vrijdag 26 april: 20u
Joachim Badenhorst bracht bevriende muzikanten uit alle hoeken van Europa bij elkaar om zijn nieuwe composities te brengen. In hun muziek klinken de verschillende achtergronden van de muzikanten door: zo speelt trompettist Eirikur Orri bij Sigur Rós, drummer Sean Carpio is regelmatig te vinden in het gezelschap van de Franse contrabaslegende Henri Texier. Ook uit Frankrijk, Duitsland en Spanje komen klanken overgewaaid. Dit internationale gezelschap brengt muziek geïnspireerd door de bergen van Noord Italië, de N-train in New York en eeuwenoude Sinjoren-liederen uit Antwerpen. Een primeur!
-Cole Porter Sessions #6
Zondag 28 april: 15u
In een reeks van 15 zondagmiddagconcerten
in Rataplan, gespreid over 2 jaar, zullen Wilfried Van den Brande (zang) en Dirk Baert (piano) 300 nummers van Cole Porter presenteren. Met foto’s, anekdotes en uiteraard veel muziek nemen zij je mee in de magische wereld van Cole Porter. Wilfried geeft voor elk concert ook een inleidende lezing.
the only Good women op dinsdag 30 april• foto bart Grietens
The only good woman is a dead woman door tg Struiken
Dinsdag 30 april: 20u
In het leven zijn er momenten dat je weet: als ik nu kies dan kan ik nooit meer terug, dan zal alles voor de rest van mijn leven anders zijn. Een auto rijdt het kanaal in. Guy Vancauwenberghe, duiker bij de brandweer, is als eerste in het water. Een routineklus zo lijkt, maar niet deze keer.
terug naar waar dan op vrijdag 3 mei
-Terug naar waar dan door
Theater Milla
Vrijdag 3 & zaterdag 4 mei: 20u - € 7
Na de dood van haar moeder vlucht Elise in haar boeken. Wanneer ze door haar zussen gedwongen wordt uit haar eigen wereldje te komen, neemt haar leven een mysterieuze wending. Alles lijkt ineens op zijn plaats te vallen. Haar leven is weer zoals het zou moeten zijn. Elise laat zich meevoeren door dit gelukzalige gevoel, maar verliest langzaam de grip op haar bestaan.
Theater Milla werd opgericht door een groep enthousiaste jongeren die een opleiding genoten aan de Academie van Borgerhout. Het is een all-round productiegroep die zowel teksten, regie, kostuums, decor, … voor eigen rekening neemt. Ze maakten eerder de voorstelling ‘GeKust’ en de kortfilm ‘Zonder meer’.
-In ’t geluk – een speeddate door
Tina Ameel (première)
Woensdag 8, donderdag 9 & vrijdag 10 mei: 19u + 21u - € 12/10 – op locatie: Café Vogelenzang, Lange Beeldekensstraat 116, 2060 Antwerpen
Vier lifecoaches hebben elk tien minuten tijd om u ervan te overtuigen dat hún strategie voor het geluk de beste is. Na afloop van de speeddate nodigt Linda, de matchmaker, u uit voor een panelgesprek.
U gelooft dat u meer in uw mars heeft, u zou meer vrijheid willen om uzelf ten volle te ontplooien? Andrea kan u helpen. Of u bent net moe van het streven, u voelt zich de slaaf van uw eigen verlangens en twijfels. Dan is er Moniek om u te leren om los te laten. Uw sterkste emoties en uw meest intieme drijfveren: u wil ze botvieren noch opgeven, u wil ze begrijpen. Veerle brengt u in contact met uw diepste zelf. Wat u mist is niet zelfkennis, het is authenticiteit. U wil meer moed om af te gaan op uw gevoel, u wil eerlijker kunnen zijn over wat u denkt en wilt. Dan is Maxim de geknipte man.
van geluiden en ideeën te creëren, die net zo verbazend als aantrekkelijk zijn. Veel van de hedendaagse muzikanten selecteren en mengen muziek zoals op deze cd, maar Karlzon heeft er een boeiend geheel van gemaakt. Met dit trio brengt hij spannende ontwikkelingen van grote kracht en intensiteit.” (Patrick Bivort in Jazzmozaïek)
“Energy and Metal-like power pair with impressionist colours, references to pop music with scandinavian jazz, a shimmering sound with sensuality and free improvisation. A departure into the unknown which proves that even with a piano trio there is still new land to discover.” (Financial Times)
Het trio speelde al op tal van plekken in Europa, maar nu voor het eerst in België!
-Yves Peeters Group: Hallucinations
Zaterdag 25 mei: 20u
Jazzconcerten zijn vaak een muzikaal avontuur, maar visueel zijn ze niet altijd even spannend. Daar wil Yves Peeters iets aan doen. Hij vroeg mediakunstenaar Joop Pareyn om beelden en projecties te maken bij de verhalende, beeldende muziek van de Yves Peeters Group. De visuals dragen bij aan de unieke sfeer van de composities.
Muzikaal kan het met de Yves Peeters Group alle kanten op: van Texaanse blues en country tot de soundtrack bij de withete robuuste landschappen van de Sahel. Ze speelden in 2010 ook al in Rataplan.
-Theateropleiding Acsent:
Onderweg
Maandag 27, dinsdag 28 & woensdag 29 mei: 20u - € 7
Zaterdag 18 mei: 20u
Jazzmuziek maken die qua kracht en energie wordt vergeleken met Rammstein? Faut le faire. Brad Mehldau is een naam die waarschijnlijk sneller te binnen zal schieten. De Zweedse pianovirtuoos Jacob Karlzon zoekt zijn invloeden zo breed mogelijk: covers van U2, Nick Kershaw en zelfs Korn passeren de revue. Zijn spel is briljant, krachtig en vindingrijk. Deze zomer bracht hij met zijn trio een 2e cd ‘More’ uit, en de persreacties liegen er niet om: “Hij weet met zijn percussieve spel een universum
De 2e en 3e jaarsstudenten van Theateropleiding Acsent brengen de theaterbewerking van ‘On The Road’ van Jack Kerouac. Dit boek, de bijbel van de Beat Generation, werd door Harvey Grossman bewerkt voor theater. Nadien sluiten ze de avond af met scènes uit Hamlet.
-De Beloften Spelen
Donderdag 30 mei – za 22 juni
De hele maand juni zijn er voorstellingen van studenten, beloften en talenten. De komende weken verschijnt alle info hierover op onze website, theaterliefhebbers moeten deze dus zeker in het oog houden!
Offerte's op afspraak binnen 24u
✔ Dakgoot en regenafvoer
✔ Herstelling leidingen
✔ Depannage dag- en nachtdienst
✔ Sanitaire en centrale verwarming
✔ Onstoppingen en ruimingen
✔ Onderhoud en vervangingen van ketels
✔ Herstellingen van septische (beerputten) putten
Draakstraat 2
2018 Antwerpen
Tel: 03/297.48.63
Gsm: 0488/601.315
0483/587.216
peter hernou is niet enkel de onbetwiste koffiegoeroe van Zurenborg, maar ook van (heel) ver daarbuiten. hij won als barista drie keer het belgisch kampioenschap en werd twee keer wereldkampioen. een klein jaar geleden verscheen zijn boek "latte Arte" bij uitgeverij tectum. eind februari won hij daarmee een eerste prijs op het "festival du livre Culinaire" in parijs. (Luc PANDELAERS)
-Peter, vooreerst van harte gefeliciteerd met je prijs. Kun je wat meer vertellen over die competitie?"
Peter Hernou: "Het “Festival du Livre Culinaire" is wereldwijd de belangrijkste vakbeurs voor culinaire boeken. Het is vooral een ontmoetingsplaats voor uitgevers van over de ganse wereld die daar inspiratie komen opdoen en proberen in te schatten wat er goed in de markt ligt. Er wordt daar ook flink onderhandeld over vertaalrechten in andere landen.” Het hoogtepunt is elk jaar het galadiner met meer dan 1.000 genodigden waarop in ware Oscarstijl de Cookbook Awards van het prestigieuze vakblad Goumand World worden uitgereikt. Er zijn een heleboel categorieën en telkens worden op een reuzegroot scherm de drie finalisten geprojecteerd. Als je dan "and de winner is..." hoort, gevolgd door je eigen naam dan voel je je echt wel even een Hollywoodster!”
-Heeft zo'n prijs ook effect op de verkoopcijfers van je boek?
Peter Hernou: "Daar heb ik nog geen kijk op, mijn uitgever geeft me maar om het half jaar de verkoopcijfers door. Belangrijker zijn de internationale contacten die je daar kunt leggen. Zelfs vanuit Italië was er belangstelling, en dat is toch een land waar ze alles over koffie denken te weten. En aan de andere kant zie je dat in landen waar ze absoluut geen koffietraditie hebben zoals China en Japan koffie de laatste jaren een geweldige hype geworden is. Wij hebben daar in Parijs een paar Chinezen uit Hong Kong ontmoet die zeer enthousiast waren over ons boek en we hebben meteen een
afspraak kunnen maken om daar binnenkort een reeks demonstraties en opleidingen te gaan geven."
-De titel van je boek is 'Latte Arte' en legt erg de nadruk op het show-aspect, het maken van kunstige patronen en figuurtjes in het schuim van een kopje koffie. Dreigt daarmee de betekenis van koffie als product niet wat ondergesneeuwd te geraken?"
Peter Hernou: "Dat aspect is natuurlijk heel sterk aanwezig in de foto's van het boek. Maar in de tekst gaat het wel degelijk vooral over koffie als gastronomisch product. Dat showelement heeft vooral geholpen om koffie terug op de kaart te krijgen. Twintig jaar geleden was koffie dood, een drankje voor ouwe madammen, waarvoor de jeugd zijn neus ophaalde. Die trend is volledig omgekeerd, koffie is opnieuw in. Ik schrijf elke week een artikeltje over de Antwerpse koffiescene in Citta, het zaterdagmagazine van de Gazet van Antwerpen en ik blijf tot mijn verbazing nieuwe koffiebars ontdekken. Uitgebaat door jonge mensen die goed weten waarmee ze bezig zijn en vaak heel goede kwaliteit leveren.”
-Je bent al jaren fulltime met koffie bezig. Wat moeten we ons daar allemaal bij voorstellen?
Peter Hernou: "Ik blijf barista-demo's geven en coach ook mensen die aan wedstrijden willen deelnemen. Maar ik geef vooral professioneel advies en trainingen. Dat kan voor multinationals zijn zoals Douwe Egberts of McDonald's
Beter wassen met zacht (ontkalkt) water Sneller en dus milieuvriendelijk drogen
Gemakkelijk strijken met de mangel
Goedkoper dan thuiswassen
Kleine Beerstraat 33, 2018 Antwerpen www.wassalon-zurenborg.be
4 wasmachines 5,5kg
5 wasmachines 6,5kg
2 wasmachines 12kg
10 droogkasten 14kg
1 stijkmangel 160cm
maar ook voor mensen die een koffiebar willen opstarten of een buurtcafé dat zijn aanbod wil verbeteren. Die laatsten zijn dikwijls heel dankbare klanten.”
“Een goed voorbeeld is jazzcafé Hopper op het Zuid. De koffie daar was absoluut niet te drinken en de patron was heel moeilijk te motiveren om daar iets aan te doen. Ik heb hem uiteindelijk toch over de streep kunnen halen. Er werd een nieuwe espressomachine aangeschaft en het personeel mocht bij mij een opleiding komen volgen. Die investering was binnen de kortste keren terugverdiend en er zijn nu een hoop klanten die speciaal naar de Hopper komen voor een lekker kopje koffie.”
“Toch is er met name in cafés nog veel werk aan de winkel. Het onderhoud van de espressomachines is dikwijls ondermaats en veel cafébazen weten er gewoon te weinig van af en laten zich in de luren leggen door leveranciers die hen minderwaardige producten aansmeren. Tot mijn spijt moet ik vaststellen dat dat ook in de meeste kroegen rond de Dageraadplaats het geval is. Ik heb nog veel missionariswerk te doen in mijn eigen achtertuin!"
-Je vernoemde McDonald's. Dat is een naam die je niet direct associeert met koffie."
Peter Hernou: "Je zou het misschien niet meteen verwachten, maar ook McDonald's heeft de laatste jaren zwaar ingezet op koffie. En omdat zij fors investeren in de opleiding van hun personeel levert dat goede resultaten op. In een aantal landen zoals Frankrijk hebben ze nu
aparte McCafé-vestigingen en wereldwijd verkopen ze al meer koffie dan Starbucks!"
-Tot slot, kun je onze lezers een paar tips geven om de kwaliteit van hun dagelijks bakje troost wat op te krikken?"
Peter Hernou: "De manier van bereiden speelt niet zo'n grote rol. Zowel met een espressomachine als met een Melitta- of een Conafilter of wat er nog allemaal aan systemen bestaat kun je voortreffelijke koffie zetten. Het belangrijkste is van te vertrekken van vers gemalen koffie. Gemalen koffie verliest zijn aroma binnen enkele uren. Weg dus met alle mogelijke pods en pads. En maal hem langzaam om verhitting te vermijden. Die ouwe handmolen van je grootmoeder levert heel goede resultaten voor wie er de moeite voor over heeft maar er zijn ook traag draaiende elektrische koffiemolens op de markt. De hoogtoerende molentjes met een ronddraaiend mes verhitten de koffie te veel, dat geeft altijd een bitter resultaat. Het water mag ook net niet koken, alweer om bitterheid te vermijden.”
“Een volgende stap die veel verschil maakt is vers gebrande koffie gebruiken. Dat ben je meestal wel aangewezen op betrouwbare speciaalzaken. Eigenlijk zou de voorverpakte koffie in de supermarkt de datum van het branden moeten vermelden. Die staat er overigens wel op, maar in een moeilijk te ontcijferen code. Misschien moet je gewoon advies vragen aan het personeel, als je een lekker flesje wijn wil kopen doe je dat toch ook?”
Lekkere pasta’s en antipasta’s, artisanaal bereid met biologische producten
Vlaanderen begint fatima Marzouki nu pas te leren kennen van tv-programma's zoals junior Masterchef en 1000 Zonnen maar een bekende Zurenborger is ze al lang en el warda behoeft hier geen introductie meer. Vorige jaar
-Was jij ook aanwezig op de prijsuitreiking?”
Fatima Marzouki: “Reken maar van yes! Zodra ik hoorde dat ik genomineerd was heb ik mijn goede vriendin Angélique gebeld, een voortreffelijke kokkin die in Limburg kook-
verscheen haar derde kookboek: “Mijn Arabische wereldkeuken” bij lannoo. op het festival du livre Culinaire in parijs won ze daarmee de derde prijs in de categorie Arabische keuken.
workshops geeft over de Provençaalse keuken. Die bleek ook op de short list te staan met haar boek 'La Cuisine d'Angélique' en was onmiddellijk aan te porren voor een weekendje Parijs dus weg waren wij. Wij zijn daar begonnen met het realiseren van
Wij kregen van uitgeverij Lannoo toelating om een recept uit het boek over te nemen. Wij kozen een eentje dat laat zien hoe je aan iets Oervlaams als spruitjes toch een autentieke Marokkaanse toets kunt geven.
Ingrediënten
1kg lamsbout met been
2 grote uien peper en zout
1 tomaat
1,5 liter groenten- of gevogeltebouillon
1 bosje koriander
1/2 koffielepel saffraan
200 g rapen
150 g jonge wortels
1 courgette
250 g spruiten
100 g tuinbonen (vers gedopt of diepvries)
500 g couscous
boter, smen of olijfolie
Bereiding :
Verhit de olie in een pan (eventueel de pan van de couscoussière) en bak het vlees rondom bruin.
Pel de uien en snijd ze in halve maantjes. Doe ze bij het vlees en kruid met peper en zout. Pel en ontpit de tomaat en snij ze in reepjes. Doe ze bij het vlees zodra de uien glazig zijn.
Blus met de bouillon en voeg er de samengebonden koriander en saffraan aan toe.
Breng aan de kook en laat sudderen op een laag vuur tot het vlees gaar is.
Maak intussen de rapen, de wortels, de courgette en de spruiten schoon en snij ze in grote stukken. Doe eerst de rapen en de wortels, dan de spruiten en de courgette en ten slotte de tuinbonen bij het vlees en laat alles beetgaar worden. Proef en breng eventueel op smaak met extra peper.
Bereid de couscous. Stoom hem bij voorkeur gaar boven het vlees met de groenten. Parfumeer de couscous met een lepeltje smen of boter of een scheutje olijfolie. Schep hem in een ruime schaal en leg het vlees in het midden. Verdeel wat groenten over de couscous en lepel een beetje saus over het geheel. Serveer de rest van de groenten en de saus apart. Bisaha! (smakelijk!)
een al lang gekoesterde droom: eens gaan eten in La Mansouria, een heel prestigieus Arabisch restaurant. Het is meer dan 20 jaar geleden opgestart door Fatéma Hal, dat is zowat de hogepriesteres van de Arabische keuken in Frankrijk. Zij heeft verschillende kookboeken geschreven en had ook een eigen kookprogramma op de Franse tv. Maar dat was een vreselijke afknapper. Zelden zo slecht gegeten! Als voorgerecht iets met de poëtische naam 'les doigts de la mariée': dat was een stukje opgerold loempiadeeg met daarin drie garnaaltjes, druipend van het vet. En als hoofdgerecht couscous met volkomen drooggebakken kip. Als ik dat hier op tafel zet lopen mijn klanten buiten zonder te betalen...”
-En de uitreiking zelf? Was je tevreden met de bronzen medaille?
Fatima Marzouki: “Als je de nominatie binnen hebt dan droom je natuurlijk stiekem van de hoofdprijs. Die ging evenwel naar “The Gaza Kitchen”, samen geschreven door een Palestijnse en een Amerikaanse over de keuken in de Palestijnse Gazastrook. Ik vermoed dat dat een wat politiek gekleurde keuze was. Maar ik gun ze het van harte. Ik vond het ook mooi om te zien in dat boek hoe mensen die in zo'n penibele omstandigheden leven voor een stuk hun waardigheid bewaren door te proberen van met het weinige dat ze hebben toch een smakelijke maaltijd op tafel te zetten. Die uitreiking eindigde overigens bijna in een drama. De Amerikaanse was aanwezig om de prijs ontvangst te nemen en repte zich meteen daarna weg om het goede nieuws naar Gaza door te bellen. Ze struikelde daarbij en tuimelde van het podium. Gebroken neus, overal bloed, het leek wel een aanslag.”
“Even later bleek dat mijn vriendin een zilveren award gewonnen had in de categorie Franse Keuken. Toen kon de avond niet meer stuk. In totaal viel Lannoo vijf keer in de prijzen. We zijn na afloop dan ook tot een stuk in de nacht de bloemetjes gaan buitenzetten met de hele ploeg van de uitgeverij.
Paul Jambers en Pascale Naessens waren daar ook bij, die laatste had een Special Award van de internationale jury gewonnen. Héél lieve mensen trouwens!”
-En heeft het verder nog interessante contacten opgeleverd?”
Fatima Marzouki: “Vooral vanuit Duitsland. De Arabische gastronomie lijkt daar nauwelijks bekend te zijn. Zij kennen vooral de Turkse keuken en denken al gauw dat het allemaal een pot nat is. Misschien zit er dus een Duitse vertaling in.”
-Intussen ben je ook regelmatig op tv te zien. Valt er op dat front nog nieuws te melden?
Fatima Marzouki: “Ik heb net drie opnames gemaakt voor Njam.tv die in de loop van juni zullen worden uitgezonden. Waaronder eentje over zoete en hartige tagines. Daarin heb ik eindelijk eens kunnen uitleggen dat dat heel verschillende gerechten zijn die elk hun aparte kruiding vereisen. Daar wordt dikwijls een potje van gemaakt, gekonfijte citroen en pruimen in één gerecht en zo, smaken die totaal niet bij mekaar passen. En breaking news: Ik heb ook net een screentest gedaan voor een productiehuis. Dat wordt iets voor op een van de grote zenders, maar daar mag ik nog niets over vertellen.”
-Waar blijf je de tijd halen? Twee restaurants, tv-programma's maken, intussen nog vier kinderen opvoeden...
Fatima Marzouki: “Och, ik ben gewoon bezeten door alles wat met eten te maken heeft. Ik ben onlangs nog in Italië geweest en heb daar onder andere bij een oud vrouwtje verse pasta leren maken. Orichiette met een koffielepel. En weet je hoe ze holle macaroni maken? Gewoon een stukje deeg oprollen op een breinaald en het er af trekken. Fascinerend om te zien. En met een paar simpele ingrediënten maken ze daar de lekkerste dingen mee. Wilde broccoli en wat ansjovisfilets aanstoven in olijfolie, de pasta erbij samen met wat kookvocht, goed mengen en klaar. Heerlijk! Ik vind het ook heel leuk om mijn passie te delen met anderen. Daarom geeft ik hier in het restaurant regelmatig workshops. Maar de ruimte hier is daar eigenlijk weinig geschikt voor. Daarom zijn we nu een pand in de Grote Beerstraat aan het inrichten en vanaf september ga ik daar kookcursussen geven. Alweer een nieuwe uitdaging!”
in het cultuurcentrum berchem hebben ze een boontje voor dans en daar kunnen we alleen maar gelukkig om zijn. niet alleen gevestigde waarden halen daar het podium maar op tijd en stond “dans” dat pas om de hoek komt kijken, dat fris oogt en dat nieuwe waarden
-Familiedag met o.a. Pantalone
‘Mijn hart is een pinguïn’ (5+)
Zondag 14 april 2013 - 14 uur & 16 uur
Gratis – Enkel voor de voorstelling is er een ticket nodig
De laatste zondag van de paasvakantie is het kinderfeest in ccBe met de familiedag. Laat je
wil aanboren. dat is althans wat me bvb mogen verwachten van wat de dansleerlingen van het Koninklijk Conservatorium Antwerpen te bieden hebben. Zonder twijfel jong talent: vanaf 2 mei en dat heel de maand mei en niet te vergeten: de voorstellingen zijn gratis.
zien.
meevoeren door Pantalone in een poëzie van muziek en beeld en leef je uit in het Grimesalon, het knutselatelier of de verhalenhoek.
‘Mijn hart is een pinguïn’ omvat drie muzikale beeldverhalen over liefde, vriendschap en verlangen, gebaseerd op de bejubelde kinderboe -
ken: ‘Klein verhaal over liefde’, ‘Dag Maan’ en ‘Mijn hart is een pinguïn’. Ze vertellen het verhaal van een meisje dat van op een paal in zee naar voorbijvarende boten tuurt; van een jongen die ontdekt dat de wereld net iets groter is; en van een pinguïn die zich onbevangen van alle kanten laat
Twee violen, een cello en heel veel water brengen deze verhalen op heerlijk speelse manier tot leven in een hedendaags klanklandschap
-’t Arsenaal – Achter de Wolken
Dinsdag 16 april 2013 – 14.30 uur
Een theaterparel over de duurzaamheid van het verlangen, over missen terwijl je gemist wil worden. Over waarheid en leugen… en over de angst die dat alles met zich meebrengt van en met: Michael De Cock, Chris Lomme, Jo De Meyere
-Jan Delvaux & Dj Bobby EwingBelpop Bonanza
Woensdag 17 april 2013 – 20.30 uur
Belpop Bonanza put uit de rijke anekdotiek en de gevarieerde catalogus van muziekland België. Van Bobbejaan tot Barman. Schrijver/spraakwaterval Jan Delvaux en dj-verteller Bobby Ewing hebben hun archief uitgemest, en brengen u een heerlijke avond over de mensen, de momenten en de nummers die de eerste 50 jaar van de Belgische popmuziek hebben gekleurd. Waarom popmuziek uit België zeker de bijzonderste en misschien zelfs de beste ter wereld is. Een avondvullende voorstelling met veel verhalen, veel muziek en veel illustratiematerialen.
-Michael van Peel inviteert: Jim Speelmans – Verse Maatjes
Donderdag 25 april 2013 – 20.30 uur
Michael Van Peel nodigt al eens graag collega's uit naar zijn thuisstad en laat Jim Speelmans los op het Berchemse publiek. Speelmans is in Nederland reeds enkele jaren een vaste waarde. Hij vertelt persoonlijke verhalen met een veelal absurde inslag. Van Peel is een cynicus, gevangen in het lichaam van een onverbeterlijke optimist. Michael brengt zuivere stand up: ongefilterd, extra vierge en van eerste koude persing
-Berchem ça bouge
Zondag 28 april 2013 – 13 uur
Een niet te missen festival voor dansliefhebbers. In tal van initiaties maak je kennis met dansstijlen van over de hele wereld: van urban dance tot tango, van flamenco tot volksdans. We sluiten de dag af met een swingende show met meer dan tien dansgroepen. Met een choreografie van maximum vijf minuten overtuigen ze een jury en het publiek van hun danstalent. Maar slechts één gaat met een mooie prijs naar huis.
Extra’s:
In zaal De Nieuwe Vrede, Vredestraat 16-21 -Passieklap met Fanny Heuten en Filip van Huffel gehost door Dirk Celis (van 11 tot 13u) Vertoning van dansfilms (van 13 tot 14.30 uur en van 15 tot 16.30 uur)
In de foyer ccBe, Driekoningenstraat 126 -Live salsamuziek met Los Mambises (van 16 tot 17 uur)
LOS MAMBISES (Cuba/België)De muzikanten van Mambi versmelten muziekstijlen van over het hele Latijns- Amerikaanse continent tot een hartverwarmende cross-over. Los Mambises staan garant voor muzikale passie en speelplezier en laten de zon schijnen tot in de koudste uithoeken van het land.
In de schouwburg ccbe, Driekoningenstraat 126 -Danswedstrijd (van 17.30 tot 19 uur)
-Nuff Said met Brzzvll - Soe Nsuki
– Fikry El Azzouzzi - U-CEF (VK) & Bart Cannaerts
Vrijdag 3 mei 2013 -20.30 uur
Nuff Said staat ondertussen al zes seizoenen ver. Maar nog steeds even fris en voorzien van een
ijzersterke formule waarbij woord, muziek, video en comedy elkaar afwisselen en opzwepen. BRZZVLL blaast iedere maand de foyer warm voor een resem artiesten van het moment. Heet van de naald, altijd!
Soe Nsuki verhuist voor haar studie van Kalmthout naar Antwerpen. Daar ontdekt ze haar talent voor breakdance, mode en deejayen. In september 2012 zet ze haar eerste stap op een open mic avond. Sindsdien is het ook raak met standup comedy. Eind januari schopte ze het tot de finale van de Comedy Culture Award, de meest prestigieuze comedywedstrijd van Nederland.
Fikry El Azzouzi is schrijver - ook bekend van zijn ironische tweewekelijkse columns in De Morgen en zijn debuutroman Het Schapenfeest. Deze tragikomische roman vertelt over de doldwaze verwikkelingen in het leven van de elfjarige Ayoub. Het boek werd lovend onthaald in Vlaanderen en Nederland, en intussen is El Azzouzi bezig aan zijn tweede roman.
U-CEF (VK) – dj, muzikant en producer - toont zich een meester in het mixen van traditionele Marokkaanse en oriëntaalse ritmes met hiphop, dubbeats, drum 'n bass en elektronische sounds. RIDA STITOU is de ‘maalem’ (meester) van de Gnaoua de Bruxelles. Hij staat bekend voor zijn rauwe zanglijnen en zijn opzwepende spel van de hazjhoujz (driesnarige Marokkaanse bas). Samen met BRZZVLL gaat dit gegarandeerd vuurwerk geven!
Bart Cannaerts wordt bij de top van de Vlaamse cabaret- en comedywereld gerekend en ook Nederland is gevallen voor deze jongen uit SintKatelijne-Waver. Winnaar van Culture Comedy
Award 2006 en Humo's Comedy Cup 2007. In 2010 stond hij in de finale van het prestigieuze Leids Cabaretfestival (NL). Achter de schermen is hij ook nog één van de bedenkers/makers van o.a. Wat Als? en Benidorm Bastards.
-Ann Van den Broeck – The Red Piece (avant-première)
Zaterdag 4 mei 2013 – 20.30 uur
Een dynamische en vurige choreografie met zes dansers. Het vertrekpunt is de passie die in elke emotie huist, hoe passie smeult en wanneer het in vuur uitbarst. Er is een gedreven pulserende basisenergie aanwezig die leidt tot individuele opwellingen en explosies, al dan niet in relatie tot de ander.
Het wordt een choreografie die de passie en de drive van het leven aftast en die de overgang naar extremiteiten onderzoekt. Vanaf wanneer spreken we van obsessie? Wanneer begint het
extreme?Waar ligt het transitiepunt?
Voor 'The Red Piece' wordt er voor het eerst samengewerkt met de Belgische band Dez Mona. In de uitzonderlijke stem van Gregory Frateur hoort men pure passie, in verschillende kleuren. Naast het stemmateriaal en de klankencompositie die de dansers live inbrengen tijdens de voorstelling zal de muziek van Dez Mona een belangrijke rol krijgen. Beweging, klank, licht en decor vormen samen een passionele en gedetailleerde puzzel.
-Toonmomenten studenten dans
Koninklijk Conservatorium
Antwerpen
Donderdag 2 mei - 20.30 uur
Woensdag 15 mei - 20.30 uur
Donderdag 16 mei - 20.30 uur
Woensdag 29 mei - 20.30 uur
Donderdag 30 mei - 20.30 uur
Het Koninklijk Conservatorium Dans is onderdeel van de Artesis Plantijn Hogeschool Antwerpen. In een internationale context worden de studenten opgeleid tot professionele dansers en choreografen. Dit voorjaar is de opleiding te gast in het cultuurcentrum.
Je kan komen kijken naar de verschillende werkstukken en presentaties van studenten.
Improvisation Performance
Donderdag 2 mei
Tweedejaars tonen eigen solo’s
Woensdag 15 en donderdag 16 mei
Derdejaars tonen groepschoreografie
Woensdag 29 en donderdag 30 mei
De toonmomenten beginnen telkens om 20.30 uur. Ze zijn gratis toegankelijk, maar reserveren is wel verplicht.
Info en reservaties: ccberchem@stad.antwerpen. be
Dinsdag 7 mei - 14.30 uur
The Jacquelines is een project rond zangeres/ componiste Iris Berardocco. Jarenlang bracht Iris uitgebreid hulde aan de 3-stemmige swing van de Andrews Sisters uit de jaren ’40. Dit resulteerde in tal van concerten doorheen België en Nederland (o.a. in tal van Cultuurcentra in Vlaanderen, op evenementen zoals het Boekenbal, Zuiderzinnen en de Bevrijdingsfeesten in Antwerpen, op de Gentse Feesten en in de Vooruit, op ambassades, zomerfestivals, bedrijfsfeesten…).
Met haar kersverse groep The Jacquelines zet Iris Berardocco deze muzikale traditie voort, dit keer met uitsluitend eigen composities in deze stijl. De liedjesteksten zijn in de 21ste eeuw geschre -
ven, met een verrassend eindresultaat tot gevolg. Tijdens haar studies aan het Conservatorium van Antwerpen leerde Iris een waaier aan topmuzikanten kennen. De drie zangeressen van The Jacquelines worden dan ook ondersteund door een heftig swingend en geroutineerd jazzcombo.
Met: Iris Berardocco, Eva Buchmann, Sara Raes, Stijn Wauters, Fré Madou en Jelle Van Giel
De matinees zijn een samenwerking met de seniorenraad van het district Berchem.
-Sermoen – En we stierven nog lang en gelukkig (8+)
Zaterdag 11 mei – 19.30 uur
Deze eerste kindervoorstelling van Sermoen is gebaseerd op het kinderboek ‘Ballade van de dood’ van Koos Meinderts en Happie Jekkers. ‘Ballade van de dood’ vertelt het verhaal van een koning die zoveel schrik heeft van de dood dat hij besluit hem te vangen. sermoen werd aangegrepen en warm verrast door de lichtheid waarmee het boek een ernstig thema als de dood voorstelt. door de kinderlijke, fantasierijke kracht van het verhaal omarmden we met een glimlach en zelfs met liefde de dood. het is onze uitdaging dit gevoel op de planken te brengen, een 'moeilijk' onderwerp bespreekbaar maken voor alle leeftijden vanaf 8 jaar, zonder te raken aan wat het is: een onmiskenbaar verdriet en onherstelbaar verlies.
-Dansvoorstelling Dochters
van Eva – NAT
Vrijdag 17 en zaterdag 18 mei - 20.30 uur
Zondag19 mei - 15 uur
Zweten is nat. Nat van water. Nat of droog. Of net niet nat. Smeltend ijs, kookpotten, octopussen en een zwembad…Dochters van Eva in een volle zee.
NAT is een jaarproject van Vormingplus Antwerpen in samenwerking met Cultuurcentrum Berchem van en met Pat Van Lantschoot, Goele Van Dijck en Eric Raeves en 50 vrouwen voorbij 50.
-Allah Made Me Funny
Zondag 19 mei – 20.30 uur
In het kielzog van de zogenaamde ‘Arabische lente’ brengt Allah Made Me Funny een nieuwe hilarische comedyshow met vers en boeiend materiaal. Met hun internationale grappen kietelen de mannen vanavond jouw lachspieren. De tijd van een passieve houding in de huidige turbulente samenleving is voorbij volgens de heren. Het is tijd voor een actieve houding om de wereld te verbeteren! Daarom zijn de comedians van Allah Made Me Funny terug met hun nieuwe wereldwijde Comedytour: The World Domination Tour.
-NTGent – Een Lolita
Woensdag 22 mei & donderdag 23 mei - 20.30 uur
Voor deze creatie schrijft Bernard Dewulf twee monologen die onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn. Els Dottermans speelt een vrouw die terugkijkt op haar verboden relatie als jong meisje met een oudere meneer. Frank Focketyn speelt een oudere man die terugkijkt op een even ongrijpbare als schuldige als paradijselijke tijd.
Verboden liefdes zijn van alle eeuwen. Maar een van de meest complexe, en meest problematische, is zonder twijfel die tussen een volwassene en een jonge puber. Niet te verwarren met pedofilie, waarbij het expliciet om kinderen gaat, is deze vorm van seksuele aantrekkingskracht –‘efebofilie’ genaamd – gebaseerd op de seksuele fascinatie voor jongens en meisjes tussen 10 en 14 jaar. Prille tieners dus, in het scharniermoment tussen kindertijd en volwassenheid. Sinds de beroemde roman uit 1955 van Vladimir Nabokov is ‘Lolita’ als type kindvrouwtje intussen zelfs een archetype geworden.
Van en met: Bernard Dewulf, Julie Van den Berghe, Els Dottermans, Frank Focketyn en Steven Heene
-Cinema Corso: The Broken Circle Breakdown (Felix Van Groeningen)
Dinsdag 28 mei – 14.30 uur
Nadat de fantastische theatervoorstelling “the broken circle breakdown featuring the coverups of Alabama” enkele jaren geleden in uw cultuurcentrum stond werd een film gemaakt dat gebaseerd is op dit prachtige stuk. Natuurlijk willen we u deze film ook niet onthouden.
‘The Broken Circle Breakdown’ vertelt de love story tussen Elise en Didier. Zij heeft haar eigen tattooshop, hij speelt banjo in een bandje. Het is liefde op het eerste gezicht, al zijn de verschillen groot. Hij praat, zij luistert. Hij is overtuigd atheïst, tegelijk ook een naïeve romanticus. In haar nek staat een kruis getatoeëerd, toch is ze de nuchterheid zelve. Wanneer dochtertje Maybelle geboren wordt, is hun geluk compleet. Maar als Maybelle zes is, wordt ze ernstig ziek. Didier en Elise reageren totaal verschillend, Maybelle laat hun echter geen keuze: Didier en Elise moeten samen voor haar vechten. Raak je daar samen door als je zo verschillend bent? Of laat de liefde je in de steek als je ze meest nodig hebt? ‘The Broken Circle Breakdown’ is een intens melodrama, vol passie en muziek. Over hoe liefde het noodlot overwint, en soms ook niet...
Berchem, herinnert u zich de pop up shops van vorig jaar nog? Creatief talent uit de buurt nam leegstaande winkels onder handen en gaf de Driekoningen- Statiestraat een geweldige boost. Iedereen werd er blij van! Voor de tweede editie van Pop up to Date vonden we zes leegstaande panden. Nieuwe talenten staan te trappelen om in deze pop up shops hun handgemaakte producten en eigen ontwerpen aan u voor te stellen. Van vrijdag 2 mei tot zaterdag 29 juni.
-Arthur and friends - Driekoningenstraat 63 Speelmeubelen waarin elk kind zich koning voelt
-Butik Unik - Driekoningenstraat 96
Drie hedendaagse designers onder één dak, 100% made in Antwerp
-Ministerie van Unieke Zaken - Statiestraat 17 Verrassende verlichting en originele postkaarten
-De Klopperij - Statiestraat 47
Een sfeervol interieurcafé met een eerlijke kaart
-La cabane en voyage - Statiestraat 122 Nostalgische handgemaakte cadeauartikelen en heerlijk gebak.
-De Huismus - Statiestraat 171 Workshops haken, breien en naaien voor iedereen Bezoek zeker ook:
Talent in de Buurt – Statiestraat 83 Remade in Belgium & Blikartsistik – Driekoningenstraat 30 Staen – Driekoningenstraat 100 (onder voorbehoud)
Info & tickets: Driekoningenstraat 126 03 286 88 20 www.ccberchem.be
begin februari viel een flyer met titel Gospel Challenge in de bussen van Zurenborg. de uitdaging was een zo groot mogelijke groep zangers bijeen krijgen, die in tien sessies onder professionele begeleiding van ervaren gospelcoaches een benefietconcert voorbereiden en ook brengen. Allemaal ten voordele van een schooltje in rwanda. boeiend genoeg om die avond eens binnen te lopen in de Sintnorbertuskerk op de dageraadplaats. (Jörg PYL)
De kerk zat behoorlijk de vol die eerste avond op 18 februari. Mogelijk omdat er op die eerste avond de mogelijkheid bestond om vrijblijvend mee te zingen. Ondanks het inschrijvingsgeld van 45 € voor tien workshops telde de organisatie al een zeventigtal deelnemers. Het effectieve aantal zangers de eerste avond zal rond de honderd twintig schommelen. Na enkele weken stagneerde het aantal op een tachtigtal betalende zangers.
FRANS
Na een korte introductie vroeg zanger leider José Toucet of het goed was dat hij Frans sprak. Iedereen knikte maar iemand vroeg om traag te spreken. Daarop articuleerde voorzanger en
stemcoach José Toucet len-te-ment. Daarna introduceerde hij zijn neef Silvain Toucet aan de toetsen. Maar eenmaal de voorbereidende oefening van handen zwaaien, handjes klappen, voorbij was, zette José Toucet in en de aanwezigen al wiegend naar links en naar rechts, afwisselend in hun handen klappend en met de armen zwaaiend. Het tafereel riep herinneringen op aan een mis in Afrika, waar de deelnemers drie uur staan te dansen en te zingen. Ongeveer twee derde van de aanwezigen, waren leden van de koren die Frederik van der Veken dirigeerde, de rest waren Zurenborgers en mensen die op de flyers en Facebook gereageerd hadden.
Best boeiend en om er meer van te weten, staken we ons licht op bij Fredrik Van der Veken en zijn vriendin Jolien Vos uit de Kleine Beerstraat. Beiden wonen pas sinds eind vorig jaar op Zurenborg. Samen met zijn neef Jelle Delanoeije kocht hij het huis waarin vroeger een apotheek was. Zijn neef zal er binnenkort een biowinkel openen en is ook een bekend gezicht van het bio-groentenkraam op de wekelijkse markt. Frederik studeerde compositie en koorbegeleiding aan het Antwerps conservatorium en is tevens master in de fysica. Hij is ook nog koordirigent van verschillende koren. Hij leerde de twee andere coaches, José en Silvain Toucet kennen op een Night of the Proms in Parijs, waar zij samen optraden. Van hen kreeg hij de liefde voor gospel te pakken en de twee Toucets vonden in hem een gedegen steun op gebied van theoretische muziekkennis. Het project Gosepelchallenge kende in Frankrijk sinds enkel jaren in groot succes onder andere in Parijs, Lille, Nantes, Amiens en Strasbourg. Het feit dat er geen muziekkennis vereist is en dat de mensen spontaan samenkomen, kan voor een deel dit succes verklaren. Tijdens het aanleren van de gospels, krijgen de zangers geen muziekpartituur en zelfs geen tekst. José Toucet zingt met zijn warme en krachtige bariton voor, en de mensen antwoorden in de typische gospelstijl. Dat hoort ook tot de filosofie van het zingen volgens José Toucet. Verkeerd zingen kan niet, alleen niet durven zingen, is de enige fout die men kan maken.
RWANDA
Een ander verhaal is, hoe Frederik Van der Veken Rwanda gekozen heeft als project. Hij had in het verleden al een paar keer meegewerkt aan projecten van de Bouworde. Dit jaar was hij samen met zijn vriendin Jolien Vos op eigen houtje naar Rwanda gegaan. Daarbij was hij in contact gekomen met de plaatselijke bevolking en gezien dat daar nood was aan van alles en nog wat. Een kleinschalig garageproject met een plaatselijke automecanicien leek hem wel wat. Hiervoor wil Frederik van der Veken via een systeem van de ondertussen gekende microkredieten gebruiken. Ook een kleinschalig schoolproject, het bouwen van een klasje, stond op het verlanglijstje van de bevolking. De nadruk ligt op kleinschaligheid en eigen inbreng van de plaatselijke bevolking. Hiervoor moet Frederik van der Veken nog een VZW oprichten want de opbrengst van het afsluitingsconcert moet dienen om die plannen te verwezenlijken. Het belooft dus een drukke tijd te worden voor hem. Voor dit project gaat Frederik Van der Veken niet scheep met een of andere NGO maar hij wil alles zelf organiseren. Hoe is hij eigenlijk in de Sint-Norbertuskerk beland, willen we nog weten. “Eigenlijk heel simpel”, vertelt Frederik van der Veken,” Ik heb gewoon aangebeld in de pastorie. E.H Willem herkende mij na het noemen van mijn naam direct. Want mijn vader was vroeger organist in de kerk van Onze-Lieve-Vrouw-ter-Sneeuw in Borgerhout. Ik zelf zat toen als kind naast mijn vader bij het orgel terwijl op dat moment priester Willem een van de drie priesters van die parochie was. Ook het feit dat hij al met zijn koor te Kontich een soortgelijk concert in de Sint-Ritakerk had gegeven op 14 december liet de laatste weerstand wegsmelten.”
In de Sint-Norbertuskerk op 8 en 9 mei
De kerk zat behoorlijk de vol die eerste avond op 18 februari. Mogelijk omdat er op die eerste avond de mogelijkheid bestond om vrijblijvend mee te zingen. Ondanks het inschrijvingsgeld van 45 € voor tien workshops telde de organisatie al een zeventigtal deelnemers. Het effectieve aantal zangers de eerste avond zal rond de honderd twintig schommelen. Na enkele weken stagneerde het aantal op een tachtigtal betalende zangers.
FRANS
Na een korte introductie vroeg zanger leider José Toucet of het goed was dat hij Frans sprak. Iedereen knikte maar iemand vroeg om traag te spreken. Daarop articuleerde voorzanger en stemcoach José Toucet len-te-ment. Daarna introduceerde hij zijn neef Silvain Toucet aan de toetsen. Maar eenmaal de voorbereidende oefening van handen zwaaien, handjes klappen, voorbij was, zette José Toucet in en de aanwezigen al wiegend naar links en naar rechts, afwisselend in hun handen klappend en met de armen zwaaiend. Het tafereel riep herinneringen op aan een mis in Afrika, waar de deelnemers drie uur staan te dansen en te zingen. Ongeveer twee derde van de aanwezigen, waren leden van de koren die Frederik van der Veken dirigeerde, de rest waren Zurenborgers en mensen die op de flyers en Facebook gereageerd hadden.
INTUITIEF
Best boeiend en om er meer van te weten, staken we ons licht op bij Fredrik Van der Veken en zijn vriendin Jolien Vos uit de Kleine Beerstraat. Beiden wonen pas sinds eind vorig jaar op Zurenborg. Samen met zijn neef Jelle Delanoeije kocht hij het huis waarin vroeger een apotheek was. Zijn neef zal er binnenkort een biowinkel openen en is ook een bekend gezicht van het bio-groentenkraam op de wekelijkse markt.
Frederik studeerde compositie en koorbegeleiding aan het Antwerps conservatorium en is tevens master in de fysica. Hij is ook nog koordirigent van verschillende koren. Hij leerde de twee andere coaches, José en Silvain Toucet kennen op een Night of the Proms in Parijs, waar zij samen optraden. Van hen kreeg hij de liefde voor gospel te pakken en de twee Toucets vonden in hem een gedegen steun op gebied van theoretische muziekkennis. Het project Gosepelchallenge kende in Frankrijk sinds enkel jaren in groot succes onder andere in Parijs, Lille, Nantes, Amiens en Strasbourg. Het feit dat er geen muziekkennis vereist is en dat de mensen spontaan samenkomen, kan voor een deel dit succes verklaren. Tijdens het aanleren van de gospels, krijgen de zangers geen muziekpartituur en zelfs geen tekst. José Toucet zingt met zijn warme en krachtige bariton voor, en de mensen antwoorden in de typische gospelstijl. Dat hoort ook tot de filosofie van het zingen volgens José Toucet. Verkeerd zingen kan niet, alleen niet durven zingen, is de enige fout die men kan maken.
RWANDA
Een ander verhaal is, hoe Frederik Van der Veken Rwanda gekozen heeft als project. Hij had in het verleden al een paar keer meegewerkt aan projecten van de Bouworde. Dit jaar was hij samen met zijn vriendin Jolien Vos op eigen houtje naar Rwanda gegaan. Daarbij was hij in contact gekomen met de plaatselijke bevolking en gezien dat daar nood was aan van alles en nog wat. Een kleinschalig garageproject met een plaatselijke automecanicien leek hem wel wat. Hiervoor wil Frederik van der Veken via een systeem van de ondertussen gekende microkredieten gebruiken. Ook een kleinschalig schoolproject, het bouwen van een klasje, stond op het verlanglijstje van de bevolking. De nadruk ligt op kleinschaligheid en eigen inbreng van de plaatselijke bevolking. Hiervoor moet Frederik van der Veken nog een VZW oprichten want de opbrengst van het afsluitingsconcert moet dienen om die plannen te verwezenlijken. Het belooft dus een drukke tijd te worden voor hem. Voor dit project gaat Frederik Van der Veken niet scheep met een of andere NGO maar hij wil alles zelf organiseren. Hoe is hij eigenlijk in de Sint-Norbertuskerk beland, willen we nog weten. “Eigenlijk heel simpel”, vertelt Frederik van der Veken,” Ik heb gewoon aangebeld in de pastorie. E.H Willem herkende mij na het noemen van mijn naam direct. Want mijn vader was vroeger organist in de kerk van Onze-Lieve-Vrouwter-Sneeuw in Borgerhout. Ik zelf zat toen als kind naast mijn vader bij het orgel terwijl op dat moment priester Willem een van de drie priesters van die parochie was. Ook het feit dat hij al met zijn koor te Kontich een soortgelijk concert in de Sint-Ritakerk had gegeven op 14 december liet de laatste weerstand wegsmelten.”
Wie gospel zegt denkt spontaan aan Mahalia Jackson of aan religie. Maar Frederik Van der Veken stelt direct gerust, er speelt geen enkel religieus motief
bij Gospelchallenge. Hijzelf noemt zich niet–religieus maar met sterke interesse voor het esoterische. Door enerzijds zijn studie compositie en koorbegeleiding en zijn opleiding tot theoretische fysicus, zag hij verbanden tussen het scheppen en wetenschappelijke stellingen. Die twee ogenschijnlijk tegengestelde opleidingen sluiten elkaar absoluut niet uit zegt hij. Fysische formules op papier neerschrijven en componeren lijken in feite op elkaar. Beide activiteiten zijn een vorm van scheppen. Komt daarbij dat esoterie van jongs af aan een vaste constante in zijn leven is geweest. Hij was een tijd lang geboeid door GAP (Geest Andere Planeten) en gelooft nog steeds in reïncarnatie.
PSYCHOFONIE
Van Jose Toucet denkt Frederik Van der Veken, dat deze in Guadeloupe geboren stemcoach meer religieus ingesteld is dan hij. Bovendien schoolt hij zich ook bij in de psychofonie, een vorm van zangtherapie. Het principe is eenvoudig. Zingen brengt een mens dichter bij zijn emoties en samenzang bevordert het contact met anderen. Psychofonie streeft naar lichamelijke en geestelijke harmonie en wil via het gezongen woord een eenheid tot stand brengen tussen men, klanken, ritmes en woorden. Het is dus een vorm van muziektherapie in groep waarbij de deelnemer zelf het geluid maakt (door te zingen en in de handen te klappen, enz. ) in plaats van naar muziek te luisteren. Dit zal Steinerpedagogen niet vreemd in de oren klinken.
MEEZINGERS
Praktisch verloopt een dergelijke sessie met ontspanningsoefeningen van het lichaam, dan volgen vocalises (stemopwarmingsoefeningen), ademhalingsoefeningen en tenslotte worden er gemakkelijk meezingbare liedjes gezongen. Een beetje vergelijkbaar met wat er tijdens de workshops van gospelchallenge gebeurt, alleen zonder nadruk op het therapeutische en, zo verzekert Frederik Van der Veken mij, “het is zeker niet zo bedoeld.” Feit is wel dat door deze spontane samenzang met bijhorende bewegingen de mens en dus het lichaam ontspant en er zich een algemene vrolijkheid van de mensen meester maakt. Bij al dat komt dringt zich de vergelijking op met het andere initiatief Dr. Song, maar er zijn ook verschillen. Vooreerst dient men bij Dr. Song niet in te schrijven, men krijgt een tekst in handen en men zingt er alle genres. Optredens gebeuren wanneer er zich een gelegenheid voordoet. De sessie zijn gratis bij Dr. Song en tijdens de zang kan men wat geestrijk vocht nuttigen. Bij Gospelchallenge bedraagt het
inschrijvingen geld 45 € voor tien sessies of workshops, men dient zich in te schrijven en er komen twee benefietconcerten.
De concerten zelf zullen plaatsvinden op woensdag 8 mei en donderdag 9 mei, telkens om 20 uur in de Sint-Norbertuskerk op de Dageraadplaats. De kaarten kosten 12 € in voorverkoop en15 € aan de avondkassa. Kaarten in voorverkoop zijn verkrijgbaar bij de zangers van Gospelchallenge, of via de website www.gospelchallenge.be of telefonisch via 0486 88 33 10. De opbrengst is ten voordele van projecten in Rwanda. www.gospelchallenge.be concert 08 en 08.05.2012 om 20 u in de Sint-Norbertuskerk op de Dageraadplaats. Kaarten via de zangers, de website of via 0486 88 33 10 Voorverkoop 12 € Avondkassa 15 €
louis peeters, een vrolijke Zurenborgse jongen van elf jaar beschikt over heel wat talent. hij is lid van het jeugdkoor van de Vlaamse opera. niet niks dus! Samen met zijn papa jacques peeters en zijn mama inge Giezek woont hij in de nottebohmstraat. daarnaast vindt louis ook nog tijd voor andere hobby’s. (Claudine VANDEGEHUCHTE)
“Mijn ouders vonden dat ik een mooie stem heb. Dus hebben ze mij voorgesteld om eens auditie te doen bij het jeugdkoor van de Vlaamse Opera. Ik had er direct zin in, heb auditie gedaan en mocht tot mijn grote vreugde lid worden. Je moet tijdens een optreden niet alleen zingen, maar je kan je ook uitleven op het podium. Ik beweeg graag en dit maakte mij nog meer enthousiast.”
Toen hij zes jaar was begon hij met vioolles Maar hij vond niet altijd voldoende tijd om te oefenen. Sedert het derde leerjaar is hij ook gestart met notenleer en zit nu in zijn voorlaatste jaar. “Ik zal daar dus mee gedaan hebben tegen dat ik naar het middelbaar ga, zodat er wat meer tijd zal vrijkomen.”
“Je mag pas lid worden van het koor vanaf de leeftijd van zes jaar. Zij leren de zang aan op het gehoor want ze kunnen nog geen noten lezen. En kinderen leren snel aan. Het is wel nog moeilijk voor hen om de muzikale termen te verstaan. Je moet niet alleen zomaar noten zingen maar je moet ook gevoel hebben voor het muzikale aspect van de noot, van de melodie en je kunnen inleven in de opera zelf.” Wekelijks zijn er repetities op zondag van 10 tot 12.30 uur en soms zijn er ook nog eens extra repetities. Dit vereist wel wat discipline! Er zijn ook soms teksten in het Oud-Latijn, het Frans, het Duits… Een goed geheugen komt dus ook van pas.
Er zijn ongeveer evenveel meisjes als jongens bij het koor. “De meisjes hebben wel het voor-
deel dat ze langer kunnen blijven. De jongens kunnen spijtig genoeg maar blijven tot ze de baard in de keel hebben. Er is ook een toffe sfeer in het koor en dat vind ik fijn.”
Louis komt uit een muzikale familie. Het zit blijkbaar in de genen. “Mijn mama speelt viool en piano. In de familie van mijn vader zijn er verschillende ooms die viool spelen. Ik heb ook een tante die vioolbouwer is. En mijn papa is artistiek directeur bij ‘De Munt’ en heeft een operastem.” We moeten ons dus niet verwonderen over zijn liefde voor de muziek.
OPTREDENS
Naargelang de verschillende rollen van de opera draagt het koor verschillende kledij. Spontaan veert hij recht en demonstreert hoe ze een keer verkleed als ridder te paard over het podium mochten huppelen.“Wij treden zowel op in de opera van Antwerpen als in die van Gent. Daardoor moeten we dikwijls over en weer reizen, wat ik minder leuk vind. Soms worden we ook gevraagd door het Concertgebouw in Brugge en in Luik hebben we ook al opgetreden.”
HOBBY’S
In de living hangt een mooi schilderij met levendige kleuren. Hij was toen pas drie. Het lijkt wel moderne kunst! Hij tekent ook heel graag en goed, vooral dieren en mythische fi-
guren. Op één, twee drie tekent hij een leeuw en een draak. Er zijn er maar weinig die hem dat kunnen nadoen. Tijdens de pauzes bij een optreden tekent hij ook. Hij toont mij ook zijn partituur waarin hij in die pauzes op de linkerpagina’s heel wat getekend heeft, o.a. dieren en draken. Zelf vindt hij dat in alle bescheiden-
heid helemaal vanzelfsprekend. “Je moet goed kijken, naar het geheel en de details.” Bovendien leest hij veel, het liefst dikke boeken zoals ‘The Lord of the Rings’. “En omdat ik ook graag beweeg volg ik ook schermles. Met al die hobby’s heb ik alleen de zaterdag een volledige dag vrij.”.
eline Vercruyssen
opticien - optometriste
dageraadplaats 12 2018 Antwerpen tel : 03/235 16 35 • fax : 03/235 17 44
optiekdedageraad@telenet.be
MAANDAG GESLOTEN
DINSDAG 10 uur tot 18 uur
WOENSDAG 10 uur tot 18 uur
DONDERDAG 10 uur tot 18 uur
VRIJDAG 10 uur tot 18 uur
ZATERDAG 10 uur tot 13 uur
op dinsdagavond 12 februari had in het dienstencentrum van de Grote beerstraat de overdracht plaats van het wijkdichterschap. peter theuninck die de job met brio de laatste drie jaar vervulde gaf de fakkel door
aan jörg pyl onder het goedkeurend dichtersoog van Annemarie estor en gewezen stadsdichter peter holvoet hansen.
Annemarie Estor beet de spits af van deze onderhoudende gedichtenavond. Zij ontving een week eerder de eerste prijs Herman de Coninck, toepasselijk uitgereikt op gedichtendag in de Arenbergschouwburg. Ze nam ons even terug mee in de tijd om te vertellen hoe ze in 2004 in onze wijk kwam wonen en hoe onze hoofdredacteur Swa Collier haar verzocht om een gedicht te schrijven voor de krant. Zo ontstond het idee om van haar een wijkdichteres te maken die voor elke editie van de gazet een passend gedicht zou brengen. Soms was er eerst het gedicht en werd er een foto bijgeplaatst maar meestal was het een foto die de inspiratie van de dichter op gang bracht. Ze liet ons nog even genieten van het gedicht “Wijk”, vervolgens “Peren” uit haar eerste boek om te eindigen met een gedicht uit de winnende bundel: ”de Oksels van de Bok”
PIRAAT
Gastheer voor de avond was de gewezen
Stadsdichter Peter ’Piraat’ Holvoet Hansen. Hij deed dit graag ter ere van Jörg Pyl, die hij goed kent. Hij beschouwt zichzelf als een randgeval
omdat hij aan het “Plein der Traagheid” bij Berchem Station woont. Op de grappige klanken van een sneeuwbal met deuntje las hij dan het gedicht “Schuim” voor van Jörg Pyl. “De Jas” is een gedicht van de Egyptenaar Girgis Sjokry. Het was namelijk het eerste wat Peter opviel als hij Jörg leerde kennen; zijn jas en zijn hondje. Zo struint Jörg rond in de straten van Zurenborg met Dora, zijn geduldige viervoeter. Bij een ontmoeting vlijt het dier zich begripvol neer om zijn baasje de nodige tijd voor een ‘klapke’ te gunnen. Vervolgens waarschuwde Peter ons voor een deprimerend gedicht “De Rode schoenen”, een verhaal over twee paar gevonden schoenen. Gelukkig weerklonk dan de Ding Dong Ding, Ting Ling Ling, Kling Klang Kling uit het Torenlied en was de laatste doemgedachte snel verdreven. Hij onderhield ons verder met een stadsgedicht en een verhaal over de dichteres Irène De Weerdt die hij op haar sterfbed ging bezoeken. Als bijna honderdjarige verwees ze naar zichzelf als een braaf konijntje. Dat dit inspiratie bood voor het maken van een nieuw gedicht zal allicht niemand verwonderen. Met het slaapliedje Ster-
renwijsje sloot hij zijn bijdrage aan de avond af maar niet zonder op zeer warme wijze onze ontslagnemende wijkdichter aan te kondigen.
PAPEGAAI
Peter Theunynck verscheen op het toneel met in de hand zijn indrukwekkende biografie over Karel Van de Woestijne. Onlangs kreeg hij de provinciale Prijs voor Letterkunde voor dit huzarenwerk. Vijftien jaren bronnenstudie gingen eraan vooraf. Hij vertelde over de wijkgedichten die nu op de website te lezen zijn en dat hij dan stiekem gaat kijken welke gedichten het populairste zijn. Hij zal ons dan de gedichten brengen die het meest gelezen zijn op de site. Maar vooral een dankwoord wou hij uitspreken; voor Swa Collier die het idee van het Wijkdichterschap lanceerde, voor Annemarie Estor die de pionier was en vooral ook voor de fotografen. Peter vroeg hen uitdrukkelijk om uitzonderlijke foto’s door te sturen zodat deze de voedingsbodem kunnen worden voor een wijkgedicht . Zo werd het elektriciteitskastje in de Stanleystraat van de ene dag op de andere een kleurrijke kooi vol papegaaien. Dit leidde tot het “Trompe l’oeil” gedicht. Acht jaar woont Theunynck al in Zurenborg. Hij vertelde ons ook over zijn jeugd en de figuren van de Rode Ridder en Pietje Puk. Groot was dan ook zijn verbazing toen hij naast Jörg Pyl, ook Pietje Puk tegenkwam in de straten van onze wijk. De postbode leek hem sprekend deze figuur uit zijn jeugd. Bij wijze van afkicken van het wijkdichterschap bracht hij ons het extra wijkgedicht voor het pensioen van de postbode. Dan ging het met
de “Zurenborg-rap” de muzikale kant op en besloot hij met een ingetogen Boomgedicht waar de keuze van lichte eik voor de doodskist van zijn papa werd toegelicht.
VALENTIJN
Op zeer ludieke wijze werd aan de hand van de Piratenvlag en den Vlag van België, het wijkdichterschap overgedragen. Maar niet zonder een boek van Richard Minne dat overhandigd wordt aan Jörg Pyl, ter inspiratie.
Dan kwam voor Jörg het moment waar hij al heel de avond naar uitkeek. Hij die leeft buiten ruimte en tijd en zich spoed lijk de kippen, werkt zonder mate of plan maar spied door alle luiken...(uit Vademecum voor den dichter van Richard Minne).
Met een brede grijns en zijn fijne ietwat Duits aandoende tongval nam hij gedecideerd het woord. Wat volgde is een heuse waterval van gedichten. Allemaal zeer goed voorbereid en gekaderd in de avond. Met dertien gedichten nam hij ons mee voor een reis langs leegstaande panden en seizoenen en deugdzaamheid. Met titels als: Avonden, Lucht, Stilte, het Huis, het Dak, over Herfst en Winter, de Onzichtbare hand, Toen, Nostalgie, Drie Zomers en Vuurwerk was duidelijk dat we met Jörg niet verlegen zullen zitten voor een gedichtje. Met het laatste gedicht verwees hij naar het komende Valentijnfeest. Het grote gedichtenfeest liep ten einde maar voor Jorg kan het feest nu beginnen. De volgende maanden zal hij deze krant opvrolijken met een gedicht ontsproten uit zijn onuitputtelijke bron van inspiratie.
hij bestuurde ooit de batmobiel, woonde een tijdlang in een kazerne, is dol op magie en heeft grootste plannen met poppentelevisie. het gesprek met emilio wagtman (38) neemt voortdurend verrassende wendingen. emilio wagtman : “ werken met poppen heeft een ongelooflijk voordeel: je komt veel makkelijker weg met dingen. Althans, dat hoop ik toch…in de VS zijn er heuse “poppenreporters” die brutaal uit de hoek durven komen. dat zou ik ook wel willen, al weet ik niet zeker of het hier ook werkt. (Dirk BLIJWEERT)
- Emilio, je bent geboren en opgegroeid in Spanje en verhuisde op 17-jarige leeftijd naar Nederland. Ondertussen woon je al vier jaar in de Lange Van Ruusbroecstraat. Hoe heb je Antwerpen leren kennen?
Emilio Wagtman: “Dat is een lang verhaal, heb je even? Eerst snel terugspoelen naar 1995. Toen volgde ik in Antwerpen een opleiding special effects, aan de ondertussen ter ziele gegane Art Academy in de Lange Beeldekensstraat. Ik leerde er grime, maakte er maskers, toverde mensen om tot zombies en vampiers, dat
soort dingen. Ik zat hier op kot en beleefde een geweldige tijd. Af en toe werkte ik mee aan projecten. Een van de meest spectaculaire evenementen was een Halloweenparty in de toenmalige stadsfeestzaal, toen het nog geen winkelcentrum was. We hebben een kerkhof gemaakt met grafzerken en een enorme piramide met enge gezichten. Griezelig realistisch allemaal.”
-Ben je na je opleiding in Antwerpen “blijven plakken”, zoals dat dan heet?
Emilio Wagtman: “Neen. Ik ben in 1996 opnieuw
naar Nederland vertrokken, meer bepaald naar Almere. Dat beviel me niet al te zeer, Almere is een wat troosteloze voorstad van Amsterdam. Ik schreef me in aan de kunstacademie van Utrecht. Officieel mag ik me scenograaf of theatervormgever noemen. Dat wil zeggen dat ik decors ontwerp, kostuums en rekwisieten maak en belichting regel. Laat ons zeggen dat ik beelden verzin bij theaterstukken. Ik zorg ervoor dat alles netjes op elkaar is afgestemd: tekst, sfeer,muziek...”
-Dan lijkt het erop alsof je in de wieg bent gelegd voor een theaterloopbaan?
Emilio Wagtman: “Niet noodzakelijk. Als theatervormgever kan je ook aan de slag voor televisie, in de reclamewereld of zelfs pretparken. Daar ben ik helemaal gek van, trouwens, van pretparken.”
-Wat spreekt je zo aan in pretparken?
Emilio Wagtman: “De magie die zo een plek uitstraalt. Natuurlijk weet je dat zo een park
het bete re speelgoed
Gitsschotellei 139 - 2600 Be rchem
tel. 03/383 59 56
openingsuren: di-zat. 10 -12.30u. 13.30-18u. zondag en maandag gesloten
opgebouwd is uit illusies, maar toch ben je ermee weg, ook als volwassene. Dat vind ik ongelooflijk straf. Neem bijvoorbeeld Disney: alles is daar tot in de kleinste details uitgekiend: geniaal gewoon! De sensationele attracties zoals achtbanen zijn spectaculair, maar ik heb het meer voor de zogeheten darkrides, zoals spookhuizen. Dat sluit meer aan op mijn belevingswereld van illusies. De vakantie van mijn leven beleefde ik in Orlando, Florida. Ik bezocht er negen pretparken in tien dagen! Als student heb ik een tijdlang gewerkt in Six Flags Holland. Voor de opening van het park draaide ik snel een paar rondjes in de achtbaan. Mijn job? Chauffeur van de Batmobiel in een stuntshow!”
-“Vooraleer je definitief naar Antwerpen kwam, verbleef je een tijdje in Brasschaat. Meer bepaald in een leegstaande legerkazerne…
Emilio Wagtman: “Klopt. Na de kunstacademie besloot ik te freelancen. Ik wou absoluut weg uit Almere en besloot naar Antwerpen terug te keren. Ik beschikte over weinig middelen en ging aankloppen bij Lancelot, een bedrijf dat conciërges zoekt voor leegstaande gebouwen. Dat werkt prima: je betaalt weinig en komt terecht op originele plekken. In mijn geval was dat de oude kazerne van Brasschaat. De voormalige officiersmess was mijn woonkamer! In 2008 moest ik op zoek naar een nieuwe locatie. Via het internet kwam ik uit bij een interessant appartement in de Lange Van Ruusbroecstraat.”
Vandaag ben je aan de slag als freelancer. Ik heb begrepen dat je ooit “stuntworkshops” hebt gegeven. Wat moeten we ons daarbij voorstellen?
Emilio Wagtman: “In Nederland bestaat er een lange traditie van bedrijfsevenementen met als doel teambuilding. Zo konden bedrijven bij ons terecht voor een cursus “Stuntman voor een dag”. Ik liet deelnemers zien hoe ze bij elkaar realistisch uitziende wonden kunnen aanbrengen. Mensen leerden ook hoe ze door een brandend raam moesten springen. Stonden ook op het programma: schijngevechten en geschept worden door een auto. Dat was heel leuk, hoe gekker en hoe origineler, hoe beter zelfs.”
-Je hebt ook iets met poppen
Emilio Wagtman: “Zoals ik al zei zijn illusies en special effects helemaal mijn ding. Poppen zijn daarvan misschien wel de ultieme vorm. Eigenlijk is een pop een object dat bestaat uit schuim en rubber. Als poppenspeler breng je dat voorwerp letterlijk tot leven. Het is bijna goochelen. Het mooie is dat het poppenspel onder je ogen gebeurt. Dat treft mij nog het meest: dat de magie zichtbaar en tastbaar wordt.”
-Ondertussen heb je een eigen televisiezender: Popteve. Wat moeten we ons daarbij voorstellen?
Emilio Wagtman: “Je kan nu al enkele zelfgemaakte filmpjes bekijken op www.popteve. be. Het gaat om dingen die ik helemaal zelf in elkaar steek. De poppen maak ik uiteraard zelf, mijn iPad gebruik ik om te filmen en te monteren. Op dit moment ben ik volop aan het experimenteren. Ik heb plannen om binnenkort op de Dageraadplaats te gaan filmen. Mensen moeten dus niet schrikken als ze geïnterviewd worden door een pop. Werken met poppen heeft een ongelooflijk voordeel: je komt veel makkelijker weg met dingen. Althans, dat hoop ik toch…In de VS zijn er heuse “poppenreporters” die brutaal uit de hoek durven komen. Dat zou ik ook wel willen, al weet ik niet zeker of het hier ook werkt. Misschien moet ik verschillende poppen maken die elk een eigen karakter hebben.”
-Praktisch vraagje: hoe run je een eigen televisiezender vanuit je woonkamer?
Emilio Wagtman: “Voorlopig trek ik me aardig uit de slag, maar eigenlijk ben ik op zoek naar een extra ruimte, liefst in Zurenborg. Ik heb weinig plaats nodig: ik moet er alleen wat spullen kwijt kunnen en aan poppen knutselen. Uiteraard heb ik water en elektriciteit nodig. In principe heb ik genoeg aan een garage of een kleine studio. Mochten er lezers zijn die iets in gedachten hebben: ik betaal graag een bescheiden vergoeding”.
-De filmpjes zijn leuk, maar zit er ook een commercieel model achter?
emilio wagtman: “de magie wordt tastbaar en zichtbaar”
Emilio Wagtman: “Je wil dus weten hoe ik er geld mee verdien? (lacht). Op de website staan niet alleen filmpjes, je vindt er ook informatie over mijn workshops. Ik geef o.a. theatervormgeving, stunten, speciale effecten en vooral zelf poppenfilmpjes maken. Deelnemers leren hun eigen handpoppen in elkaar knutselen om er vervolgens een leuk filmpje mee op te nemen. Voor alle duidelijkheid: het zijn geen vakopleidingen of cursussen voor professionals. Maar veeleer originele, creatieve activiteiten waarbij je kennis kunt maken met diverse vormen van multimedia, zoals ‘greenscreen’ effecten. Verder geef ik les aan theatergezelschappen via Opendoek vzw. Ik zie ook mogelijkheden voor poppentheaters. Die maken nu voorstellingen waar ze achteraf weinig mee doen. Het zou leuk zijn om voorstellingen te filmen
om ze daarna online te zetten. Ook bedrijven kloppen wel eens bij me aan voor een evenement. Op die manier slaan ze twee vliegen in één klap. Ze halen een poppenspeler in huis die de mensen entertaint en achteraf krijgen ze een video van het gebeuren.”
-Na 17 jaar Spanje en 17 jaar Nederland woon je al 4 jaar in Antwerpen. Hoe bevalt het je hier?
Emilio Wagtman: “Uitstekend, dankjewel! Antwerpen is een geweldige stad, ik ben dankbaar dat ik hier kan wonen. Ik voel me hier veilig en de mensen zijn erg vriendelijk. De stad is helemaal op mensenmaat: niet te klein maar ook niet te groot en er valt van alles te beleven. Voor mij is België het beste van twee werelden. In Spanje was de levenskwaliteit
erg hoog: je kan er heerlijk eten en drinken en feesten, maar je krijgt er weinig gedaan. Het is een dijk van een cliché, maar de mañanamentaliteit bestaat daar nog altijd. In Nederland gaat het er helemaal anders aan toe. Daar heb je een uitstekende infrastructuur en alles is tot in de puntjes geregeld, maar er is weinig ruimte voor genieten. België is wat mij betreft de gulden middenweg. Het eten is hier lekker, maar je kan ook dingen opzetten. Als ik met Belgen afspreek, dan komen ze misschien vijf minuutjes te laat, maar komen doen ze wel. Zurenborg is een heel charmante wijk met prachtige architectuur en leuke cafés en restaurantjes. Wat ik ook zo mooi vind: verschillende culturen leven hier zonder problemen naast elkaar. Er zijn plaatsen zijn waar dat min-
holebi’s en transgenders lopen het risico om fysiek of verbaal aangevallen te worden op straat. dat bleek het voorbije jaar uit een reeks voorvallen die ruim aandacht kregen in de media en op die manier kreeg de term gaybashing een gezicht. ook de Volt-reportage ‘hommes de la rue’ waarin onze bestuurder Sven
Holebi’s en transgenders lopen het risico om fysiek of verbaal aangevallen te worden op straat. Dat bleek het voorbije jaar uit een reeks voorvallen die ruim aandacht kregen in de media en op die manier kreeg de term gaybashing een gezicht. Ook de Volt-reportage ‘hommes de la rue’ waarin onze bestuurder Sven Pichal de straat opging met Michiel Vanackere van Wel Jong Niet Hetero bracht de beledigingen, verwensingen en bedreigingen in beeld. Daarop besliste ‘Het Roze Huis-çavaria Antwerpen’ om een reeks weerbaarheidsworkshops te organiseren die dit voorjaar van start gaan.
‘Hij sloeg me net niet dood’, ‘117 keer homofoob geweld gesignaleerd via app’, ‘Nieuw geval van gaybashing schokt Brussel’; gaybashing of homofoob geweld is een fenomeen dat het voorbije jaar vaak benoemd werd in nieuwsberichten. Experten zijn er nog niet uit of dit geweld echt vaker voorkomt dan vroeger, wel is duidelijk dat het onomwonden benoemen van dit fenomeen in de media, een heel aantal holebi’s en transgenders banger heeft gemaakt op straat. “Ze kijken vaker over hun schouder of durven op sommige momenten al helemaal niet buiten komen”, zo vat Leonie Nelissen, voorzitter van Het Roze Huis, heel wat getuigenissen samen die de voorbije maanden bij de Antwerpse koepelvereniging binnenkwamen. Als antwoord op deze hulpvraag, worden er workshops georganiseerd opdat iedereen opnieuw met een veiliger gevoel kan buitenkomen.
“Het is noodzakelijk om holebi’s en transgenders weerbaarder te maken binnen onze maatschappij”, zegt Leonie Nelissen. “Tegelijk merken we dat het menens is voor politici en politie die beloven dit fenomeen sterker aan te pakken. Deze workshop is alvast de steen die wij kunnen bijdragen.”
In een weerbaarheidsworkshop worden naast verdedigingstechnieken, ook eenvoudige nonverbale communicatietechnieken aangeleerd. Zo leert het slachtoffer sociale vaardigheden aan om zichzelf uit onwennige situaties te verwijderen en om beter om te gaan met conflicten en agressie.
Geïnteresseerd?
Alle informatie via www.hetrozehuis.be en 03-288 00 84.
De workshops vinden plaats op;
Maandag 29 april van 19u30 tot 21u30.
Vrijdag 3 mei van 19u30 tot 21u30.
Maandag 6 mei van 19u30 tot 21u30.
Telkens inschrijven via info@hetrozehuis.be of 03-288 00 84. Ook op L-spot (het vernieuwde concept van de Lesbiennedag) vindt een workshop plaats op;
Zaterdag 11 mei van 14u tot 16u op L-spot
Voor dit event, inschrijven via www.cavaria.be/l-spot
Deze workshop is een teaser. Wie de smaak te pakken heeft, kan in het najaar van 2013 een volledige lessenreeks volgen in Het Roze Huis.
Het Roze Huis biedt deze workshop gratis aan dankzij de steun van de stad Antwerpen.
Elke eerste en derde donderdag – 21u
Praatcafé Bonus Social club voor holebi’s die jong van hart en open van geest zijn
Locatie: Den Draak (café van Het Roze Huis)
Info: bonusplusminus@hotmail.com
Elke eerste donderdag – 20u
Bijeenkomst bi-praatgroep Dubbelzinnig
Locatie: Het Roze Huis
Info: info@dubbel-zinnig.be
Elke eerste zondag – 14u
Pimpernel40plus Vereniging voor lesbiennes 40+
Locatie: Café Den Draak
Info: pimpernel40plus@telenet.be
Elke tweede zaterdag – 19u
GenderBendingBar van Genderflux, activiteit en ontmoeting voor transgenders en intersexmensen
Locatie: Het Roze Huis
Info: genderflux@ymail.com
Elke derde woensdag – 20u
Mangho voor ouderen, opvang en
pichal de straat opging met Michiel Vanackere van wel jong niet hetero bracht de beledigingen, verwensingen en bedreigingen in beeld. daarop besliste ‘het roze huisçavaria Antwerpen’ om een reeks weerbaarheidsworkshops te organiseren die dit voorjaar van start gaan.
begeleiding van (ex)-getrouwde homo’s
Locatie: Het Roze Huis Info: contact@mangho.be
Elke derde donderdag – 20u
Ledenvergadering Antar, Een regenboog aan cultuur en vrije tijd
Locatie: Het Roze Huis Info: antarvzw@gmail.com
Elke derde vrijdag – 20.30u
Vlaamse Gender Kring Gendervereniging
Locatie: Het Roze Huis Info: info@vlaamsegenderkring.be
Elke laatste vrijdag – 19u Shouf Shouf vzw Multiculturele holebi-organisatie
Locatie: Het Roze Huis Info: welkom@shouf-shouf.be
Elke laatste zondag – 14u
Holebi 40+
Locatie: Het Roze Huis Info: holebi40plus@gmail.com
Om de 2 maanden
Mangho voor jongeren, opvang en begeleiding van (ex)-getrouwde homo’s
Locatie: Het Roze Huis Info: contact@mangho.be
MAANDELIJKS:
-Zaterdag 20 april 2013 – 20u: QUIZ
Op 20 april vindt de quiz van Het Roze Huisçavaria Antwerpen plaats. Je kan inschrijven in teams van 4-6 personen via Het Roze Huis.
Locatie: ’t Werkhuys, Zegelstraat 13, 2000 Antwerpen
-Zondag 21 april 2013 – 14u: Babyborrel van Het Roze Huis en APGA Deze babyborrel kadert in een reeks ontmoetingen over levensgebeurtenissen waarmee Het
Roze Huis sensibiliseert over verschillende holebi- en transgenderthema’s. Jij bent van harte welkom om met een lekker hapje en een drankje het gesprek aan te gaan met leden van APGA, het Antwerps Platform Generatiearmen. Meer info bij coordinator@hetrozehuis.be
Locatie: Het Roze Huis
Dinsdag 23 april – 19u: Stadsklap: Wil je meer weten over het leven van nieuwkomers in Antwerpen? Gedurende een drietal uurtjes bestoken nieuwkomers de deelnemers met vragen over onze gewoonten, tradities, cultuur, sociale etiquette, familierelaties enzovoort. Wij geven uitleg over het reilen en zeilen van onze samenleving. De nieuwkomers praten over de gelijkenissen en verschillen in hun eigen cultuur. Geen enkel vooroordeel wordt geschuwd! Het resultaat is een interessante kijk op elkaars leven voor zowel de Belgen als de nieuwkomers.
Locatie: Het Roze Huis.
Zaterdag 11 meiL-spot – 10u: L-spot Çavaria organiseert op 11 mei in Antwerpen de L-spot, dag voor vrouwen die van vrouwen houden, een dag met workshops en gesprekken over thema's die lesbische en biseksuele vrouwen en meisjes aangaan en interesseren. Kinderopvang wordt voorzien.
Inschrijven kan via www.cavaria.be/l-spot.
Locatie: Verbondscentrum Scouts en Gidsen Vlaanderen, Lange Kievitstraat 74, 2018 Antwerpen
Donderdag 16 mei 2013: Oudere Holebi’s en transgenders, (on)gezien?
Rondetafelgesprek met de ouderensector. De holebi- en transgenderbeweging wil hiermee samen met de ouderensector werken aan de specifieke noden en behoeften van oudere holebi’s en transgenders. Meer info op www.cavaria.be/community/ouderen
(en natuurlijk ook voor de rest van de week)
Als de lente is in het land komen niet alleen de vogeltjes terug naar hier maar wordt het plein alweer ingepalmd door vele tientallen die allerhande rommel te koop aanbieden. Rommelmarkt heet dat dan. Een geweldig succes zijn deze rommelmarkten ondertussen. Zo’n succes zelfs dat de komende edities van 5 mei en 23 juni volzet en dus ook afgesloten zijn. Wie toch nog een tafeltje wil zetten of een doek op de grond wil spreiden moet zich inschrijven voor de edities van 14 juli en 1 september. Daar is nog plaats al is ondertussen ook al meer dan helft van de plaatsen toegewezen. Nog even zeggen dat de opbrengst van deze rommelmarkten gaat naar de werking van de basketploeg Zurenborg.
Open van ma tot donderdag : 6u30-18 u
Vrijdag : 6u30 tot 14 u
Zondag: 6u30 tot 13 u
Zaterdag gesloten
Bestellen kan op 03-235
Inschrijven enkel via het uniek mailadres: rommelmarktdageraad@gmail.com
polemicals, de nieuwe plaat van brZZVll [brazzaville], bewandelt de psychedelische jazzroute. toch is het moeilijk dit zeskoppig collectief als dusdanig te definiëren of in gelijk welk stillistisch hokje te duwen. brZZVll is funk, afrobeat, jazz, fusion en zoveel meer. (Maarten BERNAERTS)
Vincent (30) woont samen met z’n vriendin, Marie, in een oud herenhuis in de Grote Hondstraat. ‘Op’t hoogste’ hebben ze een appartement dat muziek ademt: gitaren in de inkom, een deuropening als cd - rek en tientallen bakken vinylplaten vullen de ruimte.
BUREN
Vincent Brijs: “Ik ben oorspronkelijk van Hoboken. Ik ben daar opgegroeid. Rond mijn 17 jaar ben ik naar ’t centrum verhuisd. Marie had daar een eigen appartement boven haar moeder. Toen ik aan het Lemmensinstituut ging studeren heb ik een tijd in Leuven gewoond maar daarna ben ik teruggekeerd naar Antwerpen. In 2008 heb ik dan dit appartement gekocht en ik woon hier nu vijf jaar. Wij hebben hier één keer gerepeteerd met BRZZVILL, maar dat heeft niet lang geduurd. We hadden onmiddellijk ambras met de buren. Als ge hier met een hele groep muziek maakt, klinkt dat door heel het huis. Dat was niet te doen. Jan (toetsenist) heeft nu zijn repetitiekot omgebouwd tot muziekstudio en daar hebben we ook de nieuwe plaat opgenomen.”
JEZUIETEN
Vincent Brijs: “Ik heb eigenlijk nooit bewust voor
Gazet van Zurenborg is een uitgave van de vzw NIEUWE ZURENBORGSE PERS
Bankrekening: 001/3873842/29 www.gazetvanzurenborg.be
P/a Harry Brijs, Velodroomstraat 27 2600 BERCHEM harryb@scarlet.be
redactie
hoofdredacteur:
Swa Collier Stierstraat 3, 2018 Antwerpen
0477 51 40 28 swa.collier@telenet.be
swa.collier@gazetvanzurenborg.be
redactiesecretaris
André Dejonghe : andre.dejonghe@skynet.be
eindredactie
Marcel Schoeters
redactie Gazet van Zurenborg
muziek gekozen. Het is zo gelopen omdat ik denk dat ik niets anders kon. In ’t middelbaar zat ik op een jezuïetenschool en ik hing daar een beetje het varken uit. Thuis was ik alleen maar bezig met muziek. Ik speelde een beetje saxofoon en hield me bezig met m’n platen. Op ‘t einde van het vijfde jaar was het duidelijk dat ik niet zou slagen en dus mocht ik naar de kunsthumaniora. Na de kunsthumaniora heb ik dan het Lemmensinstituut en het Conservatorium gedaan. Het feit dat ik nu muzikant ben is in mijn ogen een heel logisch gevolg van verschillende keuzes die heel natuurlijk gekomen zijn.”
-Wat waren dan jouw eerste stappen in de wereld van muziek?
Vincent Brijs: “Tijdens mijn studententijd in Leuven stond ik bekend als DJ Brassmonkey. Ik deed veel feestjes en draaide altijd heel eclectische muziek: soul, funk, hiphop, house. Iets later speelde ik mee in de Freestyle Fabrik, een hiphopcollectief uit Antwerpen. Ik en Nicholas, de basgitarist van Brzzvll, waren er de live band. In 2002 zijn die mannen gesplit. Het volgende project was Savana Station, een soort van reggaepop en wij hadden toen ook een paar hitjes op de radio. Dat is een paar jaar heel leuk geweest, maar ik kon daar mijn ei niet in kwijt. Ik wou mijn eigen muziek maken. Als saxofonist wou ik met andere muzikanten spelen en improviseren. Ik heb toen beslist om mijn eigen project te beginnen.”
Vincent’s eerste project heeft een naam nodig, een naam die verwijst naar de funky sound van de groep en een link heeft met Vincent’s achternaam, Brijs. Op een landkaart vindt hij inspiratie in Afrika en de band wordt Brazzaville gedoopt.
“Brazzaville klinkt vrolijk, energiek en exotisch tegelijkertijd. Het doet me denken aan een braspartij en dat past wel bij ons geluid. Nogal wild!”
Brazzaville bestaat in de beginperiode uit vier muzikanten, ze nemen een demo op en doen een paar concerten. Maar uiteindelijk blijken de inspanningen en de concentratie van de inspirator
niet groot genoeg om de kladversie van Brazzaville in leven te houden.
“Ik was daar toen nog niet echt mee bezig en zat er niet genoeg achter. En toen is dat een stille dood gestorven. Vijf jaar geleden heb ik het project opnieuw leven ingeblazen, maar er was intussen een Amerikaanse groep met dezelfde naam. Ze hebben ons klachtenbrieven gestuurd en gedreigd met advocaten omdat we in overtreding zouden zijn met de wet rond trademarking. Die groep was minder bekend dan ons, maar ze hadden wel al negen platen uit. We hebben dan maar toegegeven en sindsdien heten wij BRZZVLL.”
-Is BRZZVLL een democratische groep?
Vincent Brijs: “Ik leid BRZZVLL, maar ik ben geen tiran. Als iemand in de groep iets nieuw wil proberen, dan proberen we dat. Uiteindelijk is er wel iemand die de knopen moet doorhakken. Ik hou eigenlijk niet van die positie, maar het is wel nodig.
-Hoe gaat dat concreet in zijn werk?
Vincent Brijs: “Voor de meeste nummers schrijf ik een blueprint. Daarna spelen we het met de groep en werken er verder aan. Maar deze keer waren er enkele jamsessies zo leuk dat ze gewoon op de plaat terecht zijn gekomen. Dat is ook wel de kracht van de groep. We zijn als improviserend collectief heel straf. Dus probeer ik altijd te zoeken naar een middenweg tussen de blueprint en de vrije improvisatie. Jericho, het eerste nummer op de nieuwe CD, is daar een goed voorbeeld van. Het begint met een slag op een oude mandolinebanjo, die onze pianist op een rommelmarkt gevonden had. Het ding staat vals en heeft daardoor een heel specifieke klank. En dat is nu net wat karakter geeft aan het nummer. Je kan zoiets niet op voorhand bedenken. Je moet het ontdekken.”
NUFF SAID
Elke eerste vrijdag van de maand spelen de muzikanten van Brzzvll de ziel uit hun lijf op de Nuff Said avonden in CC Berchem. Woord, video en comedy wisselen elkaar af en voor de muziek zorgt Brzzvll, samen met gerenommeerde artiesten, zoals Joseph Bowie (Defunkt), Amir Sulaiman, Anthony Joseph, Zena Edwards en vele anderen.
DATA
3 mei : 48e Editie van Nuff Said @ CC BerchemBerchem, Antwerpen
25 mei: BRZZVLL @ Fabricafe Scheld’apenAntwerpen
21 juni: BRZZVLL @ OLT RivierenhofDeurne, Antwerpen
Stierstraat 3, 2018 Antwerpen gazetvanzurenborg@telenet.be
Medewerkers (tekst en foto’s)
Dirk Blijweert, André Dejonghe,Walter De Ley, Renée Dufait, Jeannine Führing,Ad Moeskops,Claudine, Vandegehuchte, Marc Vingerhoedt, Peter Theunynck, Zita Theunynck, Nadia Christoff, Jörg Pyl, Luc Pandelaers, Annelies Oeyen, Sige Nagels, Julie Donckers, Stephen Huygen, Dieter Dedecker, Andreï Holthof, Matthias Adriaensen, Sara De Meyer, An Van De Wal, Cecilia Magnus, Emma Lansens, Marcel Schoeters, Gie Van Geel, Jo Van Hove, Yo Van den Bulck, Pieterjan Van Wyngene, Luc Depondt opmaak, pre-press en website
Colin Bellefroid colin@bitrac.be www.bitrac.be
Rose-Marie Simoens
0485-90 39 84
03-2366623 degrootesimoens@gmail.com
Advertenties opvolgen advertenties
Gerda Eelen gerda@zurenborg.be
0486 83 33 06
drukker
Drukkerij Goossens
Achterbroeksesteenweg 208, 2180 Kalmhout distributie
Harry Brijs, Velodroomstraat 27, 2600 Berchem website
www.gazetvanzurenborg.be
Gelegen op de hoek van het plein, recht tegenover café ZeeZicht, biedt de bakkerij Gijbels dagelijks een assortiment brood, taarten, drooggebak en dagverse belegde broodjes. beleg en frisdrank, melk en koffie kan je er kopen of ter plekke een ontbijtje samenstellen . Meenemen of opeten aan de tafeltjes die er sinds enkele jaren nu uitnodigend bijstaan. (Yo VAN DEN BULCK)
Twee jaar staat Leen Vervoort (58) nu in de winkel en tijdens het interview zal ze meermaals verzoeken dat ik vermeld hoe graag ze dat wel doet en hoe lief en beleefd de Zurenborgers wel zijn. Alsof we dat nog niet wisten. Toch maar mee gestart zodat ik het zeker niet vergeet . Bakkerij Gijbels maakt deel uit van de keten Gijbels die ook elders in de stad bakkerswinkels heeft.
MOZAIEK We hebben dus geen echte warme bakker meer op de Dageraadplaats, maar deze bakkersvrouw met haar grote, donkere ogen compenseert dit met een warme vriendelijke bediening als u dat dan al een tekortkoming zou vinden. Het brood en de taarten worden dagelijks heel vroeg geleverd door het hoofdhuis maar de broodjes en het drooggebak worden ter plaats afgebakken (dus toch een beetje warme bakker). Het betreft hier nog een buurtwinkel waar men een ‘klapke’ kan doen. Als het niet te druk is tenminste want bvb zondagmorgen is een piekmoment zowel heel vroeg bij het opengaan wanneer de vermoeide feestgangers van café ZeeZicht nog een ontbijtje willen voor zich huiswaarts te begeven, als even later wanneer de wijk stilaan wakker wordt. De volgende keer als u toch even moet aanschuiven, probeer dan eens een blik te werpen op de mooie mozaïekvloer in het kamertje achter de toog.
WIJKWINKEL Maar anders is er tijd voor en ook de klanten onderling laten zich wel eens tot een gesprekje verleiden. Ze heeft een mooi overzicht op het plein vanuit haar winkel en als ze een klant ziet aankomen ligt de bestelling al op de toog bij binnenkomst. Dit wordt meestal zeer geapprecieerd. De gekste dingen heeft ze al gehoord. Laatst bestelde iemand appeldeflappers! Een buurtbewoner neemt altijd een brood mee
voor een oudere vrouw, toen die laatst niet kwam opdagen was ze bezorgd dat de vrouw geen brood had en bracht ze het even zelf . Heel gevarieerd is het publiek: de allochtone Zurenborger koopt massaal zevengranenbrood. De scholen, Crea en Dageraad, kopen hier het ontbijt voor de kinderen. ‘s Middags komen de kantoormensen belegde broodjes kopen. Vooral het broodje met geitenkaas en honing is populair. Er wordt dan ook een speciaal notenbroodje voor gebakken dat alleen maar te verkrijgen is in deze combinatie. Ook de plaatselijke horeca doet zijn bestellingen hier .
AANBOD
De chocolade die eerst van Callebaut was werd onlangs vervangen door een kleinschaliger bedrijfje uit de Kempen. De pralines van Meynendonckx zijn zeker zo lekker volgens haar. Grootmoederskoffie uit de Leiestreek volgt deze tendens . Daarnaast is er een beperkt aanbod beleg voorradig, niks spectaculairs maar wel net goed om een ontbijt samen te stellen als men eens niets in huis heeft. Frisdranken, melk en ijsroom vervolledigen het assortiment. Klein Zurenborg kan een snoepje kopen aan de toog .
BETAALBAAR
Dit niet te exclusief en basic aanbod van producten staat borg voor een betaalbare prijsklasse die voor zoveel mogelijk mensen moet toegankelijk zijn. Het betreft steeds dagverse produkten, de overschot kan worden teruggegeven aan bakkerij Gijbels en ‘s zondags mogen de daklozen na sluitingstijd langskomen.
OPENINGSUREN
Van half zeven s’morgens kan je er terecht ,alle dagen behalve op zaterdag. Op zondag sluit de winkel om 13 u.
op 24 februari organiseerde Zurenborg Sport een park run. omdat veel events al in het teken van de fiets stonden, wilden zij zich aan een jogging wagen. deze ging door in het brilschans- en wolvenbergpark te berchem.
iedereen kon deelnemen want de afstanden waren bescheiden. het gras was wel ondergesneeuwd, de lopers ademden stoom uit maar in de verte lonkte de kantine met jenever als beloning. (Ramona
VERACHTERT)er net, hier in het park, drie kilometer op zitten. Haar vriend, die ondertussen nog aan het lopen is, is lid van Zurenborg Sport. ‘Hij loopt acht kilometer vandaag, vertelt ze. ‘Dat is de langste afstand. Maar hij gaat binnenkort deelnemen aan een triatlon, dus hij is het gewoon om veel te lopen, te fietsen en te zwemmen. ‘In mei is Maria zelf ook beginnen fietsen – voor het eerst - en het was niet evident voor iemand van mijn leeftijd, om het nog aan te leren,’ gaat ze verder.
“Het was moeilijk, vooral in het verkeer. Ik heb ook geprobeerd om te zwemmen maar het lukt me niet. Ik kan het niet. Het zijn allemaal dingen die ik pas op latere leeftijd ben beginnen doen, en nu heb ik spijt dat ik er niet vroeger aan ben begonnen. Met lopen voel ik me heel goed.”
MUZIEK
Zurenborg Sport is een organisatie met diverse sporten en wordt bestuurd door Hans Bril, Tom Teck, Davy Rosseel en Marijke Van Imschoot. Belangrijkste bedoeling van de club is om mensen dichter bij elkaar te brengen. De geplande activiteiten staan vermeld op hun website www.zurenborgsport.be en worden ook aangekondigd op hun Facebookpagina.
Ik spreek, na de aankomst, aan de toog van de kantine in het Brilschanspark met organisator Davy Rosseel. Buiten, zo is door het raam te zien, staan verschillende gemutste deelnemers met een jenever in de hand. Davy wil, zegt hij, door middel van deze Park Run, mensen meer aan het lopen krijgen. Het idee was aanvankelijk een veldloop, die uiteindelijk geresulteerd is in een Park Run. ”We hebben het een beetje spontaan in elkaar gezet: mensen op de hoogte gesteld met een weinig reclame op Facebook, op onze website, met het rondsturen van een aantal mails. We hadden gehoopt op een opkomst tussen de vijftig à tachtig deelnemers en uiteindelijk waren er vijfentachtig inschrijvingen. Dat is perfect.”
-Het weer zat niet mee, he?
Davy Rosseel: “Het weer viel niet tegen. Sneeuw is niet erg voor lopers. Voor fietsers is dat wel een probleem. Het zal een aantal mensen wel hebben afgeschrikt, maar uiteindelijk is de opkomst goed. Ik denk dat er nu zoiets van een zeventig man was.”
-Waren er ook lopers van buiten Zurenborg bij?
Davy Rosseel: “Ja, er zijn mensen van Deurne, Wilrijk en Mortsel bij.”
-Zijn dat diegene die maandag ook mee gaan joggen?
Davy: “Wel, er waren eigenlijk weinig mensen die er maandag bij waren –vijf, dacht ik. Het waren vooral nieuwe gezichten. Het was eigenlijk ook de bedoeling om nieuwe mensen te lokken, bij wijze van kennismaking, om mensen meer aan het lopen te krijgen.”
-En de lopers van de vaste groep zijn toch al goed getraind, he?
Davy Rosseel: “Ja, elke maandagavond starten we om 20 uur, op de Dageraadplaats en lo -
pen van daaruit 10 a 12 kilometer. Het tempo wordt aangepast, men hoeft dus geen schrik te hebben dat het te snel zou gaan. Als er iemand bij is die trager loopt, dan passen we ons aan. We blijven er bij. Men moet er wel rekening mee houden dat het, in de winter, om tien kilometer gaat, dus daar moet je voor getraind zijn. In de zomer echter, lopen we in het Boelaer- en Boekenbergpark. Dan is het voor iedereen toegankelijker, want dan worden er gewoon rondjes gelopen. In de winter daarentegen hebben we verlichting nodig en de parken zijn niet verlicht. In de winter lopen we hier trouwens ook, langs de Brilschans. We lopen altijd, ook al regent of sneeuwt het.”
TRIATHLON
Aan een tafeltje zit een donkerharige slanke vrouw. Ik zet me even bij haar. Maria woont in Deurne, ze is 52 jaar en is vanaf oktober begonnen met lopen. Haar vriend loopt ook regelmatig en ze gaat af en toe met hem mee. Haar langste afstand is zeven kilometer in 45 minuten. Nu moet ze het echter kalmer aan doen omdat ze een blessure heeft. Ze heeft
Vervelen doet ze zich niet tijdens het rondjes lopen, want ze heeft meestal muziek bij. Ze is vooreerst begonnen met lopen op de muziek van Start to Run: tussendoor wordt ook aangegeven wanneer je moet stoppen. “En dat is heel plezant, de muziek, en 31 lessen. Start to Run begint van nul, tot je vijf kilometer kunt lopen. De eerste keren was ik na een paar minuten al buiten adem. Nu loop ik gemakkelijk een half uur, het gaat heel goed.” Joggen is volgens haar aan te raden. “Nu, hier in het park, ging het wat moeilijker. Ook de kou speelt parten, zeker als je al een beetje verkouden bent. Weet je, ik werk voltijds en mijn collega’s verklaren mij soms voor gek omdat ik na acht uur werken nog eens ga lopen, en dat drie keer per week. Meteen als ik gedaan heb, loop ik in het Rivierenhof een rondje. Het doet me goed, dan ben ik weer fris om thuis te beginnen, om daar van alles te doen. Ik ben alleenstaande moeder geweest - ondertussen ben ik al bomma - en ik heb nu meer tijd. Toen ik jonger was moest ik gaan werken, voor mijn kinderen zorgen, dubbel: zowel als vader en moeder. Maar nu, met ouder worden, heb ik meer tijd over. En energie.”
PINKSTEREN
Op Pinkstermaandag organiseert Zurenborg Sport weer een familiefietstocht, de tweede editie. Vorig jaar namen 400 tot 450 fietsers deel. Daarnaast lopen de Zurenborgers mee tijdens de Antwerp 10 Miles op 21 april 2013. Ze zullen dan te herkennen zijn aan hun Zurenborgsport T-shirt.
er is goed nieuws voor de liefhebbers van de romans van ex-Zurenborger Geert Kimpen. na de ‘Kabbalist’, ‘de geheime newton’,’ rachel of het mysterie van de liefde’, is er een vierde grote roman onderweg, “de prins van filettino” die behoudens ongelukken bij de uitgeverij eind mei bij ons verwacht wordt. tussendoor verscheen ook nog wat kleiner werk en meer praktijkgerichte boeken zoals ‘Stap voor stap’, ‘Maak goud van je leven’, een ‘een wens kan je leven veranderen’ en ‘een liefdesdagboek’ samen met zijn vrouw Christine pannebakker. (Jörg PYL)
Voorlopig was vooral de omslagkaft van het boek een gespreksonderwerp. Die is namelijk ontworpen door Philip Renard die ook de kaften van de boeken van Hermann Hesse ontworpen heeft. De gelijkenis met de kaften van werken van Hesse springt dan ook onmiddellijk in het oog. Dit is uiteraard geen toeval want Geert Kimpen is een grote fan van Herman Hesse. “De boeken van Hesse inspireerden mij om te durven worden wie ik wilde zijn, en op een dwaze manier te durven geloven in de maakbaarheid van een betere wereld” getuigt Geert Kimpen, “In mijn jeugd verslond ik alle weken van die schrijver”.
MUNT
De naam ‘De prins van Filettino’ verwijst naar een echt personage, waar het in die roman uiteraard niet echt om zal gaan, maar dat als een leuke kapstok voor het verhaal fungeert. Filettino is een piepkleine gemeente in Midden Italië. Toen Berlusconi in 2011 besliste dat
alle kleine gemeenten met een grotere moesten fusioneren, brak een storm van protest uit in het nietige plaatsje. De burgemeester riep zichzelf uit tot prins en de bewoners creëerden een eigen munt waarmee in de lokale winkels kan betaald worden.
MEI
Om te weten of dit plezierige fait divers aan de basis van de roman gelegen heeft, is het nog wachten tot einde mei. Feit is dat Hermann Hesse eveneens veel van Italië hield en zelf een boek met reisimpressies geschreven heeft. Het blijft ook nieuwsgierig uitkijken, of en hoe groot de invloed van Hermann Hesse op de nieuwste roman van Geert Kimpen was. Dan rest nog de vraag, welke Herman Hesse, de zoeker van ‘Siddharta’ en ‘Demian’ of de wanhopige van ‘ De Steppenwolf’. Nog een dikke maand, en ‘de Prins Van Filettino ‘ geeft zijn geheimen prijs. www.geertkimpen.com
In 2011 startte Emmanuel Van Kerckhoven met Het Antwerps Barokorkest om Bachcantates te brengen tijdens de zondagsdienst in de SintNorbertuskerk van Antwerpen. Het orkest, dat uitsluitend bestaat uit professionele muzikanten, hecht groot belang aan het uitvoeren van het repertoire binnen de oorspronkelijke context en op een zo authentiek mogelijke manier. De Bachcantatediensten oogsten dan ook veel appreciatie omwille van het kwaliteitsvolle niveau. Wie het met eigen oren en oren wil zien en horen moet op 4 mei naar onze eigenste Sint-Norbertuskerk
Naast de specialisatie in de uitvoering van Bachcantates speelt Het Antwerps Barokorkest ook concertante muziek. Deze keer kiest het orkest voor cantates van de Noord-Duitse componisten Dietrich Buxtehude en Franz Tunder. Solist is de jonge sopraan, Astrid Stockman. Het vocale gedeelte wordt afgewisseld met Duitse en Oostenrijkse muziek uit de 17e eeuw
met werken van Schmelzer en Fischer. Het geheel staat onder de leiding van Emmanuel Van Kerckhoven.
INSPIRATIE
“Bach blijft de ultieme componist bij uitstek wanneer we over cantates spreken”, zegt Van Kerckhoven, “maar ook hij heeft zijn inspiratie ergens vandaan moeten halen. Zijn grote voorbeeld was Buxtehude; hij heeft er in 1705 zelfs een voettocht van 400 km voor over om hem te zien en horen spelen. De keuze voor dit programma is dan ook een eerbetoon aan Bach’s inspiratiebronnen.”
In dit bijzondere programma vormt de combinatie van het vocale en de typische instrumentatie in de vroege barokmuziek, bijvoorbeeld het gebruik van een viola da gamba, een symbiose tot een aparte intimiteit.
PROGRAMMA
Het programma wordt gespeeld op:
Woensdag 1 mei 2013 om 20u in de Begijnhofkerk (Begijnhof, Hoogstraten)
Zaterdag 4 mei 2013 om 20u in de Sint-Norbertuskerk (Dageraadplaats, Antwerpen)
Zondag 5 mei 2013 om 15u in de Kapel van het Missiehuis (Missiehuislei, Heide-Kalmthout) –
Dankzij de steun van KBC Verzekeringen Kalmthout en KBC Bank Heide kan de opbrengst van dit concert geschonken worden aan Kon-Tiki, centrum voor kinderen met een meervoudige beperking.
Inkom: € 15
Info: info@muziekcentrumzurenborg.be of 0476 / 573 907
U kan telefonisch of per e-mail reserveren, of door het gepaste bedrag over te maken op BE48 7310 2250 9227 met vermelding van uw naam, de concertdatum en het aantal tickets.
Deze krant komt zes keren per jaar in de bussen van Zurenborg maar dat vraagt voor de redactie heel wat werk. Van schrijvende mensen en mensen die foto’s nemen wordt het meest gevraagd. En daar knelt het schoentje af en toe. We zoeken mensen die ook overdag (lees kantooruren) op pad kunnen en willen gaan om een verslagje te maken of om digitale foto’s
te nemen. Of om beide. Kortom, wie denkt in aanmerking te komen om af en toe een klus te klaren, vooral overdag dan, laat het ons snel weten. Goed om weten is ook dat het hier om vrijwilligerswerk gaat maar dat de onkosten vergoed worden. Enige plaatselijke roem in de wijk is verder mooi meegenomen. swa.collier@telenet.be
Het dak waar ooit mensen onder leefden is verdwenen rest slechts een betegelde muur met ouderdomsvlekken.
Gaten in muren die ooit vensters waren staren vol smart naar een van kleur verschietende hemel.
Een trap die voorheen naar slaapkamers leidde bengelt bloot boven de grond. Afvoerpijpen druppen zinloos naar beneden.
Mensen die hier vroeger woonden zijn gevlucht naar eenvoudige huizen elders. De diaspora is begonnen, zonder bommen en granaten.
Een brief over verbouwen volstond van iemand die ver weg hoogachtend verbleef als eigenaar.
Op 23 februari iets voor 19 uur was het Auditorium van de Permekebibliotheek al tot de nok gevuld. Tientallen fans uit Vlaanderen en Nederland wilden de presentatie van De kleine Odessa II. Het geheim van Lode A. voor geen goud missen. Zelfs Maria Lerma, de Spaanse vertaalster van Peter Van Olmens eerste boek, was van de partij. De auteur vertelde over zijn hemd, over William Morris en Tolkien, en natuurlijk ook over… Het geheim van Lode A. Cato Roelandt danste, grauwde en klauwde
in het rond, terwijl ze een spannend fragment voorlas. Kobe en Lotte Van Olmen brachten live muziek en uitgeefster Sofie Van Sande vertelde ondeugend dat Lannoo een Nederlandse uitgeverij had moeten overkopen om het nieuwe boek in handen te krijgen. Tijdens de receptie vlogen de gesigneerde exemplaren als warme broodjes over de toonbank. Antwerpen is gevallen. Nu nog de rest van de wereld…
(Peter THEUNYNCK)
I taliaanse specialiteiten
PIZZA - PASTA
Ook om mee te nemen
Dageraadplaats 21 - 2018 Antwerpen
Tel. 03 236 74 52 - GSM 0495 40 43 79
Open van 12u tot 14u en 18u tot 23u
Dinsdag gesloten
Wij zijn op zoek naar mensen die voornamelijk overdag voor ons aan de slag kunnen
De kleine odessa II van Peter Van olmen met zwier op de wereld gezet!peter Van olmen geeft uitleg bij zijn nieuwe boek
e lke keer als je het b urgemeester r yckaertplein passeert, sta je te kijken naar de steeds groeiende massa fietsen die gestald staan voor de ingang van b erchem station. d eze toename is verklaarbaar door de start van de werkzaamheden aan de achterzijde van het stationsgebouw, ter
De fietsen die voorheen ter hoogte van de ingang aan de Posthoflei gestald stonden, dienden plaats te ruimen en de eigenaars werden verzocht hun fietsen in de toekomst te stallen op het Ryckaertplein. De vrije ruimte op het Ryckaertplein staat zo vol fietsen en dit alleszins tot het voorjaar van 2014, datum waarop de nieuwe fietsparking de deuren zal openen. Het nieuwe gebouw oogt fraai in haar ontwerp. Een met glas en staal afgewerkte constructie zal plaats bieden aan 2.150 fietsen, wat een verdubbeling zal inhouden van de huidige fietsparkingcapaciteit.
FIETSPUNT
De investering bedraagt 5,8 miljoen euro. Het nieuwe gebouw is dan ook meer dan een
hoogte van de p osthoflei. d aar wordt in opdracht van de n M b S h olding een grootschalig fietsparkingcomplex gebouwd. e en glazen gebouw, drie verdiepingen en goed voor meer dan 2.000 fietsen.
gewone fietsparking. Het heeft ook als doel het bescheiden stationsgebouw meer uitstraling te geven en als een soort voordeur te dienen voor de stationsingang vanuit de Posthoflei. De NMBS realiseert zich blijkbaar dat het haar fietsende reizigers wat meer in de watten mag leggen. Naar schatting 20 % van de 13.000 treinreizigers die in Berchem dagelijks de trein neemt, komt naar het station met de fiets en dit aantal groeit. Tot op de dag van vandaag worden die fietsende reizigers aan hun lot overgelaten. Zo zijn er veel te weinig plaatsen die helemaal niet beschut zijn tegen weer en wind. Maar vooral is de stationsomgeving een gekende plek bij fietsdieven en vandalen, met alle gevolgen vandien. Met de komst van het gebouw worden 2.150 extra overdekte stalplaatsen
gecreëerd verspreid over drie niveaus en dit in een glazen doorzichtige constructie, wat ook eventuele diefstallen zou dienen te bemoeilijken. De fietsstalling zal gratis zijn. In het gebouw zal ook een ‘fietspunt’ worden ingericht, waar fietsers terecht kunnen voor het uitvoeren van kleine herstellingen aan hun tweewieler. De bestaande fietsenstal -
ling vlak voor het station blijft ook behouden. Voor iedereen die zich al of niet regelmatig met de fiets richting station begeeft, wordt het dus uitkijken naar voorjaar 2014, waar een nuttig infrastructuurproject de fietsende treinreiziger meer comfort zal bieden.
