Reportage Biologie
De paddentrek Zoals ieder jaar kijken we (onderwaterfotografen,
biologen,
natuurvrienden, …) reikhalzend uit naar de paddentrek, een verschijnsel dat zich elk jaar voordoet. De dieren komen bijna geFoto's (2): Luc Rooman.
lijktijdig uit hun winterslaap en trekken massaal naar de nabijgelegen plas of sloot om hun eieren af te zetten en te bevruchten. Van zodra de nachten in het voorjaar rond de 8°C schommelen trekken de padden naar hun waterplas om te paren.
D
e bekendste onder deze soort van amfibieën is de gewone pad (Bufo bufo). Door het grote verspreidingsgebied van dit dier is er veel variatie in kleur en tekening bij de gewone pad. De kleur is bruin tot roodachtig of grijs. Sommige exemplaren zijn donkerder en neigen naar zwart, andere kunnen een meer gele kleur hebben. De meeste exemplaren zijn uniform gekleurd. Soms komen streperige vlekpatronen voor die bruin, rood of zwart of lichter tot wit kunnen zijn. Er zijn in totaal vier
54
Hippocampus jan./feb. 2021
ondersoorten die allemaal een iets ander verspreidingsgebied, een afwijkende kleur en soms ook een tekening hebben. Een voorbeeld is Bufo bufo spinosus uit Zuid-Europa, die een meer roodachtige kleur heeft. Tussen de verschillende ondersoorten vindt ook hybridisatie plaats. Deze mengvormen zijn moeilijk van de ondersoorten te onderscheiden. De kleur van de buik van de gewone pad is wit tot grijs of lichtbruin en heeft vaak een donkere marmertekening. De struc-
tuur van de huid is zeer ruw en droog. In de paartijd wordt de huid gladder. Het lichaam is volledig bedekt met wratachtige structuren, dit zijn de slijmklieren. Deze 'wratten' zijn vooral op de flanken erg talrijk, maar die op de rug zijn het grootst en dus het best te zien. Bij sommige exemplaren zijn de wratten rood van kleur, waardoor ze duidelijk zichtbaar zijn. Populaties in het zuiden van Europa hebben bulten met een verhoornde bovenzijde.
Parende padden met op de achtergrond hun eierslierten.
