Εδάφια που μιλούν άμεσα στην καθημερινότητά μας
ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΣ ΤΟ ΛΟΓΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ
«...Δεν ανεγνώσατε... Δεν ανεγνώσατε;» (ΜΑΤΘ. 12:3&5)
λοι διαβάζουμε το Λόγο του Θεού. Τότε ναχαρίστηκε όταν, διά πίστεως στη μέσω του λοιπόν γιατί ο Ιησούς ρωτάει, «Δεν ανε- Μεσσία Χριστού λύτρωση, ο άνθρωπος απέκτησε γνώσατε; ... Δεν ανεγνώσατε;»... Αυτό το και πάλι πρόσβαση στην οικογένεια του Ουράνιου ερώτημα έχει να κάνει με τον τρόπο με τον οποίο Πατέρα. Διαβάζοντας την Αγία Γραφή από την ο καθένας διαβάζει τη Γραφή και, όπως εύκολα αυτονόμηση και αυτάρκεια ενός απομονωμένου συνειδητοποιεί κανείς, υπονοεί μια ανάγνωση «εγώ» ο μεγαλύτερος κίνδυνος είναι να τη του Λόγου του Θεού η οποία δεν συνοδεύεται διαβάζει κανείς ατομιστικά και ανταγωνιστικά από βαθιά πνευματική κατανόηση. με τους άλλους με το ενδεχόμενο να γίνονται Η πρώτη προϋπόθεση για τη σωστή ανά- στα χέρια του τα ιερά εδάφια ακόμα και πέτρες γνωση του Λόγου του Θεού είναι να διαβάζει ο για λιθοβολισμό αγριότερο κι από εκείνον που άνθρωπος σύμφωνα με το Πνεύμα του Θεού υπέστη ο πρωτομάρτυρας Στέφανος. Γι’ αυτό που την έγραψε, το Πνεύμα Εκείνο το Οποίο, και η φράση στο κατά Ματθαίο Ευαγγέλιο που μαζί με τον Πατέρα και τον Υιό, κατοικεί μέσα συμπληρώνει το ρητορικό ερώτημα «δεν ανεμας, όπως διαβάζουμε στο Ευαγγέλιο κατά τον γνώσατε;...» αναφέρεται στην αγάπη και το έλεος Ιωάννη· «...προς αυτόν θέλομεν ελθεί, και εις του Θεού που είναι η μόνη κατά Θεόν θέση. αυτόν θέλομεν κατοικήσει» (24:23). Και λέγοντας Όταν λοιπόν ανοίγουμε να διαβάσουμε τη «μέσα μας» δεν εννοούμε στο συναισθηματικό Γραφή μας χρειάζεται να το κάνουμε με την ίδια μας κόσμο αλλά σε μια καρδιά μέσα στην καρδιά ευλάβεια και ταπείνωση που διέκρινε το Μωυσή μας, σε μια ψυχή μέσα στην ψυχή μας, εκεί μπρος στη φλεγόμενη βάτο όταν παρέλαβε το όπου ο Πλάστης φύσηξε την πνοή Του στον άν- νόμο του Θεού: με τα πόδια μας γυμνά, χωρίς θρωπο όταν τον έπλασε κατά τη δική Του εικόνα σανδάλια για την πορεία· σαν προσκυνητές που και ομοίωση. στέκουν ταπεινά μπροστά σε άγια γη (Έξοδος Ανάγνωση και μελέτη της Αγίας Γραφής που 3:5) ερμηνεύοντας τα πνευματικά με τα πνευματικά γίνεται από τον εξωτερικό άνθρωπο είναι άκυρη και με πυξίδα το πνεύμα της διάκρισης για να γιατί δεν οδηγεί στη βαθιά πνευματική κατανόηση διακρίνουμε εκείνα που φαίνονται μεν όμοια των όσων διαβάζει. Πηγάζει από το ανθρώπινο αλλά στην ουσία διαφέρουν (Ρωμ. 2:18). Διότι «εγώ» που, όσο ανεπτυγμένη και να έχει τη διά- έχει μεγάλη σημασία να μην αποσπούμε ένα νοια, δεν συμπορεύεται με την αρχή ότι ο άν- μεμονωμένο εδάφιο από το σύνολο του Λόγου θρωπος βρίσκει την ολοκλήρωση του Θεού, αφού κάτι τέτοιο θα και πληρότητά του μόνον όταν μας οδηγούσε να το καταλάβουμε Από την είναι εξαρτώμενος από τον Θεό, στενά αλλά, όπως μας συμβουΓΙΟΥΛΙΚΑ Κ. MASRY κάτι που μετά την Πτώση τού ξαλεύει ο προφήτης Ησαΐας, να το
Ό
48 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ
