Tom Decorte
“Vraag naar cannabis blijft groeien” Door: Karel Michiels
World Wide Weed: een mooie titel voor een gedegen Engelstalig wetenschappelijk werk over alle aspecten van de wietteelt, die zich intussen verspreid heeft naar de verste en zelfs koudste uithoeken van de aarde. Professor Tom Decorte, directeur van het Instituut voor Sociaal Drugsonderzoek aan de universiteit van Gent, is een van de drie auteurs. Hij geeft tekst en uitleg. De cannabiskweek heeft zich wereldwijd verspreid, terwijl de productie van papavers en cocaplanten zich nog altijd situeert in dezelfde landen.
ten ervoor zorgen dat zoveel mogelijk plan-
“Dat heeft vooral te maken met de tech-
inspanningen slaagt men er wel eens in om
nologische vooruitgang die het mogelijk
het lokale zwaartepunt van de cannabis-
maakt om planten te kruisen en te verede-
productie te ontwrichten, maar dat duurt
tages opgespoord en vernietigd werden. Dat heeft er nooit toe geleid dat de productie in elkaar is gestort. Met doorgedreven
nog iemand tussen die oprecht gelooft in het nut en het eindresultaat van die oorlog? “Je zou verbaasd zijn hoeveel mensen er belang bij hebben om dat systeem in stand te houden. Er is rond die War on Drugs een hele bureaucratie ontstaan, een industrie zelfs, en die kun je niet zomaar opzij schuiven. Antonio Maria Costa, de directeur van UNODC (United Nations Of¿ce on Drugs and Crime), blijft onvermoeibaar de wereld rondreizen om rond te bazuinen dat een
“In landen als Finland en Noorwegen wordt gewoon outdoor gekweekt.” len. Vroeger had je maar een paar grote
nooit lang. Er zijn Amerikaanse en Cana-
drugvrije wereld mogelijk is, als we maar
soorten, cannabis sativa, indica en rudera-
dese studies die aantonen dat het tijdelijk
hard genoeg blijven werken en de repres-
lis, die alleen konden groeien in bepaalde
lamleggen van de productie in één county
sie nog opdrijven. In 2009 heeft hij nog in
klimatologische omstandigheden. Vandaag
het probleem alleen maar verschuift naar
Brussel gezegd dat de wereld in 2020 can-
hebben we planten die zelfs in een Arc-
de aangrenzende county’s. Voor een lokale
nabis vrij kan zijn.”
tisch klimaat kunnen overleven. In landen
politicus is dat natuurlijk mooi meegeno-
als Finland en Noorwegen wordt gewoon
men, maar het is wel een mooi voorbeeld
outdoor gekweekt, naast de binnenteelt
van het not in my backyard-syndroom.”
natuurlijk, die is overgewaaid uit de landbouw. Cannabis was al een heel sterke, resistente plant en de mens heeft hem alleen maar sterker gemaakt. En de tweede stimulans is de grote vraag naar cannabis, het meest gebruikte illegale product in de wereld, maatschappelijk ook getolereerd door niet-gebruikers. Soft drugs: de naam zegt het al. Je zou in principe ook de teelt van cocaplanten en opiumpoppy’s kunnen aanpassen, maar daarvoor is de vraag naar cocaïne en heroïne te klein.”
Wat die vraag naar cannabis betreft, blijkt er maar weinig verschil te zijn tussen landen met een harde repressie en een zachter of gedoogbeleid. “De vraag naar cannabis is de laatste decennia overal blijven groeien, ongeacht het plaatselijke beleid. Er zijn overal meer gebruikers gekomen. Repressie heeft ook geen impact gehad op de uitbreiding van de teelt. Men heeft op bepaalde plekken in de wereld heel intensief aan bestrijding gedaan. Speciale eradication programs moes-
Die War on Drugs is nu bijna een eeuw aan de gang. U zit vaak in debatten en vergaderingen met politici en politiemensen. Zit daar eigenlijk
Dat hebben diezelfde mensen ooit gezegd van het jaar 2010. “Hoopgevend is in elk geval dat veel hoge piefen eens ze met pensioen zijn, of een andere baan hebben, vrijuit zeggen dat ze het al die jaren ook wel geweten hebben. Ze deden hun werk maar waren er zelf helemaal niet van overtuigd dat het iets uithaalde. Onder de mensen die nog in functie zijn, vind je jammer genoeg ook nog altijd echte, overtuigde crime ¿ghters, die denken dat ze de strijd kunnen winnen. Of die met de statistieken in de hand, dit jaar weer 6000 plantages opgeruimd!, ‘aantonen’ dat hun aanpak werkt. In Nederland blijkbaar toch niet, want de productie blijft constant. Er worden elk jaar opnieuw 6000 plantages ontmanteld. Voor de politiediensten is het een maandelijkse routine. Er zijn zelfs private bedrijven die de politie helpen bij het opruimen, en hun diensten daarvoor actief aanbieden. Ook zij hebben er belang bij dat die plantages worden opgerold en uiteindelijk gaan ze zelf inlichtingen doorspelen aan de politie. Het is één van de vele perverse effecten van het huidige beleid. Wat bovendien een hit-andrun beleid is: met een beetje geluk kunnen
67
