Het Classic Motorc Tekst: Klaas Tjassens
Dat de klassieke motorsport leeft hoeven we de lezers van dit blad niet te vertellen. Dit geldt voor “gewone” motorrijders maar ook voor bezitters en rijders van klassieke racemotoren. Nationaal en internationaal zijn er veel evenementen waarin vroegere racers de sporen worden gegeven. Dit tot groot plezier van rijders èn toeschouwers. In ons land kennen we grotere organisaties als CRT, HMV, RMM en SAM waar veel eigenaren van klassieke racers lid van zijn. Maar er waren ook kleinere teams. Het Classic Motorcycle Demo Team (hierna: CMDT) was daar één van. Het CMDT werd in 2005 opgericht. Initiator was Klaas Tjassens die als bewonderaar van de Finse 250cc-wereldkampioen Jarno Saarinen twee Saarinen-replica’s had gebouwd. Een 250cc. Tunturi-Puch met dubbelzuigerblok en een replica van Jarno’s 1972 WK-machine, gebaseerd op een originele TZ 250. Klaas was en is de mening toegedaan dat (race-)motoren zijn om op te rijden dus de beide racers in de woonkamer zetten was geen optie. En demping van uitlaten van vroegere racers vond hij hetzelfde als vloeken in de kerk. Daarmee gooide hij voor zichzelf de deur wel dicht naar de toen bestaande organisaties als CRT en HMV. Tja, en wat er blijft dan over? Zelf een team oprichten dus. Daarom nodigde hij voor een oprichtingsvergadering een tiental enthousiasten uit waarvan hij wist dat ze een originele of replica-racer bezaten. Gezamenlijk besloten ze een nieuw demoteam op te richten, het Classic Motorcycle Demo Team. De leiding kwam in handen van
Klaas zelf, hij werd teamcoördinator. Uitgangspunt was dat het CMDT zou bestaan uit originele racers en authentieke replica’s alsmede zeer goede look-alikes uit de periode 1950 t/m. 1975. Voor de toelating van deze racers werd een toelatingscommissie benoemd, bestaande uit Klaas Tjassens en Michel du Maine. Rijders die met hun machine(s) lid wilden worden van het CMDT moesten via een aanmeldingsformulier met vragen over hun motor(en) aantonen dat deze origineel was of, in het geval van een replica of look-alike, in hoeverre deze op de originele racer geleek. Meezending van foto’s maakte de toelatingsprocedure alleen maar gemakkelijker. De al dan niet toelating van de motor vond schriftelijk plaats, soms met vermelding van de punten die niet toelaatbaar waren. Daarbij werden (detail-)foto’s van de originele motor als bewijs meegestuurd. Bij niet-acceptabele verschillen tussen replica en origineel moesten deze opgelost worden voordat tot toelating kon worden overgegaan. Qua presentatie werd niet alleen gekozen voor rijdende demo’s, waardoor de toeschouwers niet alleen de vroegere racers kon zien maar ze ook in al hun glorie konden hóren. En dat werd steeds zeer op prijs gesteld. Harde afspraak werd binnen het team wél gemaakt dat hier geen sprake was van enig competitie-element en dat niet geracet mocht worden, met andere woorden dat relaxed moest worden gereden. Want “ein Sturz ist eine Schande” zoals de vroegere motorjournalist Klacks (Ernst Leverkus) van het Duitse Das Motorrad in de jaren ’60 al verkondigde. Al bleek deze afspraak al gauw een hardnekkig gegeven...
1
Ben Buis
Yamaha OW17 350cc
12
2
Theo Roelofs (r.i.p.)
ontwerper van de Roemar racers 125cc
13
3
Coeno van Houten
diverse Yamaha racers
14
4
Rene Droste
Seeley Suzuki T500
15
5
Martijn Stehouwer
meerdere motoren
16
6
Mathias Farwick
Bimota Yamaha 350cc
17
7
???
gastrijdster in het team van Theo Roelofs
18
op de Roemar
19
8
Charles Beijen
Yamaco 250cc
20
9
Klaas Tjassens
Tunturi Puch dubbelzuiger 250cc
21
Yamaha TZ250 (Saarinen replica)
22
10
Theo Bult
Yamsel 350cc
23
11
Hans Morsink
Yamaha TD3 Dieter Braun replica
24
Het CMDT was een mooi team waar en waar diverse oud-leden nog m
