Belgie maakt ruk naar rechts
N-VA wil War on Drugs verhevigen Door: Karel Michiels
Wordt Vlaanderen straks onafhankelijk? En zullen wij dan in een rechts land leven waar de War on Drugs nieuw leven wordt ingeblazen? Nu de NV-A (Nieuw Vlaamse Alliantie) definitief de grootste partij is, maken veel mensen zich zorgen.
14 oktober 2012 was een mooie dag voor de democratie in België. Het extreemrechtse Vlaams Belang (vroeger Blok) werd in de gemeenteraadsverkiezingen overal enthousiast weggestemd. Eindelijk zijn we van die smet verlost. Meer dan een kwart eeuw hebben we het racistische discours van Filip Dewinter en zijn aanhang moeten aanhoren, in 2006 dreigde de man zelfs burgemeester van Antwerpen te
inderdaad extreemrechts, om niet te zeggen een fascist.
Afkeer van drugs Wat de NV-A ook gemeen heeft met het Vlaams Belang (maar evengoed met de christendemocratische CD&V) is de virulente afkeer van drugs. Bart De Wever was tijdens de verkiezingscampagne de
‘Cumul’ noemen wij dat, en we hebben nooit anders gekend. Vandaar ook dat lokale verkiezingen bij ons altijd een nationale dimensie hebben, dit keer meer dan ooit omdat de NV-A voor de eerste keer opkwam in alle gemeenten en volgens de peilingen de grote winnaar zou worden.
Cynisch en arrogant Dat is misschien nog wat mij het meest ontgoochelt in Bart De Wever. Uitgesproken
Wat de NV-A gemeen heeft met het Vlaams Belang (maar evengoed met de christendemocratische CD&V) is de virulente afkeer van drugs. worden. Maar nu is zijn rijk uit. En dat hebben we te danken aan de NV-A.
Cordon sanitaire De NV-A van Bart De Wever is ideologisch even rechts als het Vlaams Belang. De partij vindt de vrije markt het toppunt van beschaving, pleit consequent voor meer blauw op straat èn een streng migratiebeleid. Maar ranzig racisme is De Wever vreemd, zo bezweert hij ons telkens weer met klem, en hij handhaaft ook het cordon sanitaire tegen het Vlaams Belang dat de andere partijen nu al zo lang in stand houden. De NV-A is complexloos rechts maar niet racistisch, tot het tegendeel bewezen wordt. Sommige mensen vinden dat de NV-A nu al besmet is, omdat het gros van de Vlaams Belang-stemmers gewoon is overgelopen. Maar dan kun je net zo goed stellen dat die overlopers tot inzicht zijn gekomen. Dat ze nu pas beseffen dat ze geen racist hoeven te zijn om rechts te denken, of dat de multiculturele samenleving echt wel een feit is. Wie nu nog streeft naar een blanke, ‘gezuiverde’ maatschappij is
62
enige politicus die het thema op de agenda zette, als voorzitter van zijn partij èn als kandidaat-burgemeester van Antwerpen. In 2014 wil hij ook nog minister-president
rechts, cynisch en arrogant: zijn stijl noch zijn overtuiging kunnen mij bekoren, maar dat is democratie. Het opstapelen van ambten is net antidemocratisch, en geheel in tegenspraak met de idealen van schone handen en verandering die de NV-A propageert. De Wever cumuleert even onbehouwen als de politici die hij zelf zo vaak vervloekt. Wellicht omdat hij binnen zijn partij de enige valabele kandidaat is voor al die banen, de enige mogelijke Grote Leider die door een kwart van de Vlamingen blindelings wordt gevolgd. De Rattenvanger van Antwerpen.
Meer repressie
Bart de Wever
van Vlaanderen worden. Ja, dat kun je in België allemaal met elkaar combineren.
Maar ik had het over de War on Drugs. Terwijl de rest van de wereld (buiten Ivo Opstelten) er intussen achter is dat die oorlog gefaald heeft, wil Bart De Wever hem in ‘zijn’ stad nieuw leven inblazen. Tien jaar na de introductie van het huidige gedoogbeleid (waarbij het gebruik van soft drugs voor de politie ‘de laagste prioriteit’ heeft) wil de NV-A opnieuw meer repressie. Die zal zich in de eerste plaats richten op de overlast die harddruggebruikers veroorzaken in sommige wijken
