Debat De Zevende Dag: Cannabis is slecht, en iedereen knikte...
Legalize It Door: Karel Michiels
Op 16 maart 2014 weerklonk voor de tweede keer in de geschiedenis reggaemuziek tijdens een opname van De Zevende Dag, het zondagse praatprogramma op wat de Nederlanders België 1 noemen. Dat kon maar één ding betekenen: het zou over wiet gaan.
De eerste keer was in 2006. Toen zat ik zelf ook aan de tafel in de studio, als 'kenner' en 'ervaringsdeskundige'. Tijdens de aankondiging van het gesprek dreunde plots Smoke the weed door de luidsprekers, van Triston Palmer, één van de grote ganja anthems uit de reggae. En daar dan
Stepping Stone theorie De aanleiding van het item was een uitspraak van de Oost-Vlaamse rechter Freddy Troch, die intussen met pensioen is. In zijn vonnis stelde hij dat 'de beklaagden
Wiet komt nooit in het nieuws omdat het leuk is, zelfs amper omdat het geneest. beelden van Armand bovenop, volop genietend van zijn waterpijp, een open, krachtige blik recht in de camera. 'Een drug waar je honger van krijgt, dat kan toch niet slecht zijn?' Bijna proestte ik het uit, maar net op dat moment begon de camera te lopen. We zaten live in de uitzending.
(zeven cannabistelers) zich inschakelden in een keten waar zware criminelen grof geld verdienen aan drugs, gebruikmakend van de verwarrende wetgeving en regelgeving. Cannabis heeft de naam een softdrug te zijn en geniet van een gedoogbeleid. De meeste hopeloos verslaafden aan co-
caïne en heroïne begonnen in eerste instantie met het gebruik van zogenaamde softdrugs om geleidelijk te evolueren naar harddrugs.' De Stepping Stone theorie revisited, kortom. De rechter suggereerde dat cannabis de bron van alle kwaad is. En die stelling moest ik dus weerleggen. Naast mij zat een sympathieke man van De Sleutel, een afkickcentrum. Net als ik vond hij dat Troch de plank had misgeslagen en nodeloos paniek gezaaid, maar vanuit zijn functie moest hij toch ook op de gevaren van cannabis wijzen. (Hoewel hij me na de uitzending stiekem toefluisterde dat zijn beide dochters ook wel eens wiet rookten). We hebben die dag alle twee kunnen zeggen wat we wilden, in een beschaafd gesprek, zonder schelden of vooroordelen, op een volwassen manier. Konden we maar altijd zo sereen praten over wiet.
Conservatief en dogmatisch Nog liever zou ik erover praten zonder het meteen over problemen te moeten hebben. Wiet komt nooit in het nieuws omdat het leuk is, zelfs amper omdat het geneest. Je zou verwachten dat de media de bevolking objectief voorlicht over cannabis, met kennis van zaken, zoals ze dat met alle thema's proberen te doen. Mijn ervaring is dat veel journalisten, als het over drugs gaat, even conservatief en dogmatisch zijn als het gros van de politici. Ze aanvaarden misschien wel dat er soft drugs zijn, ze 'tolereren' het gebruik, maar weinigen zijn de wiet echt gunstig gezind. Dat blijkt maar al te vaak uit de populistische koppen die ze verzinnen, en de gretigheid waarmee ze de stem van de tegenstanders in de verf zetten. Onlangs was er op de site van de populaire krant Het Laatste Nieuws een poll: bent u voor of tegen de legalisering van cannabis? 'Voor' antwoordde 64% van de meer dan 30.000 stemmers, 'liever vandaag nog dan morgen'. Ik vond dat
66
