Świadczenia, czyli na co można liczyć poza pensją Polak pracujący w innym państwie Unii ma takie same przywileje jak obywatele kraju, do którego przyjechał. Nie ma mowy o niższej płacy minimalnej, niemożliwe jest też różnicowanie wysokości zasiłków czy wymiaru urlopu. Wszystkim pracownikom legalnie zatrudnionym na terenie UE przysługują m.in.: świadczenia rodzinne, zasiłki społeczne i mieszkaniowe; świadczenia w razie choroby, macierzyństwa i inwalidztwa; świadczenia z tytułu wypadków przy pracy i bezrobocia; emerytury i zasiłki pogrzebowe. Z takich samych praw korzystają również członkowie najbliższej rodziny (mąż, żona, dzieci).
10
Regułą w Unii jest to, że za wypłatę świadczeń odpowiada kraj, w którym ty lub twój małżonek pracujecie (również w ramach własnej działalności gospodarczej), a nie ten, którego jesteś obywatelem (nie dotyczy to osób delegowanych do pracy). Jeśli jesteś zatrudniony jednocześnie np. w Polsce i Holandii, to za wypłatę świadczeń rodzinnych w pierwszej kolejności odpowiedzialny jest kraj, w którym mieszkają dzieci, o ile jedno z rodziców również w nim pracuje. Hojność systemów pomocy społecznej jest w Europie bardzo zróżnicowana. W niektórych krajach otrzymasz regularne
na biało, czyli jak legalnie pracować w Europie
świadczenia rodzinne, podczas gdy w innych twoja sytuacja finansowa może cię uprawniać tylko do korzystania z ulg podatkowych. Z reguły najwyższe zasiłki przysługują rezydentom w krajach skandynawskich, znacznie skromniejsze są na południu Europy. W Norwegii możesz dostać – w przeliczeniu – aż 3400 zł zasiłku opiekuńczego (norw. kontantstøtte) na dziecko (jeśli jest między 13. a 23. miesiącem życia). Mocno zróżnicowane są również systemy ochrony przed bezrobociem. W części państw istnieją zasiłki podobne do polskiego (z budżetu państwa), w innych pracownicy muszą
