Radeloos met een rashond Tekst: Marian Henderson // Foto’s: Frank Wassenberg
Met een rashond koop je dikwijls een kat in de zak. Rashonden hebben allerlei verborgen gebreken, die meestal na een jaar de kop opsteken. Lijden voor de hond, verdriet voor de eigenaar en torenhoge dierenartskosten! Waarom is er zoveel mis met rashonden? Wat zou er anders moeten? Of moeten we allemaal weer aan het 'vuilnisbakje'?
In Nederland bestaan zo'n 300 erkende hondenrassen. 80 soorten daarvan zijn algemeen bekend en kun je dus op iedere straathoek tegenkomen. 40% van het totaal aan rashonden lijdt aan één of meer erfelijke aandoeningen. Veel van deze dieren zijn ziek. Stumpers. De baasjes lopen in en uit bij de
tige inseminatie en keizersnee ter wereld. Vaak is een operatie nodig om de honden weer wat lucht te geven, want met hun platte snuit kunnen ze amper ademhalen. Ze hebben last van erfelijke oogproblemen, ontstoken huidplooien, en vaak ook van hartfalen. En nog veel meer! Gemid-
Rashondenwijzer Op de site www.rashondenwijzer.nl kun je van de 80 meest bekende rassen vinden hoe ze er erfelijk voorstaan. Zo is de Dobermann een probleemhond, die vaak zijn evenwicht verliest omdat zijn nekwervels niet goed zitten. Ook kan zijn bloed spontaan gaan stollen. De Duitse herder spant de kroon met honderden beschreven afwijkingen. Husky's zijn vaak doof. Sharpei's, met hun massa rimpels, hebben dikwijls allerlei huidproblemen, en ga zo maar door. Als je al die ellende ziet,
Op de site www.rashondenwijzer.nl kun je van de 80 meest bekende rassen vinden hoe ze er erfelijk voorstaan. dierenarts en vaak moeten ze veel te vroeg afscheid van hun dier nemen. Bijvoorbeeld omdat de hond een erfelijke vorm van kanker heeft, of omdat het dier zoveel kwalen heeft, dat het middels een spuitje naar de eeuwige jachtvelden wordt gestuurd. Zoiets wil je toch niet als je van je dier houdt?
Wandelende misgeboorte De Engelse Buldog is een droevig voorbeeld. Met zijn gedrongen lijf en platte kop is het een wandelende misgeboorte. De dieren kunnen zich meestal niet normaal voortplanten en komen dus via kunstma-
deld worden ze 8 jaar. De helft minder oud dan een bastaard. Een ander voorbeeld: de Cavalier King Charles Spaniël is een schattig klein hondje. Het werd bekend omdat Pim Fortuyn er twee had en hij zich met dit tweetal liet schilderen. Deze dieren zijn gefokt op het snoezige kleine hoofdje. Het kopje werd inderdaad steeds kleiner, maar de hersenen deden niet mee. Het resultaat is dat het diertje een veel te grote herseninhoud heeft voor dat bescheiden schedeltje, met als resultaat dat het vreselijke hoofdpijnen heeft en last van epilepsie heeft. Bovendien drukt de schedelinhoud de ogen naar buiten. Daarbij krijgen bijna alle dieren een hartafwijking.
begrijp je niet dat er nog rashonden bestaan. Zoveel lijden, alleen maar voor het uiterlijk...
Kleine genenpoel De dieren moeten aan een bepaalde rasstandaard voldoen, om hun stamboom te verdienen en kampioen te worden op een tentoonstelling. Bij het fokken wordt dus steeds geprobeerd bepaalde eigenschappen te herhalen en te 'verbeteren'. Vaak worden eigenschappen daarbij ernstig overdreven. Zo ontstaan er honden die steeds minder met de oorspronkelijke wolf van doen hebben. Zoals bijvoorbeeld de chihuahua of de poedel. Om de gewenste eigenschappen te verkrijgen, fokt men het liefst met de besten uit de categorie. De genenpoel waaruit wordt gekozen, is dus heel klein en de dieren zijn dikwijls verwant. Daarmee worden niet alleen de gewenste eigenschappen doorgegeven, maar ook de aanleg voor allerlei ziekten. Naarmate er verder wordt doorgefokt en er dus steeds meer inteelt optreedt, wordt het aantal gezondheidsproblemen groter.
1000 nakomelingen De Raad van Beheer op Kynologisch Gebied Veranderingen in een hondenschedel na vele jaren fokken.
78
