EZK WORDT K De formatie. Wil ik het erover hebben? Eigenlijk niet. Maar kan ik het vermijden? Nee, eigenlijk ook niet. Vind ik er iets van? Jazeker wel. "Duurt langgggggg!", zoals één van mijn kleine bezempjes zegt wanneer een verhaal langer duurt dan twee minuten en dat duurt het. Het is een strijd geworden wie het langst niet buigt, wie vooral geen concessies wil doen aan eerdere boute en mediagerichte uitspraken. Imago als leidraad, onwrikbaarheid als belangrijkste kernwaarde. Droevig, heel droevig. Want er is toch wel heel wat gebeurd in de tussentijd waardoor de verschillende strijdbijlen toch al lang diepe en onvindbaar begraven hadden moeten worden. En nee, dit gaat niet over corona.
Want er is natuurlijk maar één onderwerp waarbij alle alarmbellen af hadden moeten gaan. Eén rapport waardoor iedereen elkaar direct had moeten opzoeken en afspraken had moeten maken hoe we hier nu daadkrachtig en voortvarend mee aan de slag zouden gaan. Het op 9 augustus gepubliceerde rapport van het IPCC. Alles gaat sneller en heftiger dan we al dachten. Dan zou je denken dat het lage land, het land onder de zeespiegel, het land van stormvloedkeringen en balgstuwen direct de volledige urgentie zou zien en een klimaatcrisis zou uitroepen. Maar nee, stiller dan stil. Oorverdovend stil. We hebben in Nederland, nog wel, een ministerie van Economische Zaken en Klimaat. Ziedaar, het probleem. We hebben Economische Zaken en, oh ja, ook Klimaat. Een sluitpost, bedrijfsbelang voor algemeen belang. Liever een vliegmaatschappij gered dan het ganse land. Mocht ik als bezem dan de illusie hebben dat deze column iets kan veranderen en enige invloed heeft op de formatie, dan een pleidooi om terug te gaan naar een ministerie van VROM. Maar dat is wellicht verlangen naar iets van vroeger. Nee, een crisis vergt duidelijke keuzes, dus bij deze. Met ingang van de nieuwe regeerperiode, een ministerie van Klimaat. Ook levert deze de vicepremier, of beter, de premier zelf. Een crisissituatie vergt crisiskeuzes.
GRAM #07 september 2021 | 5
