George van der Veeken 25 jaar vrijwilliger George (spreek uit ‘Sjors’) van der Veeken is 65 jaar verbonden aan Reinier van Arkel. Hij heeft er van 1957 tot 1996 gewerkt als verpleegkundige en werd daarna vrijwilliger. Vorig jaar was hij 25 jaar actief als vrijwilliger bij Reinier van Arkel. Tijd voor een terugblik. We gaan terug naar de plek waar George sinds 1957 heel wat voetstappen heeft gezet.
“De Bethaniestraat is voor mij Reinier”, zegt hij als we samen door het pand wandelen. Het plezier straalt van het gezicht van George als hij het over zijn tijd bij Reinier heeft. Het lijkt wel of hij elk hoekje en doorgangetje in het uitgebreide pand kent. En overal heeft hij er een herinnering en verhaal bij. “Hoe ouder ik word, hoe meer ik terugkijk naar vroeger. Als ik de beelden van vroeger zie, dan beleef ik die als het ware opnieuw.” Allereerst gaan we naar de fontein op een van de binnenplaatsen. “Oud en nieuw bij elkaar, dat vind ik mooi. Voor mij is deze fontein nieuw, maar kijk eens daarboven? Op de eerste verdieping waren de oude slaapzalen van de vrouwen. En zie je het rode kruis van dakpannen op het dak? Daaronder hebben onderduikers
gezeten in de Tweede Wereldoorlog.” Tijdens onze rondgang door de Bethaniestraat ontmoeten we toevallig Alfred van Egmond, een voormalig huisarts van Reinier van Arkel. Ook hij is na zijn pensioen actief gebleven als vrijwilliger bij de organisatie. Bij beiden leeft het Reiniergevoel. Voor hen is dat een diep gevoel van verbondenheid, saamhorigheid en plezier. Enthousiast halen beide mannen herinneringen op aan het oude psychiatrische ziekenhuis waar zij hebben gewerkt en natuurlijk aan het grote feest van 1992, toen Reinier van Arkel haar 550-jarig bestaan vierde. Het bankje bij de fontein is bij die gelegenheid geschonken. “Het was een feest om nooit te vergeten! Personeel van Reinier organiseerde een eigen theaterfestival ‘Villa Felicitas’ met zang en theater. Het was een feest met en voor elkaar”, beamen ze eensgezind. Hoe het begon George werd geboren op 5 mei 1936 in Stoppeldijk (tegenwoordig Hontenisse) in Zeeland, vlak bij de Belgische grens. Na de ambachtsschool voor textiele werkvormen, werkte hij als wever met kamgaren. In 1955 moest George in militaire dienst en werd hij
gewondenverzorger bij de geneeskundige troepen. “We moesten op de fiets achter de jagers aan, voor het geval er gewonden vielen. Aan het einde van mijn diensttijd wilde ik terug naar mijn eigen stiel, maar het ging slecht met het kamgaren. In het soldatenkrantje zag ik een advertentie: ‘gezocht leerling-verpleegkundige op Voorburg’. Op 23 mei 1957 ging ik uit militaire dienst en 5 dagen later startte ik bij Reinier.” De rol van het geloof “Ik begon in 1957 met een cursus op Voorburg. Elke woensdagmiddag kreeg ik les, soms van een rector die tijdens de les alleen uit een boek voorlas. Dan zeiden we tegen elkaar: ‘Vandaag kunnen we weer veel slaap inhalen’. Het vak ‘godsdienst’ moest je halen, anders mocht je niet aan de verpleegkundeopleiding beginnen. Het geloof was toen nog sterk verbonden met de instelling. Ik ben van katholieken huize en gelovig opgevoed. Geloof heeft altijd een grote rol in mijn leven gespeeld. Bij Reinier had ik goede gesprekken met mijn hoofdbroeder. Ik besloot naar het noviciaat in Dongen te gaan voor de opleiding tot broeder. Twee jaar ben ik weggeweest,
Een leven lang verbonden met 28
REINIER LENTE/ZOMER 2022
