Ivan Wolffers
“De overheid zou zelf moeten
produceren” Ivan Wolffers (1948) is (in het kort) schrijver, arts en hoogleraar, en partner van / fotograaf voor schrijfster en filmmaakster Marion Bloem. Hij werkte als huisarts, speelde theater, doet onderzoek in ontwikkelingslanden en houdt een informatieve website bij. “In 1979 heb ik een serie columns over verslaving geschreven voor de Volkskrant. Daarvoor over geneesmiddelen, dat zijn gereguleerde drugs. Ik wilde toen schrijven over dat waar veel jonge mensen mee zitten, over middelen die voor recreatieve doeleinden bedoeld zijn.”
Het is haast een wonder dat Ivan Wolffers nog wat tijd heeft kunnen vinden voor een interview. Maar wonderen, daar geloven wetenschappers over het algemeen niet in. Oprechte interesse in informatie geven over cannabis, dat zal hem ertoe gebracht hebben. Tekst: Arjan van Sorge // Foto: Marion Bloem
46
Cultuur “Chocola, koffie, roken, alcohol - waarom is dat van oudsher wel geaccepteerd, en cannabis niet? Al die middelen zijn ingebed in onze cultuur, cannabis niet. Het groeide hier ook niet in zo’n grote mate als in sommige omgevingen. Ik kende het gebruik uit India, daar had je keurige winkels waar je het kon kopen. Dat is een cultureel verschil. Maar er ontstond hier in de zestiger jaren een enorme jeugdcultuur, en cannabis paste in een emancipatie van een samenleving die verjongde. Het gebruik nam toe naarmate
er meer jongere mensen waren, het werd ook een generatieconflict.”
Discussie “Oudere mensen maakten er een enorm punt van. Nu hebben veel oudere mensen het zelf gebruikt, dus die vinden het niet zo erg. Maar toen was het een keiharde streep. Ik schreef ook om jongeren die iets uitprobeerden te wapenen om de discussie aan te gaan. De cannabis kwam er in mijn columns netjes vanaf, dat is later een boekje geworden. Mijn leven lang ben ik bedankt door mensen die jong waren toen ze dat boekje lazen, omdat ze zich geen uitzondering meer voelden als hun ouders er op tegen waren, en ze er meer kennis over hadden.”
Valse argumenten Volgens Ivan ontbreekt de veilige context waarin je goed geïnformeerd bent nu meer dan in 1979. “Dat maakt voor mij de zaak zorgelijker. Als samenleving heb je te ma-
