Γιατί μερικοί χριστιανοί δεν είναι χαρούμενοι;
Μ
έσα στην Καινή Διαθήκη η λέξη «χαρά» αναφέρεται περισσότερο από ογδόντα φορές και η προτροπή «χαίρετε» ακόμη περισσότερες. Γιατί τότε υπάρχουν χριστιανοί που η συμπεριφορά τους δεν δείχνει ότι έχουν χαρά μέσα στην καρδιά τους; Φυσικά όλοι μας ξέρουμε ότι ο ουρανός είναι ο χώρος της χαράς και της αιώνιας ευδαιμονίας. Τι γίνεται όμως εδώ στη γη; Γιατί υπάρχουν χριστιανοί με πρόσωπα βαριά ή κατσουφιασμένα; Γιατί η συμπεριφορά τους δείχνει ότι είναι θλιμμένοι και απογοητευμένοι μάλλον παρά ευτυχισμένοι; Τι φταίει;
Προσωρινή θλίψη
στημα να μην μπορεί να χαρεί τη σωτηρία του ή την επικοινωνία του με τον Θεό, επειδή ακριβώς βρίσκεται κάτω από μια μεγάλη δυσκολία ή μέσα σε μια θλιβερή ή πολύ επώδυνη κατάσταση. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έχει σωθεί ή ότι δεν είναι εντάξει με τον Θεό. Η χαρά είναι ένα συναίσθημα και γι’ αυτό δεν είναι σωστό να θεωρείται σαν απόδειξη της αναγέννησης ενός ανθρώπου ή κριτήριο της καλής πνευματικής κατάστασης ενός πιστού ανθρώπου. Είναι το αποτέλεσμα της αλλαγής του ανθρώπου που συνδέεται με τον Θεό και όχι αυτή καθεαυτή η αναγέννηση. Γι’ αυτό το λόγο δεν μπορεί να συνυπάρξει σε εξαιρετικά δύσκολες ή επώδυνες καταστάσεις. Για παράδειγμα, ο ληστής μέσα στους αφόρητους πόνους από τη σταύρωσή του, δεν μπορούσε νομίζω να χαρεί τη λύτρωσή του, όταν ο Χριστός του είπε: «Σήμερον θέλεις είσθαι μετ’ εμού εν τω παραδείσω» (Λουκάς κγ΄ 43). Αυτό όμως δεν σήμαινε ότι δεν είχε σωθεί. Εκείνο όμως που πρέπει να τονιστεί είναι ότι αυτές οι καταστάσεις είναι συνήθως προσωρινές και παροδικές. Όταν ο πιστός άνθρωπος βρίσκεται στο δρόμο του Θεού, τότε, όπως λέει ο Δαβίδ: «Το εσπέρας δύναται να συγκατοικήσει κλαυθμός, αλλά το πρωί έρχεται αγαλλίασις» (Ψαλμός λ΄ 5). Επομένως δεν είναι δικαιολογημένη η κατάσταση εκείνων των χριστιανών από τη ζωή των οποίων λείπει μόνιμα η χαρά και η ικανοποίηση.
Όπως λέει και ο τίτλος είναι κάτι το προσωρινό. Θλίψη που μπορεί να καταλάβει τον οποιονδήποτε πιστό άνθρωπο του Θεού, και αρκετές φορές έχει συμβεί, όταν αντιμετωπίζει κάποια μεγάλη δυσκολία, μια συμφορά που έχει έρθει στη ζωή του ή μια ιδιαίτερα επώδυνη δοκιμασία. Δεν νομίζω ότι μπορούσε να νιώσει χαρά μέσα του ο Ιώβ τις ώρες και ημέρες της σκληρής και εξαιρετικά επώδυνης δοκιμασίας του. Το καλό ήταν ότι η δοκιμασία του αυτή ήταν παροδική και όχι μόνιμη. Αυτό ακριβώς τόνισε ο Απόστολος Πέτρος στους αναγνώστες της Επιστολής του και τονίζει και σε μας, λέγοντας: Στηριζόμενοι στο γεγονός ότι ο Θεός έχει φυλαγμένη για σας μια κληρονομιά άφθαρτη και αμόλυντη και αμάραντη, να αισθάνεστε αγαλλίαση, έστω κι αν προσωρινά χρειαστεί να λυπηθείτε για λίγο μέσα στις ποικίλες δοκιμασίες (Α΄ Πέτρου α΄ 3-6). Αυτό σημαίνει ότι ο οποιοσΤου Δρ ΑΝΑΝΙΑ δήποτε πιστός άνθρωπος του Θεού ΚΑΒΑΚΑ Νευρολόγου-Ψυχίατρου μπορεί για κάποιο χρονικό διά36 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ
Τι φταίει Πολλές είναι οι αιτίες που μπορούν να ενοχοποιηθούν για την έλλειψη