UX JOURNALISTIEK
HOE DOORBREEK JE DE EIGEN SUBJECTIEVE ERVARING
Afgelopen jaren groeit de belangstelling voor diverse vormen van betrokken journalistiek. Daarbij verbindt de journalist zich actief met een doelgroep en probeert goed te luisteren en te begrijpen wat er zich afspeelt binnen de betreffende community om zo meer representatief nieuws te brengen. Maar hoe ver kan en moet je daarin gaan? Werkplaats-onderzoeker Marleine van der Werf beschrijft hoe ze als filmmaker voortdurend probeert zowel de ander als zichzelf beter te begrijpen; een praktijk die zeker ook voor journalisten inspirerend kan zijn.
1302 WOORDEN VAN MARLEINE VAN DER WERF
Wat gebeurt er in mijn hoofd op het moment dat ik deze woorden schrijf en wat gebeurt er nu in jouw hoofd als je ze leest? Ik heb het niet over de werking van communicatie, maar over de sub jectieve en sensorische gewaarwording dat ik mezelf ben en jij jezelf bent. We kunnen alleen proberen een ander perspectief te begrijpen door het te interpreteren binnen ons eigen subjectieve en beperkte referentiekader. Maar hoe kan ik als maker ooit begrijpen hoe het is om jou te zijn? Voor mij vormt dit de uitdaging bij ieder nieuw project. Allemaal zijn we verrijkt met ervaringen en herinneringen die verbonden zijn aan waar we opgegroeid zijn, hoe we eruitzien, wie we liefhebben en duizenden dingen meer. Tegelijkertijd begrenzen die ervaringen ons. Alleen al het feit dat we vanuit één perspectief ervaren (ons lichaam) maakt onze belevingswereld beperkt. Wat als er methodes gecreëerd worden om deze grenzen te doorbreken? Bijvoorbeeld als een wetenschapper dierproeven kan ervaren vanuit het perspectief van een labrat? Een man met een lichte huidskleur het perspectief van een vrouw met een donkere huidskleur inneemt? Of een docent de perceptie van een leerling kan ervaren? Zouden zij door deze ervaring andere keuzes maken? Welke methodes kunnen wij als vertalers van andermans verhalen inzetten om onze eigen subjectieve ervaring te doorbreken? En hoe representeren we dit? Die vragen vormen de kern van mijn artistieke onderzoek. Foto van mezelf in Akha-kleding (links) samen met Amee, waarbij ik in 2004 heb gewoond. Aimee woont in Noord-Thailand en behoort tot het Akha-volk. Deze minderheid heeft geen rechten in Thailand en wordt door de overheid vervolgd. Deze ervaring inspireerde mij om een carrière als documentaire filmmaker te ambiëren en verhalen van mensen in kwetsbare situaties te verbeelden.
52
