DOOR TINEKE STEIN-WILKESHUIS
JANUARI 2020
21
DE SCHETSBOEKEN VAN DEVENTER ZANGERS ‘Deventer Mannenkoor? De goede roep welke van deze Vereeniging tot ons kwam spande onze verwachting hoog…. Wanneer niet alle mannen, die daar stonden, hingen aan den Dirigeerstok van hunnen Dirigent..?! (Ondenkbaar!)’. Dat schreef een enthousiaste verslaggever van het ‘Nieuws en advertentieblad voor Twente (Tubantia)’ omstreeks 1880. Hij had in Enschede zojuist een optreden van het koor bijgewoond en was opgetogen teruggekomen.
M
annenkoren, ook wel ‘Liedertafel’ genoemd, bestonden gewoonlijk uit jonge mannen, die gezeten aan een tafel in een café met een glas bier voor zich, hun repertoire lieten horen voor andere aanwezigen. Ze vormden een typisch negentiende-eeuws verschijnsel, dat waarschijnlijk afkomstig was uit Zwitserland en Duitsland. Bijzonder was dat de liederen die gezongen werden vaak een vaderlandslievend karakter hadden, wat vermoedelijk te maken had met de Franse tijd en vooral met het einde daarvan. Ook Deventer kende al enige tijd een mannenkoor, dat bestond uit twaalf à
zestien jongemannen, afkomstig uit kunstzinnige en intellectuele kringen van de bevolking. Het stond onder leiding van Cornelis Alijander Brandts Buijs die als organist, dirigent, componist en docent zeer veel voor het muziekleven in de stad betekende. Nu was er voor het jaar 1864 een feestelijk concert aangekondigd ter herdenking van het einde van de jarenlange Franse bezetting, vijftig jaar geleden. Het koor zou daaraan graag meewerken, maar moest zich eerst voorzien van een naam en reglement. De naam ‘Deventer Mannenkoor’ was snel gevonden en een reglement ook wel. Maar nu nog een secretaris… Voor die functie bood zich het koorlid Jan Striening aan. Hij was een bekend Deventer kunstenaar die als
Jan Striening (1827-1903). Collectie Deventer Verhaal.
docent tekenen en schilderen verbonden was aan de Teekenacademie. Hij kwam met een origineel voorstel om tekeningen met toelichtende tekst te maken van opmerkelijke personen en gebeurtenissen in koorverband. Een soort stripverhaal dus. Het werd een succes dat vijf jaar later door zijn leerling Gerard van Poorten op dezelfde wijze werd voortgezet.
We kijken graag even mee!
Openluchtconcert bij de Twickelervaart bij Delden.
Het koor beschikte nu dus over een officiële status en werkte in 1864 met succes mee aan het herdenkingsconcert in de Lebuinuskerk. Voortaan werd er eenmaal per week gerepeteerd bij restaurant Tivoli aan de overkant van de IJssel. Er werd dan hard gewerkt onder leiding van de dirigent, die met aandacht en enthousiasme uitvoeringen voorbereidde en begeleidde.
→
