Wie was Mohammed werkelijk? - De ondergang van Islam - Deel 3 van de boekenserie

Dood in de familie Mohammed werd geboren in de Banu Hashim-stam, Hashim in het Arabisch betekent breker, breker of vernietiger, en Banu betekent "zonen van", dus hij was een "zoon van de vernietiger".

Voordat hij werd geboren, stierf zijn vader, Abd Allah bin Al-Muttalib.

Dus groeide hij op onder de voogdij van zijn grootvader, die de bewaarder was van de heilige plaats van de Ka'aba in Mekka, in die tijd een belangrijk centrum van heidense afgoderij en bedevaart. Zijn familie was niet arm en toen hij een paar maanden oud was, werd hij, zoals lokaal gebruikelijk was, uitgezonden om buiten de stad Mekka op te groeien onder de hoede van een natte verpleegster genaamd Halima.

Mohammed ontving geen formele opleiding en leerde nooit lezen of schrijven, hoewel hij de Arabische taal wel goed beheerste. In Ibn Ishaq (Life of Muhammad p71-72) staat vermeld dat Halima dacht dat Mohammed bezeten was door een demon en vertelde hem dat hij aanvallen en bizarre spirituele manifestaties had.

Op ongeveer vijf- of zesjarige leeftijd ging hij met zijn moeder Aminah op bezoek bij het graf van zijn vader, waar ze tragisch ziek werd en kort daarna stierf. Halima nam de jonge Mohammed vervolgens terug naar Mekka, waar hij werd opgevoed en onderwezen door zijn grootvader in de Ka'aba, die in die tijd 360 afgoden huisvestte, evenals een levende slang in de Zamzam-put die ook als een godheid werd aanbeden.

Maar binnen een paar jaar sloeg de dood opnieuw toe, waarbij de grootvader, voordat hij stierf, Mohammed onder de hoede nam van zijn oom Abu Talib, die hem vervolgens opnam als lid van zijn familie, waar hij bleef tot hij oud genoeg was om te gaan werken.

Al deze dood en scheiding in zijn vroege jaren moet voor de jonge Mohammed zeer pijnlijk zijn geweest en kan ernstige gevolgen hebben gehad voor zijn psychologische ontwikkeling.

9