46
‘Ik ga die slak echt niet vasthouden’
BEELD: MARRIT SCHUDDEBEURS
Maura (5) en Merel (3) zoeken waterbeestjes in de Wieden. ‘Jullie komen vast waterdiertjes zoeken!”, zegt Willy, die werkt in het bezoekerscentrum De Wieden, tegen Maura en Merel. De meisjes knikken enthousiast. Willy legt uit hoe dat gaat: “Langs de wandeling vind je vlonders waar je kunt gaan zitten. In de bak doe je een laagje water en dan ga je vissen. Met je schepnet maak je achtjes in het water, zo vang je het meest. Je gooit je net leeg in de bak en dan kijk je op de zoekkaart wat je gevangen hebt.” “Ik hoop op een kreeft”, zegt Maura. “Nou, de kans is groter dat je een watermijt vindt”, grinnikt Willy. “Hij is rood, klein en wordt wel een Ferrari genoemd. Omdat ie ook zo snel is!” Roeren Met de schepnetten gaan Merel en Maura op pad. Fanatiek roeren de zusjes in het water. Na twee keer het net legen, zwemt er al van alles rond in de bak.
Maura: “Een schrijvertje, een poelslak en wat is dat nou?” Goed kijkt ze op de zoekkaart en dan weet ze het: “Een bloedzuiger!” Met een loep bekijkt Merel de piepkleine beestjes van dichtbij: “Ik ga die slak echt niet vasthouden. Veel te glibberig!” Rotzooi Maura zucht: “Sjonge, wat een rotzooi in de sloot. Dieren zullen wel van al die plantjes houden, maar ik niet. Nu moet ik heel goed zoeken tussen de rommel.” Na een hele tijd vissen nemen de meisjes hun vangst mee terug naar Willy. “Wat hebben jullie veel gevonden!” roept ze uit. “Eens even kijken… Ik zie een larve van een waterjuffer. En wat is dit?” “Een jongens watermijt!”, roept Maura uit. “Hij is zo groot, dat moet wel.” Lachend gooit ze beestjes terug in de sloot. “Succes met terugzwemmen!”, roept ze hen na.
