COMPOSIET
Een kunststuk van een ongeluk Composiet walvisstaart draagt metrostel Een waar composiet kunststukje in Spijkenisse begin november: een machinist van de metro aldaar heeft het gepresteerd om met zijn metro dóór het stootblok te rijden en hem op een tien meter hoog kunstwerk in de vorm van een walvisstaart te parkeren.
D
e walvisstaart maakt deel uit van het composiet kunstwerk 'walvisstaarten', bestaande uit twee staarten, van de architect Maarten Struijs. De staart waarop het metrostel belandde weegt zestien ton. Toch vertelde Struijs aan NOS dat hij verbaasd is dat de staart stevig genoeg was. Zijn eerste gedachte bij het horen van het verhaal was dan ook dat het kunstwerk zou zijn ingestort. "Het staat er al bijna twintig jaar en dan verwacht je eigenlijk dat het kunststof ook een beetje verpulvert, maar dat is kennelijk niet zo."
Grap
Solico Composite Engineering kreeg in 2001 opdracht van de gemeente Rotterdam om de constructie te verzorgen van de twee composiet walvissen van 12 en 14 meter. Destijds werd er vooral gekeken naar een tech-
48
KR_Artikel2P_3.indd 48
niek voor de staart zodat deze bestand zou zijn tegen de sterke wind in Rotterdam. Verschillende vormen van de staarten zijn getest in een windtunnel, na uitgebreide FEA-analyses werden de walvisstaarten door Solico ontworpen in composiet. De walvisstaarten bestaan uit twee delen, het 'lichaam' en de 'staart'. Het lichaam heeft een stalen traliewerk als binnenste structuur, bekleed met zes millimeter glasverzelversterkt polyester. De staart, waar het metrostel op rust, heeft geen stalen traliewerk. De belasting wordt dus compleet opgevangen door het composietmateriaal. Oprichter Hans Muller van Solico: "Rond 2000 was het nieuwe metrotracé klaar van Rotterdam Alexanderpolder tot Spijkenisse en dat eindigde midden in de bebouwing. De stadsarchitect heeft een maquette gemaakt van het einde van de lijn: een 12
KUNSTSTOF & RUBBER # 11-12/2020
02/12/2020 15:38
