rozmowy
Dobre rozwiązania upowszechnią się same Przewidywalny, wprowadzany stopniowo i w uzgodnieniu ze wszystkimi interesariuszami – taki powinien być model digitalizacji ochrony zdrowia w Polsce według Łukasza Jankowskiego, prezesa Okręgowej Izby Lekarskiej w Warszawie. Pytamy o błędy dotychczasowej polityki cyfryzacji zdrowia, oczekiwania lekarzy i kalendarz wprowadzania kolejnych rozwiązań e-zdrowia. Podczas naszej ostatniej rozmowy we wrześniu 2019 roku stwierdził Pan, że „wprowadzanie rozwiązań cyfrowych do ochrony zdrowia idzie zbyt wolno.” Od tego czasu wdrożono e-receptę. Czy nadal jest Pan tego zdania?
Pandemia koronawirusa rzeczywiście doprowadziła do upowszechnienia rozwiązań z zakresu e-zdrowia, jak choćby telekonsultacji, które – wraz z wprowadzeniem e-recepty, a wcześniej e-zwolnienia – stały się pełniejszą formą udzielania porad lekarskich. Cieszę się, że udało się wdrożyć e-receptę przed pandemią. To na pewno duży sukces i użyteczne narzędzie.
30
OSOZ Polska 5/2020
Minęło kilka miesięcy i dziś powoli zapominamy już o czasach recept papierowych. Nadal nie dogoniliśmy jednak w zakresie rozwiązań e- zdrowia państw zachodnich. Brakuje kompleksowych rozwiązań, ciągle brakuje strategii dla telemedycyny w Polsce, wytyczonej drogi rozwoju tej dziedziny, zaakceptowanej i wspieranej przez wszystkich interesariuszy. Nadal brakuje nam dostępu do cyfrowej, aktualizowanej na bieżąco historii choroby pacjenta, nie mówiąc o prostszych systemach np. monitorowania możliwych interakcji lekowych na podstawie danych z e-recept. Takich użytecznych i możliwych do wprowadzenia rozwiązań jest więcej i w tym sensie
podtrzymuje moje stwierdzenie z września: pomimo czynionych w tym kierunku kroków, np. wprowadzania e-recepty, wciąż nie doganiamy rozwiązań e-zdrowia w innych krajach. Jakiego modelu digitalizacji ochrony zdrowia w Polsce oczekują lekarze?
Przewidywalnego, wprowadzanego stopniowo i w uzgodnieniu ze wszystkimi interesariuszami. Chcielibyśmy znać strategię, wiedzieć jak krok po kroku będzie wprowadzane e-zdrowie, widzieć cel, a nie tylko „kolejne przystanki” – małe sukcesy na drodze. Chcemy uczestniczyć we wprowadzaniu i usprawnianiu roz-
