Van Ambulanceverpleegkundige naar Lifecoach voor hulpverleners
Hoe een huis op een dijkje mijn carrière veranderde Door Angelique Pollen
Huisje, boompje, dijkje… We reden met spoed over een dijkje toen ik plots enorm misselijk werd. Het verraste me omdat het zo snel opkwam en het niet eerder was gebeurd. Bovendien was het geen kronkelige weg en reed mijn collega snel maar keurig. Terwijl ik me naar links draaide om mijn collega in te seinen dat ik niet lekker was geworden, zag ik in een flits het huis waar ik jaren eerder betrokken was geweest bij een vreselijk familiedrama. Ik kreeg kippenvel, rilde en moest spontaan bijna overgeven. Maar net zo snel als het nare gevoel kwam opzetten, verdween het ook weer zo gauw we het huis gepasseerd waren. Deze ervaring zette me aan het denken. Ik had niet bewust geweten waar we reden maar blijkbaar herkende mijn lijf het wel?! Had de hulpverlening van toen me geraakt op een manier waar ik geen weet van had? Na het incident had ik geen merk-
bare last gehad: ik had er niet van wakker gelegen, geen flashbacks gehad en toch reageerde mijn lijf zo heftig bij het gewoon langsrijden… Het deed me denken aan kippenvel krijgen bij het horen van een specifiek liedje of het ruiken van een bepaalde geur. Dit zijn dan meestal prettige herinneringen die boven komen en waar je lijf op reageert. Nu was het helemaal geen prettige ervaring die bovenkwam. Ik vroeg me gelijk af hoeveel van de hulpverleningen waar ik bij betrokken was geweest nog meer in mijn lijf ‘opgeslagen’ waren. Maar vooral: wat kon ik zelf doen om er geen last van te krijgen en me voor erger te behoeden? En hoe is dit bij mijn collega’s, vroeg ik mij af. We hebben allemaal onze eigen ‘dijkjes’ waar we, of we willen of niet, even terug gezogen worden naar een ingrijpend incident. Vinger in de dijk Toen ik polste bij collega’s hoe zij hier mee omgingen hoorde ik reacties van ‘het doet me niets meer, ik heb al zoveel meegemaakt’ en ‘als ik daar aandacht aan ga besteden, gaat er zo’n beerput open, dat durf ik niet’ tot ‘als ik dat ga voelen, kan ik mijn werk niet meer doen’. Was dit mogelijk struisvogelpolitiek en bijbehorende heilige huisjes (met of zonder dijkjes), een overlevingsmechanisme? Maar werkt dat ook voor ons op de langere termijn?
April 2020
AMBULANCEZORG 15
