FEMINIENE KRACHT
Feminiene kracht: vergeten aspecten Vraag een willekeurig persoon om typisch feminiene kwaliteiten op te noemen en er komt geheid een handjevol zorgzame eigenschappen op tafel. Maar in de waan van de dag zien we er al snel een paar over het hoofd. Psycholoog Arienne Klijn vertelt vanuit haar kennis en ervaring hoe het hiermee zit en waarom die vergeten aspecten juist nu zo belangrijk zijn. DOOR:
ARIENNE KLIJN
Dragen en verzorgen. Een luisterend oor bieden en begrip tonen. Kinderen en kookpot tegelijk in het oog houdend. Oerbeelden van feminiene kracht, nog steeds. Het toewijzen van eigenschappen aan mannen of vrouwen is al zo oud als de mensheid. Dat leerde ik aan de faculteit sociale wetenschappen van de universiteit, daarna in mijn opleiding tot gezinstherapeut en ook als leerling van sjamanen en druïden. Als je een vrouwelijk lichaam hebt wordt min of meer van je verwacht dat je zorgzaam bent. En bij een man ‘hoort’ een sterke mening en daadkracht. Kennelijk wordt deze indeling algemeen geaccepteerd – ondanks de roep om erkenning van mensen met een andere genderidentiteit dan ‘men’ verwacht bij hun lichaam. We geven deze indeling nog steeds door aan onze kinderen, zoals ieder jaar wel ergens in een tijdschrift staat. Natuurlijk zijn er biologische verschillen tussen vrouwen en mannen. Maar mijn leraren in wijsheids-
26 | THEOPTIMIST.NL | MAART/APRIL 2021
tradities en aan de universiteit leerden me dat wij mensen kunnen kiezen welke stijl we willen inzetten. Welke kracht we willen versterken in onszelf. Dat is ons geboorterecht.
Zoveel meer
Tegenwoordig lijken we sommige aspecten van feminiene kracht vergeten te zijn. Want die omvat zoveel meer dan luisteren en verzorgen. En juist de vergeten aspecten kunnen wij goed gebruiken in deze tijd. Over welke vormen van feminiene kracht heb ik het dan? En hoe denk ik te weten welke aspecten dat zijn? Om met dat laatste te beginnen: ik heb het geluk gehad vanaf jonge leeftijd te leren van wijze mensen uit culturen en tradities van over de hele wereld. Via familie en spontane ontmoetingen kwam ik op het pad van reizende leraren, die me weer in contact brachten met anderen. Zo werd ik jong ingewijd en getraind in meerdere wijsheidstradities en leerde ik welke eigenschappen werden toegeschreven aan het feminiene en het masculiene principe. Parallel hieraan ging ik cross-culturele psychologie studeren. Ik leerde over genderidentiteit en nu vanuit de wetenschap, wat verschillende culturen als masculiene en feminiene kracht zien. Toen ik later als psycholoog in het bedrijfsleven werkte en tegelijkertijd gezinstherapie studeerde, werd ik weer geconfronteerd met de beelden en verwachtingen ten aanzien van mannen en vrouwen. Ik zag hoe het mensen en organisaties beperkte en stelde het vaak ter discussie, maar dat leidde hooguit tot af en toe een goed gesprek. Het leek alsof de meeste mensen niet wisten wat ze ermee moesten.
