ONZE NIEUWE COLUMNIST
Job van Tol
‘Als dierverzorger moet je ook goed met mensen kunnen omgaan’ Job van Tol is dierverzorger in Artis. Onlangs verscheen van hem De oppasser, dat inmiddels drie drukken heeft beleefd en alom wordt geprezen. Volkskrant-columnist Sylvia Witteman noemde het ‘een heerlijk boek’ en betreurde het dat ze zelf geen ‘dierenoppasser’ was geworden.
Tekst Fabian Takx
D
e 36-jarige Van Tol werkt sinds dertien jaar in Artis, waar hij vooral de vogels verzorgt, met name de pinguïns en gieren. Maar ook de andere dieren krijgen ruimschoots aandacht in De oppasser, net als de geschiedenis van Natura Artis Magistra, de Amsterdamse dierentuin die in 1838 werd opgericht en een van de oudste van Europa is. Op de cover staat apenverzorger Willem Houtman met zijn markante krulsnor. In zijn armen zit Mafuka, een hoog intelligente bonobo met vele talenten. Zo kon hij de vloer aanvegen, koffiemalen en touwtjespringen. Van Tol heeft intensief research gedaan naar dit soort markante figuren en dieren, waarbij hij kon putten uit de grote archieven van de dierentuin. Zo leren we Gerardus Frederik Westerman kennen, de eerste directeur van Artis, dierenpreparateur Louis Paul Steenhuizen en zijn vriend Jac. P. Thijsse, aan wie het natuurbehoud en de natuureducatie in Nederland veel te danken heeft. We zitten in het personeelsverblijf van Artis, waar het enigszins dierlijk ruikt. Van Tol: “In een dierentuin wordt de band tussen mens en dier versterkt. Heel veel jonge kinderen maken hier voor het eerst kennis met allerlei dieren uit de hele wereld. Dat geldt voor mij ook, de dagen dat ik als kind met mijn ouders door Artis liep vergeet ik nooit meer.” Hij en zijn collega’s vertellen graag over hun werk. “Als dierverzorger moet je ook
HOLLANDS Glorie
goed met mensen kunnen omgaan”, zegt hij glimlachend. “We beantwoorden graag vragen van het publiek en we hebben het programma De dierverzorger vertelt, waar veel mensen op af komen. Iedereen houdt natuurlijk van pinguïns, olifanten en giraffen, maar door deze verhalen leer je ook sympathie te krijgen voor dieren die meestal eng en lelijk worden gevonden, zoals de gieren. Of voor het beerdiertje, als de laborant in Micropia daarover vertelt.” GENOEG PRIKKELS In zijn boek gaat hij ook in op de veelgestelde vraag of het niet zielig is voor de dieren om te leven in een dierentuin. Hij wijst erop dat door de internationale fokprogramma’s van dierentuinen met uitsterven bedreigde soorten als de Afrikaanse pinguïn behouden blijven. Later kunnen die dan soms weer worden uitgezet in de natuur. Dat dierentuinen ‘tegennatuurlijk’ zijn en dieren veel meer
