Hoe werk bijdraagt aan het bevorderen van gezondheid en herstel die training is het omgaan met emoties uiteindelijk wel wat beter gegaan, al blijft het voor mij moeilijk. Als een vloedgolf overspoeld door emoties Toen ik een jaar of twintig was, waren die emoties er ineens wel. Ze kwamen er in een vloedgolf uit. Het gebeurde toen ik mijn schoolopleiding afgerond had. Ik had een opleiding management gedaan, omdat ik me nog veel te jong vond om meteen vrachtwagenchauffeur te worden, en werkte voor een uitzendbureau in de logistieke sector. En toen kreeg ik een burn-out. Niet dat het iets met mijn werk te maken had, het kwam eerder door vrienden die mij op een slechte manier behandelden. Al mijn emoties kwamen van het ene op het andere moment los: verdriet, boosheid, depressiviteit. Ik was me ervan bewust dat het mij allemaal te veel was geworden. Ik kon niks meer, had nergens zin in, zat veel thuis. Daardoor kwam ik opnieuw in behandeling. Elke week een gesprek voeren over hoe het gaat, hoe het anders kan, en hoe te leren van datgene wat er die week niet goed ging. Anders dan toen ik twaalf jaar was liet ik nu mijn emoties wel zien. Tijdens de behandeling leerde ik hoe ermee kon omgaan. Jongensdroom in vervulling Een half jaar lang heb ik alleen maar thuis gezeten. Maar na verloop van tijd raakte ik
het beu, ik ben iemand die maar moeilijk De juiste balans kan stilzitten. Het werd tijd om te werken Het blijft wel zoeken naar een goed evenaan mijn re-integratie. Ik had meteen al wicht. Voor mij is het vooral van belang om het idee dat ik niet opnieuw de logistiek in een goede structuur, een vast dagritme, te wilde. Met mijn begeleiders hebben we gehebben. Na een vakantie was het voor mij keken naar bedrijven waar ik zou kunnen een grote opgave om weer in het werkwerken. Zelf heb ik het bedrijf voorgesteld ritme te komen. Dan lukte het mij niet om waar ik tijdens mijn schoolopleiding stage vroeg op te staan, kwam ik steeds te laat heb gelopen. Daar ben ik terechtgekomen en liep mijn hoofd vol. Wat ik toen in overen zit er nog steeds. Het grote voordeel was leg heb besloten, is om tijdens vakanties dat ze me al kenden en wisten wie en hoe net zo vroeg op ik ben. In het begin deed ik bij dat bedrijf verschillende, praktische werkzaamheden. Maar daarna kreeg ik de kans om mijn rijbewijs voor vrachtwagenchauffeur te halen. “Niet alleen voor de Het lukte mij in drie maanden tijd; persoon zelf is het van belang razend snel. Het was ook niet de kwetsbaarheid te kennen en er moeilijk om warm te lopen voor mee om leren gaan. Dat geldt ook voor dit werk, dit was altijd al mijn jongensdroom. Stapje voor een werkgever. De samenwerking met stapje werd de werkbelasBjörn vond ik een heel mooie, juist omdat ting opgevoerd. hij zijn passie heeft kunnen waarmaken. Ik doe nu korte ritten, in In mijn werk is dat de kers op de taart. Brabant, Limburg en GelIk werk graag met jonge mensen als Björn. derland. Een rondje om Je kunt ze een paar gereedschappen meede kerk, zeg maar. Daarnaast werk ik ook in de geven om meer zelfvertrouwen te ontwikkelen. bouw, als chauffeur op Zo leren ze dat ondanks de beperkingen er een betonmixer.
nog veel mogelijk is.”
Liesbeth aan den Toorn, psychiatrisch verpleegkundige
