High Life NL 13-01 by SoftSecrets

#01-2013 GRATIS

opinie en lifestyle magazine voor growers en blowers

Gemeenten willen legale wietkweek Nazi tweeling bekeerd door wiet! Cata.Pirata (SKIP&DIE)

“Ik kan echt van wiet genieten”

Super Skunk® Ook beschikbaar als geheel vrouwelijke variëteit !

‘De Sensi Seed Bank is de meest uitgebreide cannabiszaadbank ter wereld en het is, vanuit medisch oogpunt gezien, essentieel dat zij blijft functioneren en behouden blijft. Het is zoals met het behoud van het regenwoud want we weten dat er potentiële geneesmiddelen zijn die niet vernietigd mogen worden.’

Dr. Lester Grinspoon (december 1996)

Lokaal maatwerk In december kreeg ik bezoek van Thomas, een Duitse vriend uit Munchen. Natuurlijk bezochten we even een coffeeshop in de binnenstad van Amsterdam. Dat verbaasde hem, want hij dacht dat hij daar niet meer welkom was. Nee, niks aan de hand, zei ik, je mag gewoon lekker blijven blowen bij ons. Ook in 2013.

Fijn, antwoordde Thomas. Want later zou hij nog bij andere vrienden in Maastricht een paar dagen doorbrengen. Ik vertelde hem dat het in Maastricht helaas niet mogelijk was een coffeeshop te bezoeken. Daar gelden andere regels. In mijn beste Neder-Duits legde ik Thomas een en ander uit. Hij leek het redelijk te begrijpen, en vergeleek het een beetje met zijn eigen land. In Beieren trad de politie nog wel regelmatig streng op tegen softdrugs, maar in het noorden in Hamburg en Berlijn zou het allemaal een stuk relaxter zijn. De soap rond de wietpas van Ivo Opstelten zal deze maand weer een nieuw stadium in gaan. Er moet een uitspraak volgen na twee rechtszaken in Brabant en Limburg, waar coffeeshops tegen het invoeren van de wietpas juridische procedures startten. Het gaat met name om het discriminatie-principe. Waarom zouden coffeeshops buitenlanders als klant moeten weigeren, dat gaat niet samen met de grondwet. Hoe de rechters oordelen is afwachten, maar de mislukking van de wietpas wordt steeds duidelijker. De VVD-minister bleef en blijft zich positief uitlaten over ‘het succes’ van de wietpas. Heel lang ontliep hij de discussie door te melden dat hij wachtte op rapporten en onderzoeken over de gevolgen van de wietpas. Maar die werden steeds maar uitgesteld. Totdat in november eindelijk een gedegen onderzoek over de post-wietpassituatie in Tilburg openbaar werd. In dit rapport ‘Tilburgse Taferelen’ wordt haarﬁjn uitgelegd hoe zijn onzinnige idee er lokaal ingehakt heeft. Nicole Maalsté schreef er een uitstekend artikel over dat jullie in dit nummer kunnen lezen. Naast de problemen rond de voordeur van de coffeeshop, was er opnieuw beroering rond de achterdeur van de coffeeshop. Steeds meer gemeenten zien in het ‘lokale maatwerk’ dat de nieuwe regering biedt een mogelijkheid om een oud idee nieuw leven in te blazen. Al bijna 15 jaar wordt er gesproken over experimenten met een cannabisteelt onder toezicht van de overheid. Er is ooit zelfs een meerderheid in de Tweede Kamer voor geweest, maar die motie is toen nooit uitgevoerd. Zo gaat dat in een democratie. Een

meerderheid van de volksvertegenwoordiging roept de regering op om het mogelijk te maken dat er een gereguleerde cannabisteelt komt, en de regering antwoordt dan simpelweg, Fuck You, dat doen we niet. Natuurlijk zeggen ze het wat politieker. Ze zeggen dan bijvoorbeeld dat het niet kan of mag vanwege ‘internationale verdragen’. Daar is toen al meteen de vloer mee aangeveegd, maar dat was tevergeefs. We leven nu eenmaal in een land waar politieke leiders over weinig moed bezitten. Elke discussie over welk onderwerp dan ook verzandt in rapporten of commissies of uitstel. En als dan later bekend wordt dat er weer eens een totaal ﬁasco is bedacht, hebben politici het mantra ‘Met de kennis van nu…’ op de lippen gebrand. Gelukkig hebben we het in dit nummer verder vooral over de leuke kanten van cannabis. Lees hoe zangeres Cata.Pirata van SKIP&DIE van wiet houdt, en zelf ook kweekt. Lees hoe een Amerikaanse Nazi-tweeling door mediwiet van hun absurde ideeën is genezen. Bekijk de weirde muurschilderingen van de Poolse muurschilder Swanksi. Lees over het boek Witte Panters van hiphop-journalist Saul van Stapele, die herinneringen ophaalt aan interviews met o.a. Snoop Dogg. Bekijk de verticale groene groeimuren van de Franse tuinarchitect Patrick Blanc. En heb vooral heel veel plezier met dit eerste nummer van Highlife in alweer de 22e (!) jaargang. Rob Tuinstra

Voorwoord van de uitgever De Nederlandse overheid voert een liberaal beleid t.a.v. cannabis. Het gebruik van cannabis wordt in de Nederlandse Opiumwet niet strafbaar gesteld. Vele gemeenten gedogen coffeeshops van waaruit hasj en wiet worden verhandeld. Met het gedogen van deze coffeeshops heeft de overheid een goede scheiding van de drugsmarkten weten te bereiken. Zo’n één miljoen blowers weten de weg naar de coffeeshop te vinden of voorzien d.m.v. kleinschalige hennepteelt in hun eigen gebruik. De cannabisconsument is de samenleving op geen enkele wijze tot last. Hij wordt in ons land dan ook terecht niet als een crimineel behandeld. Sommige politici en vertegenwoordigers van het openbaar bestuur zijn groot voorstander van het legaliseren van cannabis. Aan legalisatie gaat gewoonlijk een lange periode van normalisatie vooraf. De uitgever hoopt middels het blad ‘Highlife’ het publiek te informeren en hiermee een positieve bijdrage te leveren aan de normalisatie van cannabis. In zijn blad geeft hij zowel voor- als tegenstanders van cannabis de ruimte hun mening te ventileren. Dit betekent niet dat de uitgever het met de inhoud van alle artikelen of advertenties eens is. De uitgever distantieert zich uitdrukkelijk van gepubliceerde uitlatingen of afbeeldingen die de indruk wekken dat er reclame wordt gemaakt voor het gebruik of productie van cannabis. Niets uit deze uitgave mag op welke wijze dan ook vermenigvuldigd of overgenomen worden zonder voorafgaande toestemming van de uitgever en de andere auteursrechthebbenden. De uitgever kan niet aansprakelijk worden gesteld voor de inhoud en/of de doelstelling van de advertenties. De redactie neemt geen enkele verantwoording voor ongevraagde inzendingen.

higher yields are possible.

pass it on!

Tips & tricks vind je op onze splinternieuwe website www.plagron.com

INDEX

01 13

FEATURES: Gemeentelijke wietkweek? “Ik kan echt van wiet genieten” Django Unchained Nazi Chicks bekeerd door wiet Swanski: “Muur als canvas” Tilburgse taferelen Mediwiet: De laatste momenten Saul van Stapele’s Witte Panters Hooligans: vreugde door vechten Patrick Blanc: Verticaal groen VOC Logboek Vrouwelijke pedo’s Dieren in het circus

18 20 26 28 30 36 42 48 54 56 62 68 78

GROENE ZAKEN Flash Growmed Wietposter: Critical (KERA Seeds)

11 64

RUBRIEKEN: Nicole Maalsté Flash André Beckers Brievenrubriek High Weirdness Suicide Girl Muziek terwijl u blowt High Gadgets Spannende boeken Games Grabbelton

6 7 10 16 17 40 50 52 66 72 80

EN VERDER: Stelling Dordrecht Dope Smoke Out 2013 Todd McCormick Yeti is weer gespot België: drugscontroles in de trein Met de kennis van nu… Goat: Voodoo uit de Noordpool Win een DVD-Box: Braquo

24 34 44 45 65 74 75 76 81

En nog veel meer...

Column

Nicole Maalsté

Controlefreaks De dame met wie ik een kantoorruimte deel, belt mij bezorgd op: “Je bezoek is er al. Ze hebben gisteravond gemaild dat ze vroeger zouden komen.” Maar ik heb gisterenavond als experiment eens niet naar mijn mail gekeken. Gisterochtend kwam ik ook al voor niks op een afspraak waarover iemand de avond daarvoor een sms had gestuurd. Al die mensen die er maar vanuit gaan dat je continu online bent en de hele tijd je berichten checkt... Ik weiger om daaraan mee te doen.

Gehaast ﬁets ik naar kantoor. Drie mannen zitten aan mijn tafel. Ze zijn alledrie in het zwart en hebben hun jassen nog aan. Midden op tafel staatƒ een camera. Even bekruipt mij een unheimisch gevoel: zijn dit echt Italiaanse documentairemakers of is dit een undercoverteam van onze binnenlandse veiligheidsdienst? Een van de mannen stelt de camera in. Nummer twee geeft nauwelijks verstaanbaar in gebroken Engels uitleg over de documentaire die hij wil maken. Hij gaat ervan uit dat de zomer van 2012 wel eens de laatste zomer geweest zou kunnen

overgelaten. Dat noemen we lokaal maatwerk. Ik weet zo gauw geen Engelse term te bedenken. Ik leg uit dat onze minister van Veiligheid en Justitie Opstelten in een brief heeft aangegeven dat gemeenten de handhaving van het ingezetenencriterium gefaseerd kunnen invoeren. Terwijl ik het probeer uit te leggen, realiseer ik me dat dit weer net zo´n typische vage constructie is als het gedoogbeleid. Hoe moet je zoiets nou uitleggen aan een buitenlander? Ja, er wordt een ingezetencriterium ingevoerd. Ja, dat houdt in principe in dat alleen Neder-

gewoond. Het is hem – net als veel andere buitenlanders – opgevallen dat wij in Nederland proberen om alles onder controle te krijgen. Als voorbeeld noemt hij onze beroemde dijken en de legalisering van de prostitutie. Het lijkt er volgens hem op dat we nu op een vergelijkbare manier ook proberen om de illegale drugshandel onder controle te krijgen. In Italië laten ze dat soort zaken gewoon in de illegaliteit plaatsvinden. Onze pogingen om de wiethandel onder controle te brengen worden daarom vol ongeloof en ook wel met bewondering gevolgd.

Regelwoede Tsja, zo had ik het eerlijk gezegd nog nooit bekeken. Zijn Nederlanders controlefreaks? En zit er achter de pogingen van de regering

Nederlanders proberen alles onder controle te krijgen. Als voorbeeld noemt hij onze beroemde dijken en de legalisering van de prostitutie zijn dat Italianen een jointje konden kopen in een coffeeshop. Hij vraagt zich af waar deze plotselinge omwenteling in het beleid na veertig jaar vandaan komt.

Gedoogwereld Ik stel hem gerust dat het zo´n vaart nog niet zal lopen. In het regeerakkoord staat immers dat het handhaven van het ingezetenencriterium aan gemeenten zelf wordt

lands ingezetenen nog een coffeeshop in mogen. Maar nee, dit heeft in de praktijk natuurlijk geen gevolgen voor coffeeshoptoeristen omdat die maatregel in veel gemeenten niet gecontroleerd zal worden. Welkom in de gedoogwereld.

Dijken De interviewer kijkt me een beetje moeilijk aan. Hij heeft een aantal jaren in Nederland

om coffeeshops steeds meer aan banden te leggen een controledrift die vergelijkbaar is met het bedwingen van het water met dijken? Ik zie het meer als een paternalistische inmenging in zaken waar je als overheid vanaf moet blijven. Een typisch gevalletje van regelwoede, waardoor je de controle juist steeds meer kwijtraakt en er allerlei ongewenste uitwassen ontstaan. De mislukking van de wietpas is daarvan het levende bewijs. Burgers zijn het zat dat hun hele leven in databanken wordt vastgelegd, waarvan onduidelijk is wat er allemaal met de informatie gebeurt. Je reisgegevens (OV-kaart), je DNA (databank), je ziektegeschiedenis (medisch patiëntendossier), je inkopen bij de AH (Bonuskaart), je vriendenkring (Facebook), je professionele netwerk (Linkedin), je belgeschiedenis (T-Mobile, KPN)… Misschien heeft die Italiaan wel gelijk en zijn Nederlanders inderdaad wel ontspoorde controlefreaks.

Lebowski stretch canvas

FLASH

Ben je toe aan een nieuw interieur. Misschien is deze stretch canvas dan iets voor jou. Via www.lebowskipainting.com lees je alles over deze helemaal te gekke Lebowski-versie van het wereldberoemde schilderij Het Laatste Avondmaal. Je weet

Coffeeshops positiever bekeken

wel, van Leonardo da Vinci. Alleen nu dus met The Dude, Walter Sobchak, Jesus Quintana, Bunny Lebowski, Brandt en al die andere hilarische ﬁguren uit de beste comedy aller tijden. New shit has come to light man.

Lokale VVD steeds meer anti-Opstelten Steeds meer lokale VVD-raadsleden laten blijken dat ze meer dan genoeg hebben van het absurde anti-wietbeleid van hun eigen minister Ivo Opstelten. Nu hun partij bevrijdt is uit de

Hoewel het nog pril is, lijken steeds meer gemeenten positiever over coffeeshops te denken. Neem bijvoorbeeld de gemeente Velsen. Jarenlang was het daar de bedoeling om een van de twee coffeeshops te sluiten. Maar nu is dat veranderd, want volgens het nieuwe coffeeshopbeleid mogen de twee lokale coffeeshops gewoon blijven. Ook in andere gemeenten lijkt het tij na de twee zwarte jaren Rutte 1 voorbij. In Terneuzen kwam zelfs een pleidooi voor een nieuwe coffeeshop. The Times Are A-Changing…

Don’t push me… …Cause I’m close to the edge. Elke muziekliefhebber kent de tekst van dit nummer wel. Geen wonder dat Grandmaster Flash and the Furious Five op de eerste plaats staat van de hiphop top 50 van Rolling Syone. Want met hun baanbrekende hit The Message uit 1982 zorgden ze voor de doorbraak van de hiphop. Het beroemde Amerikaanse muziekblad gaf een andere klassieker, Rapper’s Delight van The Sugar Hill Gang gelukkig ook een topklassering.

gijzeling van het CDA en PVV durven sommige echte liberalen hun nek weer uit te steken. In diverse gemeenteraden stemden VVD-fracties in met een toleranter coffeeshopbeleid. In Tilburg bijvoorbeeld riep de lokale fractie op om wietteelt te reguleren. En in Venlo is de lokale VVD inmiddels ook om; zij willen dat Duitse blowers gewoon weer de coffeeshop in mogen.

Cannabis Comedy Happy Tree Na de succesvolle tv-serie Weeds over een wietverkopende weduwe, komt niemand minder dan Mark Wahlberg (Boogie Nights, The Departed, The Fighter) binnenkort met de cannabis comedy Happy Tree, waarbij de ontwikkelingen rond de legalisatie van wiet in Washington en Colorado een rol spelen. De hoofdrolspeler is een bedrijfsjurist die een zenuwinzinking krijgt, en zo een onwaarschijnlijke voorstander wordt van de cannabisbeweging in Californië.

Mediwiet grote steun voor JR Larry Hagman, de man die de keiharde klootzak, cowboy en grootgraaier JR in Dallas speelde, overleed op 23 november vorig jaar aan kanker. De acteur was berucht om zijn drinken op en achter het scherm, wat in 1995 uitmondde in een levertransplantatie. Vanaf dat moment vond hij een alternatief voor alcohol, namelijk wiet. Gedurende zijn chemotherapie ontdekte hij de pijnverlichtende werking van de cannabisplant, en werd hij een pleitbezorger voor ‘het medicijn’. Volgens Lagman was cannabis beter dan alcohol of tabak, en ging er tenminste niemand dood aan. In een interview verklaarde JR dat hij door de kanker en de chemokuur nergens meer zin in had. “Ik verloor veel gewicht. Wiet bracht de trek terug.”

FLASH Wel gelegaliseerd, niet meegenieten Zo help je mee om het gebruik van wiet toe te staan, en zo kun je er uiteindelijk toch niks mee. In Washington en Colorado is het studenten nog steeds verboden om te blowen op de campus, ook al is marihuana in hun staat wel gelegaliseerd. Dat komt omdat de meeste universiteiten ﬁnancieel ondersteund worden door de federale regering, en dus niet door de staten zelf. Het federale geld is alleen beschikbaar als de campus drugsvrij wordt gehouden. Het komt erop neer dat je als 21-jarige student in de twee staten overal wiet bij je mag hebben, maar niet op de campus. Terwijl dat juist voor een belangrijk deel degenen waren die door hun protesten voor die legalisatie zorgden.

6000 joints nodig Robert Edward Forchion Jr. oftewel NJ Weedman is een bekende wietactivist, die onlangs in New Jersey vrijgesproken werd van het bezit van een halve kilo wiet. Dat had hem drie jaar celstraf en 20.000 euro voor dealen kunnen kosten. De voorvechter voor wiet beweerde echter dat het pondje voor eigen gebruik was, en speciﬁeker, voor medicinale doeleinden. Het bracht het openbaar ministerie ertoe om de rekensom te maken van het in bezit hebben van genoeg wiet om 6000 joints te rollen. Ook al paf je dagelijks aardig wat weg, het lijkt toch een hoeveelheid die je niet zomaar 1-2-3 in je eentje kan verstouwen. Toch sprak de 12-koppige jury Forchion vrij. NJ Weedman vervolgt nu zijn happy roadtrip naar diverse cannabisfestivals in de VS met deze klinkende overwinning op zak.

The best quality seeds you can get

@ info@keraseeds.com

T +31 (0)13 879 5007

A Postbus 1130 5004 BC Tilburg

www.keraseeds.com

Column

André Beckers

Juridische vragen rond de wietpas Op 23 november 2012 behandelde de rechtbank te Breda de eerste bestuursrechtelijke wietpas zaak. Op 4 december volgde de behandeling van een tweede zaak door de rechtbank te Maastricht. De uitspraken worden verwacht op 14 en 17 januari. Waar draait het ook alweer om?

De Raad van State heeft in juni 2011 geoordeeld dat het ingezetenen criterium in

terste middel. De “aangetoonde” enorme overlast kon niet met minder ingrijpende

reageerde daarop met de conclusie dat de wetgever de Opiumwet moet veranderen. In de ogen van minister Opstelten kon dit veel eenvoudiger en sneller. De top van het Openbaar Ministerie stelde nieuwe vervolgingsrichtlijnen voor coffeeshops vast. De

Als al na 6 maanden blijkt dat een bouwwerk voor de helft moet worden gesloopt, moet je snel naar het fundament kijken. Maastricht geen strijd opleverde met art. 1 van de Grondwet. Het onderscheid dat de coffeeshophouders in Maastricht moesten maken tussen ingezetenen van Nederland en niet-ingezetenen was volgens de rechter toegestaan. Discriminatie was het ui-

alternatieve maatregelen worden tegengegaan. De sluiting van de coffeeshop sneuvelde, omdat het ingezetenen criterium in de gemeentelijke wet was opgenomen. Die werkwijze leverde strijd op met de nationale Opiumwet. De gemeente Maastricht

Aanwijzing Opiumwet werd in no time gewijzigd. De burgemeesters moesten die landelijke aanwijzing in hun beleid overnemen en gefaseerd handhaven.

Koud kunstje Karwei geklaard. Nu nog even de Tweede Kamer overtuigen. Dat was in het PVV-tijdperk een koud kunstje. Natuurlijk heeft een Nederlander meer rechten dan een buitenlander. Dat vinden Henk en Ingrid hartstikke logisch. Maar vindt de rechter dat ook? Uit de vragen die ter terechtzitting werden gesteld, blijkt dat de rechtbanken worstelen met juridische vragen. Is bij de vaststelling van BI-criteria voldaan aan de grondwettelijke en verdragsrechtelijke vereisten of is de overheid te ver doorgeschoten? Terwijl de rechtszaken nog lopen heeft minister Opstelten één poot onder zijn beleid vandaan gehaald. Het besloten club criterium is ter ziele gegaan. Als al na 6 maanden blijkt dat een bouwwerk voor de helft moet worden gesloopt, moet je snel naar het fundament kijken. Er is bij dit bouwwerk sprake van ernstige constructiefouten. Een snelle volledige sloop moet volgen. De rechter is aan zet en die heeft uiteindelijk het laatste woord. Ik hoop er ondertussen maar het beste van. Mr Drs. André Beckers advocaat www.beckersbergmans.nl

Growmed bijna uitverkocht Het gaat goed met Growmed. De meest vooraanstaande cannabisbeurs van Europa maakte in december bekend dat bijna de hele beursvloer al volgeboekt is met stands. Mochten er dus nog bedrijven zijn die op deze beurs hun producten aan een groot publiek willen tonen, dan roept de organisatie hen op om snel actie te ondernemen. Tijdens de beurs in Valencia op 19, 20 en 21 april vindt ook de verkiezing plaats van de European Product Awards. Maar er is natuurlijk nog veel meer te beleven. De organisatie liet zich inspireren door het thema Woodstock, dus dan weet je alvast in welke richting je het moet zoeken. Voor meer info, ook over de standverhuur: www.growmed.es

FLASH Maastrichtse raad wil drugstoeristen terug De slaafse houding van burgemeester Onno Hoes rond de wietpas blijft de gemoederen in Maastricht bezig houden. Lijnrecht tegen zijn beleid in wil een meerderheid van de gemeenteraad nu dat buitenlanders wiet kunnen kopen in coffeeshops, zodra die vanuit het centrum naar de stadsranden verspreid zijn. Dit spreidingsbeleid was al eerder door de raad afgesproken, maar de wietpas gooide roet in het eten. De fracties van PvdA, GroenLinks, D66, SP en twee lokale partijen verklaarden verder dat de wietteelt gelegaliseerd zou moeten worden.

45.435 handtekeningen Stichting WeSmoke heeft in december 45.435 handtekeningen tegen een repressief cannabisbeleid aan de Tweede kamer aangeboden. Volgens de cannabis consumentenorganisatie voerde met name het vorige kabinet met een drugsoorlog aan de voordeur van de coffeeshop een oorlog tegen de eigen burgers: ‘Discriminerende en denigrerende maatregelen als clubpas, maximumsterkte, GBA-verplichting en sluitingen door afstandscriteria hebben de bezoekers in de afgelopen jaren de illegale markt op gejaagd. Maatregelen die juist zorgen voor meer overlast, illegale handel en criminaliteit.’ Verder pleit de organisatie voor experimenten met een gereguleerde kweek van cannabis, waardoor ook de achterdeur van de coffeeshop eindelijk geregeld wordt.

D.LIPPS neemt er nog een Onlangs kwam rapper D.Lipps met een eerste videoclip voor de mixtape Highlife Vol. 1. De track heet ‘Nog Een’ en je weet gelijk waar dat op slaat als je D.Lipps al vanaf het eerste beeld ﬂink ziet hijsen aan een joint. Dat is nog eens de daad bij het woord voegen... De clip is één grote ode aan de pretsigaret, veel reacties op het clippie zijn dus in de trant van, “Pfoe, nu heb ik ook zin in een dikke joint”. In een interview in Highlife in 2012 zei de rapper het al: ‘Ik wil met de Highlife mixtapes op een positieve manier wiet promoten, en mezelf daarin ook.’ Vandaar. Maar er wordt nog meer gepromoot, namelijk het magazine dat je nu leest, en dat op het hoogtepunt van de video prominent in beeld wordt gebracht. Ene djezuz zegt daarover, “Haha, wel hard dat-ie ook echt in Highlife staat.” En dat is niet zomaar natuurlijk.

Moeders blowen ook Moeders en marihuana, dat ligt vaak nogal gevoelig... Straks kook je in knetterstonede bui zomaar een baby mee met de soep, of blijk je bij thuiskomst de verkeerde buggy meegenomen te hebben. Enkele mama’s in de VS waren het beu om met de nek aangekeken te worden en begonnen in 2005 Moms For Marijuana. De vrijwilligersorganisatie vindt dat de plant aan herwaardering toe is, en dat kweken op lokaal niveau en de gereguleerde verkoop ervan mogelijk moet zijn. Kids die blowen vinden ze niet ﬁjn, de straathandel moet aangepakt worden, en er dient goede voorlichting aan de jeugd te komen, dus niet alleen over de negatieve aspecten van de plant. Moms For Marijuana is actief betrokken bij allerlei acties die met wiet en kinderen te maken hebben, en een goed gelezen platform over alles daaromtrent. www.momsformarijuana.org

FLASH Wiet beestachtig beschermd Toen de politie in de staat Washington na een schietpartij op onderzoek ging, ontdekten ze een wietplantage. Weinig opzienbarend, maar dat werd anders toen de dienders op twee alligators van anderhalve meter groot stuitten... Nu zijn krokodillen over het algemeen gevaarlijker dan alligators, maar bij het zien van zo’n ﬂink uit de kluiten gewassen reptiel met een rij stevige tanden vergeet je makkelijk even je Wikipediaweetjes. De pientere popo’s leidden de twee kaaimannen om de tuin met wat stukken kip, en konden ze zo in een andere ruimte opsluiten. Later mocht de vriendin van de verdachte de waakzame beestjes meenemen, de Dierenbescherming neemt later een besluit over het lot van deze koene wietbewakers. Twee jaar geleden werden in Canada nog zwarte beren in een wietveld gevonden, die daar rondliepen om ongewenste bezoekers af te schrikken. What’s next?

Kado na bijna 80 jaar? Terwijl bij ons Sinterklaas kadootjes uitdeelde, vonden op diverse plekken in Amerika protesten plaats tegen het verbod op wiet en hasj. Dit omdat op 5 december 1933 het alcoholverbod deﬁnitief werd opgeheven, het bleek immers niet te werken. Veertien jaar lang was het niet toegestaan om alcohol in bezit te hebben, maar in plaats van dat zo’n beperking een heilzaam effect had, nam de misdaad om drank heen alleen maar toe. Bijna 80 jaar later wordt opnieuw gesteld dat drooglegging niet werkt, maar dan van wiet en hasj. Door de jaren heen heeft de overheid niet willen leren van de eerdere en harde les, ook al is het duidelijk dat de oorlog tegen drugs niet werkt.

Harde Bijlmer Beats Van alles en nog wat tiert welig in de Bijlmer (sorry Amsterdam-Zuidoost), maar vooral de hiphop doet het daar de laatste tijd (weer) goed. Met de eerste single van DJ Drivah & beatmaker Fresh Prince wordt dat meer dan duidelijk, want bij producer Drivah’s debuut Pony Pak zijn maar liefst drie gastartiesten betrokken, stuk voor stuk uit een populaire hiphopklik uit de Bijlmer. Zo is Scarface een van de leden van GreenGang, MocroManiac is onderdeel van de Hydroboyz en Rasskulz maakt naam met de Gooise Goons. ‘Money is de motivatie’ en ‘smoken tot je bijna stikt’ zijn de motto’s, duidelijker kan het niet... Vette auto’s, kille hoogbouw, joints en veel geld domineren de clip die geschoten werd door 50mm, en geregisseerd door Rotjoch. Het label van Rotjoch (Mucho Dinero) bracht Pony Pak uit in samenwerking met Top Notch.

BRIEVEN HIGHLIFE Postbus 6024, 1005 EA Amsterdam redactie@highlife.nl

Ultieme stoners

Rare logica

Prachtig interview in jullie laatste nummer met Honky. Ik was bij een concert van hun bij Hotel Winston in Amsterdam, waar ze een fantastisch concert gaven. Maar eerlijk is eerlijk, ik was nog meer overdonderd door het optreden dat Karma To Burn na Honky gaf. Wat een geweldige sound hebben deze ultieme stoners. Het zou mooi zijn als deze band ook eens bij jullie aan bod komt.

Kunnen jullie mij uitleggen, waarom mijn burgemeester in Leiden de openingstijden van coffeeshops nog ridiculer wil maken? Bij ons mogen coffeeshops pas om 16.00 uur ’s middags open, een regel die ooit is ingesteld zodat scholieren dan niet tijdens school naar de coffeeshops kunnen. Maar scholieren kunnen al niet naar coffeeshops, want ze zijn meestal nog geen 18 jaar!!! En nu wil onze burgemeester, nou ja, onze, we hebben hem zelf niet mogen kiezen of zo, die openingstijd van de coffeeshops nog belachelijker maken. Hij stelt voor dat ze pas 17.00 uur open mogen. Want het is volgens hem beter als de coffeeshops nog dicht zijn als de scholen uitgaan...... Rare logica allemaal.

Matthijs

We doen ons best. Zelf vinden we Karma To Burn namelijk ook een topper!

Jeannet

Inderdaad. Rare logica van rare burgemeesters die er werkelijk niets van begrijpen!

Leve Boeddha Een van mijn vriendinnen heeft haar huis vol staan met Boeddha-beeldjes. Het is een uit de hand gelopen hobby van haar, zou je kunnen zeggen. In het vorige nummer van Highlife zag ik een prachtig Docking-station voor iPads in de vorm van een Boeddha. En heel veel bezig zijn met die iPad is ook een andere hobby van haar, haha. Kortom, een perfect kado voor Kerstmis. Bedankt voor de tip. En ook hoe jullie dit product omschreven. Daar kon ik wel om lachen.

Dwight

Graag gedaan!

Sterren smoken wiet Leuk dat jullie tegenwoordig laten zien dat steeds meer wereldsterren wiet smoken, zoals Rihanna. Dat helpt volgens mij zeker om blowen meer normaal te laten worden. Als mensen zien dat ook wereldsterren succesvol kunnen zijn, ook als zij blowen, dan is dat toch een positieve boodschap.

Stacey

Helemaal mee eens. En we hebben er weer een. Chris Brown was onlangs in Amsterdam. Net zoals zijn vriendin Rihanna koos Chris voor coffeeshop Greenhouse in Amsterdam. Deze shop won in november ook al de High Times Cannabis Cup.

HIGH WEIRDNESS

Knappe zombies Knappe zombies, bestaan die? Jazeker, bekijk deze kalender maar eens die een Zuid-Afrikaans reclamebureau liet maken als promotie voor de tv-serie The Walking Dead. Zombiefans konden de kalender vreemd genoeg niet waarderen. 'Met een zonnig strand als achtergrond, laten deze foto’s me koud als een lijk', aldus een van hen. Een merkwaardige reactie. Want zombies mogen toch ook wel eens een dagje naar het strand?

Is dit echt? Anderhalve kilo kip, een pond rood vlees of vis, grote porties amandelen en drie liter proteïneshakes. O ja, en drie uur trainen. Als je dat elke dag doet krijg je ook bovenarmen zoals de Egyptische bodybuilder Moustafa Ismael. Met zijn enorme bovenarmen, ze hebben een omtrek van 80 cm, belandde Ismael in het Guiness Book of Records. Maar tot zijn verdriet is hij uit de laatste editie geschrapt, omdat men hem ervan verdenkt met implantaten of synthetische olie de boel voor de gek te houden. Ismael is bedroefd, maar weigert zich te laten onderzoeken door medici, een eis van Guiness. Tsja, dan maak je je toch een beetje verdacht.

Grap kost 9 maanden cel Wang Xiaomeng dacht een grapje uit te halen. Het 23-jarige model plaatste een foto van zichzelf als agente op Weibo, de Chinese variant van Twitter. Ze schreef daarbij: ‘Als nieuwe agent in mijn woonplaats moet ik de basisregels leren. Als een van de groene blaadjes sta ik onder druk. Ik moet elke dag eten met leiders van de overheid. Ik gebruik mijn status om contracten binnen te slepen.' De Chinese autoriteiten konden hier de humor niet van inzien. Wang Xiaomeng mag nu 9 maanden de cel in. Want verpakt in een grapje of niet, kritiek op de autoriteiten wordt in China niet gewaardeerd.

Hondenpilates We kijken nergens meer van op. Want hoe gek je het ook kunt bedenken, in Amerika doen ze het gewoon. Net als hun baasjes worden honden daar steeds dikker. Ja, veel Amerikaanse honden lijden aan obesitas. Meer dan de helft zelfs. Dus is het heel normaal om je hond op yoga te doen. Of op pilates. Zodat ze wat van die extra pondjes kwijtraken. Mocht dit fenomeen naar Nederland overwaaien, en alles waait over uit Amerika, dan schatten wij in dat de eerste hondenpilatessportschool zich in Amsterdam-Zuid zal vestigen.

Gemeentelijke wietkweek

Krijgt ambtenaar groene vingers? Een nieuwe regering schept hoop. Is er eindelijk voldoende politieke wil om de wietteelt te reguleren? Als het aan een aantal Nederlandse gemeenten ligt, gaan zij binnenkort zelf zorgen voor de wiettoevoer naar de coffeeshops.

In de Rotterdamse gemeenteraad werden eind november 2012 twee moties aangenomen van GroenLinks en D’66. De eerste motie kwam op voor de positie van de coffeeshops in de stad. Enkele jaren geleden dunde het aantal coffeeshops ﬂink uit, nadat er een afstandscriterium van 250 meter tot scholen werd ingesteld. Inmiddels wordt er landelijk gesproken

stad als Rotterdam regelmatig tot gevaarlijke toestanden leidt, pakt Rotterdam de illegale wietteelt hard aan. Maar dat is dweilen met de kraan open, want door het oprollen van kwekerijen neemt de vraag naar wiet niet af. Nieuwe kwekerijen vervangen de opgerolde wietplantages. Het toestaan van legale wietkwekerijen zou aan de behoefte van cannabisconsu-

Door: Michiel Panhuysen

Lobbyen in Den Haag Het is de bedoeling dat het aannemen van de motie de Rotterdamse burgemeester Aboutaleb ertoe zal bewegen actief voor de regulering van de wietkweek in Rotterdam te gaan lobbyen in Den Haag. Maar Bonte is realistisch, en begrijpt ook wel dat zijn burgemeester niet meteen een wietvlag op het dak van het ministerie van Veiligheid en Justitie zal plaatsen. Maar

Het is een optie dat de gemeente zelf een wietplantage gaat beheren. De kwekers zouden dan dus gemeentelijke ambtenaren zijn. over het invoeren van een afstandscriterium van 350 meter, vanaf 1 januari 2014. Dat zou betekenen dat nog meer shops hun deuren zouden moeten sluiten. ‘Dat willen we niet,’aldus de Rotterdamse GroenLinks raadsfractievoorzitter Arno Bonte. ‘Want als nog meer coffeeshops hun deuren sluiten, verplaatst de handel in hasj en wiet zich naar de straat. Dat is voor veel buurtbewoners én voor consumenten onprettig. De coffeeshops hebben een functie in de stad. Ze leiden de verkoop van cannabis in goede banen. En die functie willen we behouden.’ De tweede motie die in Rotterdam werd aangenomen gaat over de achterdeur. Bonte: ‘Het is natuurlijk niet voor het eerst dat dit gezegd wordt, maar het probleem bestaat nog steeds: De verkoop van cannabis in de coffeeshops is toegestaan, maar de inkoop bij de wietkweker en de wietteelt zelf zijn verboden. Dat wringt.’ Daarom spreekt de tweede motie zich uit voor een gemeentelijk gerelde wietkweek.

Tijd is rijp Omdat de illegale wietteelt in een grote

menten kunnen voldoen, zonder dat er gevaarlijke capriolen worden uitgehaald door onveilig opererende kwekers. Als een legale kweek de illegaliteit (deels) zou overnemen, zou dat bovendien veel kostbare inzet van politie kunnen schelen, denkt Bonte. Tot slot is het bij een gecontroleerde teelt mogelijk om de kwaliteit van de wiet te garanderen. Bonte is ervan overtuigd dat de tijd rijp is om de wietteelt te reguleren, landelijk of lokaal. ‘Het regeerakkoord van deze nieuwe regering maakt maatwerk op lokaal niveau mogelijk, waar het gaat om drugsbeleid. We kunnen in Rotterdam dus gaan kijken of het haalbaar is om aan de lokale behoefte van coffeeshops te voldoen met een gemeentelijk gereguleerde teelt’. De GroenLinks voorman wijst daarbij naar initiatieven in andere landen: ‘Nederland is allang niet meer het enige land waar burgers op een gedoogde of zelfs legale wijze aan cannabis kunnen komen. In Tsjechië, Portugal en Spanje zijn gedoogpraktijken aan het ontstaan die vergelijkbaar zijn met onze coffeeshops. Twee staten in de VS gaan tegenwoordig zelfs nog verder. In Colorado en Washington is cannabis in beperkte hoeveelheden sinds kort legaal.’

je weet het niet. In Rotterdam gaan de gedachten inmiddels al uit naar de invulling van het plan om als gemeente wiet te gaan kweken. ‘Het is natuurlijk een optie dat de gemeente zelf een wietplantage gaat beheren. De kwekers zouden dan dus gemeentelijke ambtenaren zijn,’ theoretiseert Bonte. ‘Maar het is misschien reë-

Bokma en Bols VVD-raadslid Oscar Dusschooten is de initiatiefnemer van een motie voor regulering van wietteelt in Tilburg. De VVD’er vergelijkt de wietteelt met de alcoholstokerij. ‘De heren Bokma en Bols kregen een vergunning om jenever te stoken. Er kwamen kwaliteitsnormen waar ze aan moesten voldoen. Wij willen iets soortgelijks met wiet. Onderzoek de mogelijkheden voor het controleren van de kwaliteit, doe er accijns op en besteed de opbrengsten aan voorlichting en preventie. Zo heeft iedereen er wat aan. Nu is de teelt in handen van criminelen en zijn we die impliciet aan het spekken’, zegt Dusschooten in een artikel in Binnenlands Bestuur.

Niet nieuw De gemeentelijke roep om achterdeurexperimenten gaat veel verder terug in de tijd dan 2005. De gemeenteraad van Deventer neemt in 1997 een motie aan waarin zij het college oproept om bij het OM aan te dringen op zo’n experiment. En in 1998 maakt Leeuwarden een eerste plan voor het gedogen van wietteelt om coffeeshops te bevoorraden. Tijdens een symposium van de Vereniging Nederlandse Gemeenten (VNG) presenteert de stichting Drugsbeleid eveneens een plan om hennepteelt te reguleren. Het plan is als brochure uitgegeven onder de titel ‘Coffeeshop uit de schaduw’. De plannen verdwijnen in de prullenbak nadat het CDA er kamervragen over stelt. Twintig burgemeesters, onder wie de toenmalige Tilburgse burgemeester Stekelenburg, vragen in 1999 toestemming voor een experiment waarbij een aantal geselecteerde henneptelers de coffeeshops mogen bevoorraden, onder toezicht van de overheid. Op 27 juni 2000 neemt de Tweede Kamer zelfs een motie van PvdA kamerlid Apostolou aan, waarin de regering wordt opgedragen om richtlijnen te ontwikkelen voor de productie van nederwiet en de toelevering daarvan aan coffeeshops. Deze motie is nooit ten uitvoer gebracht…

ler als de gemeente aan een of meerdere ondernemers een vergunning geeft om onder toezicht van de gemeente te kweken, waarbij de gemeente de locatie zal bepalen waar dat gaat gebeuren. Het meest waarschijnlijk is een veilige locatie aan de rand van de stad.’ Of de gemeentelijke kwekerij er ooit komt is een grote vraag. Feit is wel dat Rot-

bis social clubs te starten, in navolging van initiatieven in België en Spanje.

Nieuwe koers Het rommelt in een aantal gemeenteraden in Nederland. Volgens Bonte toont het vooral aan dat steden een grote behoefte hebben aan het regelen van de achterdeur. De afgelopen jaren is duide-

rechtsgeleerden laat weten dat die verdragen Nederlandse legale wietteelt niet in de weg staan. Het gaat vooral om de politieke wil om het te doen. Bonte: ‘Het is een positief teken dat in de Tilburgse gemeenteraad de VVD de drijvende kracht is achter de gemeentelijke wietteelt. Dat betekent dat de politiek er over de gehele breedte rijp voor lijkt.’ Het huidige kabinet is door het wegvallen van de invloed van

Het is reëler als de gemeente aan ondernemers een vergunning geeft om onder toezicht te kweken. terdam geen roepende in de woestijn is. In Leeuwarden, Haarlem, Eindhoven en Tilburg waren er eerder ook al vergelijkbare oproepen tot het reguleren van de wietkweek. De Maastrichtse burgemeester Leers onderschreef in 2005 al een manifest dat de landelijke politiek aanzette om een proef toe te staan met gereguleerde wietteelt. En in 2011 lanceerde de gemeente Utrecht een plan waarbij ondernemers werden gestimuleerd om canna-

lijk geworden dat het oprollen van illegale wietkwekerijen de problemen niet oplost. Het is tijd voor een nieuwe koers, laten de betrokken gemeenten de regering weten. Die koers moet mogelijk worden gemaakt in Den Haag, door het aanpassen van wetten. Het verwijzen naar internationale verdragen die regulering van de wietteelt onmogelijk zouden maken, is geen steekhoudend argument meer, bewijzen de buitenlandse ontwikkelingen. Ook een aantal

het CDA in theorie in staat om stappen in de goede richting te zetten. Samen met de luide roep van gemeenten om actie toont dat aan dat alle lichten op groen staan. Helaas is de eerste reactie van minister Opstelten op de gemeentelijke kweekplannen negatief. Dat was te verwachten. Maar duidelijk is dat ook vanuit zijn eigen politieke partij aan de stoelpoten van de bewindsman wordt gezaagd…

Cata.Pirata (SKIP&DIE)

“Ik kan echt van wiet genieten” Wat SKIP&DIE allemaal wel niet heeft: een vernieuwend en feestelijk geluid, energieke shows die gebracht worden met een meeslepend enthousiasme, en een frontvrouw die er meer dan STAAT. En dat dan ook nog eens met een goed doortimmerd en sociaal verhaal, en een joint of pijpje erbij op z’n tijd.

Ondanks alle hectiek heeft Catarina Aimée Dahms oftewel Cata.Pirata toch nog even tijd voor een interview, vlak voordat de band gaat repeteren in de studio in Utrecht. SKIP&DIE is net drie dagen in Londen geweest, en had daar een geweldig optreden in de Cargo club. “Dat was voor de Engelse releaseparty van ons album Riots in the Jungle. En gisteravond deden we een show in Lelystad - van Londen tot Lelystad dus. Het is een groot ver-

deel van het publiek zong de liedjes mee. Daar was ik wel blij en verbaasd over...”

Vloeitjes vergeten Vlak voor dat optreden in Cargo was er nog een post op Facebook, met het verzoek om vloeitjes mee te nemen. Help! “We hadden onze eigen hasj, maar waren de vloeitjes vergeten. Een paar jongens in

tekst: Arjan van Sorge foto’s: David Cohen de Lara, Alexander Dahms, Liza Wolters

je. De jongens rollen gewoon hun joints, maar ik rook altijd met een pijp want ik houd niet van tabak. Ik heb een paar verschillende pijpen verzameld; het favoriete exemplaar is gemaakt van porselein, met een porseleinen schedel aan het eind. Dan heb ik nog wat andere, zoals een kleine houten inklappijp die ik overal mee naar toe kan nemen.”

Joekels van wietplanten “Ik kan echt van wiet genieten, en ik vind het ook leuk om wat wiet te kweken. Ik

Ik vind het leuk om wat wiet te kweken. Ik heb zelf een plantje dat ik af top, zodat het een flinke struik kan worden. schil, maar de vibe in Lelystad was echt tof, iedereen was vrolijk en het grootste

de band roken wel eens een jointje, maar ik zelf gebruik daarvoor het liefst een pijp-

heb zelf een plantje dat ik aftop, zodat het een ﬂinke struik kan worden.” Lachend:

“Ik weet niet welke plant ik heb, maar het is wel een mooie, en ik zorg er goed voor! In Zuid-Afrika is je eigen wiet verbouwen trouwens vrij normaal, maar dan buiten. Een hoop vrienden van mij hebben daar joekels van wietplanten in de tuin, echt waanzinnig. In Nederland is het wat moeilijker om buiten te kweken vanwege de weersomstandigheden.”

Gewend aan uit de natuur Door de toenemende drukte rondom SKIP&DIE wordt het blowen bij Catarina wel minder: “Ik rook niet heel veel, zo af

een hele joint voor mezelf roken, dat zou me helemaal van m’n sokken blazen! In het algemeen is de wiet in andere landen toch wel wat minder heftig heb ik gemerkt.”

Alles komt bij elkaar Behalve dat ze zingt in de afrofuturistictropical bass band SKIP&DIE, is Cata. Pirata ook bezig als performer, beeldend kunstenaar, curator en activist. “Ik voel me gezegend dat ik nu alles kan doen wat ik leuk vind om te doen! Ik maak alle visuals voor de band, dus alle energie die ik in mijn visuele kunst stop gaat ook in de band. De

In Zuid-Afrika is je eigen wiet verbouwen trouwens vrij normaal, maar dan buiten. en toe, als we een feestje hebben of zo. Ik moet me nu wat meer focussen... En de Nederlandse wiet is zoveel sterker dan wat ik relaxed vind. Zuid-Afrikaanse wiet is meer natuurlijk, dus dat is niet zo heftig en zwaar. Als ik dat daar rook dan voel ik me heel mellow en chilled. De wiet in Nederland is echt heel sterk vind ik, dat is ook waarom ik hier met een pijpje rook, en in kleine hoeveelheden. Ik ga zeker niet

muziekvideo’s, het artwork van de plaat, de posters voor optredens – het zit er allemaal in. Dat voelt goed, want ik was iets te versnipperd bezig met van alles en nog wat, zonder dat er een verband tussen zat.”

De stem van de mensen Catarina groeide op in Zuid-Afrika, een

heftig land met een hoop problemen, in de tijd van de apartheid. “Mijn ouders zijn ﬁlmmakers en activisten; zij vochten tegen apartheid en maken nu nog steeds documentaires over maatschappelijke onderwerpen. Ze zijn voortdurend bezig met mensen en mensenrechten. Dat is altijd een sterke rode draad geweest in mijn opvoeding, en nu nog. De liedjes die ik schrijf gaan ook vaak over politiek en het streven naar gelijkheid.”

Zeggen wat je wil De situatie in Zuid-Afrika is nog steeds niet zo ontspannen als het klimaat, maar dat geeft Cata.Pirata toch weinig tot geen problemen. “We zeggen gewoon wat we willen zeggen. Niet iedereen is het daar mee eens natuurlijk, maar ik kan in ieder geval zeggen waar ik voor sta. En dat geldt trouwens niet alleen voor Zuid-Afrika, want ik heb het in mijn teksten over de wereld in het algemeen. Er gebeurt wereldwijd zoveel waar ik een bepaalde mening over heb, en dat druk ik dan vervolgens uit via mijn muziek. Veel mensen kunnen zich daardoor verbonden voelen met SKIP&DIE, met wat we zeggen, en ik hoop dat dat blijft groeien.”

De wereld over Met haar ouders verhuisde Cata.Pirata naar de Azoren en daarna naar Nederland, waar ze de middelbare school afmaakte. Vervolgens verbleef ze weer in het buitenland: in Engeland, op Ibiza, in Argentinië en Brazilië. Uiteindelijk keerde ze weer terug naar Nederland, waar haar ouders nog steeds verbleven. Het maken van muziek nam een aanvang in Argentinië: “Ik woonde in Buenos Aires, waar ik Communicatie en Design studeerde. Ik was daar bezig met een mix van cumbia en reggaeton, en begon daar met dat op te nemen. In Nederland ging ik vervolgens een paar jaar in de band Shane Shu spelen. Toen besloot ik om mijn eigen

muziek, dat valt niet op één bepaalde cultuur terug te voeren.”

Achtergrond De man achter de schermen bij SKIP&DIE is Jori Collignon, die je ook zou kunnen kennen van C-Mon & Kypski en Nobody Beats The Drum. Cata.Pirata legt uit waarom Jori een rol op de achtergrond heeft: “We kwamen op een kruispunt waar ik ontzettend graag fulltime met SKIP&DIE wou doorgaan, en omdat Jori zoveel begon te toeren met Nobody Beats The Drum besloten we om iemand te zoeken die zijn plek in de live shows zou kunnen overnemen.”

nam, en daarna werd het al snel duidelijk dat er meer live instrumenten bij zouden

Wat wij doen is een hoop verschillende muziekstijlen van over de hele wereld mixen. Feestmuziek van de mensen, maar dan internationaal. band te beginnen, ik leerde Jori kennen en we startten met SKIP&DIE.”

Internationale feestmuziek “Wat wij doen is een hoop verschillende muziekstijlen van over de hele wereld mixen. Feestmuziek van de mensen, maar dan internationaal. We gebruiken voor onze beats housemuziek uit Zuid-Afrika, gemengd met ritmes uit Zuid-Amerika – Argentinië en Brazilië – maar ook muziek uit Sri Lanka, en klezmer. Er zitten dus echt heel verschillende invloeden in onze

Wat te doen “Aﬁjn, dat werd dus René die met elektronica en effecten de rol van Jori op zich

moeten komen. Gino en Nique spelen percussie, Daniel sitar, saz en gitaar. En het is sinds die tijd echt aan het groeien. Jori doet nog steeds het producerswerk voor SKIP&DIE, en in de studio werken we samen aan de nummers. Als hij even wat minder te doen heeft met Nobody Beats The Drum komt hij ons opzoeken en kan dan bij shows analyses maken van wat we doen, als iemand aan de andere kant van het podium. Zo weten we waar we nog aan moeten werken!” skipndie.com catapirata.withtank.com

VS is gidsland Door: Arnold Jorissen

Eind 2013 hebben de Amerikaanse staten Colorado en Washington geschiedenis geschreven door cannabis te legaliseren. Tevens werd Massachusetts de 18e staat in de VS die mediwiet legaliseerde. Bovendien stemde een tweederde meerderheid in Californië de beruchte three strikes you’re out-wetgeving af. Niet langer worden burgers tot levenslang veroordeeld voor onbeduidende, niet-gewelddadige drugsovertredingen.

Ethan Nadelmann van de Drug Policy Alliance, de voornaamste organisatie voor hervorming van het drugsbeleid in de VS, meent dat de jongste ontwikkelingen het begin van het einde van het cannabisverbod in de VS en andere landen is. Nadelmann: “De Verenigde Staten zijn opgestaan om de wereld te leiden naar een verstandiger cannabisbeleid.” Tijd voor de stelling:

De VS hebben de rol van Nederland als gidsland overgenomen August de Loor, directeur Adviesburo Drugs Neen, dat klopt niet. Wat zich op staatniveau afspeelt in de USA is min of meer vergelijkbaar met de Nederlandse situatie op gemeentelijk niveau. Veel gemeente-

raden roepen ook om het legaliseren van cannabis. Nederland is nog steeds gidsland vanwege het fenomeen van coffeeshops, het in de publieke ruimte kunnen aanschaffen en consumeren van cannabis. De oorspronkelijke opzet van de coffeeshop is het beste model voor het in

goede banen leiden van het recreatief gebruik van cannabis! Het is de invloed van vele opeenvolgende regeringen geweest, beginnend bij Paars 1 (incluis D66 en PvdA), die die oorspronkelijke opzet geleidelijk hebben afgebroken. Gust de Wit, verslavingstherapeut (www.verslaafd.nl) Nederland is uitgespeeld. Het is niet meer dat progressieve land van voorheen, zeker niet zolang Opstelten in de regering zit. In de USA zijn de verschillen per staat wel groot, dus de VS is nog niet het gewenste gidsland. Softdrugs zullen ooit gelegaliseerd worden in Nederland. Niet omdat gemeenten het zelf gaan verbouwen (teveel politieke hobbels), maar door het oprichten van coöperatieve verenigingen. Daar hoeft de wet niet voor veranderd worden. Er kan lekker legaal mee verdiend worden, goed voor de handel! Hans van Duijn, voormalig politieambtenaar (www.lesscrime.nl) Het ziet er naar uit dat de verfrissing op het punt van cannabisbeleid inderdaad uit de VS afkomstig zal zijn. De weg is nog lang, maar het begin is er. Nederland is in ieder geval op dit punt geen gidsland. Prima, want achteruitgang moet je vooral niet promoten en de VVD kan wel een goede gids gebruiken. Karin Joustra, muziekdocent Eerst maar afwachten of het nieuws op waarheid berust en hoe de nieuwe wet echt in elkaar zit. Soms is het allemaal heel anders dan wat de media ons willen laten geloven. In de VS denken ze dat in Nederland iedereen die een eind aan

zijn leven wil maken zomaar een arts kan verzoeken om dat te doen. Zo is het niet, en misschien is die cannabis ook niet zo gelegaliseerd. Jeroen Green, mediwietpatiënt Absoluut een feit dat de USA ons voorbijschrijdt. Er heeft een lawine plaatsgevonden waar wij nog steeds twee matten,

voor- en achterdeur, moeten uitkloppen. Al dertig jaar hetzelfde geneuzel in naam van de Volksgezondheid over een van de onschuldigste stoffen, in plaats van de alsmaar veranderende samenstelling van ziekenhuisstaf, synthetische drugs of medicijnen als potentieel gevaarlijk te zien. Hadden we die toeristen maar 30 jaar geleden uit de coffeeshop geweerd, dan hadden ze ons nu niet ingehaald… Tepictoton, smartproductsalesmanager Indien de VS over gaan tot volledige legalisatie, betekent dit dan dat de Nederlandse politiekers met een wassen neus op moeten gaan lopen? Of nee, die wassen neus was toch dat pasje? En was dat pasje er nu niet net om de VS te 'pleasen'? Men zou haast gaan denken dat we in een omgekeerde wereld leven. Wie oh wie weet nog waar het begin was? Wie oh wie zal kunnen bepalen of dit het einde is? Het einde van een nutteloze oorlog? We mogen het hopen...

Django Unchained

Door: Rob Tuinstra

Dat Quentin Tarantino een van de meest getalenteerde regisseurs van de afgelopen 25 jaar is, zal niemand ontkennen. Na monumentale ﬁlms als Pulp Fiction en Kill Bill, die door zowel publiek als critici hoog werden gewaardeerd, heeft Tarantino nu een western gemaakt. In Django Unchained laat hij zien dat zijn bezoekjes aan de Cultvideotheek in Amsterdam in de jaren zeventig en tachtig niet voor niets zijn geweest.

Tarantino bracht menig uurtje door in deze cultshop aan de Amstel. Bijna nergens anders ter wereld was een soortgelijke collectie cultﬁlms te verkrijgen. Tarantino, die zelf

jarenlang in een videotheek werkte, putte heel veel inspiratie uit dat cultmateriaal

In zijn ode aan de spaghettiwestern speelt Jamie Foxx de hoofdrol. Hij is de bevrijde slaaf Django, die premiejager Dr. Schultz

helpt Schultz hem om wraak te nemen op de sadistische slavenhouder Calvin Candie (Leonardo DiCaprio), die Django's echtgenote Broomhilda als seksslavin gebruikt. Zoals we van Tarantino gewend zijn, gaat het er heftig aan toe. Leonardo DiCaprio bekent dat hij het daar moeilijk mee had: “Om zo’n echte Bad Guy als Calvin Candie te spelen was niet eenvoudig. In de ﬁlm zit nogal wat geweld en racisme. Toen ik het script las was mijn eerste gedachte, moeten we wel zo ver gaan? Maar ik denk dat het wel nodig was, om de boodschap duide-

assisteert bij het oppakken van criminelen in het Wilde Westen. In ruil daarvoor

lijk over te brengen.” Tarantino zelf: “Calvin Candie is de eerste schurk die ik verzonnen

voor alle blockbusters die hij maakte sinds zijn opzienbarende debuut Reservoir Dogs.

Seksslavin

heb die ik echt haat. Normaal heb ik wel een connectie met mijn eigen Bad Guys, die is er nu niet.”

ouder worden. Meestal zijn hun slechtste ﬁlms de laatste vier die ze maakten. En een slechte ﬁlm verklooit drie goede. Ik wil

Django Unchained is zijn achtste ﬁlm. In een interview gaf hij aan dat hij in totaal tien ﬁlms wil maken. Nummer negen staat al vast, dat wordt Kill Bill deel 3. Tarantino: “Regisseurs worden niet beter als ze

geen komedie maken die niet in mijn filmografie past, een film waarvan mensen denken: oh man, hij denkt nog steeds dat het twintig jaar geleden is. Ik wil dat mijn werk ergens toe leidt."

Django: 1966 In de jaren zestig werden vooral in Italië en Spanje veel spaghetti-westerns gemaakt. De beroemdste regisseur van dit genre was Sergio Leone, met films als Once Upon A Time In The West en The Good, The Bad, The Ugly. Een andere regisseur die veel navolging kreeg was Sergio Corbucci, die in 1966 debuteerde met Django. Deze film zou uitgroeien tot een cultklassieker, die ook nu nog filmmakers als Tarantino blijft inspireren.

De Nazi tweeling die hippie werd

Bekeerd door wiet! Door: Charles Steenhuyzen

Ze ﬁgureerden in het tv-programma ‘Weird Weekends’ van Louis Theroux, traden op in talloze talkshows, werden bewonderd door neo-nazi’s en gehaat door tegenstanders. De Amerikaanse tweelingzusjes Lamb en Lynx Gaede waren dan ook voer voor psychologen en talkshow-commentators, want samen vormden ze al op 13-jarige leeftijd het nazistische rockbandje Prussian Blue. Maar sinds de meisjes mediwiet hebben ontdekt voor hun lichamelijke kwalen, zijn ze om.

gezongen voor hun neo-nazi achterban, en de moeder van de twee, April Gaede, besloot dat het tijd werd om het wat professioneler aan te pakken. Lamb en Lynx zongen liedjes waarin de Holocaust werd ontkend, waarin Hitler als een held werd vereerd en waarin verder alles en iedereen die niet 100% blank was het moest ontgelden. Hun repertoire was nog het best te omschrijven als haatpop.

Extreme denkbeelden Het was een bizarre uitzending van ‘Weird Weekends’, bijna tien jaar geleden inmiddels, die velen nog lang bij is gebleven. In het vlijmscherpe tv-programma van Louis Theroux ging de Britse programmamaker op zoek naar extreme subculturen binnen

Moeder April had geen enkele moeite met het repertoire van haar piepjonge dochters. Integendeel, al snel bleek dat zij de drijvende kracht was achter de oprichting van de nazimeisjes band. En ook April had het niet van een vreemde. Haar vader, een

van plan zijn geweest om de joden te vermoorden.” Lynx: “Adolf Hitler was een groot staatsman die alleen maar het beste wilde voor zijn eigen ras.” Een mooi stukje televisie was het zeker. Verbijsterend, lachwekkend en kwaadmakend tegelijk.

Mediwiet Nu, bijna tien jaar later, blijkt de nazi-tweeling echter volkomen bekeerd te zijn. Ame-

Lamb en Lynx zongen liedjes waarin de Holocaust werd ontkend en waarin Hitler als een held werd vereerd. de huidige Amerikaanse samenleving. Al snel stuitte hij daarbij op een vreemd en griezelig fenomeen in de Amerikaanse staat Montana.

Hitler was een held Daar, in het thuisgebied voor rednecks, Ku Klux Klan-ﬁguren en andere neo-nazi’s, was een nazibandje opgericht dat begon op te vallen tussen de vele andere haatbandjes en dat snel aan populairiteit won. Prussian Blue heette het bandje, dat bestond uit de piepjonge tweelingzusjes Lamb en Lynx Gaede, beiden 13 jaar oud op dat moment. De zusjes hadden al vanaf hun elfde liedjes

boer, droeg bijvoorbeeld altijd een swastika op zijn koppelriem en leerde zijn dochter dat Hitler de kwaadste nog niet was, dat de Holocaust een verzinsel was en dat de overheid alleen maar werd bestuurd door joden. Trots liet de oude baas naar verluidt elke ochtend een hakenkruisvlag ﬁer wapperen op zijn erf. Duidelijk werd ook dat de meisjes van 13 eigenlijk niet veel meer verweten kon worden dan dat zij hun verderfelijk racistische moeder onvoorwaardelijk volgden in haar extreme denkbeelden. Een paar voorbeelden daarvan kwamen van de meisjes zelf tijdens de uitzending. Lamb: “De concentratiekampen uit de Tweede Wereldoorlog hadden tennisbanen en zwembaden, dus konden de Duitsers nooit

rikaanse bladen berichtten over het feit dat de meisjes de laatste jaren veel werden

geplaagd door lichamelijke aandoeningen. Lynx had zodanig last van haar rug dat ze depressief werd. Bij Lamb werd een tumor

verwijderd. De laatste heeft ook een zeldzame aandoening waarhij haar slokdarm niet goed functioneert. Als pijnstillers kregen beiden OxyContin voorgeschreven, een opium-derivaat. Lamb bleek niet goed te reageren op de pijnstillers en kreeg door haar huisarts medicinale cannabis voorgeschreven. Niet veel later volgde Lynx hetzelfde traject. De mediwiet had een van tevoren niet ingeschatte bijwerking op de meisjes: ze verloren hun nazistische denkbeelden. Prompt stopten ze met hun haatbandje, gooiden ze de swastika’s af en gingen ze een normaal leven leiden.

Wisten niet beter Lamb, die nu meubelrestaurateur is en nog steeds bij haar moeder woont, daarover in de pers: “We wisten eigenlijk niet beter. Wij zijn nooit naar school gegaan maar werden thuis onderwezen door onze moeder. We waren dus echte muurbloempjes zonder vrienden. Als andere kinderen bij elkaar thuis speelden, speelden wij met onze geit op een heuvel.” Lynx, die nu kamermeisje is in een lokaal hotel en op een steenworp afstand van haar ouderlijk huis woont: “We spuiden gewoon wijsheden zonder dat we wisten waar we het over hadden.” Dit tot grote teleurstelling van hun moeder April, die nog steeds een felle nazi is en die de ‘bekering’ van haar dochters met lede ogen aanziet. Toch lijkt het tij voorgoed gekeerd, want Lamb en Lynx zijn nu zelfs voorstander van de legalisering van wiet en van de geneugten van de multiculturele sameleving. Lamb: “Het is cool om meerdere culturen door elkaar te hebben. Daar kun je alleen maar van leren en je kan het beste uit elke cultuur gebruiken.” Lynx: “Marijuana heeft mijn leven gered, daar ben ik van overtuigd. Zonder mediwiet was ik aan

dit ook onze bestemming was. Wij komen uit een achtergond van haat, maar zijn nu

meisjes, blijkt dat ze hun waandenkbeelden nog niet helemaal kwijt zijn geraakt. Ge-

“Wij komen uit een achtergond van haat, maar zijn nu healers die liefde en positiviteit uitstralen.” de pijn onderdoor gegaan. Zodra mijn zus een medical license kreeg haalde ik er ook een, en je kan wel zeggen dat ons leven sinds die tijd nooit meer hetzelfde is geworden. Gelukkig maar.”

Liefde en vrede De meisjes hebben al hun nazi-denkbeelden bij het vuil gezet en willen niks meer te maken hebben met nazistische groeperingen. “We willen alleen nog maar met liefde en vrede bezig zijn,” zegt Lamb nu, “Ik denk dat

healers die liefde en positiviteit uitstralen.” Lynx: “Het was best wel leuk om een bandje te vormen, maar we hadden nooit zo in een politiek richting gedreven mogen worden. Voor we goed en wel beseften waren we als 13-jarigen het gezicht geworden van een politiek systeem dat we nu met klem verwerpen. We begrepen er eigenlijk helemaal niks van en wilden alleen maar met muziek bezig zijn.” Eind goed al goed, zou je zeggen. Maar als er nog wat wordt doorgevraagd aan de

vraagd over hoe ze nu over de Holocaust denken antwoordt Lynx: “Ik denk dat bepaalde dingen gebeurden. Ik denk ook dat veel verhalen verkeerd begrepen zijn over de Holocaust. Ik bedoel, Hitler was niet de meest vredelievende man op aarde, maar dat waren Stalin en Churchill ook niet. Ik ben het gewoon niet eens met iedereen die toen leefde.” Het vergif dat moeder April hun hele leven lang in de dochters heeft gespuid, is dus nog niet helemaal verdwenen. Misschien moeten de meisjes nog veel meer joints opsteken.

Swanski

“Ik gebruik de muur als een canvas” De Poolse kunstenaar Swanski brengt een ode aan alles wat in de natuur leeft. Dat doet hij met prachtige schilderijen, tekeningen en illustraties. In de steden verbaast hij voorbijgangers met spectaculaire muurschilderingen, waarin vogels en vissen de hoofdrol spelen.

Swanski, die eigenlijk Pawel Kozlowski heet, woont in de Poolse hoofdstad Warschau. Hij is regelmatig in het buitenland te gast op street art-festivals, waar hij opvalt met zijn eigen stijl. Terwijl veel collega’s de muur met een spuitbus beschilderen, gebruikt hij kwasten en soms verfrollers. “Ik kom niet uit de grafﬁtiscene en heb nooit illegaal geschilderd,” vertelt hij. “Mijn roots liggen bij het skateboarden. Het schilderen op muren

zoals een canvas, poster of illustratie. Alleen dan veel groter.”

Snel werken Hij maakt verschillende soorten werk. “De basis ligt bij zwart-wit lijntekeningen op papier. Dat doe ik met een kalligraﬁsche kwast, waarmee ik strakke lijnen kan maken. Verder schilder ik op canvas en op board. Dan

Door: Peter van Sparrentak

vlakke kleuren, wat ik mooi vind. Het ziet er soms uit alsof het gedrukt is. Ik probeer me in die technieken telkens te verbeteren en zoek naar nieuwe manieren om me uit te drukken. Het afgelopen jaar had ik in Keulen een expositie met werk dat ik had uitgesneden in hout.”

Boomstammen Hierbij had hij afbeeldingen met een stevig snijmes door dunne houten platen, een soort triplex, gesneden. Achter de houtsnij-

Ik ben van de generatie die is opgegroeid met comics en Star Wars. Ik vond het boeiend hoe George Lucas rond Star Wars een eigen wereld creëerde. zag ik als een natuurlijke manier om me uit te drukken op straat. Ik gebruik de muur net

gebruik ik acrylverf. “Die droogt snel en ik hou ervan om snel te werken. De verf geeft

werken plaatste hij een zwarte of witte achtergrond. Dat maakte het beeld compleet.

Voor deze expo, getiteld The Wilderness, had hij de galerie als een bos ingericht met echte boomstammen en gras. “Het heeft mijn ogen geopend voor een volgende stap,” vertelt hij. “Ik wil hier zeker mee doorgaan.” Het lijken realistische natuurschilderijen,

en dieren, vooral vogels en vissen. “In mijn werk komen dieren weer voort uit bloemen en bomen. Dat is in de natuur ook zo: alles hangt met elkaar samen. Dingen groeien uit andere dingen die dood zijn: dat is het ecosysteem. Dat is heel belangrijk in ons le-

ven, wat we vaak vergeten. Mensen nemen te veel dingen voor vanzelfsprekend aan. Ik probeer ze aan het denken te zetten en te verwonderen.”

Graveur Zelf volgde hij ooit een opleiding als graveur in metaal en sieraden, maar maakte deze niet af. Op zijn website noemt hij drie kunstenaars die hij bewondert, die elk uit verschillende tijden komen. Albrecht Dürer (1471-1528) was een Duitse ﬁjnschilder en maakte houtsnedes en kopergravures. Hokusai (1760-1840) was een Japanse meester in houtsnijprenten, die bekend is om zijn landschappen. En van nu noemt hij de Amerikaanse illustrator Raymond Pettibon. Hij tekende platenhoezen voor undergroundbands als Black Flag en Sonic Youth. Muurschilderingen heeft hij het afgelopen jaar vooral in eigen land gemaakt, op diverse kunst- en street art festivals. Tegenwoordig neemt hij hele muren en zelfs hele gebouwen onder handen. “Ik hou ervan om groot te schilderen. Als ik word uitgenodigd voor een festival, vraag ik altijd of ik een grote

Mijn schilderingen groeien altijd, terwijl ik bezig ben. Ik heb een basisidee, maar maak geen schetsen van tevoren. maar sommige hebben vreemde elementen. In een beeld met twee vogels is een doodshoofd verstopt, op een andere zie je bosdieren met op de achtergrond een explosiewolk. Ze lijken een verhaal te vertellen. Swanski: “Mijn stijl kun je zien als een soort mix tussen algemene schilderkunst en pop art. Ik ben van de generatie die is opgegroeid met comics en Star Wars. Ik vond het boeiend hoe George Lucas rond Star Wars een eigen wereld creëerde. Ik doe dat op mijn manier. Ik schep een wereld, waarmee ik dingen aan mensen kan laten zien. In mijn ontwerpen voor T-shirts of skateboards komt diezelfde wereld terug.”

Folklore Zijn illustraties en tekeningen zien er soms uit als houtsnedes uit oude boeken. Een grote inspiratiebron is folklore, volkskunst. “Dat is puur, écht. De gewone mensen die het maken, denken niet na of het zal verkopen in een galerie of dat het zal aansluiten bij een trend. Ze proberen er hun omgeving mee uit te leggen of mooier mee te maken. Het komt uit het hart.” In zijn schilderingen is een bonte mengeling te zien van bomen

muur kan beschilderen. Mijn schilderingen groeien altijd, terwijl ik bezig ben. Ik heb een basisidee, maar maak geen schetsen van tevoren. Soms kan ik er jaren later nog nieuwe dingen in ontdekken.”

Kledingmerk Terwijl veel grafﬁti zich direct op de kijker richt, lijken zijn muurschilderingen eerder

een decoratieve functie te hebben. Maar misschien ook een nuttige: hij brengt de natuur naar de stad. Swanski: “Dat klopt, maar als je meer geïnteresseerd bent, kun je in de meeste van mijn schilderingen wel een boodschap vin-

den. Ik vind het belangrijk dat ze op straat niet zo direct zijn. Dan kunnen mensen er hun eigen verhaal bij bedenken. De straat is geen galerie. Mensen gaan er niet naar toe om kunst te zien.” Een deel van zijn tijd besteedt hij aan zijn eigen kledingmerk Turbokolor, dat hij samen drie vrienden runt. Swanski: “Ik ben opgegroeid met de Do It Yourself-cultuur in de skateboardscene. Zelf je T-shirts ontwerpen, en je sneakers en boards. Ik maak alle graﬁsche ontwerpen, de anderen doen de zakelijke kant, zoals productie en verkoop.” De streetwear-kleding wordt verkocht in Europese speciaalzaken, vooral in Polen en Duitsland, maar is ook online te koop.

Relaxen Verder heeft hij commerciële opdrachten, zoals illustraties voor tijdschriften, ontwerpen voor cd- en platenhoezen en zelfs een keer het customizen van een echte wedstrijdraceauto. Ook maakte hij al vele ontwerpen voor skateboards. Swanski: “Ik kan leven van mijn werk, omdat ik verschillende dingen naast elkaar doe. Ik ben heel erg betrokken bij wat ik maak. Soms draait het er op uit, dat ik 24 uur in mijn studio ben. Dan heb ik te veel projecten naast elkaar en helemaal geen tijd om te skateboarden of te relaxen. Dit jaar probeer ik wat meer rustige periodes te hebben.” www.swanofobia.com www.swanarts.com www.turbokolor.com

Dordrecht Dope door: Arjan van Sorge

Je verwacht het niet helemaal, maar op de meest recente Mega Platen & CD Beurs was een belangrijke rol weggelegd voor wiet. Dat had niet alleen te maken met spreekstalmeester Willem de Ridder, maar ook met de nog uitstekend spelende Dordtse psychedelische bands Cosmic Dealer en The Zipps.

Hoewel het lijkt alsof het zoeken van elpees en singletjes een hobby is van ouwe mannen, vinden ook andere liefhebbers de weg naar het gigantische evenement. Hippe jonge meiden met kekke koffertjes,

ler en The Zipps. Het zijn twee totaal verschillende bands, maar dat mag de pret niet drukken. Zo is Cosmic Dealer vooral van de lange, uitgesponnen en trippy solo’s, met de fantastische gitarist Jan Reijn-

hele band er naar rook – vandaar het ruige image, volgens de gitarist. Wel wordt vol overgave het nummer Marie-Juana (Give Me Your Smell) uitgevoerd, maar dat was indertijd meer bedoeld als een gimmick. De band stond eind 60er jaren onder contract bij het label van Willem Duys, en alle verbanden met marihuana waren uit den boze, laat de zanger weten. Als liefdesliedje kon het er toen in ieder geval nog wel

The Zipps had een contract bij het label van Willem Duys, alle verbanden met marihuana waren uit den boze. woest uitziende electro-DJ’s, punkpublicisten en gestileerde housepiepeltjes: het is er allemaal. Op het podium tre-

ders. Zelfs een onweerstaanbare, steady groove neerzetten is een eitje voor deze vier overlevers. The Zipps vallen vooral op door zanger Philip ‘Byron’ Elzerman, die nog opmerkelijk jong oogt en bijkans overloopt van enthousiasme. Hun stevige rock is kort en bondig, en meer gebaseerd op liedjes met refreintjes en al.

Marie-Juana Het is haast niet voor te stellen, maar Cosmic Dealer laat tegenover Highlife weten dat “blowen nooit een onderdeel geweest

mee door... Vroeger werden er bij optredens nog paarse stickers uitgedeeld met de tekst Be Stoned! Dig: Zipp's Psychedelic Sound, maar dat gebeurt nu niet meer. En roken is tegenwoordig ook verboden, laat staan dat je een joint opsteekt in de Jaarbeurs te Utrecht. Maar de muziek, die krijgt je wel in hogere sferen, zeker weten. www.cosmicdealer.nl www.zipps.nl www.centertainment.nl

Willem de Ridder

den bands op die de tand des tijds hebben doorstaan, zoals The Crazy Rockers met hun Indorock. Het label Pseudonym Records pakt groot uit met releases van Group 1850 en After Tea, en signeersessies met Brainbox, Outsiders en Ahora Mazda. Allemaal bands die ertoe deden in de sixties en een belangrijke rol speelden in de ontwikkeling van de psychedelische muziek in Nederland.

Psychedelica Dordrecht staat centraal met twee groepen die laten horen de psychedelica nog steeds in de vingers hebben: Cosmic Dea-

is van ons creatieve proces, noch van onze performance. Onze psychedelische scène bestond uit muziek; luisteren en vooral maken.” OK dan. Bij The Zipps blowde alleen de voormalige bassist, maar zoveel dat de

Willem de Ridder introduceerde The Zipps met deze prachtige lofzang op de hennepplant: “Schitterend bouwmateriaal is het, sterker dan welk ander materiaal dan ook. Het is een fantastische grondstof voor textiel, voor papier, en je kan er zelfs brandstof voor auto’s van maken. De olie-, papier-, textiel- en de farmaceutische industrie hebben marihuana verboden, en als je het gaat verbieden wordt het populair, dat weet je. Het gevolg was dat een hele generatie jongeren wiet begon te roken, en niet zo’n klein beetje ook. Toen kwamen The Zipps met hun elpee Kicks and Chicks: Ever Stoned. Dat is niet goed, dat moet Forever Stoned zijn natuurlijk, maar ze waren te stoned om dat te beseffen...”

Illegale drugshandel en meerwaarde coffeeshop in beeld gebracht

‘Tilburgse Taferelen’ Door: Nicole Maalsté

De tussenrapportage van het uitgebreide landelijke onderzoek naar de effecten van de wietpas, die in oktober 2012 naar buiten zou worden gebracht, is er halverwege december 2012 nog steeds niet. We moeten het doen met een armetierig A4tje dat minister Opstelten onlangs naar de Tweede Kamer stuurde. De deﬁnitieve rapportage komt in 2014. Gelukkig heeft de gemeente Tilburg zelf onderzoek laten uitvoeren door de Politieacademie, LokaleZaken en Beke advies. In het rapport ‘Tilburgse Taferelen’ presenteren zij de eerste resultaten van hun onderzoek.

´Tilburgse Taferelen´ bevat veel boeiende informatie over de wijze waarop de illegale straathandel in Tilburg is georganiseerd. Dat zal in andere gemeenten niet veel an-

straatenquêtes afgenomen bij 569 leden van een coffeeshop, 128 blowers zonder wietpas en 483 bewoners. Verder hebben er observaties op straat plaatsgevonden.

Wiettaxi’s en pizzakoeriers Uit de straatinformatie komt volgens de onderzoekers naar voren dat zowel de mobiele wiethandel (wiettaxi’s of pizzadealers) als de handel vanuit illegale dealpanden is toegenomen. Tijdens het veldwerk kregen ook onderzoekers – die kennelijk de indruk wekten tot de doelgroep te behoren - op het station van Tilburg een ﬂyer uitgereikt met daarop een GSM-nummer om wiet te bestellen. Van

Het rapport maakt op niet mis te verstane manier duidelijk wat de meerwaarde van coffeeshops is. ders zijn. Volgens de onderzoekers bestond deze illegale handel voor een groot deel al voordat de wietpas werd ingevoerd. De wietpas invoering was een mooie gelegenheid om eens wat dieper in die materie te duiken. Volgens de onderzoekers gebeurde dat niet eerder omdat de prioriteit ergens anders lag en het bovendien tijdrovend is om die illegale handel in kaart te brengen. Zo bezien heeft de wietpas dus ook nog iets positiefs opgeleverd.

Meerwaarde Het rapport maakt op niet mis te verstane manier duidelijk wat de meerwaarde van coffeeshops is. Misschien dat dit de ogen opent van beleidsmakers en politici en zij hun activiteiten eindelijk eens op de illegale straathandel gaan richten. De resultaten van het Tilburgse onderzoek geven daar in ieder geval meer dan voldoende aanleiding voor. Ik heb voor dit artikel een paar interessante resultaten uit ‘Tilburgse Taferelen’ gepikt. Het hele rapport is te downloaden op: www.politieacademie.nl. De onderzoekers hebben zeer breed informatie verzameld. Er zijn interviews afgenomen en er zijn bijeenkomsten belegd met betrokkenen, zoals coffeeshopondernemers, politiemensen, jongerenwerkers en particuliere beveiligers. Daarnaast zijn er

Zo zijn de onderzoekers bijvoorbeeld mee geweest met de particuliere ﬁetspatrouille die was ingehuurd door coffeeshops. En tot slot is gekeken naar politieregistraties over drugsgerelateerde overlastmeldingen.

Wietsteeg Het rapport geeft zeer gedetailleerde informatie met plattegrondjes over plekken waar illegale drugshandel plaatsvindt. Zo wijzen de onderzoekers bijvoorbeeld op 3G een plek in de wijk Wandelbos die lokaal bekend staat als de “wietwinkel” of “wietsteeg”. In een andere wijk, De Reeshof, observeren zij hoe een auto jonge dealers bevoorraadt. En bij een jongerencentrum en op scholen in Tilburg signaleren zij een kopstuk van een jeugdbende die pre-paid telefoons uitdeelt aan de jeugd. Ook ontdekken zij vele hangplekken en ‘opwachtplaatsen’. Op die plekken hangen blowers rond, waar af en toe ‘vanzelf’ een loopjongen of drugsdealer op hen afkomt.

blowers hoorden zij verder, dat contactgegevens vooral via-via in kleine kring worden verspreid. Dat gebeurde vóór de aanpassing van het cannabisbeleid ook in coffeeshops. Omdat de omvang van de mobiele handel is toegenomen, wordt die zichtbaar(der) in het sociale verkeer in Tilburg. Zo zijn quads, verschillende auto’s en meerdere scooters gespot. Niet alle blowers zijn even tevreden over mobiele wiethandelaren: ‘Om te beginnen is het geen echte pizzaservice, want als er wordt gebeld 4:08 P M – of op een andere manier anderszins contact wordt gelegd – wordt er niet altijd opgenomen. De bestelling wordt ook niet altijd op tijd bezorgd of soms helemaal niet. Ook komt de dealer met wat anders op de proppen dan was besteld of wordt gewenst: andere softdrugs, een andere hoeveelheid of een andere prijs.’ Van goede service is dus geen sprake. Vanwege slechte ervaringen op de illegale markt keert een deel van de blowers terug naar de coffeeshops, ondanks de wietpas.

Dealpanden Tilburg kende ook al voor 1 mei 2012 dealpanden, waar (ook) cannabis werd verhandeld. Hierbij moet je denken aan een headshop, cafés met een louche reputatie, kleinschalige fastfoodwinkels (vooral shoarma) of een woning die grenst aan een voormalige coffeeshop. Maar het rapport beschrijft ook een detailhandelaar, die kort na de invoering van de wietpas zijn deuren opende. ‘Bij deze winkel, die formeel in legale producten handelt, lopen bijna alleen maar mannen naar binnen. Dat is vreemd, omdat het betreffende product evengoed door vrouwen geconsumeerd zou kunnen worden. De mannen zijn enige tijd niet zichtbaar in de winkel en blijven altijd maar heel even. Als ze naar buiten komen hebben ze het legale product nooit in hun handen of tas, terwijl dat vanwege de aard van het product vaak zichtbaar zou moeten zijn’, stelt het rapport.

Verdubbeling drugsincidenten Uit de politieregistraties blijkt dat het aantal geregistreerde drugsincidenten sinds 1 mei 2012 is verdubbeld. Volgens de onderzoekers is die stijging mede het gevolg van meer controle. Zo heeft de inzet van de eerder genoemde fietspatrouille tot substantieel meer meldingen geleid. Het is goed mogelijk dat reeds bestaande illegale handel en/of drugsgerelateerde overlast zo beter in beeld zijn gekomen. De onderzoekers stellen dat er per definitie (veel) meer illegale cannabishandel plaatsvindt dan er wordt geregistreerd. Dat komt omdat het een zogenoemd slachtofferloos delict is: ‘Dealer en klant hebben met elkaar gemeen dat ze niet willen dat het delict bekend raakt bij de politie, waardoor het wordt afgeschermd.’ Daarnaast worden delicten volgens hen niet gemeld vanwege intimidatie. Ook is de illegale wiethandel zodanig geprofessionaliseerd dat deze uit het zicht blijft van politie en bewoners. Zo zorgen internet- en bezorgdiensten voor minder zichtbare handel. Daarbij wordt de pakkans beperkt door mobiele en flexibele werkwijzen (thuisbezorgen), afscherming (niet op de persoon herleidbare mobiele prepaid telefoons, wisselende kentekens) en beperkte vervoerde hoeveelhe-

Daling woninginbraken Een andere interessante bevinding die uit de politieregistraties naar voren komt is dat het aantal woninginbraken over 2012 duidelijk daalt. Tijdens het veldwerk hebben de onderzoekers gezien dat sommige harde kernleden van criminele jeugdgroepen zich

groepen, die voorheen geld verdiende met onder meer winkeldiefstal, woninginbraak of auto-inbraak, zich richt op de gegroeide illegale drugsmarkt. Daarnaast laten de cijfers een substantiële stijging zien van het aantal gevallen van openlijke geweldpleging en mishandeling, terwijl het aantal overvallen over heel 2012 aanzienlijk lager uitvalt.

De onderzoekers wijzen op een plek in de wijk Wandelbos die lokaal bekend staat als de “wietwinkel” of “wietsteeg”. den cannabis (de koeriers worden veelal op pad gestuurd met gebruikershoeveelheden).

toeleggen op wiethandel. Dit zou kunnen betekenen dat een deel van de criminele jeugd-

Dit zou kunnen betekenen dat de illegale drugshandel van invloed is op het aantal

geweldsincidenten. Daarbij moet je denken aan confrontaties tussen dealers onderling en/of bedreigingen en intimidatie van potentiële klanten.

Huiverig voor registratie De belangrijkste bevinding die uit de straatenquêtes met blowers en interviews met coffeeshopeigenaren naar voren komt, is dat veel blowers huiverig zijn voor de gevolgen van registratie in een coffee-

shop. Sommige coffeeshops zijn hierdoor veel vaste klanten kwijtgeraakt. Het gaat met name om jongvolwassenen (vooral allochtonen). Ze zijn waarschijnlijk bang dat hun wietgebruik wordt opgemerkt door hun ouders (velen wonen nog thuis), onderwijsinstellingen of werkgevers. Maar er zijn ook oudere blowers die om wat voor reden dan ook weinig of geen vertrouwen hebben in de overheid, en meer in het bijzonder hoe de overheid omgaat met hun privacy en belangen. En er zijn ook mensen die buiten de coffeeshop om op een an-

dere manier aan wiet kunnen komen, ‘als het moet’.

Bureaucratische drempel Aanvankelijk konden blowers zich alleen als lid in een Tilburgse coffeeshop inschrijven door een uittreksel uit de GBA (bevolkingsregister, oftewel Gemeentelijke BasisAdministratie voor persoonsgegevens) te overhandigen. Dit uittreksel diende bij de gemeente te worden opgehaald. Dit werd

Bij een jongerencentrum en op scholen in Tilburg signaleren zij een kopstuk van een jeugdbende die pre-paid telefoons uitdeelt aan de jeugd. door veel voormalige coffeeshopklanten gezien als een bureaucratische drempel. Ook bestond de vrees dat personen door het aanvragen van zo’n uittreksel werden gezien als drugsgebruiker, te meer omdat in Tilburg werd gevraagd naar de reden voor het aanvragen van een GBA-uittreksel en er een apart loket was ingericht vanwege de ‘wietpas’. De kosten voor het aanvragen van een GBA vormden ook een belemmering. Het aantal inschrijvingen in coffeeshops is ﬂink toegenomen toen de GBA-verplichting verviel. Van 569 geïnterviewde coffeeshopklanten heeft eenderde (36%) zich pas ingeschreven na de versoepeling van de regels. Met name voor jongere respondenten (tot 24 jaar) bleek de GBA een grote drempel te zijn.

Dubbele inschrijvingen Er schrijven zich verhoudingsgewijs meer ouderen (30-40 jaar), autochtonen en vrouwen van middelbare leeftijd in. Sommige vrouwen kopen wiet voor hun kinderen of echtgenoot en proberen zo het risico af te dekken dat deze anders menen te lopen op school, op het werk of bijvoorbeeld bij de reclassering. Ruim de helft van de respondenten (62%) heeft zich ingeschreven bij één coffeeshop. De rest is lid van twee of meer coffeeshops. Dat betekent dat er bij het optellen van het aantal ingeschreven leden rekening gehouden moet worden met dubbele inschrijvingen. Uit de interviews met coffeeshopeigenaren blijkt dat tientallen personen zich weliswaar hebben ingeschreven, maar de coffeeshop slechts één of enkele keren bezocht. De onderzoekers vinden het opmerkelijk dat deze personen zich – met inachtneming van gevoeligheden omtrent privacy – laten

ringen op de illegale markt, gehamsterde voorraden die opraken en prijsverlagingen in enkele coffeeshops.

Vooringenomenheid Van de 483 bewoners die ondervraagd zijn, ervaart het overgrote deel (89%) zelden of nooit overlast van de coffeeshop. Sinds de invoering van de wietpas is de overlast volgens ruim driekwart (77%) van de bewoners gelijk gebleven en 13% denkt dat dit is afgenomen. Hieruit kun je aﬂeiden dat coffeeshoptoeristen niet of nauwelijks overlast hebben veroorzaakt in Tilburg. Desondanks concluderen de onderzoekers op verschillende plekken in het rapport dat de overlast van het coffeeshoptoerisme is verdwenen en schrijven zij in hun aanbevelingen dat de gemeente vast moet houden aan het ingezetenencriterium. Nergens wordt in het rapport beschreven wat de overlast van coffeeshoptoeristen in Tilburg voor 1 mei 2012 precies inhield. Wel staat er in het begin van het rapport: ‘Coffeeshops in de grensstreek hebben te maken met een grote toestroom van buitenlandse drugstoeristen. Dit veroorzaakt overlast. De grote drukte aan de ‘gedoogde voordeur’ van de coffeeshops resulteert in een grote vraag van coffeeshophouders naar goede softdrugs, die wordt aangevoerd via de ‘criminele achterdeur’. Zo bezien zijn de drukke coffeeshops een stimulans geweest voor de georganiseerde misdaad, want de winstmarges bij hennepteelt zijn nu eenmaal riant.’ registreren, maar die registratie vervolgens niet benutten.

Blowers zonder pas De meerderheid van de 128 blowers zonder pas is jonger dan 24 jaar (57%). Dat ligt volgens de onderzoekers aan de manier van werven. De meeste pasloze blowers zijn namelijk op straat (hangplekken), op inloopavonden van het jeugd-

waarom zij hun wiet buiten de coffeeshops om kopen. Tweederde van de blowers zonder een pas koopt zijn wiet bij vrienden of bekenden. Het beperkte aantal inschrijvingen bij Tilburgse coffeeshops is volgens de onderzoekers geen voldongen feit. Tijdens het veldwerk merkten zij dat veranderde omstandigheden en/of nieuwe inschattingen van softdrugsgebruikers in een toename van het aantal coffeeshopleden kunnen

Uit deze alinea spreekt een zekere vooringenomenheid. Het idee dat drukke of grote coffeeshops per deﬁnitie meer crimineel zouden zijn dan kleine coffeeshops is gebaseerd op onjuiste aannames die inmiddels achterhaald zijn. En de stelligheid waarmee wordt geschreven dat coffeeshoptoeristen voor overlast zorgen komt ook niet overeen met de werkelijkheid. Zo heeft Amsterdam nooit last gehad van coffeeshoptoeristen. Het is jammer en onnodig dat onderzoekers die verder uitstekend

Van de 483 bewoners die ondervraagd zijn, ervaart het overgrote deel (89%) zelden of nooit overlast van de coffeeshop. werk, in een jongerencentrum of bij een Hogeschool benaderd. Voor deze blowers is het verplichte geregistreerde lidmaatschap verreweg de belangrijkste reden

resulteren. Daarbij kun je denken aan: minder politiecontroles in coffeeshops, geen verplichting meer om een GBAuittreksel te overhandigen, slechte erva-

onderzoek hebben verricht zich laten verleiden tot dit soort uitspraken. Daarmee lopen ze het risico dat hun rapport als ongeloofwaardig wordt beoordeeld.

SULQFHVV 40

Niet meer bang zijn om dood te gaan

Wietolie voor de laatste momenten? Door: Wernard Bruining

In de westerse cultuur zijn we groot gebracht met het idee dat doodgaan een vreselijke zaak is. Die angst voor de dood wordt geëxploiteerd door de moderne medische industrie. Wietolie kan helpen!

Patiënten met ongeneeslijke kanker krijgen de meest verschrikkelijke cocktails van medicijnen die soms duizenden euro’s per stuk kosten. Maar ja, je moet toch alles proberen om deze verschrikkelijke ziekte te bestrijden, wordt dan beweerd. Chemo kan levensverlengend werken, al is het maar enkele weken! Er wordt onvoldoende duidelijk gemaakt dat die extra tijd van leven van een lage kwaliteit is. De

temen verwoest. Hebben ze daarbij nog uitzaaiingen, dan is het water echt over de dam. Uitzaaiingen zijn vele malen agressiever dan de originele kanker en bijna nooit te stoppen. Ik vind het dan verstandiger om dat gegeven te accepteren en uit te gaan van wat nog mogelijk is. Ik heb gemerkt dat patiënten vaak vrij gemakkelijk uit dat doodsangst-scenario kunnen stappen. Ik vertel hen dan dat wietolie hun res-

sterfbed nog een rondje aan mijn vrienden en familie kan geven. Iedereen een dikke vette druppel wietolie, haha, dan hebben we samen nog een keertje lol. Als Engelsman is er niets leuker dan rondjes geven; it’s in our blood, you know. En het lijkt me geweldig om lachend dood te gaan.”

Laatste redmiddel Later heb ik een afspraak met vier Italianen van middelbare leeftijd. Ze zijn naar Neder-

Ik zie eigenlijk voor het eerst echte, diepe doodsangst. De man hoopt werkelijk dat wietolie hem wel even gaat genezen! patiënt takelt af, is misselijk en depressief, lijdt aan slapeloosheid, wil niet meer eten en heeft vaak blijvende pijn. Chemo is dan eigenlijk niet meer dan een gif waarvan men hoopt dat het de kanker eerder doodt dan de patiënt.

Exploiteren van doodsangst De medicijnindustrie verdient 80% van haar inkomsten aan de verkoop van medicijnen tegen kanker en het exploiteren van deze doodsangst. Ze doet dit vaak met behulp van agressieve methodes. De vrouw van een patiënt die geen chemo meer wilde, werd enkele dagen later gebeld door een vertegenwoordiger van de medicijnenproducent. Of mevrouw wel besefte waar ze mee bezig was? Ze ontnam haar man immers de kans op een langer leven, al was het maar een extra maand of zo? De vertegenwoordiger toonde geen enkel medeleven, vroeg niet naar haar toestand of die van haar man, het ging hem om het mislopen van omzet! Als patiënten een aantal chemokuren hebben gehad, is hun lichaam gesloopt en zijn hun afweersys-

terende tijd op aarde kan verlengen en die tijd ook nog eens veel prettiger kan maken. Coffeeshops zitten niet voor niets vol met lachende mensen, zeg ik dan, en dat begrijpen de mensen.

Rondje wietolie Iedereen gaat anders met kanker om. Christopher (40), een stevige Engelsman, heeft altijd op olieplatforms gewerkt. Hij heeft longkanker met uitzaaiingen en hij heeft al eerder wat olie gehaald. Ik vertelde hem toen dat wietolie zijn leven niet kon redden, maar waarschijnlijk wel kon verlengen en prettiger kon maken. Ik ontmoet hem nu voor de tweede keer op een terrasje midden op de Amsterdamse Wallen. Een meisje met een viool zorgt voor passende achtergrondmuziek. De wietolie was hem goed bevallen. Christopher: “Ik slaap beter en maak me minder zorgen. Ik eet goed en heb geen pijn meer. Ik heb thuis ook wat van die olie in een pure joint gedaan en die met mijn maten gerookt. We zijn nog nooit zo leuk high geweest. I almost died laughing! Daarom wil ik nu voldoende van dat spul hebben zodat als ik straks op mijn

land gereden om wietolie te halen. Het zijn een arts, zijn vrouw, de patiënt en diens vrouw. De arts en zijn vrouw spreken Engels, de patiënt en zijn vrouw totaal niet. De patiënt heeft een tracheo-stoma, hij haalt adem door een gaatje in zijn keel. De arts vertelt me dat de patiënt behandeld is tegen kanker in zijn keel, en nu zijn er uitzaaiingen op de longen, de lever, de lymfeklieren, in de botten, eigenlijk overal. Wietolie is hun laatste redmiddel. De vrouw van de patiënt wil nog wel een chemo, al geeft die nog maar een maand extra leven. De patiënt werd doodziek en misselijk van de chemo’s, hij weet het nu niet meer en de arts ziet er weinig heil in. Ik hoor het verhaal aan en bestudeer de patiënt, die me met grote angstige bruine ogen aankijkt. Ik zie eigenlijk voor het eerst echte, diepe doodsangst, de man hoopt werkelijk dat wietolie hem wel even gaat genezen! Als de arts klaar is valt er een stilte, de patiënt kijkt me smekend aan. Red me, roepen de grote bruine ogen! Ik realiseer me dat wat ik ga zeggen erg belangrijk is voor deze mensen en besluit vooral eerlijk te zijn. Ik vertel direct dat ik niet denk dat wietolie al die kanker wel even gaat genezen. Er ontstaat een soort op-

luchting. Dat de situatie hopeloos was wist men eigenlijk wel, het werd alleen niet onderling uitgesproken.

Beter voelen Wietolie kan kanker genezen, daar is al veel onderzoek naar gedaan. Het doet dat via het immuunsysteem. Maar als dat verwoest is werkt het niet. Wietolie zou

en obstipatie geeft, waardoor de patiënt niet meer wil eten. Als je misselijk bent voel je je ellendig, wil je bij wijze van spreken alleen maar dood en die stemming willen we nou net niet hebben. Van medicijnen word je niet vrolijk, die toegevoegde waarde zit er niet bij inbegrepen. Vrolijkheid, rust, balans en een zekere afstandelijkheid is wat wietolie je kan geven.

dan word je samen vrolijk. De begeleiders lachen schrikkerig. Ze hadden dit niet verwacht, nu worden ze er zelf bij betrokken. De patiënt vindt het een leuk idee, hij heeft een mooi beeld voor ogen, met zijn allen op tafel dansen, zijn ogen lichten op, zijn begeleiders lachen. Ik vertel hem dat hij zich moet richten op positieve dingen en zijn resterende tijd zo goed mogelijk moet gebruiken. Wil je nog plekken zien in je mooie

Wietolie kan kanker genezen, daar is al veel onderzoek naar gedaan. Het doet dat via het immuunsysteem. Maar als dat verwoest is werkt het niet. misschien hebben kunnen helpen als we er vroegtijdig bij waren geweest en als het niet verboden was geweest, zodat de ideale soorten wiet gekweekt hadden kunnen worden. Nu moeten we het doen met wat op de zwarte markt verkrijgbaar is. De arts knikt instemmend en vertaalt, de patiënt kijkt me zwijgend aan. Ik leg uit dat de olie kan voorkomen dat in de laatste fase van zijn leven alsmaar meer morﬁne gebruikt moet worden tegen de pijn wat wazigheid, wanen, misselijkheid

Je zal nog net niet op tafel gaan staan dansen, maar je voelt je wel een stuk beter. De patiënt knikt instemmend. Zich beter voelen kan hij wel gebruiken, want hij is nu behoorlijk depressief.

Lekker samen vrolijk Ik raad de mensen rondom de patiënt altijd aan om ook wat wietolie te gebruiken, dan weten ze wat het voor een gevoel is,

land, oude vrienden of familie opzoeken, doe dat dan nu. De patiënt lacht en knikt instemmend. Hij heeft nog een belangrijke vraag. Kan hij de olie al gebruiken als ze straks naar huis rijden? Ik vertel hem dat dat een goed idee is en dat hij een geweldige reis zal meemaken, heel anders dan de heenreis. Lekker om je heen kijken, net een ﬁlm. Alles zal er wat anders uitzien, en als je het zat bent neem je nog wat meer olie en val je lekker in slaap. Hij lacht weer en kan niet wachten om op reis te gaan.

Een violiste zorgt voor passende achtergrondmuziek.

20 april

Ook dit jaar Smoke Out Door: redactie Highlife

In 2012 werd voor de eerste keer een Smoke Out in Amsterdam gehouden. Op de bekende blowersdatum 20 april (4-20) kwamen ruim duizend blowers bijeen om te protesteren tegen de wietpas. Haarlemmers Nol van Schaik en Peter Lunk, die de eerste editie organiseerden, lieten onlangs weten dat ze ook dit jaar weer een 420-bijeenkomst laten plaatsvinden.

Van Schaik en Lunk hebben inmiddels een nieuwe website opgezet (www.ams420. nl) waarop ze de nieuwe manifestatie hebben aangekondigd. We citeren: ‘Vorig jaar besloten we om voor het eerst een 420 Smoke Out in Amsterdam te organiseren. Aanleiding daartoe was de plotselinge verharding van de regels van cannabisgebruik in de vorm van de wietpas. Nu is de wietpas, althans de registratie bij de coffeeshops verdwenen, en maken steeds meer gemeenten bekend dat ze niet zullen handhaven op het discriminatoire Ingezetenen-criterium, dat toeristen en grensbezoekers buiten de coffeeshops moet houden.’

leen besloten clubs kunnen immers leden weigeren op basis van club-lidmaatschap

voorwaarden. En zonder besloten club regels is de coffeeshop gewoon een openbare non-alcoholische horeca gelegenheid. En kan ook de verkoop van cannabis aan niet ingezetenen op basis van ditzelfde Icriterium niet worden verboden.’

Onhoudbaar Dat is onhoudbaar, aldus Van Schaik en Lunk: ‘Volgens ons valt het I-criterium wettelijk niet meer toe te passen, sinds de registratie bij de coffeeshops en daarmee het besloten-club-criterium is vervallen. Al-

Achterdeur reguleren De aankondiging van het kabinet Rutte/ Samson om ‘zware’ wiet te verbieden, krijgt weinig waardering van beide actievoerders: ‘Met een 15% maximaal THC-gehalte voor cannabis in de coffeeshop blijft de straathandel of eigen kweek voor velen de enige oplossing om een lekker wietje te bemachtigen. Het wordt tijd dat 'De Achterdeur' en daarmee de kweek en toelevering van cannabisproducten naar coffeeshops wordt gereguleerd. Daarom organiseren wij ook dit jaar op 20 April 2013 weer een Amsterdam 420 Smoke-Out! www.ams420.nl

Todd McCormick

Weinig vertrouwen in Obama Door: Wernard Bruining

Todd McCormick (42) is cannabisactivist, schrijver en spreker. Hij is de samensteller van de twaalfde editie van Jack Herers The Emperor Wears No Clothes. Todd heeft ooit in 1994 en 1995 nog bij bij de eerste growshop in Nederland, Positronics gewerkt. Todd heeft vier jaar wegens cannabisteelt in de gevangenis gezeten. Hij was onlangs even in Amsterdam.

Todd: “Mijn nieuwste boek heet Grow Medicine. Als ik dat af heb ga ik op tournee door de States langs alle staten waar mediwiet legaal is om lezingen te geven. Mediwiet is nu toegestaan in 18 staten en ik leer mensen dan hoe ze hun medicijn moeten telen binnen de ruimte die de lokale wetgeving daar-

Cannabis Culture Award “Vorig jaar heb ik de Cannabis Culture Award ontvangen van Ben Dronkers, samen met Richard Branson van Virgin. Dat was in Barcelona. Het is voor een Amerikaan indrukwekkend om daar het standbeeld van

Lobby tegen cannabis “Al die bedrijven lobbyen heel actief, schrijven dikke vette checks uit en zeggen daarbij; denk erom, geen cannabis! Dat zeggen de farmaceutische bedrijven, de alcoholproducenten, de tabaksproducenten. En de petrochemische bedrijven, de houtverwerkers, de bedrijven die grootschalig maïs telen. Voor hen allen geldt dat eventele legalisatie van cannabis hun winsten onder druk zal zetten. Maar dat gaat veranderen.

Zoals Frank Zappa ooit zei; het politieke systeem in Amerika is de amusementsafdeling van het militair-industriële complex. toe biedt. Stel je voor, dan heb je zalen met honderden mensen die allemaal 150 dollar entree betalen, dat kan alleen in Amerika! Ik ben ook de producer van een nieuwe ﬁlm.

Columbus te zien. In mijn gedachten is dat standbeeld omgeven met wietbladeren. Zonder hennep was Columbus niet in staat geweest om de zee op te te gaan en Amerika te ontdekken. De Chinezen gebruiken het al duizenden jaren voor de productie van papier, een methode die ze ruim 900 jaar lang geheim hielden voor de rest van de wereld.”

Niet alleen de crisis zorgt daarvoor, maar ook simpele logica. In de staat Colorado stemden meer mensen voor legalisatie van medische marihuana dan er mensen op Obama stemden. Na Obama zullen politici

Producten van hennep

Die heet The Culture High. Het is een follow up van onze eerste ﬁlm The Union, The Bussines Behind Getting High. Voor de nieuwe ﬁlm hebben we ongeveer 1 miljoen dollar bij elkaar gebracht.”

“Door de economische crisis in Amerika zijn mensen meer geneigd om naar nieuwe producten te kijken, ook producten van hennep dus. Obama? Daar heb ik weinig vertrouwen in. Zoals Frank Zappa ooit zei; het politieke systeem in Amerika is de amusementsafdeling van het militair-industriële complex. Ik geloof dat hij daarin helemaal gelijk had, als je je realiseert dat we in Amerika hebben mogen stemmen op twee mannen die ieder bijna een miljard dollar uitgaven om president te worden. Het meeste van dat geld is afkomstig van allerlei bedrijven en belangengroepen aan wie de president schatplichtig is.”

komen die denken, wij hebben geen miljard dollar nodig, maar we moeten de marihuana kiezers achter ons zien te krijgen!”

Indianen

Tussen mythe en realiteit Door: redactie Highlife

In De Nieuwe Kerk in Amsterdam kun je tot 14 april een tentoonstelling over indianen van het Noord-Amerikaanse continent bekijken. Aan de hand van zeven regio’s wordt een beeld geschetst van de rijke kunst en cultuur van indianenvolken. Ruim tweehonderd kunstobjecten en gebruiksvoorwerpen nemen je mee naar de prairies in de Midwest, de vlakten rond de Great Lakes, Californië, de Canadese westkust en de landen van de Navajo en de Inuit.

In Noord-Amerika zijn de indianen verdeeld over meer dan 500 stammen. Verreweg de meeste hebben een eigen taal, kunsttraditie en cultuur, veelal beïnvloed door geograﬁsche ligging en klimaat. De expositie toont de diversiteit van de Native American Art en gaat speciﬁek in op de overdracht van tradities bij de indianen. Naast eeuwenoude voorwerpen toont de kerk ook werk van hedendaagse indiaanse kunstenaars. De objecten vertellen bijna altijd een persoonlijk verhaal dat onlosmakelijk met het leven en de cultuur van de maker verbonden is.

De eerste contacten tussen Noord-Europeanen en Noord-Amerikaanse indianen vormen het startpunt van de tentoonstelling. In De Nieuwe Kerk is de zogeheten ‘Schaghen-brief’ uit 1626 te bewonderen, een beroemd Nederlands archiefstuk dat de aankoop van Manhattan voor zestig gulden van de indianen bezegelde. Het document staat bekend als de ‘geboorteakte’ van New York. Ook de Nederlandse (en Europese) beeldvorming over de indianen, in de loop der tijd ontstaan met vele clichés en stereotypen, wordt in de kerk onder de loep genomen.

www.nieuwekerk.nl

Totempaal, Douglas Cranmer, Kwakwaka'wakw, British Columbia, 1969. Hout. Ca. 9 m. Eigendom van de Salford City Council. Opbouw Totempaal. Foto's: Evert Elzinga

Saul van Stapele

Witte panters en wiet Tekst: Arjan van Sorge // Foto: Ilja Meefout

Van zowat iedere bladzijde van de debuutroman van Saul van Stapele slaan de wietwolken af. Het verhaal over het verloop van een vriendschap vindt plaats in de hiphopscène, en leidt van een beschermde jeugd naar de straat en vervolgens naar de gevangenis voor de een, en money en fame voor de ander. Maar wie heeft het bij het rechte eind?

Saul van Stapele (1974) is journalist en schrijft over moderne zwarte muziek voor Nieuwe Revu, NRC Handelsblad en nrc. next. Daarnaast organiseert hij Buma Rotterdam Beats en kent hij de jongerencultuur op z’n duimpje. Eerder bracht hij het naslagwerk over Nederlandse hiphop

Blowen en hiphop Net zoals de hoofdpersonen J.J. en John heeft Saul een fascinatie voor hiphop en straatcultuur, en had hij ook lang een voorliefde voor blowen en Grand Theft Auto. Hij weet dus waar hij het over heeft en kon zijn ervaringen goed gebruiken voor

Lome beat “Dat was ook muziek die dat nadrukkelijk uitdroeg, met bijvoorbeeld een gigantisch wietblad op een cd van Dr. Dre. En Snoop Dogg is de beroemdste blower ooit denk ik, na Bob Marley. Het feit dat Snoop gestopt zou zijn met blowen was ooit wereldnieuws. Het is ‘m niet gelukt trouwens. Hiphop kan heel hypnotiserend zijn, zo’n lome beat die maar doorgaat, en daar past die gemoedstoestand goed bij. Dat je helemaal in de beat kruipt en alle de-

Mijn eerste joint rookte ik toen ik een jaar of veertien was. Van Brooklyn Naar Breukelen uit, en het reportageboek Crips.nl waarvoor hij in de gangcultuur dook. Al zo’n 17 jaar verdient hij zijn geld met journalistiek werk, maar daarbij ben je het verhaal van iemand an-

het boek. “Mijn eerste joint rookte ik toen ik een jaar of veertien was, in Den Haag waar ik nu nog steeds woon. Ik luisterde toen al wel naar hiphop, maar in de coffeeshop draaiden ze eigenlijk van alles door

tails hoort! Voor mij waren dat ritme, de beelden en de verhalen die ze vertellen iets wat je fantasie aan het werk zet. Zo’n hele avond met je koptelefoon op, of met je vrienden rondhangen en er naar luisteren – dat werkte erg goed.”

Chillen met Snoop Saul zit vol anekdotes over meer of minder bekende rappers, hij heeft er immers aardig wat voor de microfoon gehad. Nu we het toch over Snoop hebben: “Mijn eerste interview met Snoop Dogg was in 1996, toen ik 22 was en nog op de School voor Journalistiek zat. Ik was de eerste in Nederland die hem interviewde, en hij was hier voor de eerste keer. Snoop is berucht geworden om z’n blowen, maar ik vond hem toen wat tegenvallen. Ik moest uiteindelijk snoep en frisdrank voor hem halen omdat-ie niet goed tegen wiet kon, zo vlak voor z’n optreden. Het was veel te heftig voor hem!”

Puur roken ders aan het vertellen. Reden voor Saul om zelf een roman het licht te laten zien. “Dan ben jij de bron en kun je een nieuw verhaal vertellen met alles wat je in de loop der tijd hebt opgeslagen.”

elkaar, funk, jaren zestig, reggae - alles waar je ontspannen naar kan luisteren. De directe relatie tussen blowen en hiphop kwam in begin negentiger jaren, met Dr. Dre en Snoop Dogg.”

“Ach, het was voor hem toen de eerste keer. Het was een jonge jongen die net was vrijgesproken van moord, zijn vriend en labelgenoot Tupac was drie maanden eerder vermoord, en Snoop had het gevoel dat hij ook risico liep. Als je dan teveel blowt, kan het verkeerd gaan... De Nederlandse

wiet waren ze toen ook nog niet gewend, ik heb wat dat betreft veel grappige dingen gezien. Die Amerikaanse rappers roken allemaal puur, ze krijgen wel eens wat van coffeeshops die graag wat geven, alleen ze gooien dan die hele broodtrommel in een blunt, en dan gaan ze zooo’n sigaar roken. Daar doet de gemiddelde Highlife-lezer een week over! En dan heb ik het nog over een doorgewinterde blower. Ze hebben nu in Californie wel net zulke sterke wiet, maar toen viel dat toch een beetje tegen.”

Coffeeshop ombouwen “Voor mij is het altijd een goede binnenkomer geweest, zeker als ik in Amerika interviews ging doen: he’s from Amsterdam, dat is voor hen allemaal luilekkerland. En het is ook de reden dat ik er veel heb kunnen doen, ik deed heel lang de meeste hiphopinterviews. Dat doet me denken aan Lil Wayne, voor hem hadden ze eens een coffeeshop – ik geloof de Rokerij – omgebouwd tot Cash Money coffeeshop, met meisjes die lollies uitdeelden. Ze hadden er een hiphopclip vibe omheen gemaakt, en daar heeft hij toen een paar dagen lang zijn hele Europese promotie gedaan. Zo kon hij in de hoek van de coffeeshop lekker knetterstoned worden, terwijl de journalisten werden ingevlogen en hem vragen konden stellen. Slim bedacht van het label, zo deed-ie het wel!”

Hangmat in Jamaica Een paar jaar geleden is Saul opgehouden met blowen. “Het was een tijd iets wat ik vrij geregeld deed en wat een onderdeel van mijn leven was, en toen wou ik even kijken hoe het zonder is. Het bleek ook leuk te zijn... Ik mis het niet, dat vind ik eigenlijk wel vreemd. Ik denk wel eens ja,

zier van gehad, heb er veel plezier ik ben zeker niett hardcore anti geworden, dat kun je nog wel ghalen.” uit het boek terughalen.”

Knock-out out Skunk, en dan het zwaarste, dat was wat at Saul het liefste rookte. “Dat Dat is ook een reden om op den duur te denken, n, het is wel goed zo. Je drempel gaat steeds omhoog, hoog, en dat merk je als je met iemand anders deelt. Als je mensen om je heen na drie trekjes rekjes knock-out ziet gaan, terwijl je zelf gewoon woon vrolijk verder gaat, dan moet je er misschien toch eens ens een keertje over ver nadenken.” In een en coffeeshop kwam m hij al een tijdje e niet meer, datt was meer een soort afhaalChinees geworden, maar hijj is wel vol lof over dit typisch h Nederlandse fenomeen. “Wat ik grappig vind aan coffeeshops, is dat je zoveel verschillende schillende mensen tegentegen komt. Waar je normaal geen lange gesprekken mee hebt, maar daar wel. Een uitkeringstrekker van 40, iemand die een harde baan heeft maar even stoom komt afblazen...”

Triggeren “Veel mensen in een coffeeshop zijn nogal in een ﬁlosoﬁsche bui. Het triggert een bepaalde manier van denken die mij gevormd

nogal eens, maar je ziet dat er meerdere manieren en waarheden zijn.”

Nieuwe realiteit Maar goed, het is alweer een tijd geleden dat Saul in de coffeeshop nieuwe muziek hoorde, spelletjes speelde en zat te ﬁlosoferen. Hij beseft dat coffeeshops nu onderdeel zijn van een nieuwe realiteit, en dat vindt hij jammer. “Een redelijk vrije plek om te experimenteren wordt nu kapotgemaakt, daar

Die Amerikaanse rappers roken allemaal puur, dan gooien ze een hele broodtrommel in een blunt. Daar doet de gemiddelde Highlife-lezer een week over! lekker! De joint gaat rond want ik zit nog wel steeds in die wereld, maar nee, het gebeurt niet meer. Ik vind het wel lekker ruiken. Maar ik sluit niks uit, als ik weer eens in een hangmat lig in Jamaica, dan... Blowen heeft mijn arbeidsethos trouwens geen slecht gedaan. Ik heb altijd heel hard gewerkt, en als je dan ’s avonds een jointje rookt dan kun je dat ook lang volhouden. Ik

heeft. Het gaat altijd over de negatieve aspecten bij coffeeshops: het rondhangen, het blowen, maar het heeft mij wel degelijk wat gebracht. Als journalist is het handig dat je met iedereen kan gaan zitten en een gesprek voeren. En je ziet heel jong al verschillende manieren om naar iets te kijken. Zonder dat je dan in samenzweringstheorieën blijft hangen. Dat gebeurt

maak ik me wel druk over. Ik heb daar wel jongens gezien die hun hele leven met problemen worstelen en voor wie het misschien niet goed was dat ze met wiet in aanraking kwamen, maar dat is zo’n ingewikkelde discussie altijd. Kijk, je hebt generaties opgevoed met het idee dat het allemaal goed zit, en dan wordt het opeens semi-illegaal. Dat kan niet, dat gaat niet meer werken.”

MUZIEK Door: Arjan van Sorge

wie: ALICE RUSSELL wat: To Dust waar: (Differ-ant Recordings)

Van gospel wordt meestal maar een beperkt aantal mensen heel gelukkig, namelijk zij die deze spirituele muziek met wortels in Afrika als een vervoermiddel naar God beschouwen. Bij de Britse soulzangeres Alice Russell speelt zoiets gelukkig wat minder, ze trekt de negro spiritual naar een hoger en volledig ander plan. Naast gospel en soul zijn daarin blues, slicke r&b, pop, rock, house en wat experimentele invloeden waar te nemen, alles goed gedoseerd maar uiteindelijk absoluut zaligmakend. Het is nogal ongepast om hier op deze plek met een halleluja te eindigen, maar gottegot wat word je hier vrolijk van.

wie:

GIJS TER HAAR & JOUKE KONING wat: Niemandsland waar: (ADAP Productions)

Een componist en een dichter uit Amersfoort die de handen in elkaar slaan – twee nogal verschillende personen die samen een bijzondere bijdrage leveren aan de Nederlandse poëzie. Met titels als Eventuele Mijmeringen Bij Altijd Op De Loer Liggende Situaties Achter Nederlandse Voordeuren en Brief Aan De Internetpretentie kan dat al haast niet meer fout gaan... De productie is vet en vol, soms iets te, de verhalende stem geloofwaardig en intens. De muziek is een mix tussen levenslied, hiphop en folk, met stevige, bijkans zware beats, en kan van dromerige soundscapes overgaan in stevige, aan r&b gelinkte pop. Mooi debuut.

wie: ANTIBALAS wat: Dirty Money waar: (Daptone Recording)

Antibalas uit New York is de afgelopen jaren een van de voortrekkers geweest bij de wederopstanding van de afrobeat. Het elfkoppige gezelschap is op dit album eerlijk gezegd beter op dreef dan ooit, en dat wil wat zeggen. Om tegenstand te kunnen bieden aan de warme golf knetterende percussie, spetterende blaasinstrumenten en verzengende gitaar- en Hammondklanken moet je toch echt een ijskouwe zijn, of dood. Elke muzikant speelt vlekkeloos zijn partijtje mee, maar als alles dan zo mooi in elkaar grijpt begint het grote genieten. 1+1+1+1+1+1+1+1+1+1+1 is hier toch echt 12, en zeker niet 13 in een dozijn. Kingsize toppertje!

wie: INDOROCK wat: Instrumentals & Rarities - Prebeat waar: (Universal Music)

Het is altijd al een twistpunt geweest met wie de geschiedenis van rock ’n roll in Nederland nou begonnen is: of met de Indorockers of Peter ‘Kom Van Dat Dak Af’ Koelewijn. De Indische jongens zagen er in ieder geval strak in het pak en gelikt uit, hadden de mooiste meisjes en speelden de sterren van de hemel. Op dit dubbelalbum komen uiteraard de spraakmakende Tielman Brothers voorbij (check maar eens een clip, nog steeds indrukwekkend), maar ook het nog immer voortrockende Crazy Rockers. Rock ’n roll, hawaiipop en surf slaan hier de klok, met al die lekker twangende, sprankelende en golvende gitaargeluiden.

wie: FIDLAR wat: Fidlar waar: (Mom + Pop / Wichita Recordings)

Volgens eigen zeggen betekent Fidlar niet meer of minder dan Fuck It Dog, Life’s A Risk. De Californische dudes schijnen dan ook nog eens te houden van blowen, bier, skateboarden, surfen en lekkere wijven – alles bij elkaar vormt dat toch wel een beeld. Verder maken ze pretpunk in de beste zin van het woord, namelijk dom, lomp en hard, en vooral pakkend. Voor meezingen hoef je geen cursus te volgen, en voor met drank gooien (don’t try this at home) ook niet. Jezelf laten gaan op de verzengende, keiharde mix van punk en rock ’n roll was nog nooit zo makkelijk.

wie: wat:

SOSPETTO Segni Misteriosi, Con Il Sangue Dipinto Sul Muro waar: (Cineploit)

Een geheimzinnig duo uit Duitsland is duidelijk in de ban van Italiaanse ﬁlmmuziek uit de 60’s en 70’s, en heeft z’n uiterste best gedaan om covers van de oude meesters van een nieuw jasje te voorzien. De titel spreekt al boekdelen: Met Bloed Geschilderde Mysterieuze Tekens Op De Muur. En inderdaad, de soundtracks zijn over het algemeen behoorlijk creepy en bloedstollend te noemen. Maar evengoed gaat het er op de muziek van Ennio Morricone, Stelvio Cipriani en anderen heel vrolijk, hijgerig of luchtig aan toe, en altijd tot in de puntjes verzorgd. Een betere heruitvoering van deze verborgen meesterwerkjes is moeilijk voorstelbaar.

GADGETS Door: Mike de Leede // Beeld: MMP

VET GROTE POLSPHONE De Hallofo lijkt op een sterk verouderd gadget uit een oude James Bond ﬁlm. Maar niets blijkt minder waar. Dit horloge is een moderne mobiele telefoon. Het concept is bedacht door een Nederlandse ondernemer. De achterliggende gedachte: een telefoon ontwikkelen voor kinderen of mensen die hun mobieltje constant kwijt raken. Nu dus nooit meer, want hij hangt altijd om je pols. De Hallofo wordt geleverd met prepaid simkaart. Behalve bellen kun je op dit horloge natuurlijk ook zien hoe laat het is. Maar je kunt er ook muziek op luisteren via de ingebouwde mp3 speler of radio. De belfunctie kan ook uitgeschakeld worden. Handig op school of in je kweekhok. Hij wordt geleverd met koptelefoon, oplader, USB-kabel en een pennetje voor de besturing. Prijs: € 90. www.hallofo.nl

ICLASSIC UIT 1940 De aloude draaischijftelefoon uit bakeliet. Wie kent hem niet? Oude en nieuwe tijden komen samen in deze iClassic Phone Docking Station. De naam verklapt het eigenlijk al: dit is een docking station in de vorm van een ouderwetse draaitelefoon, compleet met hoorn. Waar vroeger de draaischijf zat (waarbij je steeds moest wachten na het kiezen van ieder cijfer), prijkt nu je iPhone. Krijg je een belletje binnen op de gsm, dan kun je gewoon de hoorn opnemen en oldschool het telefoongesprek voeren. Dit docking station is zo ontworpen dat je gewoon je eigen smartphone lader kunt gebruiken. Deze dock heeft een ingebouwde volumeregeling. Ook zit er een opnemen en ophangen knop op, met als leuk extratje: een ring die blauw oplicht als je gebeld wordt. Daarvoor moet je wel een kwartet ouderwetse C-batterijen inladen. Deze oldschool accessoire is geschikt voor vrijwel iedere smartphone. En is er in oud zwart en modern wit. Prijs: € 50. www.spencersonline.com/product/cyi-iclassic-dock-white/

FLEXIBELE LOGITECH Voor gamers en types die muziek direct vanaf hun computer afspelen, introduceert Logitech het Speaker System Z553. Deze beschikt over twee verstelbare satellieten en een downﬁring subwoofer met 40 watt (RMS)-vermogen aan boord. Dankzij een RCA-jack en twee 3.5 mm aux-ingangen kan het speakersysteem op maximaal drie verschillende apparaten tegelijk worden aangesloten. Dus behalve op je pc bijvoorbeeld ook op je dvd- of mp3-speler. De ronde satellieten zijn desgewenst ook aan de wand op te hangen. De bijgeleverde, twee meter lange kabel geeft extra vrijheid bij de plaatsing. Dit fraai gevormde Logitech Speaker System Z553 kent een prijskaartje van € 130. www.logitech.com

BLOEMPOT HEADPHONES Het moest er een keer van komen: DJ Tiësto komtt via AKG met een lijn trendy hoofdtelefoons op de markt. De Oostenrijkse fabrikant ging eerder in zee met topmuzikanten, waaronder Quincy Jones. Nu is DJ en producer Tiësto opgetrommeld. Hij is niet alleen de inspiratie voor het design, maar droeg ook z'n steentje bij wat de tuning betreft. Resultaat: Re de AKG by Tiësto Series. Bestaande de uit u de K67 (een on-ear model), de K167 (een over-ear model) en de K267, een over-ear hoofdtelefoon efoon die AKG nu als 'de referentieklasse' naar voren schuift. ift. Het zijn gesloten hoofdtelefoons. Ze houden dus het omgevingsgeluid g buiten. Tiësto is overigens Italiaans voor oor bloempot. Prijs: P nog niet bekend. Check: http://tiesto.akg.com http:

HOU JE SNAVEL De iDuck is een kek vormgegeven, multifunctioneel rubber eendensnavel gadget. Hij kan dienst doen als handy telefoonsteun met opbergmogelijkheid of als sleutelhanger. Je kunt er daarnaast je telefoon of tablet mee opleuken. Bij de snavel wordt namelijk een setje stickers geleverd. Waardoor je hightech multimedia apparaat er ineens uitziet als een eend! Deze iDuck is als geinig hebbedingetje ontsproten aan het brein achter het Koreaanse ontwerpbureau Knock of Neverland. Hij is overigens niet alleen geschikt voor witte telefoons. Ook zwarte iPhones, Android toestellen of tablets zijn geschikt. Die zien er dan ineens uit als Daffy Duck! Prijs: € 15. http://konstore.com/

DJ KRABMAT Waarom zo’n sullige ge krabpaal kopen als je ook met deze eze gepimpte versie van de krabmat kan an pronken? Dit gadget lijkt verdacht veel eel op de draaitafel van een DJ! Wanneer anneer je kat op de plaat krabt lijkt kt het net of hij aan het 'scratchen' atchen' is. Hilariteit alom natuurlijk. Geef je katt een DJ cursus en n laat hem thuis aan n zijn talent schaven. en. DJ Felix is king! Deze eze krabmat is daarnaast niet alleen een leuk voor je kat, maar ook prettig voor jou als baasje. Nagelonderhoud, spieropbouw, territorium afbakening, het afreageren van stress. Je hebt er wat je kat betreft geen omkijken meer naar. Kun jij rustig nog een blownaar tje bouwen of een plaatje opzetten. Prijs: € 20. www.gadgethouse.nl w

Hooligans

Vreugde in vechten Door: Feije Wieringa

We hebben in Highlife al over zo'n beetje elke denkbare criminele organisatie geschreven, maar we hebben het nog nooit over hooligans gehad. Merkwaardig, want ze zijn regelmatig in het nieuws.

Hooligans zijn natuurlijk geen 'professionele' criminelen. In tegenstelling tot de gevestigde zware jongens vormen zij waarschijnlijk de enige 'bende' die het niet om

Bij hen is het gebruik van geweld juist verankerd in de structuur van de groep en zij gebruiken dat geweld alleen maar omwille van het geweld. Supporters spreken zelden

treurd. Laten we eens kijken wat hardcore Youri Kievits over het leven van de hooligan te melden heeft. We citeren: ‘Vroeger, heel vroeger toen we nog in grotten leefden waren de mannen krijgers. Door de eeuwen heen, tot op de dag van vandaag is er oor-

Bij hooligans is het gebruik van geweld verankerd in de structuur van de groep. geld gaat. Ze worden eerder arm van hun activiteiten. Opmerkelijk genoeg zijn ze wel gewelddadiger dan veel bendes die worden gemotiveerd door geld. Maar waar bij de doorsnee crimineel geweld eigenlijk een bijkomstigheid is die hij liever wil vermijden, is het gebruik van geweld nou net de kern van de activiteiten van hooligans. Er is heel veel over ze geschreven, maar nog nooit heb ik een boek gelezen dat van binnenuit door een hooligan werd geschreven. Yoeri Kievits, frontman van de derde generatie Feyenoord hooligans, is vermoedelijk de eerste. Hij schreef Rotterdam Hooligan, het ware verhaal van de harde kern. Omdat ik niks met hooligans heb, heb ik eerst maar even wat algemene info opgezocht.

Structureel geweld Ten eerste blijkt dat we hooliganisme los moeten zien van voetbalvandalisme. Dat laatste is volgens de kenners het geweld dat soms oplaait bij supporters die zich la-

ten meeslepen door de emoties tijdens een wedstrijd. Dit kan soms behoorlijk uit de hand lopen, maar in principe is het geweld incidenteel en vaak blijft het binnen de perken. Bij hooligans ligt dat wel even anders.

af om ergens te gaan clashen. Hooligans doen dat nu juist wel. Historisch gezien zijn ze verwant aan wat Elias Cannetti in zijn beschouwing over de massa's Crowds and Power de meute noemt. Een meute is een afsplitsing van de massa. Zie het als een kudde waarvan een groep jonge, sterke dieren zich losmaakt om een prooi te vangen. De meute hoort bij de kudde, maar onderscheidt zich qua getal en agressie. De meute is ook altijd aanmerkelijk kleiner dan de groep die hem voortbrengt. Ziehier de hooligans. De club, de spelers, de toeschouwers en de supporters vormen de massa. De hooligans vormen de meute. En die meute gaat op jacht naar alles wat, in hun ogen, voordelig is voor de massa. Op zoek naar een prooi.....

log. In de hele wereldgeschiedenis is er nog maar 250 jaar vrede geweest: het met behulp van geweld ontstane Romeinse rijk, de middeleeuwse veldslagen, de Eerste en de

Krijgers

Oude traditie

Hooliganisme is tegenwoordig inherent aan voetbal. Wat niet wil zeggen dat het nooit binnen andere constellaties voorkomt, maar dat is marginaal. Een beetje simpel gezegd: hooligans zijn de ridders en het voetvolk van de lagere klassen. Want bedenk dat geweld vroeger (en nu ook nog wel) is voorbehouden aan de heersende bovenlaag. De staat heeft het patent op geweld door middel van politie en leger. De gewone mens mag er alleen maar naar kijken. Je kunt van hooligans zeggen wat je wilt, maar ze zijn goedbeschouwd in de kern niet veel slechter of beter dan de 'gewone' man. Ook hooligans proberen geweld proportioneel te gebruiken. Er komt natuurlijk wel eens iemand om tijdens de clashes, maar dat is incidenteel en wordt door beide partijen be-

En waarom wil Kievits graag een krijger zijn? Niet voor de eer, vertelt hij, evenmin voor een lading goud. Voor een hooligan gaat het volgens Kievits maar om twee dingen: de rush en de eer. Hierin verschillen hooligans nogal van gewone krijgers, namelijk soldaten. Voor de eer zijn soldaten bereid om ver te gaan, maar zelden lees je in het relaas van een soldaat dat hij gaat voor de rush. In principe gaan militairen alleen de strijd aan omdat het moet en dan vaak nog met een ﬂinke dosis scepsis en tegenzin. In het boek van Kievits staat: ‘Voetbalrellen passen in een oude traditie: vechten en vernielen als volksvermaak...Bij de hooligans leidt hun way of life tot grensoverschrijdend gedrag. Onbezonnen, ontremd en ontregelend.’

Tweede Wereldoorlog, en nu Afghanistan... Mannen hebben altijd gevochten. Dat is genetisch bepaald...Wij, de harde kern, zijn de laatsten der Mohikanen. Krijgers.’

Thrillseekers Al in de jaren negentig stelde socioloog Paul Willis vast: “Er steekt vreugde in vechten, in het veroorzaken van een knokpartij, in intimidatie.” Als je het boek leest, moet je wel concluderen dat voor Yoeri en zijn mede-hooligans het gebruik van geweld en het aanjagen van angst iets is waarvan ze oprecht genieten. Het is de thrill die het 'm doet. Daarin verschillen hooligans eigenlijk niet eens zoveel van bergbeklimmers, bungeejumpers en stuntvliegers. Die genieten ook van de risico's die het vak met zich meebrengt. Met dit verschil: deze laatsten brengen alleen zichzelf in gevaar en zijn wars van

intimidatie. Natuurlijk zijn de voornaamste tegenstanders van hooligans rivaliserende hooligans. Maar wanneer er anderen in de weg staan, dan kunnen die maar beter maken dat ze wegkomen.

Respect Binnen de kringen van hooligans (een woord dat ze zelf beschouwen als een geuzennaam) draait het vooral om respect. En dan met name jegens elkaar. Hooligans hebben, zo mogen we best stellen, op grond van hun destructieve gedrag weinig respect voor de samenleving. Daar

zetten ze zich juist tegen af. ‘Alle normen en waarden die ons worden bijgebracht zijn getoetst aan die van Feyenoord. Mijn stelregel is: je geeft mensen hetzelfde respect dat je van hen ontvangt.’ Hier moet Yoeri wel op zijn maten doelen, want het in elkaar slaan van willekeurige passanten en het vernielen van straatmeubilair zal maatschappelijk weinig respect opleveren. Yoeri lijkt me geen domme jongen, maar in dit geval komt hij op mij toch wel enigszins kortzichtig over. Aan de ene kant gaat hij prat op zijn reputatie als de man die met zijn vuisten en desnoods met wapens zijn argumenten kracht bijzet. Aan de an-

Voor een hooligan gaat het volgens Kievits maar om twee dingen: de rush en de eer. dere kant beklaagt hij zich dat de reguliere maatschappij hooligans wegzet.

Niet schijnheilig Toch is het verhaal van Yoeri best intrigerend. Ten eerste is hij eerlijk en niet schijnheilig. Dat neemt me voor hem in, want deze eigenschappen vind je lang niet bij iedereen. Hij is zich er ook van bewust dat hij een keuze heeft gemaakt en dat het hem niet allemaal is overkomen. Zelfbeklag is hem vreemd. Ook geeft hij eerlijk toe dat middelen als (hard)drugs en niet te verge-

ten alcohol onmisbare triggers zijn bij het genereren van geweld. Maar hij heeft me er geen moment van weten te overtuigen dat (zijn) geweld ook maar in de verste verte zinvol zou kunnen zijn. Als individu lijkt Yoeri me een aardige kerel. Uit zijn verhaal blijkt dat hij een ontwikkeling in de goede richting heeft doorgemaakt: hij is wat milder en relativerender geworden. En het is hem gelukt om het allemaal zo te vertellen dat je als lezer iets meer van het fenomeen hooligan begrijpt. Maar de vraag blijft of types als Yoeri zichzelf begrijpen. In ieder geval is het een bijzonder onderhoudend boek geworden. Daar kan geen TV-documentaire tegenop! Rotterdam Hooligan Youri Kievits Uitgave: Just Publishers

Heimwee naar Babylon

De hangende tuinen van Patrick Blanc Door: Piet Groen

Binnen de wereld van de groene architectuur is de Fransman Patrick Blanc een unieke figuur, die een actieve carrière als wetenschapper aan het Parijse Centre National de la Recherche Scientifique combineert met een steeds succesvollere praktijk als ontwerper van verticale tuinen. In 1988 werd in Parijs zijn eerste mur vegetal gerealiseerd, en sindsdien zijn er wereldwijd tientallen gebouwen door Blanc in een levende groene jas gestoken. Bij de opening van zijn jongste project voor de Drew School in Pacific Heights USA sprak de meester van het verticale groen over zijn werk.

Sinds je eerste trip naar Thailand in 1972 heb je overal ter wereld studie ge-

een soort vlot dat letterlijk op bomen kan worden bevestigd en zelfs kan worden be-

De verticale tuin bestaat uit drie delen: een metalen frame, een PVC-laag en vilt. Het metalen frame is opgehangen aan een muur of is in de grond verankerd. Het voorziet in een luchtlaag die functioneert als een zeer efﬁciënt thermisch en geluidsisolerend systeem. Een 1 cm dikke PVC plaat wordt dan op het metalen frame geklonken. Deze laag geeft de gehele structuur stevig-

Het water geven gebeurt van bovenaf, net zoals dat gebeurt in een natuurlijke situatie, waarbij het leidingwater is verrijkt met voedingsstoffen. maakt van de verschillende vegetatielagen in tropische regenwouden. Hoe klim je eigenlijk naar boven om al die jungleplanten te bestuderen? Al die ontdekkingstochten werden gemaakt met behulp van een Radeau de Cimes,

stuurd. Op die manier kan je makkelijk bij de planten komen om ze te bestuderen. Wat is het geheim achter je verticale tuinen? Hoe lijm je die planten eigenlijk op de muur?

heid en maakt hem waterdicht. Daarna volgt een laag van polyamide vilt die aan de PVC-plaat wordt vastgeniet. Dit vilt is corrosiebestendig en zorgt dankzij zijn hoge capillariteit voor een homogene distributie van water. De wortels groeien op dit vilt. Het water geven gebeurt van bovenaf, net zoals dat gebeurt in een natuurlijke situatie, zoals op het oppervlak van een rots of gesteente, waarbij het leidingwater is verrijkt met voedingsstoffen. Het proces van bewatering en bemesting is geautomatiseerd. Het hele gewicht van de verticale tuin, inclusief planten en metalen frame, is minder dan 30 kilo per vierkante meter, zodat de verticale tuin op iedere muur kan worden uitgevoerd zonder enige beperking qua omvang of hoogte. Er komt helemaal geen aarde aan te pas? Planten hebben niet in elke situatie aarde nodig, aangezien de grond in feite niets meer is dan een mechanische ondersteuning. Alleen water en de vele mineralen die erin zijn opgelost zijn voor planten essentieel, samen met licht en kooldioxide voor de fotosynthese. Zolang er het hele jaar door water aanwezig is, zoals in tropische bossen of bergwouden in gema-

Een greep uit het enorme aantal plantensoorten die geschikt zijn voor verticale tuin.

tigde streken, kunnen planten groeien op rotsen, boomstammen en hellingen waar geen grond aanwezig is. In Maleisië bijvoorbeeld groeien 2500 van de 8000 bekende soorten zonder enige grond. Zelfs in gematigde klimaatzones zijn er veel planten die groeien op kliffen, rond de ingangen van grotten of in rotsspleten. Op

deze steile plaatsen vindt je vele Berberis, Spiraea en Cotoneastersoorten. Hun gebogen takken geven aan dat ze afkomstig zijn uit natuurlijke steile biotopen en niet uit vlakke gebieden, zoals de tuinen waar ze meestal worden geplant. Planten kunnen dus op vrijwel elk verticaal oppervlak groeien waar weinig of geen aarde aan-

wezig is, zolang er maar geen permanent tekort aan water is. Hoe kan een verticale tuin overleven in een volledig van airconditioning voorziene omgeving, zoals een winkel, een museum, of zelfs een onherbergzame locatie als een parkeergarage? De verticale tuin creëert zijn eigen speciﬁeke klimaat. Het is bewezen dat de Verticale Tuin de luchtvochtigheid in zijn omgeving verbetert, waardoor kleine varens en mossen verschijnen en zaden ontkiemen. Winkels en musea blijken juist zeer geschikte plaatsen voor het uitvoeren van dit soort projecten. En hoewel een parkeergarage wordt aangevuld met kunstlicht, zijn tropische planten die overleven door in de schaduw te groeien perfect geschikt voor dergelijke zonloze locaties. Hoe zit het met het onderhoud, hoe vaak moet je de planten verzorgen? Zolang de veredeling van de plantensoorten correct is, hoef je helemaal niets aan de planten te veranderen! Dit is niet zoals een gewone tuin... Drie of vier keer verzorging per jaar is genoeg. Hoe zit het met de deﬁnitie van de verticale tuin: beschouw je ze in de eerste plaats als kunst of meer als groene architectuur? De verticale tuin heeft meer overeenkomsten met een levend schilderij dan met een tuin. Eigenlijk is mijn benaming ervoor mur vegetal, de plantaardige muur. Ik ben een wetenschapper, en de verticale tuin is afgeleid van de meer dan dertig jaar dat ik in de natuur voorkomende situaties, met name in tropische gebieden, heb bestudeerd. Mijn wetenschappelijke benadering is van

Planten hebben niet in elke situatie aarde nodig, aangezien de grond in feite niets meer is dan een mechanische ondersteuning.

essentieel belang voor het ontwerpen van het hele systeem en voor de selectie de plantensoorten die geschikt zijn voor elke afzonderlijke locatie.

Blanc is meer dan een eco-rockster 24 jaar geleden begon Patrick Blanc met het ontwerpen van kunstzinnige groene architectuur voor openbare ruimtes, zoals musea, shopping malls en kantoren. Zijn indrukwekkende portfolio is in levende lijve te bewonderen in vele steden op vijf continenten In dezelfde tijd dat Patrick Blanc (1953) met zijn concept debuteerde, bouwde de Amerikaan McRae Anderson zijn eerste levende wand in het regenwoudpaviljoen van de dierentuin van Cleveland. Nog steeds is Anderson met zijn bedrijf Greenwalls actief in de aanleg van verticale tuinen. Toch wordt Anderson compleet overschaduwd door Blanc, die door de meeste mensen wordt beschouwd als de onbetwiste vader van de levende verticale muur. ‘Bono-botanicus’ Verwondering hoeft dat niet te wekken; Blanc is, anders dan de wat saaie Anderson, een flamboyante figuur die met Franse flair zijn public relations behartigt en zich als een vis in het water voelt in kringen waar haute finance, lobbyïsten van koninklijke huize en salonfähig

De combinatie van avonturier, kunstenaar, geleerde en zakenman gaat zelfs Indiana Jones boven de pet. Is je bij het bestuderen van de ingewikkelde manieren waarop planten in de meest barre omstandigheden overleven iets opgevallen waar mensen van kunnen leren? Nou... Mensen moeten proberen om een manier van leven te ontwikkelen die minder natuurlijke hulpbronnen verspilt. Vergelijk het met een tropisch regenwoud: planten die vlak bij de grond groeien bijvoorbeeld

krijgen minder dan één procent van het zonlicht. Ook is er in een bos veel ruimte waar geen enkele plantengroei aanwezig is. Zo zou misschien ook de mens niet gebruik moeten willen maken van alle ruimte die nog beschikbaar is. Ik zou ook willen zeggen dat

waar natuurlijke hulpbronnen schaars zijn, de biodiversiteit groter is en de concurrentie tussen individuen minder. Mensen moeten dat in gedachten houden bij de exploitatie van natuurlijke hulpbronnen.

groen elkaar het hof maken. Hoewel hij wel eens als de 'Bono-botanicus' is getypeerd, doe je Blanc tekort door hem als een soort eco-rockster te omschrijven, daarvoor excelleert hij op teveel uiteenlopende terreinen. De combinatie van avonturier, kunstenaar, geleerde en zakenman gaat zelfs Indiana Jones boven de pet. Hoewel begrijpelijk vanuit zakelijk oogpunt, is het voor anderen lastig op het verticale vlak ook groene initiatieven te ontplooien vanwege het patent dat rust op de in wezen kinderlijk eenvoudige constructieprincipes van Blancs verticale tuinen. Overigens heeft ook Anderson de constructie van zijn systeem gepatenteerd, al wijkt het niet wezenlijk af van dat van Blanc. Inmiddels bestaan er meerdere commerciële alternatieven die het mogelijk maken ook zonder Blanc of Anderson een verticale tuin aan te leggen. Particulieren kunnen natuurlijk wel zonder problemen leentjebuur spelen bij beide pioniers, want geheimzinnig wordt er niet gedaan over de manier waarop de verticale tuin in elkaar is gezet. Eco-goeroe Anders dan veel anderen die zich inzetten voor het groener maken van steden, heeft Blanc zich altijd op de vlakte gehouden als het ging om heldere ecologische idealen. Veel verder dan een vaag pleidooi voor biodiversiteit en het verbeteren van het leefklimaat in afgesloten ruimtes ging het niet. Toch werd en wordt hij door velen als een heraut van een nieuw soort groen bewustzijn bewierookt. De laatste jaren vragen critici zich echter steeds vaker of Blanc niet veeleer zijn hippe imago als eco-goeroe exploiteert om als groen-couturier van de superrijken zijn zakelijk imperium uit te bouwen. Inderdaad zijn Blancs opdrachtgevers steeds vaker grote industriële of ﬁnanciële instellingen waarover, afgezien van de groene facades van hun hoofdkwartieren, weinig groens valt te vermelden. Een van Blancs meest uitgesproken critici is de Britse stedelijk geograaf Matthew Gandy. Volgens hem “maskeert de wetenschappelijke 'onpartijdigheid' van Blancs werk zijn toenemende betrokkenheid bij speculatieve kapitalistische stedelijke ontwikkeling. Zo laten projecten als de Marithé & François Girbaud boutique in New York, het hoofdkantoor van vastgoedgigant CapitaLand in Singapore of de Siam Paragon shopping mall in Bangkok vooral zien dat Blancs werk volledig is geïntegreerd in de uitspattingen van de consumptie-elite.” Vraagtekens Kun je dergelijke kritiek nog afdoen als de zure druiven die succes nou eenmaal onvermijdelijk met zich mee brengen, er zijn wel degelijk reële vraagtekens te plaatsen bij het 'groene' gehalte van Blancs systeem. Hoe je het ook wendt of keert, zijn projecten blijven kunstmatige biotopen, die zonder kunstmest, voedingscomputers en waterpompen al snel het loodje zouden leggen. Bovendien staan de gebruikte druppelsystemen bekend om hun hoge watergebruik en omvangrijke lozingen van verbruikt en met voedingszouten vervuild afvalwater. Voor ecologische ﬁjnslijpers misschien onoverkomelijke bezwaren, voor de overgrote meerderheid van Blancs fans lijkt het een lage prijs voor alle inspiratie en vreugde die zijn ontwerpen overal ter wereld weten op te wekken.

Bio-G-Power Parallelweg 1 4209 AA Schelluinen www.bio-g-power.nl 3de prijs Haze Hydro: Amnesia Haze

Coffeeshop Dizzy Duck Trompstraat 210 2518 BR Den Haag 1ste prijs Hydro: Cheese x Chocolope 1ste prijs Hasj: Critical Amber Ice 2de prijs Hasj: Skunkberry Gold 3de prijs Bio: Bubble Kush

Coffeeshop ‘t Bunkertje Laan vd Mensenrechten 101 7331 VT Apeldoorn 3de prijs Hydro: White Widow

Coffeeshop Guna Guna Sint Janstraat 31A 5401 BA Uden 1ste prijs Haze Hydro: Amnesia Haze

Amaranta Seeds www.amarantaseeds.nl 2de prijs Haze Hydro: Amnesia Haze

Royal Queen Seed Store Damstraat 46 1012 JM Amsterdam www.royalqueenseeds.com 3de prijs Autoflowering: Royal Haze Auto

Logboek VOC

Eindelijk experimenten met gereguleerde cannabisteelt? Foto’s: Gonzo Media

Zou het er dit jaar dan ein-de-lijk van gaan komen? Wordt 2013 het jaar van het eerste experiment met gereguleerde cannabisteelt in Nederland? Lokaal lijkt de VOC-mentaliteit deﬁnitief te zijn doorgebroken: een hele rij steden staat te popelen om de achterdeur van de coffeeshop eindelijk fatsoenlijk te gaan regelen.

Soms is het nuttig om in de archieven te duiken. Zo vinden we een artikel uit dagblad Trouw van 5 juni 1999, met als kop ‘Tilburg kweekt zijn eigen wiet’. De intro zou bijna veertien (!) jaar later ongewijzigd in de krant kunnen: “De gemeente Tilburg gaat haar eigen wiet laten kweken. Ze wil alle coffeeshops in de stad, bij wijze van proef, laten bevoorraden door erkende plaatselijke wietkwekerijen. De gemeente controleert op de bedrijfsvoering en productkwaliteit. Zo wordt de illegale handel de wind uit de zeilen genomen en de kwaliteit van verkochte wiet en hasj gegarandeerd.”

Stekelenburg Nu de ene gemeenteraad na de andere moties aanneemt om de cannabisteelt voor

coffeeshops te reguleren is het goed om dit Tilburgse initiatief te memoreren. Grote gangmaker was toenmalig burgemeester Johan Stekelenburg (PvdA). Onvermoeibaar pleitte hij voor een einde aan de hypocrisie van de achterdeur. Uiteindelijk kreeg hij steun van liefst zestig burgemeesters. In februari 2000 presenteerde Stekelenburg de nota ‘Aan de achterdeur wordt niet meer gekocht’. Even leek een doorbraak binnen handbereik: op 27 juni 2000 nam de Tweede Kamer met een meerderheid van één stem de motie-Apostolou cs aan. Hierin wordt de regering opgedragen te bevorderen dat richtlijnen worden ontwikkeld om de productie van nederwiet en de toelevering daarvan aan coffeeshops te regelen. Binnen een week gooide het kabinet de (achter)deur dicht en legde de motie naast zich neer. Stekelenburg reageerde verbitterd: “Nu gebeurt er niets, de politiek laat het liggen. Ik heb absoluut geen zin een eigenstandig beleid te gaan voeren, met het risico dat het OM ingrijpt, dat natuurlijk ook zijn signalen krijgt van minister Korthals. Ik ben geen Don Quichot.” Fast forward naar 2013. Er zit nog steeds een VVD-er op justitie, hij heet alleen geen Korthals maar Opstelten. De gemeenteraden van Utrecht, Leeuwarden, Rotterdam, Eindhoven, Den Bosch én Tilburg hebben moties aangenomen om de cannabisteelt te reguleren, op lokaal of nationaal niveau.

Agenda 15-17 februari 2013 Spannabis Hemp & Alternative Technologies’ Fair, Fira de Cornellá, Barcelona. 5-7 april 2013 Spannabis Utrecht Hemp Fair, Jaarbeurs, Utrecht. 16 juni 2013 Vijfde editie CANNABIS BEVRIJDINGSDAG, Westerpark, Amsterdam. Organisatie: VOC.

Broek. Een prachtige tekst, die de stand van zaken en de wenselijkheid van reguleringen uitstekend samenvat. Zo wordt geconstateerd dat “de grote problemen rondom coffeeshops vooral zijn te herleiden tot de illegale teelt” en dat coffeeshops “impliciet worden gedwongen zaken te doen met criminelen”. De motie stelt dat “de lokale politieke weerstand tegen het repressieve drugsbeleid van het kabinet groeit” en dat “met het aanstaande schrappen van het zgn. ‘B-criterium’ een liberaler/progressiever coffeeshopbeleid wat dichter bij komt”. Ook mooi is de overweging dat “er met het Kabinet Rutte-II een nieuwe politieke werkelijkheid is ontstaan die mogelijk kansen biedt voor lokaal maatwerk voor de achterdeur betreffende cannabisteelt.”

Reactie Opstelten Nieuwe politieke voorspelbaar werkelijkheid Dat is natuurlijk de hamvraag. De eerste De Eindhovens motie werd nota bene geschreven door VVD-raadslid Ferry van den

reactie van Opstelten op de gemeentelijke plannen was voorspelbaar. Het mocht

dan 5 december zijn, Ivo had geen surprise voor de verslaggever van het RTL journaal: “Het is in strijd met de Opiumwet. Het is strafbaar. En het is in strijd

pees perspectief’ (2010) schrijft Buruma: “Als wij nu kiezen voor nadere regulering is dat een toepassing van het opportuniteitsbeginsel die wij niet beschouwen als

Oskam: “Ik heb steeds gezegd: als het goed te regelen is, als aan alle voorwaarden wordt voldaan, dan kunnen we er nog eens naar kijken.”

In dagblad Metro verklaarde VOC-woordvoerder Derrick Bergman: “Opstelten heeft ongelijk en dat weet hij zelf ook. Met zijn logica waren er helemaal nooit coffeeshops geweest.” met internationale verdragen. Dus dat kan niet, uh, het zal niet, gaat niet.” Wat Opstelten er nooit bij zegt is dat ook het kopen en verkopen van cannabis in coffeeshops in strijd is met de Opiumwet. En strafbaar en in strijd met internationale verdragen. Toch staan we dat al ruim 35 jaar toe, met uitstekende resultaten voor de volksgezondheid, de openbare orde en de schatkist. In dagblad Metro verklaarde VOC-woordvoerder Derrick Bergman: “Opstelten heeft ongelijk en dat weet hij zelf ook. Met zijn logica waren er helemaal nooit coffeeshops geweest. In internationale verdragen mogen uitzonderingen voor landen worden gemaakt in het belang van de volksgezondheid.”

Voldoende ruimte Ook hoogleraar strafrecht Ybo Buruma, raadsheer bij de Hoge Raad, stelt dat de internationale verdragen voldoende ruimte bieden voor gereguleerde cannabisteelt in het belang van de volksgezondheid. In zijn notitie ‘Cannabis: Internationaal en Euro-

een uitholling van de strafbaarstellingen vereist door beide internationale Verdragen.” Zelfs het CDA leek vorige maand de achterdeur op een kiertje te zetten. Op BNR radio ging Peter Oskam, CDA-drugswoordvoerder in de Tweede Kamer, op 5 december in debat met VOC-woordvoerder Derrick Bergman. Aan het slot ontspon zich de volgende dialoog: Bergman: “Wij zijn tegen het idee van een staatskwekerij. Als je het de staat laat doen, dan schiet het meestal niet erg op. Dus ga werken met onthefﬁngen of vergunningen, dan kun je het kaf van het koren scheiden, het proces helemaal controleren en dus ook op iedere stap belasting heffen.” Presentator BNR: “En ik dacht: als ik nou ergens meneer Oskam van het CDA nog mee over de streep zou kunnen krijgen, is als je het in ieder geval landelijk gaat regelen. Want waarschijnlijk zou u dat eventueel misschien nog wel willen, meneer Oskam? Maar zeker niet geprivatiseerd?”

Wat is het VOC? Het Verbond voor Ophefﬁng van het Cannabisverbod is een onafhankelijke, nietcommerciële koepelorganisatie van alle individuen en organisaties in Nederland die gekant zijn tegen het verbod op cannabis. Sinds 2008 strijden we voor rechtvaardig en rationeel cannabisbeleid en tegen betutteling, symboolpolitiek en repressie. Meer informatie: www.voc-nederland.org twitter.com/#!/vocnederland

Steun de strijd tegen het cannabisverbod! Het VOC draait vrijwel volledig op vrijwilligers en is afhankelijk van donaties om de strijd voor ophefﬁng van het cannabisverbod op volle sterkte te blijven voeren. Donaties, hoe klein ook, zijn zeer welkom op: ABN/AMRO 0429817126 Stichting Verbond Ophefﬁng Cannabisverbod, Eindhoven O.v.v. 'donatie'

CRITICAL

Foto: KERA Seeds

De verschrikkelijke sneeuwman leeft! Door: Marian Henderson

De verschrikkelijke sneeuwman leeft! In elk geval in de trouwe harten van de vele Yeti of Bigfoot 'believers'. Ook sommige (pseudo-)wetenschappers laten de sneeuwman niet los. Het mythische monster wordt inmiddels door zowel het Russische Siberië als het Amerikaanse Texas geclaimd…

beer in het spel was. Ook werden haren van een berggeit nader onderzocht.

Texas Maar nuheeft men ook in Texas baanbrekende resultaten bij een onderzoek gedaan. De Yeti blijkt toch een Bigfoot te zijn en hij komt uit Amerika. Daar is men al vijf jaar bezig met DNA-onderzoek in dit dossier. En

In Siberië zijn onlangs weer verschillende waarnemingen gedaan. Vissers zouden zelfs een hele groep Yeti's hebben gezien, die verrassend genoeg snel de benen namen toen ze werden gespot. In het dun bevolkte plaatsje Kemerevo ziet men wel

brood in de reusachtige sneeuwman. Het Monster van Lochness is er niks bij. Zoiets is een uitkomst voor het toerisme. Want waarom zouden wij anders naar zulke stille Siberische gehuchtjes gaan? Men wil er zelfs een Yeti onderzoekscentrum opzet-

waar gaat het dan wel om? Om een tweede mensensoort naast de homo sapiens. Deze zou zo'n 15.000 jaar geleden ontstaan zijn en is een kruising tussen de homo sapiens en een nog onbekende primaat. Heeft onze oermoeder het toch eens met een aap ge-

In het dun bevolkte plaatsje Kemerevo (Siberië) ziet men wel brood in de reusachtige sneeuwman. Dat is goed voor het toerisme. ten. Tot nu toe hebben onderzoeken echter niet zo gek veel opgeleverd. De yetiharen die zo nu en dan 'gevonden' werden, bleken toch een andere oorsprong te hebben dan een reusachtig primatenhoofd. DNA-onderzoek wees al een keer uit dat er een

daan. Maar of Bigfoot nu werkelijk op een regenachtige middag door Texas loopt blijft onzeker, want voorlopig gaat het om fossiel materiaal. We blijven dus benieuwd naar de spraakmakende mythische reus. Waar zal hij straks weer opduiken?

door: Feije Wieringa

BOEKEN

Vergeten

Kroongetuige

David Baldacci

Josten & Smits

(Bruna)

Wederom een nieuwe Baldacci. Lekker voor de donkere dagen, want de ﬁrma Baldacci zorgt dat je altijd entertainment van het hoogste niveau krijgt. Dat het allemaal 'over the top' is zou bij elke andere componist van blockbusters storend werken, maar Baldacci komt er mee weg. Ze zijn er weer, de held, de schurken en een eind waarin alles op zijn plek valt en het recht zijn loop heeft. Baldacci kijkt niet op een lijk meer of minder en het handboek psychologie heeft hij nimmer ingekeken. Verwacht dus geen al te realistisch verhaal. Was Eastwood jonger geweest, dan zou hij geknipt zijn voor de rol van deze rechtvaardige loner, die zich inzet voor de armen en behoeftigen. Het is heel erg eendimensionaal en daarom heerlijk te lezen met je verstand op een niet al te hoog niveau. Literair is het allemaal niks, maar als lectuur niet te versmaden en wegleggen is onmogelijk. Bovendien bevat het boek een toegangskaart voor Holland Casino. Kun je mooi wat geld over de balk smijten. En je steunt er ook nog eens Baldacci 's alfabetiseringsproject mee. Lol voor het goeie doel zullen we maar zeggen.

De Koudste Kus John Rector (De Boekerij)

Soms komt op tv de ﬁlm A Simple Plan voorbij en altijd weer is het een genoegen om hem te bekijken. Enige vrienden vinden een groot bedrag in een neergestort vliegtuig. Alleen zij weten ervan en ze besluiten om het te houden. Aanvankelijk loopt alles op rolletjes, maar later neemt het onderlinge wantrouwen toe en wordt het geld een splijtzwam waarvan elke betrokkene min of meer het slachtoffer wordt. De Koudste Kus is een variatie op dit aloude hebzuchtthema. Nate en Sara zijn berooid op de vlucht. Wanneer ze een zieke lifter meenemen die geld biedt, stemmen ze toe. De lifter overlijdt en in een verlaten motel ontdekken ze dat hij twee miljoen bij zich had. Hoe hou je dat geheim in een motel dat van alles is verstoken, waar de telefoons geen bereik hebben en de gasten niet te vertrouwen zijn. Dan ontvouwt zich een verhaal dat zich in grote lijnen laat lezen als A Simple Plan. Hebzucht blijft een mooi thema. Het is echter geen herschrijving van de ﬁlm, want het einde is verrassender. Het boek kent een mooie dreigende sfeer en het is heel erg onderhoudend verteld!

Van eigen bodem komen er soms aardige thrillers. Kroongetuige is er eentje. Juriste Denise de Wit werkt bij het advocatenkantoor Reinhardt & Reinhardt. Haar eerste zaak gaat over de illegale productie van merkkleding. De zaak wordt ingewikkelder als blijkt dat dit een dekmantel is van een beruchte Turkse vrouwenhandelaar, die ook klant is bij het advocatenkantoor. Ik kon me niet aan de indruk onttrekken dat een en ander niet eens zo erg losjes gebaseerd is op dat andere grote advocatenkantoor, waarvan de sterpleiter de laatste maanden niet altijd op even positieve wijze de kranten haalt. Haar baas is in ieder geval een womanizer van de bovenste plank. De spanning wordt erin gebracht als blijkt dat de band met de kroongetuige (een juridisch discutabel fenomeen) inniger is dan ze ooit had kunnen dromen. Hoewel alle namen veranderd zijn, ontkom je er niet aan om dit te lezen als een sleutelroman. Daar zal die playboy van dat andere advocatenkantoor niet echt blij mee zijn, maar het motto is: hoge bomen vangen veel wind.

De ﬁrma Baldacci zorgt dat je altijd entertainment van het hoogste niveau krijgt. Slagen of falen bij de Seals Dick Couch (De Boekerij)

Dit is een goed geschreven boek over de opleiding tot lid van de Seals-elite. Crouch was zelf instructeur en dat is te merken ook. Het is een gedetailleerd verslag over de hardste opleiding ter wereld. Als het al gecensureerd is, merk je daar als lezer weinig van. Een van de betere boeken binnen dit populaire genre.

LET OP!

Nieuw! in Huissen (GLD) * * * *

De shop voor al uw indoor tuinbenodigdheden Discreet laden en lossen Alles leverbaar Laagste prijzen!

WIJ ZIJN VER H SWALM 5 IN UISD NAAR ROTTERDAM

SeiaPro SeiaPro

Swalm 5 3068 LH Rotterdam 010-4529224

Postbus 193 2900AD Capelle a/d IJssel

Complete own nutrition line (cocos, bio and hydro) Openingstijden ma t/m vrij 9:00-18:00u. za 9:00-16:00u. Ook buiten deze tijden zijn wij bereikbaar op: 06-24247305 Veilingweg 9 A | 6851 EG Huissen | Tel. 026-3793844 | www.dekroongrow.nl

Voor meer info check: www.seiaseeds.nl/.com E-mail: seiapro@life.nl Open: Maandag tot Vrijdag 11:00 - 17:00 Zaterdag op afspraak

www.plagron.com pass it on!

Open: ma t/m vr 10.00 - 18.00 zaterdag 10.00 - 16.00

Tel. 045 - 5211541 Fax. 045 - 5281086

Wijngaardsweg 34 b/c 6412 PJ Heerlen Industrieterrein De Koumen E-mail: topvision.heerlen@gmail.com Groothandel in kweekmaterialen

Het Laatste Taboe

Vrouwelijke Pedo’s Tekst: Mike de Leede

In Nederland lopen tussen de 640 en 24.000 vrouwen rond met een groot geheim: ze zijn pedoﬁel. Sommigen fantaseren alleen over seks met kinderen. Anderen voegen daadwerkelijk de daad bij het woord. En bedrijven fysiek de kinderliefde. Zoals biologielerares Myra van H. (33) uit het Limburgse Bergen, die jarenlang seks heeft met schooljongens. In juli 2012 wordt deze juf veroordeeld tot een half jaar cel. Was ze een man geweest, die schoolmeisjes had misbruikt, dan was ze als pedoﬁel veracht en veel strenger gestraft. Nu waren haar rechters opvallend mild, net als haar slachtoffers èn hun ouders.

Haar rechtszitting in Roermond half juni is ronduit verbijsterend. De twee minderjarige leerlingen met wie de Limburgse lerares veelvuldig het bed deelde (destijds 13 en 17 jaar oud) blijken uiterst vergevingsgezind. Willen helemaal niet dat hun favoriete juf vervolgt of bestraft wordt. Ze hebben, net als hun ouders, geen aanklacht inge-

diend. De ouders van één van de misbruikte jongens sturen Myra voor de strafzitting zelfs een sms: ‘veel sterkte’. Myra’s advocaat pleit voor vrijspraak. “De jongens hebben immers geen enkele schade opgelopen,” aldus mr. T. Klaasen. “Myra heeft daarnaast geen misbruik gemaakt van gezag of vertrouwen. Zelfs de ouders zeggen

dat hun kinderen geen schade hebben ondervonden. Sterker nog: de ouders van de 13-jarige jongen stellen zelfs dat de jongen door de docente opbloeide van een onzeker mannetje tot een volwassen kerel.” Myra zelf houdt vol dat de seksrelaties zijn ontstaan op aandringen van haar slachtoffers. Daarvoor heeft de Roermondse ofﬁcier van justitie Toine van de Ven echter geen enkel begrip: “Seks tussen lerares en leerling, hoezeer die het zélf ook mag hebben uitgelokt, is in strijd is met sociaal-ethische normen.” In Amerika had Myra een strafeis van minstens 15 jaar cel tegemoet kunnen zien, met een borgsom tot een miljoen dollar. In Roermond eist de rechter één jaar celstraf voorwaardelijk, een beroepsverbod

wordt gepleegd. Zo´n 2 procent van alle verdachten in ernstige zedenzaken met kinderen is vrouw. We hebben het dan niet over lichtere vergrijpen als het verleiden of het misbruiken van het vertrouwen van minderjarigen, maar het seksueel binnendringen van kinderen onder de 16 tot nog zwaardere ontucht. Hoeveel pedoﬁelen er precies in Nederland actief zijn, blijft onduidelijk. Schattingen lopen uiteen van 0,2 tot 1 procent van de bevolking: dus tussen de 32.000 en 160.000 stuks. Tussen de 2 en 15 procent van deze pedo’s zou vrouw zijn. Dat zou betekenen dat er minimaal 640 en maximaal 24.000 vrouwelijke kinderliefhebbers in Nederland rondlopen! Maar gedegen wetenschappelijk onderzoek blijkt vrijwel onmogelijk. De meeste volwassenen komen immers niet eerlijk uit voor hun kindervoorkeur. Mannen niet. En al helemaal vrouwen niet. In Nederland is nauwelijks aandacht voor de effecten van seksueel misbruik van jongens

(niet haar echte naam), een alleenstaande 36-jarige lerares van groep zes uit NoordHolland. Ze is lesbisch. Maar maakt niks klaar met volwassen vrouwen. Sinds haar jeugd voelt ze zich aangetrokken tot jonge meisjes. Het liefst tussen de zeven en dertien jaar oud. Waarvoor ze seksuele gevoelens koestert die verder gaan dan fantaseren alleen. Anja zegt vanaf haar twintigste “een stuk of acht” pedoﬁele relaties achter de rug te hebben.

Expliciete bekentenissen Anja loopt niet met haar geaardheid te koop. “Niemand weet het! Sterker nog: niemand mag het weten.” Ik vind haar op Internet. Op een site waar vrouwelijke pedoﬁelen als Kim, Laura, Kelly, Bettie, Karin en Carolien, zogenaamde female childlovers, verslag doen van hun verboden liefde. Onverbloemd, vaak verbaast. Maar soms ook zeer openhartig en expliciet. Deze site staat vol bekentenis-

Vrouwen die weten dat ze pedoﬁel zijn, zetten hun seksuele prikkels minder snel om in daden dan mannen.

van vijf jaar en een professionele behandeling door een hulporganisatie.

24.000 pedofiele vrouwen Marthijn Uittenbogaard, bestuurslid van pedofielenvereniging Martijn, denkt dat er net zoveel vrouwelijke pedo’s zijn als mannelijke. “Vrouwen zijn seksueel lang onderdrukt, komen er niet zo makkelijk voor uit,” meldt hij op www.pedofilie.nl. “Ze hebben geleerd zich van hun goede kant te laten zien, seksueel de boot af te houden. Mannen wordt van jongs af aan ingeprent dat ze vrouwen moeten scoren. Mannen zijn ook meer toegespitst op seks.” Uit misdaadstatistieken (van onder meer van het Openbaar Ministerie) blijkt dat vijf procent van het seksuele misbruik door vrouwen

door vrouwen. Er is alleen het Project Preventie Seksuele Intimidatie, 18 jaar terug opgericht in opdracht van het ministerie van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap. Ter bestrijding en het voorkomen van seksuele intimidatie en seksueel misbruik in het onderwijs. PPSI registreert daarvoor landelijk gevallen waarbij leraren zich schuldig maken aan ontucht. De ellenlange lijst seksincidenten uit de laatste 5 schooljaren telt slechts één lerares: Myra. Desondanks organiseerde PPSI onlangs een congres onder de titel ‘Seksuele intimidatie, en de jongens dan?' Dat aantoont dat ook jongens het slachtoffer kunnen zijn van seksueel ongewenst gedrag door vrouwelijke leraren.

Niet verdacht gedrag “Ik sta er zelf ook regelmatig van te kijken dat ik ermee weg kom. Maar als vrouwelijke pedo val je nu eenmaal minder op dan een pedoﬁele man. Een kerel die verlekkerd met een jong blaag op schoot zit is immers meteen verdacht. Maar bij een vrouw kijkt niemand daar raar van op. Mannen die opgewonden van een kind raken krijgen daarnaast vaak een erectie. Als ik als vrouw opgewonden raak zie je dat minder snel.” Aan het woord is Myra’s collega ‘Anja’

sen van vrouwen die op kinderen vallen. “Wat ben ik blij dat ik deze site gevonden heb. Ik was er echt van overtuigd dat ik de enige was,’ melden vele dames opgelucht. Vrouwen die fysiek van kinderen houden komen daar doorgaans niet mee naar buiten. En met hun pedofiele gevoelens zoeken ze al helemaal nooit vrijwillig de publiciteit. Uit angst voor herkenning, onbegrip of erger. Je ziet ze ook nooit opdraven in televisietalkshows. Pedofiele mannen praten kennelijk makkelijker over hun afwijking. Zeker als ze hun kinderliefde of gevoelens niet direct praktiseren (of ervan overtuigd zijn dat hun geaardheid niet schadelijk is voor hun slachtoffers). Voor vrouwen bestaan ook geen aparte verenigingen, zoals Martijn voor mannelijke kinderliefhebbers. Dus treffen pedofiele vrouwen andere vrouwelijke pedofielen op Internet. In deze virtuele schemerwereld wisselen ze ervaringen uit; vertellen ze elkaar hun schokkende relaas. Anoniem, of onder gefingeerde namen. Neem biseksuele ´Karin´ (26). Ze schrijft dat ze tot nu toe louter stoplichtrelaties heeft gehad met meiden tussen de 17 en 20 jaar. Maar heel graag jongere meisjes zou willen inlijven in de wondere wereld der vleselijke liefde. “Tussen mijn zesde en vijftiende levensjaar deed mijn moeder

seksspelletjes met mij. De manier waarop ze dat deed was mooi, heel natuurlijk. Ze liet mij alleen actief meedoen als ik dat zelf wilde.”

Onopvallende pedo’s “Vrouwen zijn zich minder bewust van hun eventuele pedofiele gerichtheid. Ze denken dat het zich bij hen minder manifesteert,” aldus Monique Moller, schrijfster van het boek Pedofiele Relaties. “Van vrouwen wordt verwacht dat ze graag met kinderen omgaan. En dat ze, behalve hun eigen kinderen, ook die van anderen aandacht geven. Hoogleraar seksuologie Jos Frenken. “Vrouwen die weten dat ze pedofiel zijn, zetten hun seksuele prikkels minder snel om in daden dan mannen. Mannen zijn veel experimenteler, sterker gericht op genitale prikkels.” “Pedofiele vrouwen komen makkelijker aan hun trekken dan mannen. Omdat ze eenvoudiger toegang hebben tot kids,” verklaart een pedofiel anoniem op een Internetforum. “De meeste pedo’s hebben echter geen contact met kinderen. Ze bekijken alleen foto’s, lezen verhalen en fantaseren stiekem achter hun pc over kinderseks. Maar krijgen al doende daar wel steeds meer zin in.” “Vrouwen met een kindervoorkeur vallen niet zo snel op. Een vrouw die haar kinderen niet knuffelt en streelt is eerder abnormaal dan normaal,” stelt Frank van Ree, schrijver van Pedofilie: Een Controversiële Kwestie. “Een man met een kind op schoot is meteen verdacht. Ik heb als psychiater vele pedofiele vrouwen behandeld. Bij een aantal was de seksuele voorkeur overduidelijk: ze hadden als volwassenen relaties met minderjarigen. Anderen hadden alleen vage klachten. Waren angstig en depressief, wisten niet waardoor. Eén dame die dertig jaar getrouwd was bleek verliefd op haar tienjarige buurmeisje. Sommige vrouwen noemen het een vorm van moederliefde. Maar dat is het niet als ze opge-

Vrouwelijke seriepedofiel Tientallen vrouwelijke pedo’s, vooral Engelse en Amerikaanse, halen jaarlijks de krantenkolommen. Zo jaagt de Britse politie al heel lang op een nu 45-jarige vrouwelijke seriepedofiel die over een periode van tien jaar minstens zestig seksmisdrijven heeft gepleegd. Sinds 1992 misbruikt ze kinderen, aldus een bericht in De Telegraaf. Waarbij ze zich voordoet als maatschappelijk werkster. Sinds haar zaak in de publiciteit is, komen uit het hele land meldingen binnen van kinderen die door deze vrouw zouden zijn misbruikt of aangerand. In New York wordt Lizzy O., een 37-jarige medewerkster van een kinderdagverblijf, gearresteerd op verdenking van het aanranden en seksueel misbruiken van onder meer een vierjarig jochie. O. staat bij de ouders van de kinderen bekend als een lieve, zorgzame vrouw. Als de politie in het district Queens de zaak onderzoekt, komt veel meer misbruik aan het licht van deze oppas die haar handen niet kan thuishouden. O. slaat in de vroege ochtenduren in het washok toe. Haar bizarre biecht haalt vervolgens alle lokale netwerken. Deze pedofiele vrouw blijft namelijk glashard beweren dat zij door haar slachtoffertjes is verleid. In de strafzaak die momenteel loopt, hangt haar 25 jaar gevangenisstraf boven het hoofd.

Piepjonge minnaar De meest tot de verbeelding sprekende (en publiciteitsgevoelige) zaak blijft echter die van lerares Mary Kay Letourneau uit Washington, die op 32-jarige leeftijd een innige liefdesrelatie begint met de dan 12-jarige scholier Vili Fualaau. Bij haar aanhouding is ze, getrouwd en moeder van vier kinderen, zwanger van haar piepjonge minnaar. Ze krijgt zeven jaar cel wegens kinderverkrachting, maar komt na een half jaar voorwaardelijk vrij om te bevallen. Ze mag van haar rechters echter geen enkel contact met Vili onderhouden. Desondanks wordt ze door de politie naakt met hem in een auto betrapt. Mary gaat terug de gevangenis in, waar ze

oud. Hun opzienbarende relatie is tweemaal verﬁlmd en onderwerp van diverse boeken. In Engeland en Amerika komen jaarlijks gemiddeld twintig leraressen (tussen de 22 en 45 jaar oud, vaak getrouwde moeders) door hun pedoﬁele relaties met jongens en meisjes tussen de 8 en 17 jaar via rechtzaken in de media terecht. Sommigen zijn onverbeterlijk. Of blijven ontkennen. Anderen geven voor de

Een getrouwde lerares met vier kinderen uit Washington, die op 32-jarige leeftijd een innige liefdesrelatie begint met een 12-jarige scholier, is bij haar aanhouding zwanger van haar piepjonge minnaar. wonden raken van de geslachtsdelen van hun kind en daar aan zitten. Dat is pure incestueuze pedoﬁlie!”

wederom zwanger blijkt van Vili. Ze moet nu haar volledige straf uitzitten. Zodra ze vrijkomt trouwt het stel, dan 43 en 22 jaar

rechter hun fouten toe en betuigen oprecht spijt. De meeste vrouwelijke pedo´s raken niet alleen hun werk en vrijheid kwijt (krijgen

celstraffen tussen de 8 en 40 jaar!), maar ook hun man, gezin en familie. En staan de rest van hun leven als ‘sexoffender’ te boek. Waardoor ze na het uitzitten van hun straf of het betalen van een boete of schadevergoeding geen normaal leven meer kunnen leiden.

Seksueel getinte vriendschap Nederland kent ook pedoﬁele vrouwen die tegen de lamp lopen. Zo wordt enkele jaren terug een 14-jarig meisje gedurende zeven maanden seksueel misbruikt door de 42-jarige schoolbusbestuurster S. S. uit Alkmaar. Ze vervoert het meisje (dat het geestelijke vermogen van een 8-jarige heeft) doordeweeks naar een school voor zeer moeilijk lerende kinderen en betast haar thuis en tijdens de ritten. Ze kijkt zelfs samen porno met haar! De buschauffeuse

noemt tijdens politieverhoren haar relatie met het meisje “vriendschappelijk, maar seksueel getint”. “Als ik met haar stoeide en zij mij aanraakte kreeg ik een blij gevoel van binnen,” vertelt ze voor haar rechters. De vader en de lerares van het meisje zijn ervan overtuigd dat de buschauffeuse verliefd was op haar minderjarige slachtoffer. “Ze eiste onze dochter echt voor zich op, paaide haar met cadeautjes.” Haar gedrag begon de schoolleiding op te vallen toen de chauffeuse een geﬁlmde dansuitvoering in de klas bekeek. “Na enkele minuten was de concentratie bij de leerlingen weg. De busbestuurster bleef echter gebiologeerd kijken.” De rechter veroordeelt S. uiteindelijk tot een taakstraf van 216 uur en drie maanden voorwaardelijke celstraf, met een proeftijd van twee jaar. De pedoﬁel blijft echter ontkennen. En tekent (tevergeefs) hoger beroep aan.

Reacties op seksueel misbruik blijken behoorlijk schizofreen: een meisje die het overkomt wordt vaak bestempeld als naief slachtoffer. Of als vroeg rijpe verleidster. Jongens worden gezien als 'échte kerels' die een prestatie hebben geleverd. Ze hebben immers een oude ﬁets (zoals Myra) versierd. En daarop moet je het leren. Waarbij van schade geen sprake kan zijn: Je leert er alleen maar sneller (en eerder) door ﬁetsen... Dat geldt echter niet voor slachtoffer Rudolph Jansen (54), die vanaf zijn twaalfde jarenlang misbruikt is door een 24-jarige Amsterdamse schooljuf. "Iedereen dacht: dat ventje heeft mazzel gehad. Maar niets is minder waar: dit seksueel misbruik heeft een stempel gedrukt op de rest van mijn leven. Een leven vol gebroken relaties, gok- en drankverslaving en grenzeloze psychische ellende.”

Drie RPG’s van epische proporties

Divinity Anthology: Collector’s Edition Door: redactie Highlife

Tien jaar geleden bracht het Belgische Larian Studios Devine Divinity uit, een role-playing game voor de PC, die uitgroeide tot één van PC Gamer’s Top 100 Games of All Time. In de jaren daarna volgden Beyond Divinity en Divinity II. Ook deze RPG’s kregen met hun ironische twist veel succes.

Het tien-jarig bestaan van de Divinity-reeks wordt nu gevierd met een mooie Divinity Anthology: Collector’s Edition. Deze box telt naast de eerste drie delen een aantal speciale extra’s. Voor de echte fans is de unieke code voor de twee nog te verschijnen delen, Divinity: Dragon Commander en Divinity: Original Sin, natuurlijk een ﬁjne bonus.

In de box vind je de volgende onderdelen: * Drie epische RPG-avonturen: Divine Divinity, Beyond Divinity en Divinity II: Developer’s Cut. * Twee soundtrack CD’s met het beste werk van Divinity componist Kirill Pokrovsky. Plus nog nooit eerder verschenen outtakes en stukken. * Een 130 pagina’s tellend Developer’s Journal met het verhaal achter 15 jaar Larian Studios. Inclusief veel artwork. * Een stickerset voor je notebook of telefoon. * Een dubbelzijdige poster. * Twee codes voor unieke in-game items voor de nog te verschijnen games Divinity: Dragon Commander en Divinity: Original Sin. Beide games verschijnen onder voorbehoud in 2013.

Top of the world

binnentuintechniek Open: maandag 12.30-18.00 dinsdag tot donderdag 10.00-18.00 vrijdag 10.00-20.00 zaterdag en zondag gesloten

,9 .96,0; 0,;: 4660: 05 ,5:*/,+,

België

Drugscontroles in de trein Door: Karel Michiels

Tenzij het reizigersprotest alsnog iets heeft opgeleverd, rijdt er sinds december geen gewone trein meer tussen Brussel en Amsterdam. Wedden dat de drugcontroles op de nieuwe Fyra niet afgeschaft worden?

Ooit reed hij helemaal van Parijs naar Amsterdam. De reizigers op de trein waren een ratjetoe van Fransen, Belgen, Nederlanders en een handvol mensen uit andere landen. Studenten, zakenlui, backpackers, gewone toeristen en, jawel, ‘drugstoeristen.’ Geen

een weg door alle wagons. Ook al had ik niets op zak, mijn hart sloeg toch een keer over. Wat als mijn kleren nog naar wiet zouden ruiken? Als ik ergens een takje over het hoofd had gezien? Hoe sterk is het reukvermogen van zo’n drugshond eigenlijk?

Brussel stopt en waar je dus maar moeilijk uit het gezichtsveld van de agenten (en de geuromgeving van de honden) kunt blijven. Die trein dat is sinds een tiental jaar de Thalys. Dat is in essentie een private trein dus, uitgebaat door een private onderneming en niet door de staat. Is dat ook de reden dat ik op die trein nog nooit agenten heb gezien? Gelden er voor private treinen op dat vlak

Dat kunnen al die muffe kantoorklerken zich natuurlijk niet voorstellen, dat sommige mensen een spontaan leven leiden. gemakkelijkere verbinding met de Amsterdamse coffeeshops dan de trein. Als je wil, kun je gewoon het station uitlopen, jointje roken in de buurt, en met de volgende trein weer terug.

Drugscontroles En als je iets wil meenemen naar huis? Iedereen wist dat er regelmatig drugcontroles waren op de trein van Amsterdam naar Brussel en Parijs. Ik heb het zelf een keer meegemaakt. In Roosendaal stonden twintig agenten te wachten op het perron, met twee honden erbij. Wie uitstapte, werd gecontroleerd, voor de rest mocht niemand de trein verlaten. De honden snuffelden zich

Nu was de kans dat je een controle meemaakte wel bijzonder klein. Om het uur een trein, twaalf treinen per dag, 365 dagen per jaar: stel je voor wat een gigantische politiemacht je zou moeten optrommelen om die allemaal systematisch te controleren. Soms waren (zijn) er ook drugacties in het Centraal Station van Antwerpen, waar mensen meestal op hun uiterlijk beoordeeld worden. Of het moest zijn dat de hond een geheim signaal geeft aan zijn baasje bij elke verdachte geur die hij/zij opmerkt.

Private trein Zulke controles heb ik ook al in Parijs gezien, op het lange smalle perron waar de trein uit

andere regels dan voor het ‘openbaar vervoer’? Hebben agenten misschien een speciale vergunning nodig om de Thalys te kunnen uitkammen? Of misschien is het gewoon toeval, en is er nog nooit een trein gecontroleerd waar ik op zat. Maar die agenten op het perron van Paris Nord weerhouden mij er wel van om ‘iets mee te nemen’. Ik vind het geen nachtje cel en een strafblad waard. De Fransen zijn nog altijd redelijk paranoïde als het over drugs gaat.

Protest van reizigers Toen de oude trein tussen Brussel en Parijs werd afgeschaft, was er ook enig protest van de reizigers, maar lang niet zo veel en zo luid (internet stond nog in de kinderschoenen) als nu, met de afschafﬁng van de ‘Beneluxtrein’ tussen Brussel en Amsterdam. Kaartjes worden dubbel zo duur, je moet op voorhand reserveren en de stops in Dordrecht en Den Haag vallen weg.

Muffe kantoorklerken Ik vind die noodzakelijke reservatie misschien wel even erg als die dramatische prijsverhoging. We worden alsmaar meer in een burgerlijk en vooral controleerbaar

korset gewrongen. Alles moet gepland en geregistreerd worden. Spontaan naar Amsterdam vertrekken, zit er straks niet meer in. Dat kunnen al die muffe kantoorklerken zich natuurlijk niet voorstellen, dat sommige mensen een spontaan leven leiden. Iemand van de spoorwegen kwam op de tv zeggen dat de Beneluxtrein hopeloos ouderwets is in het ‘geglobaliseerde’ Europa. Volgens hem rijden er nu al snelle treinen tussen alle grote steden, en kunnen wij uiteraard niet achterblijven. Alle steden in onze buurlanden, bedoelt hij wellicht, met het typische superioriteitsgevoel dat zijn soort mensen eigen is. Zijn stem verraadde ook een ongelooﬂijk

dedain voor de reizigers, zijn klanten, maar dat zijn we intussen gewend van sommige overheidsdiensten. Als de komst van de hogesnelheidstreinen één voordeel heeft, dan wel dat je er als een koning (klant!) wordt ontvangen en geïnformeerd.

Commercie Je kunt het die ondernemingen natuurlijk ook niet kwalijk nemen dat ze ingaan op een voorstel van de overheid om bepaalde trajecten te commercialiseren. De lijn tussen Brussel en Amsterdam is uitbesteed aan Thalys en Fyra, een samenwerkings-

verband van de Belgische NMBS en het Nederlandse NSHispeed. Half privé, half openbaar dus. Fyra? Zijn dat die treinen zonder toiletten, waar je plaszakken kunt krijgen? Echt een schandelijk voorstel vond ik dat. Dat zo’n bestuur een dergelijke maatregel nog maar in overweging durft nemen. Ik vind in elk geval dat je voor die prijs (ruim 120 euro heen terug) gevrijwaard moeten blijven van drugcontroles op de Fyra. Als ze me dat beloven, blijf ik misschien wel een even goeie klant als vroeger. Maar dan nog zal ik hem missen, die oude, schommelende, soms stokkende maar altijd gezellige Beneluxtrein.

Ex-minister geeft fout toe

Criminalisering cannabis was verkeerd Door: redactie Highlife

Jacqui Smith, de voormalige Britse minister van Binnenlandse Zaken, heeft toegegeven dat haar beslissing om cannabis te upgraden naar een klasse B drug verkeerd was. Door haar besluit om cannabis in een zwaardere drugsklasse te plaatsen, worden wietgebruikers en telers in GrootBrittannië sinds 2008 veel zwaarder bestraft.

Zoals wel vaker bij politici heeft ze nu spijt van die beslissing. Maar dat is wat hypocriet, want toen ze cannabis in die zwaar-

gebruiken zonder dat dit schadelijk is. De ex-minister, die onlangs voor de BBC radio met deze openbare spijtbetuiging

Waan Professor David Nuth, de voorzitter van het wetenschappelijk orgaan die indertijd fel protesteerde tegen de criminalisering van cannabis, liet tijdens dezelfde radio-uitzending weten dat hij de voormalige minister nog nooit ontmoet had. Zijn adviezen werden dus letterlijk en ﬁguurlijk meteen onderin een lade

“Met de kennis van nu zou ik anders handelen.” dere drugsklasse zette, was er al heel wat beroering om haar besluit. Indertijd lag er namelijk een zwaarwegend advies van een team wetenschappers, waarin stond dat een verdere criminalisering van cannabis totaal zinloos was.

kwam, verloor indertijd haar zetel in het parlement nadat haar man (door haar benoemd als haar politiek assistent) twee pornoﬁlms als onkosten bij het parlement had gedeclareerd.

gestopt. Gevraagd naar zijn mening over Jaqcqui Smith, antwoordde de professor: “Zij leeft net zoals de meeste andere politici in de waan dat wat zij denken en beslissen de juiste weg is. Ze missen alle nederigheid.”

Verwarring Smith verklaart nu dat ze ‘minder een hardliner is’ en dat ze begrijpt dat haar beslissing voor verwarring en ontevredenheid heeft geleid. Smith: “Met de kennis van nu zou ik anders handelen. Voorlichting en behandeling zijn betere en effectievere middelen om het gebruik van drugs te verminderen.” Wel erkende ze dat er mensen zijn die cannabis kunnen

Goat

Voodoo van de Noordpool door: Arjan van Sorge

Zelf zeggen ze dat ze uit Korpilombolo komen, maar volgens anderen zijn ze hier rechtstreeks geland vanaf de planeet Mars. Had de laatste missie daar naartoe toch nog wat over het hoofd gezien...

Het gaat hier over Goat, een band die sixties psychedelica vermengt met hitsige afrobeat. Maar Korpilombolo ligt niet ergens vlakbij Ouagadougou, wel in het noorden van Zweden, en dat is op z’n zachtst ge-

van de vader van de afrobeat zal goedkeurend lachen als hij de wilde zangeressen ziet kronkelen en bijkans klaarkomen terwijl ze helemaal opgaan in de broeierige beats en de uitzinnige freakshow van Goat. “Tremen-

daan komen generaties lang gevoed met voodoo. Die religie is meer bekend van Afrika en Zuid-Amerika, maar vond ook een goede voedingsbodem in Korpilombolo voordat Zweden een christelijk land werd. Er waren voodoopriesters in het boerengat, die zorgden voor een staat van bewustzijn waarin je met de geesten contact had, en zo in trance kwam - vandaar. Wat dat betreft had de band beter niet het woord voodoo kunnen gebruiken, dat schept alleen maar verwarring. Eigenlijk bedoelen ze sjamanisme, en zijn ze zwaar beïnvloed door heidense rituelen. Maar goed, extase is van alle culturen, en dat is waar Goat een perfect middel voor is. En er zijn nog meer invloeden die de drie bandleden hebben meegenomen. Zo telt het in de barre uithoek waar ze vandaan komen niet wie iets doet, maar wat je doet. Dus treden de muzikanten op met maskers, zodat het publiek niet afgeleid wordt door individuen op het podium. In de kakofonie van geluid, kleurige kostuums met psychedelische patronen, dierenschedels en verpletterende grooves is dat sowieso al niet makkelijk.

Gelukkig zegd bijzonder te noemen. Nog boven Lulea en het Finse Rovaniemi, en dan praat je dus over boven de poolcirkel. Wie daar tussen de muggen en nog erger woont, is gek. En dat is precies wat er met dit uit zeven muzikanten bestaande collectief aan de hand is.

Uitzinnig Wat nog meer pleit voor dit ongelooﬂijke verhaal is dat er zo goed als niets over de groep bekend is, wat een hele prestatie mag heten in deze tijden van informatie overload. Toch moet daar in het hoge noorden nog wel iets binnen komen sijpelen van de bewoonde wereld, anders hadden ze nooit van Fela Kuti gehoord. Want de geest

dous heavy afro psych funk with killer fuzzwah guitars, stonking afro percussion and furious afro voice”, zegt Optical Sounds, en daar heb je geen vertaling voor nodig. De gekte van Goat is echt, en dat komt niet vaak voor in deze jaren van mediatraining, mannetjesmakers en verkoopcijfers. Die echtheid is niet ongemerkt gebleven, de band staat dit jaar heel wat te wachten. Toonaangevende festivals als Roadburn in Tilburg en het Austin Psych Fest waren er als de kippen bij om de Zweden alvast een goede plek te geven.

Trance

Goat heeft volgens Johansson al meerdere levens gehad, omdat er al heel lang dorpelingen zijn geweest die onder die naam muziek hebben gemaakt. De muzikale traditie van Korpilombolo wil dat Goat niet buiten het dorp speelt, maar in dat idee is dus al aardig de klad gekomen. Wat wil je als de wereld aan je begint te trekken, en je internationaal hele volksstammen op de toppen van hun zinnen kan laten dansen? Toch zijn ze voorlopig nog redelijk selectief met optredens, en dan is Nederland met Roadburn in april dus een van de gelukkigen. Mocht je er niet bij kunnen zijn, dan is er nog altijd hun net verschenen album World Music.

Volgens Christian Johansson, een van de drie kernleden, is het dorp waar ze van-

goatsweden.blogspot.nl

Soest

Den Haag Arnhem

Den Haag

Soest

Arnhem

Dizzy Duck Trompstraat 210 2518 BR Den Haag

Koffiesjop Hacas Koninginnelaan 25 3762 DA Soest

Upstairs Beekstraat 12 6811 DV Arnhem

Wilde dieren uit het circus Door: Marian Henderson

In het regeerakkoord van VVD en PvdA wordt een verbod aangekondigd op wilde dieren in circussen. Gaat dit verbod er werkelijk komen? Wat vinden de dierenbeschermers en de circussen ervan? En wat moet er met de circusdieren gebeuren? We nemen een kijkje in de piste.

Jarenlang bezocht ik vrijwel ieder circus dat Amsterdam aandeed. Ik was betoverd door de bijna magische sfeer waarin het circus-

genzin hun ego onderwierpen aan de wil van de dompteur. Ieder circus had wel een bijzondere verrassing. Een act met aapjes

Als enig Europees land heeft Nederland geen enkele wetgeving die het welzijn van circusdieren regelt of controleert. sprookje werd vertoond. De opzwepende muziek, de geur van paardenmest en zaagsel, de spreekstalmeester die de spanning torenhoog wist op te voeren.

Anti-circus En dan natuurlijk de charme van de dieren. De imponerende olifanten die braaf hun kunstje deden (was dat eigenlijk niet tegennatuurlijk? Een beetje zielig vond ik het wel!). Ik keek mijn ogen uit naar de tijgers en leeuwen, die met duidelijke te-

of een krokodil die door het publiek werd geaaid. Gaandeweg ging ik mij echter steeds meer afvragen of dergelijk amusement wel verantwoord was. Het was misschien wel leuk, maar wat voor dierenleed ging er verborgen achter die dieprode ﬂuwelen gordijnen? Hoe leefden de beesten als ze niet optraden? Hoe werden ze getraind? Nadat ik ging werken voor een dierenbeschermingsorganisatie kreeg ik steeds meer kennis van feiten die niet viel te rijmen met circusbezoek. Ik stopte met de circussen. Sinds een tiental jaren ben ik

zelfs fervent anti-circus geworden. Mij zul je daar niet meer zien.

Jarenlange acties Organisaties als Wilde Dieren de Tent Uit en Bite Back voerden jarenlang actie tegen het optreden van niet-gedomesticeerde dieren in circussen. De petities volgden elkaar op. Maar veel richtte dat aanvankelijk niet uit. Terwijl in heel Europa eisen werden gesteld aan het welzijn van circusdieren, of zelfs verboden werden ingevoerd, liep Nederland nog steeds behoorlijk achter. Als enig Europees land heeft Nederland geen enkele wetgeving die het welzijn van circusdieren regelt of controleert. Het stellen van eisen aan het welzijn van de wilde circusdieren werd geheel aan de sector zelf overgelaten. Dat is natuurlijk vragen om moeilijkheden, want de circussen willen niet in hun eigen vlees snijden. Als we de cijfers van de Vereniging van Nederlandse Circus Ondernemingen moeten geloven, bezoeken jaarlijks 1.480.000 mensen een klassiek circus. De VNCO heeft dan ook beloofd om dit verbod met alle wettelijk toegestane middelen

te zullen bestrijden. Hopelijk hebben ze het nakijken, want de coalitie kwam naar buiten met de volgende tekst: ‘Dierenwelzijn is belangrijk en leeft breed onder de bevolking. De afgelopen jaren is veel verbeterd en die lijn trekken we door.‘

Olifantshaken Is het werkelijk zo slecht gesteld met de wilde dieren in circussen? Ja, daarover is inmiddels genoeg bekend. Vooral olifanten hebben het zwaar. In de natuur heeft een olifant een geweldig territorium. Ze zijn de hele dag bezig met het zoeken naar schraal voedsel, dat ze in gevangenschap niet krijgen. Olifanten zijn zeer sociale dieren, die in de natuur in een grote groep leven. In het circus is de olifant vaak alleen, met grote

video's waarop je zien kunt hoe circusolifanten worden mishandeld. Door al deze stressfactoren gaan de dieren stereotiep gedrag vertonen: ze staan heen en weer te zwaaien, het zogenoemde 'waven'.

verbod zo snel mogelijk wordt ingesteld, zodat de dieren niet langer hoeven lijden in circussen.” Dat in gevangenschap geboren dieren niet meer wild zijn, bestrijdt de

Symboolpolitiek Hans Hopster, lector welzijn van dieren bij de HBO-opleiding Van Hall Larenstein, gespecialiseerd in mens, dier en natuur, vindt het aankomende verbod slechts symboolpolitiek. Er zouden in Nederland maar weinig wilde dieren in circussen optreden (volgens zijn schatting 120) en daarom vindt hij het een minor problem. Er zou meer aandacht moeten zijn voor de werkelijk grote problemen, zoals de fokkerij van rasdieren, en de misstanden rond miljoenen dieren in de bioindustrie. Die problemen verdienen zeker aandacht. Maar dat neemt niet weg dat circusdieren wel degelijk lijden en dat daar best iets aan mag gebeuren.

Circus Renz

verveling tot gevolg. De dieren staan wel 17 uur per dag vastgeketend aan voor- en achterpoten. Leert een olifant die kunstjes omdat hij de trainer zo aardig vindt? Wel-

De voorstanders van wilde circusdieren laten we natuurlijk ook aan het woord. Een reactie van Mathijs te Kiefte van Circus Renz: “Op dit moment is er niet meer bekend dan een korte zin in het regeerakkoord. Wij hebben geen eigen dieren. We boeken elk jaar de beste circusacts van over de hele wereld. Een eventueel verbod geeft geen grote problemen. Met creativiteit, visie en andere impulsen, zullen we er voor blijven zorgen dat Circus Herman Renz een betoverend circus blijft brengen. Dit jaar zijn tijgers, leeuwen, varkentjes en duiven een onderdeel van onze show. Trainer Tom Dieck Jr. behoort wereldwijd tot de top drie van roofdierendresseurs. Niet alleen omdat hij een prachtige en respectvolle act met zijn dieren laat zien, maar ook omdat hij veel aandacht besteed aan grote buitenverblijven voor zijn dieren en hij

partij. “Het gaat er niet om waar de dieren geboren worden, maar of het dieren zijn die in gevangenschap gehouden kunnen worden. Tijgers, krokodillen en olifanten zijn wilde dieren en die horen thuis in de natuur en niet in een circus. Het is bij deze wilde dieren ook duidelijk dat zij ernstig lijden onder het leven in een circus. Ze gaan vaak letterlijk ijsberen, heen en weer schommelen (stereotiep gedrag) en worden lusteloos of juist agressief... We willen dat de dieren die nu in circussen gehouden worden zo goed mogelijk worden opgevangen op een plek waar ze veel ruimte hebben en hun natuurlijke gedrag zo goed mogelijk kunnen vertonen.” Stichting Wilde Dieren de Tent Uit heeft de overheid aangeboden om te helpen te

Olifanten zijn zeer sociale dieren, die in de natuur in een grote groep leven. In het circus is de olifant vaak alleen, met grote verveling tot gevolg. nee, die worden hem met behulp van geweld bijgebracht. De Stichting Viervoeters schrijft: ‘De enige manier waarop een mens zich in rangorde boven een volwassen olifant kan stellen, is door angst, pijn en dominantie.‘ Die wordt meestal bereikt door olifantshaken: stokken met een scherpe punt die in het gevoelige vlees van het dier worden gestoken. Ook worden er elektroshocks gebruikt en worden de dieren geslagen. Er zijn inmiddels talloze undercover

over een enorme kennis beschikt. Wij willen laten zien dat dierenwelzijn en de omgang met dieren bij ons op plaats 1 staat. Het heeft de hoogste prioriteit.”

Opvang voor circusdieren Het laatste woord is aan de politiek. Christine Teunissen van de Partij voor de Dieren: “We zullen erop aandringen dat het

zorgen voor goede opvang van voormalige wilde circusdieren. De PvdD vindt dat je beter helemaal geen dieren in circussen kunt houden. “Ook voor paarden geldt dat er grote welzijnsproblemen zijn. Belangrijk is ook de afweging te maken wat je dieren aan wilt doen voor een nogal futiel doel als menselijk vermaak. Een respectvolle omgang met dieren in de samenleving vraagt ook dat je grenzen stelt aan het diergebruik op zich.”

FILMS door: Rob Tuinstra

The Woman

The Hunter

Regisseur: Lucky McKee Met: Pollyanne McIntosh, Sean Bridgers, Lauren Ashley carter

Regisseur: Daniel Nettheim Met: Willem Dafoe, Frances o’Connor, Sam Neill

Al bij de eerste vertoning op het Sundance festival in 2011 zorgde The Woman voor opschudding, en die controverse is nog steeds niet verdwenen. Regisseur McKee, ook verantwoordelijk voor horrorfilms als The Woods, kreeg het verwijt dat hij een vrouw-onvriendelijke horrorfilm had gemaakt. Wie de moeite neemt om deze ongemakkelijke film zelf te bekijken, zal zien dat deze kritiek niet echt verdiend is. Ja, de hoofdrolspeelster in deze film (prachtige rol van Pollyanne McIntosh) wordt behoorlijk misbruikt door de gestoorde Chris Cleek, (Sean Bridgers). En ook zijn dochter en vrouw hebben het zwaar te verduren. Maar McKee laat met een spetterend eind zien dat er altijd een rekening betaald wordt. Overigens geen film voor fijngevoelige kijkers.

David Martin (Dafoe) krijgt van het biotechnologiebedrijf Red Leaf de opdracht om naar Tasmanië af te reizen. Daar is een exemplaar van de Tasmaanse tijger gespot. Red Leaf wil namelijk het gif waarmee het dier zijn prooien verlamd patenteren. Martin wordt niet echt met open armen ontvangen door de lokale bevolking. Velen van hen werken in de houtindustrie, en ze verdenken Martin ervan dat hij een eco-activist is die de houtkap wil tegengaan. Wanneer Martin steeds minder heil in zijn opdracht ziet, komt Red Leaf in actie, met verstrekkende gevolgen. The Hunter is een prima ﬁlm, waarin de natuur van Tasmanië prachtig in beeld komt. De Tasmaanse tijger is trouwens in 1936 echt uitgestorven.

Seeking Justice

Meek’S Cutoff

Regisseur: Roger Donaldson Met: Nicolas Cage, Guy Pearce, January Jones

Regisseur: Kelly Reichardt Met: Michelle Williams, Bruce Greenwood, Paul Dano

Will en Laura Gerard (Cage en Jones) uit New Orleans zijn gelukkig getrouwd en dromen van een eerste kindje. Maar het kalme bestaan van de leraar en muzikante wordt op brute wijze verstoord wanneer Laura verkracht wordt. Nadat Will zijn vrouw in het ziekenhuis heeft bezocht, wordt hij aangesproken door een man die hem een vreemd voorstel doet. Deze Simon (Pearce) claimt dat hij de identiteit kent van de verkrachter, en dat hij de man kan straffen, als Will dat wil. Maar er schuilt wel een addertje onder het gras. Want ooit zal Will een wederdienst moeten verrichten. Het is een aardig gegeven voor een wraakﬁlm, bovendien wordt het gegeven goed uitgewerkt. Blijft staan dat het nergens echt briljant wordt. Maar vergeleken met veel van de pulp die Cage de laatste jaren gemaakt heeft, is de schade deze keer te overzien.

Met hoge verwachtingen haalde ik eindelijk Meek’s Cutoff in huis. Op verschillende filmfestivals werd deze film bejubeld en regisseuse Kelly Reichardt haalde diverse prijzen op. Maar zoals dat wel vaker gaat, viel het resultaat toch tegen. Aan het verhaal ligt dat niet. Een aantal families laat zich in 1885 door de gids Meek door het Amerikaanse Wilde Westen naar Oregon begeleiden. Meek heeft praat voor twee, maar echt gidsen gaat hem minder goed af; de kleine karavaan raakt hopeloos verdwaald. Wanneer hun pad door een indiaan gekruist wordt, lijkt ook gevaar op de loer te liggen… Na het einde van de film besef je echter dat het enige gevaar dat op de loer lag de saaiheid was. Pretentieuse tegenvaller.

Frans antwoord op The Wire Door: redactie Highlife

En we hebben er weer eentje. Een topper, deze keer uit Frankrijk. De keiharde politieserie Braquo wordt op IMDB met het erg hoge rapportcijfer 8.0 gewaardeerd. Dan weet je zeker dat je met kwaliteit te maken hebt. Seizoen 1 van deze opzienbarende reeks is nu verkijgbaarbaar, ook in Blu-ray.

Braquo wordt ook wel het Franse antwoord op The Wire genoemd. The gang-

sters have changed, so have the police, aldus de makers van de serie over de

agenten Caplan, Morlighem, Vachewski en Roxane van het SDPJ. Zij zijn werkzaam in het departement Hauts-de-Seine, tussen Neuilly en Nanterre in chique wijken en in gebieden waar de wet niet telt. Maar hun leven verandert drastisch als hun commandant Rossi zelfmoord pleegt omdat hij onterecht wordt beschuldigd van corruptie. Vanaf dat moment omzeilen ze de wet om de naam van hun vriend van alle blaam te zuiveren. Ze zitten gevangen in een dodelijk raderwerk en moeten hun huid redden en hun gezinnen beschermen.

Win een DVD-Box Highlife geeft een aantal DVD-boxen van het eerste seizoen van Braquo weg. Stuur voor 15 februari een mailtje o.v.v. Braquo naar redactie@highlife.nl. Of stuur een briefkaart naar Highlife, Postbus 6024, 1005 EA Amsterdam. En vermeld je naam, adres en woonplaats. De prijswinnaars krijgen automatisch bericht.

Dubbelleven Door de tegenwerking van hun meerde-

ren, en achtervolgd door de IGS (de politie van de politie), gaan ze tegen alle gevestigde regels in en staat hun leven in het teken van adrenaline, risico’s, bloed en de dood. Ze leiden een dubbelleven waarbij de grens tussen goed en kwaad vervaagd. Al snel worden ze zich bewust van het aanhoudende gevaar en de risico’s van hun gevaarlijke reis. Met als eindpunt de gevangenis of de dood. Een tweede seizoen zal in mei op DVD en Blu-ray verschijnen. Dit seizoen 2 won onlangs in New York een International Emmy Award in de categorie Beste Drama Series. We zeiden het al, dit is tv-kwaliteit van superieure klasse.

Advertentie index

Agra-Wool International

Airfan

13-14-15

Airﬂow Tec

Amaranta Seeds

60-61

Apollyon

13-14-15

Hacas

Handelsonderneming Emmen

Handelsonderneming Oud-Midden

13-14-15

Hennep Huis Het

13-14-15

High Power Output

Hydroland

13-14-15

Atami

Indoor Flowers

13-14-15

ATK Agratrading

Kera Seeds

Atrium Trading

13-14-15

Big Supplies

Bio Boer

13-14-15

Kroon LLW Techniek de

13-14-15

Pascha

13-14-15 13-14-15

Bio Ibo / G-Power

Persen en Mallen

Bio TKA Nederland

Plagron

Bio-G-Power

60-61

Polder de

Bunkertje 't

60-61

Ramproducts

Canna Coffeeshop Relax Danny Trading

13-14-15 51

Royal Queen Seeds

60-61

Seed Company the

13-14-15

Dizzy Duck

13-14-15

Dizzy Duck

Notos

60-61

Seiapro

Sensi Seeds

Snail

Eurotuin

13-14-15

T.T.B.

13-14-15

Extra Tuin

13-14-15

TDM Trading

13-14-15

G.B. Tuintechniek

13-14-15

Thc

51 73

Goede Leven het

Thuiskweker Zwolle de

Gout

Top Vision

Greenheaven & Arts

TuinCentrum Nootdorp

Greenhouse Davids

13-14-15

Guna Guna

60-61

Hacas

Ultra Trading

Upstairs

Vision Seeds

colofon Highlife magazine Is een uitgave van:

Aan dit nummer werkten mee:

Discover Publisher BV, Postbus 362, 5460 AJ, Veghel, Telefoon: 073-5498112, Fax: 073-5479732 E-mail: info@highlife.nl

Job Joris Arnold, André Beckers, Sulvan Geurts, Marian Henderson, Nicole Maalsté, Karel Michiels, Michiel Panhuysen, Jan Sennema, Arjan van Sorge, Peter van Sparrentak, Wernard Bruining, Feije Wieringa, en vele anderen.

Hoofdredacteur: Rob Tuinstra

13-14-15

Redactie-adres: Postbus 6024, 1005 EA Amsterdam, redactie@highlife.nl Advertenties: Nancy en Daisy

Drukkerij: Corelio, België

NIE

BOO

BIO

STE

112012

RPA -B CKS BLO LOOMB AST SS O IC M LIQ BUILD UID ER

Atami

041212

WWW.ATAMI.COM INFO@ATAMI.COM TEL.: 0031(0)73.522.32.56

Ik zie, ik zie, wat jij niet ziet...

WORTELHAREN

OPNAMEGEBIED VAN WATER EN VOEDING

CANNA RHIZOTONIC Dé wortelstimulator voor een sterkere, betere en vitale plant Kras & Win Super Prijzen

Nu met “Kras en Win” actie op alle CANNA RHIZOTONIC producten! Nieuwsgierig? Check canna.nl

High Life NL 13-01

Articles inside

Grabbelton

Met de kennis van nu

Dieren in het circus

Goat: Voodoo uit de Noordpool

België: drugscontroles in de trein

Games

Vrouwelijke pedo’s

Yeti is weer gespot

Patrick Blanc: Verticaal groen

VOC Logboek

Hooligans: vreugde door vechten

High Gadgets

Saul van Stapele’s Witte Panters

Todd McCormick

Smoke Out 2013

Tilburgse taferelen

Mediwiet: De laatste momenten

Swanski: “Muur als canvas”

Dordrecht Dope

Nazi Chicks bekeerd door wiet

Django Unchained

“Ik kan echt van wiet genieten”

Flash Growmed

Stelling

Gemeentelijke wietkweek?

Nicole Maalsté

Brievenrubriek

Flash

André Beckers