Column
C-man
Haar maakt gek Maanden geleden was ik in een kringloopwinkel een prachtig herenpruikje tegengekomen. Hoewel ik helemaal geen verstand heb van pruiken zag ik direct dat het een serieuze pruik was, niet zo'n felgekleurd nylon vluggertje uit de feestwinkel.
Het geval leek voor mijn buitensporig grote hoofd te zijn gemaakt. Toen ik mezelf met de pruik in de spiegel zag schrok ik me rot.
gerigheid was geen onverdeeld genoegen, wat alles te maken had met overdadig alcoholgebruik. Of was er meer aan de hand?
zich kroelend tegen me aanvleiend. Waar de fok kwam dit allemaal opeens vandaan? Wat gebeurde hier? Ik zweer je, het was
Ik besloot mijn nieuwe uiterlijk te gebruiken om ook een nieuwe identiteit aan te nemen. De gelijkenis met Ruigoord-veteraan Hans Plomp, in mijn schooltijd een soort idool voor me, was verbluffend. Ik wás gewoon Hans Plomp, al leek ik dan een veel jongere versie. De 2 euro die het haarstuk moest opbrengen was beslist een verantwoorde investering. Ooit zou het perfecte moment zich aandienen om de pruik op te zetten.
Incognito Gisteravond was het zover. Een vriendin vierde haar verjaardag in de pastorie van Ruigoord. En laat het nou net Hans Plomp zijn met wie ze sinds enkele maanden stevige verkering heeft. Het effect van mijn bepruikte entree op de gasten was aanvankelijk subtiel. Pas toen vrienden me meerdere keren zonder groeten passeerden besefte ik dat ik volslagen incognito was. Bekenden keken me schaapachtig aan zonder een spoor van herkenning. Pas als ik me voorstelde viel het kwartje. Ik besloot mijn nieuwe uiterlijk te gebruiken om ook een nieuwe identiteit aan te nemen. Aan onbekenden stelde ik me voor als Piet Plomp, de verloren gewaande broer van Hans, iets wat iedere aangesprokene klakkeloos voor zoete koek aannam. Hans hielp een handje door te onthullen dat ik de enige homo in het gezin Plomp was. Om onze streng christelijke ouders te sparen had ik lange tijd in het buitenland gewoond.
No way dat ik zou ingaan op de avances van dronken vrouwen. Niet dat zoiets me ooit eerder was overkomen, realiseerde ik toen een van de dames haar tong mijn mond in wurmde. Ik weerde me kranig en wist het kronkelende schepsel weg te werken. Na elke mislukte toenaderingspoging vlinderden de Ellies richting bar, om even later met een gevuld glas terug te keren en steeds intiemer mijn deugdzaamheid te belegeren. Daar was Ellie 2 weer, die me ditmaal zonder omhaal in mijn kruis greep.
die pruik. Die nacht vlijde ik mijn nieuwe identiteit liefdevol in een lauw badje Biotex. Die pruik kon wel eens mijn beste nieuwe vriend worden.
Biotex Terwijl beide Ellies een uur later uitgeteld op een bank waren begonnen hun roes uit te slapen, werd ik beslopen door Annabel, bij wie ik al jaren vriendschappelijk over de vloer kom. Een prachtige vrouw, maar op de een of andere manier ontbrak het aan de dierlijke chemie die nodig is om het beest te laten ontwaken. Of ze vannacht bij mij op de bank mocht komen slapen, kirde ze dubbelzinnig in mijn oor,
Ellie Twee best lekkere dames, toevallig allebei Ellie geheten, waren niet van me weg te slaan. Hun steeds voortvarender opdrin-
81
