MOESTUIN FILOSOFIE
De Moestuin DOOR FLOOR KORTE
Naar mijn idee is het hebben van een moestuin de ultieme manier van ontspannen, het even wegglippen van de realiteit en met je handen in de aarde bezig zijn. Je hoeft even niet meer te denken aan de dingen die er gebeuren om je heen, maar je kunt even lekker alle aandacht op jezelf richten. Niet alleen het hebben van een moestuin, maar ook het buiten zijn, het weten wat je eet en eigenlijk het kleine stukje groen teruggeven aan de aarde, geeft je een enorm fijn gevoel. Ik kan erover meepraten, want ik heb nu sinds 2013 een moestuin en ik kan echt niet meer zonder.
Hoe het allemaal begon Toen ik 21 werd, ging ik op mezelf wonen in de binnenstad van Den Haag. Ik had een heel klein zoldertje weten te bemachtigen en daar was ik dan ook supertrots op. Ik had mijn eigen plekje, maar het grote gemis waar ik dan ook snel achter kwam, was dat het zoldertje geen buiten had. Als meisje dat is opgegroeid in een bos met rust en natuur om zich heen, merkte ik toch wel dat dat ineens heel erg anders was en dat ik het groen om me heen miste. Ik haalde dan al snel veel planten naar binnen, ik kreeg van vriendinnen adoptieplanten en ook kreeg ik uiteindelijk 4 tomatenplantjes van mijn zus. En daar begon het avontuur. Wat doe je met 4 tomatenplanten? Die kun je niet binnen houden, werd mij verteld, want die horen buiten, zodat de bloemen bevrucht kunnen worden door de bijtjes. Later dat jaar zou ik tomaten kunnen eten. Na het advies van mijn vader plantte ik dan ook de plantjes bij mijn ouders in de achtertuin uit. Wat een feest was dat. Ik ging iedere week even kijken hoe het ermee ging, ik gaf ze water op extra warme dagen en zag de plant van miniplant naar megaplant met tomaten veranderen. Het was zoiets moois dat ik gelijk gevat werd door het moestuinvirus. Alles hield ik bij in mijn journal waar ik het jaar erna dan weer even naar terug kon grijpen. Ik leerde ook nog eens van mijn eigen fouten en gebruikte ik mijn zaai- en oogstkalender gewoon nog eens. Zo maakte ik het mezelf nog een beetje makkelijker. Mijn handen in de aarde stoppen, bezig zijn met mijn moestuin en even weg van het computerscherm waar ik 40 tot 50 uur per week achter te vinden was, gaf mij rust, waardoor ik mijn hoofd even leeg kon maken. En toen verder De jaren erna is de moestuin van 1m2 naar 100 m2 gegroeid. Ik nam bijna de hele tuin over van mijn ouders, maar dat vonden ze uiteraard helemaal niet erg. Deze moestuin was ook een verbindende factor in de familie. Op zondag kookten we vaak uit de moestuin en dan schoven vaak broertjes of zussen bij het eten aan. Afgelopen jaar heb ik een eigen huis met een grote tuin gekocht. Hier heb ik een eigen moestuin aan het huis kunnen aanleggen, dus mijn geluk kon niet meer op. Helaas is de moestuin bij mijn ouders dus minder actief op dit moment, maar er staan nog wel wat pompoenen en eetbare bloemen. Het is dus een waar bijen-, hommel- en vlinderparadijs geworden. Dit jaar heb ik al veel lekkers kunnen oogsten. Verser dan vers is er gewoon niet en de aardbeien, tomaten en radijsjes uit eigen tuin blijven toch echt het allerlekkerst. Zoveel smaak vind je niet als je deze groente of dit fruit koopt in de supermarkt. Veel meerjarige fruitstruiken en -bomen moeten zeker nog wat groeien, maar we hebben al een leuke oogst uit de achtertuin kunnen halen en dat al na het eerste jaar. Het blijft een heel mooi proces om je eigen groenten, kruiden en fruit te verbouwen.
TCC Magazine | 53
