Het coffeeshopbeleid deugt niet
Geen veroordeling voor Checkpoint Op 2 februari 2012 stond ik vroeg in middag in de hal van het Gerechtshof in Den Haag. Nog even en de uitspraak in hoger beroep van de strafzaak tegen coffeeshop Checkpoint in Terneuzen zou bekend zijn. Een lid van het Openbaar Ministerie informeerde naar mijn verwachtingen. “Je hebt toch geen hooggespannen verwachtingen, hé? Je gelooft toch zeker niet in een niet ontvankelijkheid, hé?”
]HQ HU YDQ ODQJV 0HW 2I¿FLHUHQ YDQ -XVWLtie die geen verantwoordelijkheid durven te nemen en met verborgen agenda’s werken en een politieapparaat dat slechts bevelen uitvoert en niet meer zelfstandig nadenkt, had de krant geen moeite. Dat moet ken-
Neen, daar geloofde ik op dat moment in-
het beginsel van redelijke en billijke belan-
nelijk kunnen. Maar wie is hier schuldig?
derdaad niet in. Niet omdat een niet ont-
genafweging en het kenbaarheidsvereiste
Het probleem ligt bij de regelgeving. Het
vankelijkheid geen recht zou doen aan
kregen uitvoerig aandacht. Toen hoorde ik
coffeeshopbeleid deugt eenvoudigweg niet.
de feiten. Integendeel, juist wel. Voor mij
de voorzitter zeggen dat hij toekwam aan
Zelfs goedwillende bestuurders kunnen in
stond vast dat het Openbaar Ministerie
de slotconclusie van het Hof. Ik schrok er-
juridisch opzicht geen chocola van het cof-
te Middelburg, de politie Terneuzen en de
van. Nu al een slotconclusie? Dan is het
feeshopbeleid maken.
gemeente Terneuzen met eigenaar Med-
voorbij! Dan wordt het Openbaar Ministerie
die Willemsen een spel hadden gespeeld
niet ontvankelijk verklaard. Durft het Hof
dat absoluut niet door de beugel kan. Met
dit echt te doen? De woorden van de voor-
Beleid is inconsistent
het uitspreken van een niet ontvankelijk-
zitter dreunden na in mijn hoofd.
Het Hof maakte dit pijnlijk duidelijk met de
Het weren van buitenlanders en het verplicht stellen van ledenlijsten is puur bedoeld om de coffeeshopbranche de nek om te draaien.
volgende overweging: “Intussen is een feit van algemene bekendheid, dat ook landelijk het feitelijk gedogen van wetsovertredingen met betrekking tot softdrugs een belangrijke rol blijft spelen. Men wil de consequenties van het beleid niet altijd on-
heid brengt de strafrechter op de meest
(Citaat) “Toetsend aan het vertrouwens-
der ogen zien. Van de zogenoemde ‘achter-
vergaande manier tot uitdrukking dat de
beginsel en het beginsel van de redelijke
deurproblematiek’ wordt willens en wetens
rechten van de verdachte zodanig zijn ge-
en billijke afweging komt het hof, gelet op
weggekeken. De in het jaar 2000 aan de
schonden dat daarmee het recht op vervol-
al het hierboven overwogene, tot het oor-
Tweede Kamer aangeboden notitie ‘Het pad
ging is verspeeld. De rechter komt dan niet
deel dat die beginselen zijn geschonden
naar de achterdeur’ is exemplarisch. Ener-
meer toe aan een inhoudelijke beoordeling
op zodanige wijze dat geconcludeerd moet
zijds is de regering niet van plan het ‘voor-
van de ten laste gelegde feiten. Als gevolg
worden tot een niet-ontvankelijkheid van
deurbeleid’ op de helling te zetten, ander-
van de zeer strenge eisen die de Hoge Raad
het openbaar ministerie in de vervolging
zijds is wijziging van het gedoogbeleid aan
aan dergelijke uitspraken stelt, zie je in de
ter zake van de aan de verdachte ten las-
de achterdeur taboe. De consequentie is,
praktijk dat rechters zich zeer zelden hier-
te gelegde feiten.”
zoals de Algemene Rekenkamer in haar
aan wagen. Dat was de reden ervoor dat ik niet geloofde in een niet ontvankelijkheid.
Slotconclusie?
rapport Handhaven en gedogen II van
Opgelucht
2005 concludeert, dat het beleid als geheel inconsistent en niet handhaafbaar is. Toch
Het was voorbij. De zaak was over. Ik zag
is in de navolgende Kamerdebatten weinig
teleurgestelde gezichten bij het Openbaar
beweging in deze discussie gekomen”.
We werden naar binnen geroepen. Onder
Ministerie. Zelf was ik te verdoofd om en-
het oog van de pers en vele belangstel-
thousiast te reageren. Ik keek beteuterd
lenden begon de voorzitter van het Ge-
naar alle leden van het Hof, knikte beleefd
Zelfreflectie
rechtshof met het uitspreken van de uit-
en verliet de zaal. Op de gang heb ik Med-
Binnenkort wordt er in de Tweede Kamer
spraak van het Hof. Ik luisterde aandachtig
die Willemsen, de eigenaar van Check-
weer gedebatteerd over het gedoogbeleid
en maakte aantekeningen van hetgeen ik
point, direct gebeld. “Meddie, je bent het
voor coffeeshops. En opnieuw staat de
hoorde om mijn gedachten te kunnen or-
stempel crimineel kwijt!” Hij reageerde
achterdeur niet op de politieke agenda!
denen. De beginselen van behoorlijk straf-
nuchter, maar bleek ook opgelucht.
Trekt de huidige regering zich iets van de
procesrecht, waarop tijdens het pleidooi de
kritiek van het Hof aan? Neen, daar lijkt
aandacht was gevestigd, werden één voor
In de krant van wakker Nederland kreeg tot
het niet op. Kamerlid André Elissen van
één besproken. Het vertrouwensbeginsel,
mijn verbazing vooral de gemeente Terneu-
de PVV stelde op 6 februari 2012 enkele
44
