de pest in brugge Albert Clarysse
Vanaf de pan-Europese pestepidemie van 1347-1351 werden onze contreien tot in 1669 regelmatig geteisterd door pestepidemieën met tussenin sporadische sterfte aan pest. Vanaf het einde van de 15de eeuw trof de stadsmagistraat een toenemend aantal maatregelen. Alle grachten en waterputten werden gezuiverd, zwerfhonden afgemaakt en besmette huizen gemerkt. Besmette personen en hun verzorgers moesten in quarantaine gaan. In 1563 werd een ambtenaar aangesteld om besmette huizen te registreren en in 1602 werden op het Magdalenaveld pesthuysen opgericht waarheen pestlijders gebracht werden. In 1603 werd in Brugge, naar het voorbeeld van enkele andere Europese steden, een “Camere van Ghesontheyt” opgericht. Die trof een aantal maatregelen om de verspreiding van de ziekte tegen te gaan en de verzorging van de pestlijders te verzekeren. Uit die maatregelen blijkt
28
dat men doorhad dat de ziekte besmettelijk was. De maatregelen genomen door de stadsmagistraat hebben wellicht meer bijgedragen tot de controle van de ziekte dan de behandelingen van de geneesheren (Afb. 18). De dokters kenden immers het bestaan van bacteriën niet.
Ze dachten dat de pest veroorzaakt werd door een pestgif dat zou ontstaan op plaatsen van verrotting van voedsel, planten, uitwerpselen of lijken. Ze stelden allerlei maatregelen voor om de vorming van het pestgif te voorkomen, of om het pestgif te neutraliseren of het contact ermee
18
